Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 maja 2013 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu VII Wydział Pracy

w składzie następującym:

Przewodniczący SSA w SO Ryszard Kozłowski (ref.)

Sędziowie: SSO Anna Nowińska

SSO Bożenna Kaczorowska

Protokolant : Małgorzata Miodońska

po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2013 r. we Wrocławiu – na rozprawie sprawy z powództwa M. W.

przeciwko Instytutowi (...) Sp. z o.o.

we W.

o odszkodowanie

na skutek apelacji strony pozwanej

od wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieście X Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 4 lutego

2013 r. sygn. akt X P 286/11

Sygn. akt VII Pa 128/13

I. zmienia zaskarżony wyrok w pkt V w części dotyczącej orzeczenia o kosztach procesu w ten sposób, że zasądzoną nim kwotę 7.864,62 zł obniża do kwoty 1.863 zł (słownie : jeden tysiąc osiemset sześćdziesiąt trzy złote);

II oddala apelację,

III zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 240 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu odwoławczym.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 4 lutego 2013r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieście we Wrocławiu X Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w sprawie z powództwa M. W. przeciwko Instytutowi (...) Sp. z o.o. we W. o odszkodowanie zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 37 850,40 zł tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia.

Sąd Rejonowy na podstawie stanu faktycznego ustalonego w toku przewodu sądowego, który Sąd Okręgowy uznał za właściwy przyjął, iż z pismem z dnia 11.01.2011r. wręczonym powodowi w dniu 14.01.2011r. strona pozwana rozwiązała z powodem umowę o prace bez zachowania okresu

(...)

wypowiedzenia, z winy pracownika, z powodu ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków. Ciężkie naruszenie

podstawowych obowiązków pracowniczych polegało na nie stawieniu się przez powoda w pracy w okresie od 15.12.2010 – 4.01.2011r. i nie usprawiedliwieniu nieobecności w pracy w wyżej wymienionym okresie do dnia dzisiejszego pomimo otrzymania pisemnego wezwania z dnia 29.12.2010r. o wskazanie przyczyny nieobecności w pracy.

W świetle zgromadzonego materiału dowodowego postawiony powodowi przez stronę pozwaną zarzut ciężkiego naruszenia obowiązków pracowniczych zdaniem Sądu Rejonowego należało uznać za nieusprawiedliwiony.

Z uwagi na powyższe Sąd Rejonowy na podstawie przepisu art. 58 k.p. w związku z art. 56 k.p. zasądził tytułem odszkodowania, za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o prace bez wypowiedzenia, kwotę 37 850,40 zł jako trzykrotność kwoty 12 616,80 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 6.09.2012r.

Od powyższego wyroku apelację wniosła strona pozwana opierając ją na zarzutach naruszenia prawa materialnego i procesowego opisanych w apelacji. Wskazując na te zarzuty wniosła o zmianę postanowienia o kosztach procesu zawarte w zaskarżonym orzeczeniu w pkt II i zasądzenie ich w kwocie 1817 zł. i zasądzenie od powoda na rzecz strony pozwanej kosztów postępowania o odszkodowanie z tytułu wypowiedzenia warunków pracy.

(...)

Dalej wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez oddalenie powództwa o odszkodowanie z tytułu niezgodnego z

prawem rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku z przekazaniem sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania. Twierdziła, że wyrok Sądu Rejonowego jest wadliwy i dotknięty uchybieniami wskazanymi w petitum apelacji.

Powód wniósł o oddalenie apelacji.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Zarzuty i argumenty apelacji nie uzasadniają uznania, że orzeczenie Sądu Rejonowego, w którym zasądzono od strony pozwanej na rzecz powoda odszkodowanie jest wadliwe i narusza przepisy prawa co uzasadniałoby apelację.

Sąd Rejonowy orzekając w sprawie przeprowadził właściwe postępowanie dowodowe, poczynił prawidłowe ustalenia faktyczne potwierdzone w zgromadzonym materiale dowodowym, które ocenił zgodnie z obowiązującymi zasadami określonymi odpowiednimi przepisami prawa.

Niezasadny więc okazał się zarzut naruszenia przepisu art. 233 k.p.c. Dokonana bowiem przez Sąd Rejonowy ocena zebranego w sprawie materiału dowodowego w pełni odpowiada wymogom zawartym w tym przepisie a zarzuty apelacji stanowiły w istocie polemikę z prawidłowo ustalonym stanem faktycznym i dokonanym rozstrzygnięciem Sądu Rejonowego.

Z tych względów Sąd Okręgowy podziela pogląd jak i argumenty zawarte w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku co do

(...)

tego, że nieobecność powoda w sporym okresie od dnia 15.12.2010r. do dnia 4.01.2011r. była usprawiedliwiona

zwolnieniem przez stronę pozwaną z obowiązku świadczenia pracy. Wobec tego nie zaistniały przyczyny uzasadniające rozwiązanie z powodem stosunku pracy bez wypowiedzenia z jego winy na podstawie przepisu art. 52 § 1 pkt 1 k.p., ponieważ powód nie dopuścił się zarzucanego mu ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych.

Strona pozwana wypłacała powodowi stosowne wynagrodzenie. Jednocześnie powód wykonywał zlecone mu przez stronę pozwana czynności i stawiał się na każde jej wezwanie, pozostając do dyspozycji pracodawcy poza siedzibą spółki i wykonując pracę jedynie na jej polecenie.

W tych warunkach twierdzenie strony pozwanej, iż powód swoim zachowaniem w sposób ciężki naruszył podstawowe obowiązki pracownicze było nieuprawnione.

Mając powyższe na uwadze apelacja strony pozwanej nie zasługiwała na uwzględnienie i Sąd Okręgowy z mocy przepisu art. 385 k.p.c. postanowił ją oddalić.

Orzeczenie o kosztach procesu opiera się o treść przepisu art. 98 k.p.c. i § 12 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie

( Dz. U. nr 163 poz. 1348 z późn. zm. )

Sąd Rejonowy orzekając w sprawie nie uwzględnił, iż orzeczenie o kosztach procesu winno być oparte z uwzględnieniem treści przepisu art. 100 k.p.c. zgodnie z którym w razie tylko częściowego uwzględnienia żądań koszty

(...)

będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone, a którego to przepisu Sąd Rejonowy nie zastosował. Powód wygrał sprawę w 25 % zaś strona pozwana w 75 %. Powodowi należał się zatem zwrot kosztów w kwocie 2966,15 zł, natomiast pozwanemu w kwocie 102,75 zł. Po skompensowaniu tych kosztów pozwany winien zwrócić powodowi kwotę 1863,40 zł tytułem poniesionych kosztów procesu.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w pkt V wyroku i orzekł jak w sentencji z mocy przepisu art. 386 § 1 k.pc. w związku z art. 397 § 2 k.p.c.