Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III CZ 45/14
POSTANOWIENIE
Dnia 5 listopada 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Anna Kozłowska (przewodniczący)
SSN Jan Górowski
SSN Marian Kocon (sprawozdawca)
w sprawie ze skargi J. S.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu
Apelacyjnego z dnia 24 stycznia 2014 r.,
w sprawie z powództwa J. S.
przeciwko E. K. sp. z o.o. w K.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 5 listopada 2014 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 23 czerwca 2014 r.
oddala zażalenie; zasądza od powoda na rzecz strony
pozwanej kwotę 1.800 zł (jeden tysiąc osiemset) tytułem kosztów
postępowania zażaleniowego.
2
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 23 czerwca 2014 r. odrzucił skargę
powoda o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu
Apelacyjnego z dnia 24 stycznia 2014 r. jako nieopartą na ustawowej podstawie
wznowienia.
W zażaleniu na to postanowienie skarżący wniósł o jego uchylenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skargę o wznowienie skarżący uzasadniał art. 403 § 2 k.p.c., powołując się -
na wykrycie nowych środków dowodowych, które mogły mieć wpływ na wynik
sprawy - na bliżej określone pismo E.K. Spółki z o.o. oraz potwierdzone przez tę
Spółkę dowody wpłaty.
Zgodnie z art. 403 § 2 k.p.c., można żądać wznowienia w razie późniejszego
wykrycia m. in. takich środków dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik
sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu.
Jednakże podstawa do wznowienia postępowania określona w art. 403 § 2 k.p.c.
nie zachodzi, jeżeli w poprzednim postępowaniu istniała obiektywna możliwość
powołania się na te środki dowodowe, a zaniechanie strony w tym przedmiocie
było następstwem jej zaniedbań, opieszałości, zapomnienia, czy błędnej oceny
potrzeby ich powołania (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 10 lutego
1999 r., II CKN 807/98, postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 15 maja 1968 r.,
I CO 1/68, OSNCP 1969, Nr 2, poz. 36, postanowienie Sądu Najwyższego z dnia
12 lutego 2004 r., V CZ 158/03, nie publ.). Skarżący, jak zasadnie przyjął Sąd
Apelacyjny, nie wykazał, aby z powodu obiektywnej przeszkody nie mógł wcześniej
skorzystać z powołanych w skardze środków dowodowych. Nie jest nią obciążający
skarżącego bałagan w dokumentacji.
Skarga o wznowienie postępowania, która pomimo powołania się na
wykrycie nowych środków dowodowych w istocie nie opiera się na ustawowej
podstawie wznowienia określonej w art. 403 § 2 k.p.c., podlega odrzuceniu.
3
Wobec powyższego, orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 39318
i 39319
w związku z 385 k.p.c.