III CZ 10/15
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:19-05-2015
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CZ 10/15
POSTANOWIENIE
Dnia 6 marca 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marta Romańska (przewodniczący)
SSN Anna Owczarek
SSN Dariusz Zawistowski (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa M. K.
przeciwko W. K.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 6 marca 2015 r.
zażalenia pozwanej
na postanowienie Sądu Okręgowego w K.
z dnia 4 grudnia 2014 r.,
oddala zażalenie.
2
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 4 grudnia 2011 r. Sąd Okręgowy w K. odrzucił
skargę kasacyjną wniesioną przez pozwaną jako niedopuszczalną. Wskazał,
że w sprawach o prawa majątkowe dopuszczalność skargi kasacyjnej wyznacza
wartość przedmiotu zaskarżenia, która w niniejszej sprawie wynosi 4.500 zł i nie
przekracza ustawowego progu.
W zażaleniu pozwana wniosła o „stwierdzenie nieważności zaskarżonego
postanowienia” i „przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania”. Zarzuciła naruszenie
art. 3986
§ 2 k.p.c. oraz art. 3989
§ 1 pkt 3 k.p.c. W uzasadnieniu wskazała,
że postanowienie zostało wydane bez podstawy prawnej, a ponadto w sprawie
miała miejsce nieważność postępowania, albowiem powódka dochodziła
roszczenia o charakterze niemajątkowym, a zatem sprawa podlegała rozpoznaniu
przez sąd okręgowy (art. 17 pkt 1 k.p.c.).
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W myśl art. 17 pkt 1 k.p.c. sąd okręgowy rozpoznaje jako właściwy rzeczowo
sprawy o prawa niemajątkowe i łącznie z nimi dochodzone roszczenia majątkowe.
Natomiast właściwość rzeczową sądu okręgowego w sprawie, której przedmiotem
jest wyłącznie roszczenie o zasądzenie zadośćuczynienia (sprawa o zapłatę)
określa się na podstawie art. 17 pkt 4 k.p.c. (por. uchwała SN z dnia 5 października
2006 r., I PZP 3/06). W niniejszej sprawie powódka dochodziła jedynie roszczenia
pieniężnego (zapłaty kwoty 4.500 zł), a zatem sprawa podlegała rozpoznaniu przez
sąd rejonowy jako sąd pierwszej instancji. Wbrew zatem twierdzeniu żalącej
sprawa została rozpoznana przez sąd rzeczowo właściwy (art. 17 pkt 4 k.p.c.).
Niewątpliwie sprawa miała także charakter majątkowy.
Dopuszczalność skargi kasacyjnej w sprawach majątkowych wyznacza
wartość przedmiotu zaskarżenia (art. 3982
§ 1 k.p.c.); jest ona niedopuszczana
w sprawach, w których wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż wskazana
w tym przepisie. W rozpoznawanej sprawie wartość przedmiotu zaskarżenia
wynosi 4.500 zł. Odrzucenie skargi kasacyjnej było zatem uzasadnione.
3
Uwzględniając powyższe Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji
postanowienia, na podstawie art. 39814
w zw. z art. 3941
k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 6 marca 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marta Romańska (przewodniczący)
SSN Anna Owczarek
SSN Dariusz Zawistowski (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa M. K.
przeciwko W. K.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 6 marca 2015 r.
zażalenia pozwanej
na postanowienie Sądu Okręgowego w K.
z dnia 4 grudnia 2014 r.,
oddala zażalenie.
2
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 4 grudnia 2011 r. Sąd Okręgowy w K. odrzucił
skargę kasacyjną wniesioną przez pozwaną jako niedopuszczalną. Wskazał,
że w sprawach o prawa majątkowe dopuszczalność skargi kasacyjnej wyznacza
wartość przedmiotu zaskarżenia, która w niniejszej sprawie wynosi 4.500 zł i nie
przekracza ustawowego progu.
W zażaleniu pozwana wniosła o „stwierdzenie nieważności zaskarżonego
postanowienia” i „przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania”. Zarzuciła naruszenie
art. 3986
§ 2 k.p.c. oraz art. 3989
§ 1 pkt 3 k.p.c. W uzasadnieniu wskazała,
że postanowienie zostało wydane bez podstawy prawnej, a ponadto w sprawie
miała miejsce nieważność postępowania, albowiem powódka dochodziła
roszczenia o charakterze niemajątkowym, a zatem sprawa podlegała rozpoznaniu
przez sąd okręgowy (art. 17 pkt 1 k.p.c.).
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W myśl art. 17 pkt 1 k.p.c. sąd okręgowy rozpoznaje jako właściwy rzeczowo
sprawy o prawa niemajątkowe i łącznie z nimi dochodzone roszczenia majątkowe.
Natomiast właściwość rzeczową sądu okręgowego w sprawie, której przedmiotem
jest wyłącznie roszczenie o zasądzenie zadośćuczynienia (sprawa o zapłatę)
określa się na podstawie art. 17 pkt 4 k.p.c. (por. uchwała SN z dnia 5 października
2006 r., I PZP 3/06). W niniejszej sprawie powódka dochodziła jedynie roszczenia
pieniężnego (zapłaty kwoty 4.500 zł), a zatem sprawa podlegała rozpoznaniu przez
sąd rejonowy jako sąd pierwszej instancji. Wbrew zatem twierdzeniu żalącej
sprawa została rozpoznana przez sąd rzeczowo właściwy (art. 17 pkt 4 k.p.c.).
Niewątpliwie sprawa miała także charakter majątkowy.
Dopuszczalność skargi kasacyjnej w sprawach majątkowych wyznacza
wartość przedmiotu zaskarżenia (art. 3982
§ 1 k.p.c.); jest ona niedopuszczana
w sprawach, w których wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż wskazana
w tym przepisie. W rozpoznawanej sprawie wartość przedmiotu zaskarżenia
wynosi 4.500 zł. Odrzucenie skargi kasacyjnej było zatem uzasadnione.
3
Uwzględniając powyższe Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji
postanowienia, na podstawie art. 39814
w zw. z art. 3941
k.p.c.