I CSK 59/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:13-04-2015
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CSK 59/14
POSTANOWIENIE
Dnia 16 października 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Kwaśniewski
w sprawie z wniosku P. S.A. w G.
przy uczestnictwie Agencji Nieruchomości Rolnych
o wpis do księgi wieczystej,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 16 października 2014 r.,
na skutek skargi kasacyjnej wnioskodawcy
od postanowienia Sądu Okręgowego w W.
z dnia 20 września 2013 r.
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania
i obciąża wnioskodawcę oraz uczestnika postępowania kosztami
postępowania związanymi ze swym udziałem w sprawie
w postępowaniu kasacyjnym.
2
UZASADNIENIE
Określone w art. 3984
§ 2 k.p.c. wymaganie uzasadnienia w skardze
kasacyjnej wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania zostaje spełnione,
jeśli skarżący wykaże, że w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje
potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub
wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność
postępowania lub skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. Cel wymagania
przewidzianego w art. 3984
§ 2 k.p.c. - zważywszy zwłaszcza, że zaskarżone
orzeczenie cechuje się prawomocnością - może być zatem osiągnięty jedynie
przez powołanie i uzasadnienie istnienia przesłanek o charakterze
publicznoprawnym, które będą mogły stanowić podstawę oceny skargi kasacyjnej
pod kątem przyjęcia jej do rozpoznania. Na tych jedynie przesłankach Sąd
Najwyższy może oprzeć rozstrzygnięcie w kwestii przyjęcia bądź odmowy przyjęcia
skargi kasacyjnej do rozpoznania.
We wniesionej skardze kasacyjnej wniosek o przyjęcie jej do rozpoznania
oparty został na przesłance wskazanej w art. 3989
§ 1 pkt 1 k.p.c. Sformułowane
w ujęciu strony skarżącej zagadnienie nie odpowiada wymaganiu przewidzianemu
w art. 3989
§ 1 pkt 1 k.p.c. Sprowadza się on próby uzyskania oczekiwanej
wykładni art. 6268
§ 2 k.p.c., której potrzeba dokonania przez Sąd Najwyższy jest
jednak warunkowana wymogiem wykazania przesłanek określonych w art. 3989
§ 1
pkt 2 k.p.c. Symptomatyczne jest zresztą, że strona skarżąca przedstawia
zagadnienie wyłącznie w płaszczyźnie przez siebie preferowanej interpretacji art.
6268
§ 2 k.p.c., co nie spełnia wymogu art. 3989
§ 1 pkt 1 k.p.c.
W tym stanie rzeczy należało odmówić przyjęcia skargi kasacyjnej
do rozpoznania (art. 3989
§ 2 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.).
O kosztach postępowania kasacyjnego orzeczono na podstawie art. 520 § 1
k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 16 października 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Kwaśniewski
w sprawie z wniosku P. S.A. w G.
przy uczestnictwie Agencji Nieruchomości Rolnych
o wpis do księgi wieczystej,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 16 października 2014 r.,
na skutek skargi kasacyjnej wnioskodawcy
od postanowienia Sądu Okręgowego w W.
z dnia 20 września 2013 r.
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania
i obciąża wnioskodawcę oraz uczestnika postępowania kosztami
postępowania związanymi ze swym udziałem w sprawie
w postępowaniu kasacyjnym.
2
UZASADNIENIE
Określone w art. 3984
§ 2 k.p.c. wymaganie uzasadnienia w skardze
kasacyjnej wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania zostaje spełnione,
jeśli skarżący wykaże, że w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje
potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub
wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność
postępowania lub skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. Cel wymagania
przewidzianego w art. 3984
§ 2 k.p.c. - zważywszy zwłaszcza, że zaskarżone
orzeczenie cechuje się prawomocnością - może być zatem osiągnięty jedynie
przez powołanie i uzasadnienie istnienia przesłanek o charakterze
publicznoprawnym, które będą mogły stanowić podstawę oceny skargi kasacyjnej
pod kątem przyjęcia jej do rozpoznania. Na tych jedynie przesłankach Sąd
Najwyższy może oprzeć rozstrzygnięcie w kwestii przyjęcia bądź odmowy przyjęcia
skargi kasacyjnej do rozpoznania.
We wniesionej skardze kasacyjnej wniosek o przyjęcie jej do rozpoznania
oparty został na przesłance wskazanej w art. 3989
§ 1 pkt 1 k.p.c. Sformułowane
w ujęciu strony skarżącej zagadnienie nie odpowiada wymaganiu przewidzianemu
w art. 3989
§ 1 pkt 1 k.p.c. Sprowadza się on próby uzyskania oczekiwanej
wykładni art. 6268
§ 2 k.p.c., której potrzeba dokonania przez Sąd Najwyższy jest
jednak warunkowana wymogiem wykazania przesłanek określonych w art. 3989
§ 1
pkt 2 k.p.c. Symptomatyczne jest zresztą, że strona skarżąca przedstawia
zagadnienie wyłącznie w płaszczyźnie przez siebie preferowanej interpretacji art.
6268
§ 2 k.p.c., co nie spełnia wymogu art. 3989
§ 1 pkt 1 k.p.c.
W tym stanie rzeczy należało odmówić przyjęcia skargi kasacyjnej
do rozpoznania (art. 3989
§ 2 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.).
O kosztach postępowania kasacyjnego orzeczono na podstawie art. 520 § 1
k.p.c.