V CZ 75/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:21-01-2015
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:III CZP 38/11
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 75/14
POSTANOWIENIE
Dnia 13 listopada 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (przewodniczący)
SSN Wojciech Katner
SSA Elżbieta Fijałkowska (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa J. M.
przeciwko Bankowi Spółdzielczemu w N.
o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 13 listopada 2014 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 11 czerwca 2014 r.,
1. oddala zażalenie,
2. zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 3 600 zł
(trzy tysiące sześćset ) tytułem zwrotu kosztów postępowania
zażaleniowego.
2
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 11 czerwca 2014 r. Sąd Apelacyjny odrzucił wniosek
powoda o sporządzenie uzasadnienia wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 8 maja
2014 r.
Sąd ustalił, że powód J. M. w terminie tygodniowym od daty ogłoszenia
wyroku złożył wniosek o jego uzasadnienie. Wniosku nie skierował wprost do Sądu
Apelacyjnego, lecz za pośrednictwem Sądu Okręgowego w W., na którego adres
nadał przesyłkę. Sąd Okręgowy w W. przekazał wniosek powoda Sądowi
Apelacyjnemu w dniu 20 maja 2014 r.
Sąd stwierdził, że tygodniowy termin, wynikający z treści przepisu art. 387 zd.
k.p.c., upłynął w dniu 15 maja 2014.r. Złożenie wniosku w sądzie niewłaściwym nie
prowadzi do zachowania terminu, który w takiej sytuacji liczony jest według daty
przekazania go sądowi właściwemu. Wobec tego wniosek powoda na podstawie art.
328 § 1 zd. 2 k.p.c. jako spóźniony podlegał odrzuceniu.
Zażalenie na to postanowienie wniósł powód; zarzucił naruszenie prawa
procesowego art. 327 § 1 k.p.c. poprzez jego niezastosowanie polegające na
niepouczeniu powoda działającego bez profesjonalnego pełnomocnika co do
sposobu i terminu do wniesienia środka zaskarżenia. Domagał się uchylenia
zaskarżonego postanowienia i zasądzenia od pozwanej na rzecz powoda kosztów
postępowania zażaleniowego.
W odpowiedzi na zażalenie pozwany Bank Spółdzielczy w N. wniósł o
oddalenie zażalenia i zasądzenie od powoda na jego rzecz zwrotu rzecz kosztów
postępowania zażaleniowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według
norm przepisanych.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest niezasadne.
Powód nie kwestionował ustalenia, że jego wniosek złożony został w Sądzie
niewłaściwym, a do Sądu właściwego wpłynął z uchybieniem ustawowego terminu
wynikającego z treści przepisu art. 387 § 3 zd. 1 k.p.c. W uzasadnieniu
3
podniesionego zarzutu powoływał się wyłącznie na to, że wbrew obowiązkowi
wynikającemu z art. 327 k.p.c. Sąd Apelacyjny nie pouczył powoda,
działającego bez zawodowego pełnomocnika, o sposobie i terminie zaskarżenia
ogłoszonego wyroku. W naruszeniu tego przepisu żalący upatrywał spóźnienia
w złożeniu wniosku.
Okoliczność ta nie miała jednak wpływu na rozpoczęcie biegu terminu do
złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku. Kwestia skutków naruszenia przez sąd
obowiązku pouczania strony (uczestnika) postępowania o sposobie zaskarżania
orzeczeń sądowych rozstrzygnięta została w uchwale Sądu Najwyższego Izby
Cywilnej i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 22 listopada 2011 r., III CZP 38/11,
OSNC 2012/5/56, zgodnie z którą takie uchybienie nie ma wpływu na rozpoczęcie
biegu terminu do wniesienia środka zaskarżenia. Natomiast brak pouczenia może
uzasadniać wniosek o przywrócenie terminu, jeżeli strona uchybiła terminowi
z powodu braku pouczenia.
Z tych względów orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 39814
w zw.
z art. 3941
§ 3 k.p.c., a o kosztach postępowania zażaleniowego rozstrzygając
zgodnie z art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 i 39821
k.p.c. oraz § 2 ust. 1 i 2,
§ 6 pkt 7, § 12 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia
28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz
ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę
prawnego z urzędu (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 490).
POSTANOWIENIE
Dnia 13 listopada 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (przewodniczący)
SSN Wojciech Katner
SSA Elżbieta Fijałkowska (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa J. M.
przeciwko Bankowi Spółdzielczemu w N.
o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 13 listopada 2014 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 11 czerwca 2014 r.,
1. oddala zażalenie,
2. zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 3 600 zł
(trzy tysiące sześćset ) tytułem zwrotu kosztów postępowania
zażaleniowego.
2
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 11 czerwca 2014 r. Sąd Apelacyjny odrzucił wniosek
powoda o sporządzenie uzasadnienia wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 8 maja
2014 r.
Sąd ustalił, że powód J. M. w terminie tygodniowym od daty ogłoszenia
wyroku złożył wniosek o jego uzasadnienie. Wniosku nie skierował wprost do Sądu
Apelacyjnego, lecz za pośrednictwem Sądu Okręgowego w W., na którego adres
nadał przesyłkę. Sąd Okręgowy w W. przekazał wniosek powoda Sądowi
Apelacyjnemu w dniu 20 maja 2014 r.
Sąd stwierdził, że tygodniowy termin, wynikający z treści przepisu art. 387 zd.
k.p.c., upłynął w dniu 15 maja 2014.r. Złożenie wniosku w sądzie niewłaściwym nie
prowadzi do zachowania terminu, który w takiej sytuacji liczony jest według daty
przekazania go sądowi właściwemu. Wobec tego wniosek powoda na podstawie art.
328 § 1 zd. 2 k.p.c. jako spóźniony podlegał odrzuceniu.
Zażalenie na to postanowienie wniósł powód; zarzucił naruszenie prawa
procesowego art. 327 § 1 k.p.c. poprzez jego niezastosowanie polegające na
niepouczeniu powoda działającego bez profesjonalnego pełnomocnika co do
sposobu i terminu do wniesienia środka zaskarżenia. Domagał się uchylenia
zaskarżonego postanowienia i zasądzenia od pozwanej na rzecz powoda kosztów
postępowania zażaleniowego.
W odpowiedzi na zażalenie pozwany Bank Spółdzielczy w N. wniósł o
oddalenie zażalenia i zasądzenie od powoda na jego rzecz zwrotu rzecz kosztów
postępowania zażaleniowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według
norm przepisanych.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest niezasadne.
Powód nie kwestionował ustalenia, że jego wniosek złożony został w Sądzie
niewłaściwym, a do Sądu właściwego wpłynął z uchybieniem ustawowego terminu
wynikającego z treści przepisu art. 387 § 3 zd. 1 k.p.c. W uzasadnieniu
3
podniesionego zarzutu powoływał się wyłącznie na to, że wbrew obowiązkowi
wynikającemu z art. 327 k.p.c. Sąd Apelacyjny nie pouczył powoda,
działającego bez zawodowego pełnomocnika, o sposobie i terminie zaskarżenia
ogłoszonego wyroku. W naruszeniu tego przepisu żalący upatrywał spóźnienia
w złożeniu wniosku.
Okoliczność ta nie miała jednak wpływu na rozpoczęcie biegu terminu do
złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku. Kwestia skutków naruszenia przez sąd
obowiązku pouczania strony (uczestnika) postępowania o sposobie zaskarżania
orzeczeń sądowych rozstrzygnięta została w uchwale Sądu Najwyższego Izby
Cywilnej i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 22 listopada 2011 r., III CZP 38/11,
OSNC 2012/5/56, zgodnie z którą takie uchybienie nie ma wpływu na rozpoczęcie
biegu terminu do wniesienia środka zaskarżenia. Natomiast brak pouczenia może
uzasadniać wniosek o przywrócenie terminu, jeżeli strona uchybiła terminowi
z powodu braku pouczenia.
Z tych względów orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 39814
w zw.
z art. 3941
§ 3 k.p.c., a o kosztach postępowania zażaleniowego rozstrzygając
zgodnie z art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 i 39821
k.p.c. oraz § 2 ust. 1 i 2,
§ 6 pkt 7, § 12 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia
28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz
ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę
prawnego z urzędu (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 490).