Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CNP 18/14
POSTANOWIENIE
Dnia 23 września 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Anna Kozłowska
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 23 września 2014 r.
skargi M. C.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w Z. z dnia 18 października 2013 r.,
wydanego w sprawie z powództwa P. C.
przeciwko M. C.
o obniżenie alimentów,
odrzuca skargę.
UZASADNIENIE
W sprawie z powództwa P. C. przeciwko M. C. o obniżenie alimentów, Sąd
Okręgowy w Z. na skutek apelacji powoda, wyrokiem z dnia 18 października 2013 r.
zmienił zaskarżony tą apelacją wyrok Sądu Rejonowego oddalający powództwo w
ten sposób, że alimenty należne małoletniej M. C. od jej ojca P. C. zasądzone
wyrokiem Sądu Okręgowego w Z. z dnia 23 lipca 2012 r., sygn. akt …879/12, w
kwocie po 900 zł miesięcznie, obniżył, poczynając od dnia 1 listopada 2013 r. do
kwoty po 650 zł miesięcznie.
Od wyroku Sądu Okręgowego skargę o stwierdzenie jego niezgodności
z prawem wniosła pozwana.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
2
Do wymagań skargi o stwierdzenie niezgodności wyroku z prawem przepis
art. 4245
§ 1 k.p.c. zalicza, między innymi, przytoczenie podstaw kasacyjnych oraz
ich uzasadnienie (art. pkt 2 k.p.c.) i wskazanie przepisu prawa, z którym
zaskarżone orzeczenie jest niezgodne (art. 4245
§ 1 pkt 3 k.p.c.). Powołany przepis
wyraźnie więc odróżnia podstawy skargi (sprecyzowane w art. 4244
k.p.c.)
od wskazania przepisu prawa, z którym orzeczenie jest niezgodne; nie może
budzić wątpliwości, że skarga musi zawierać każdy z tych elementów, odrębnie
przedstawiony. Skarga pozwanej przytacza przepisy, z którymi w ocenie skarżącej
wyrok jest niezgodny, nie przytacza jednak podstaw skargi wraz z uzasadnieniem.
Już ta wadliwość skargi prowadzi do jej odrzucenia a limine.
Również sposób uprawdopodobnienia wystąpienia szkody spowodowanej
przez wydanie zaskarżonego wyroku (art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.) nie jest właściwy.
Szkoda w chwili wnoszenia skargi powinna już istnieć, nie wystarczy zagrożenie jej
wystąpieniem. W okolicznościach sprawy szkoda istniejąca to rzeczywiste
zaniechanie łożenia przez pozwanego od 1 listopada 2013 r. alimentów na
utrzymanie córki w wysokości obowiązującej przed tą datą. Wykazanie tej szkody
mogło nastąpić przez złożenie przez skarżącą (jej przedstawicielkę ustawową)
stosowanego oświadczenia.
Ponadto wywody skargi koncentrują się na kwestionowaniu dokonanej przez
Sąd Okręgowy oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, co do
tego, czy sytuacja życiowa (finansowa i zdrowotna) powoda pogorszyła się (czy też
nie) w sposób uzasadniający obniżenie alimentów. Tymczasem według art. 4244
zdanie drugie k.p.c., podstawą skargi nie mogą być zarzuty dotyczące ustalania
faktów lub oceny dowodów.
Z przedstawionych zatem powodów skarga podlegała odrzuceniu (art. 4248
§
1 k.p.c.).