IV CSK 574/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:15-04-2015
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CSK 574/14
POSTANOWIENIE
Dnia 26 marca 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Irena Gromska-Szuster
w sprawie z powództwa Z. M.
przeciwko J. H. i W. H.
o zapłatę
oraz z powództwa wzajemnego J. H. i W. H.
przeciwko Z. M.
o odszkodowanie i zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 26 marca 2015 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powoda (pozwanego wzajemnego)
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 22 stycznia 2014 r.,
odrzuca skargę kasacyjną.
2
UZASADNIENIE
Powód wnosił o zasądzenie od pozwanych solidarnie kwoty 65.545,99 zł.
z ustawowymi odsetkami.
Pozwani wnosząc o oddalenie powództwa wnieśli powództwo wzajemne
żądając zasądzenia od powoda na ich rzecz kwoty 176.842,46 zł. z ustawowymi
odsetkami.
Wyrokiem z dnia 4 czerwca 2013 r. Sąd Okręgowy w Z.:
I. z powództwa głównego
1. zasądził od pozwanych solidarnie na rzecz powoda kwotę 18.560,29 zł.
z określonymi ustawowymi odsetkami;
2. oddalił powództwo główne w pozostałej części;
II. z powództwa wzajemnego
1. zasądził od pozwanego wzajemnego (powoda głównego) na rzecz powodów
wzajemnych (pozwanych głównych) kwotę 21.164 zł. z określonymi
ustawowymi odsetkami;
2. oddalił powództwo wzajemne w pozostałej części;
III. zniósł wzajemnie między stronami koszty procesu.
W wyniku apelacji pozwanego głównego (powoda wzajemnego) Sąd
Apelacyjny wyrokiem z dnia 22 stycznia 2014 r:
z powództwa głównego
I. zmienił wyrok Sądu pierwszej instancji w punkcie I podpunkcie 1 w ten sposób, że
oddalił powództwo główne w zakresie tam opisanym;
a z powództwa wzajemnego:
II. zmienił wyrok Sądu pierwszej instancji w punkcie II podpunktach 1 i 2 w ten
sposób, że podwyższył wskazaną w podpunkcie 1 kwotę 21.164,63 zł. do kwoty
3
24.746,70 zł. z określonymi odsetkami oraz dodatkowo zasądził od pozwanego
wzajemnego ( powoda głównego) na rzecz powodów wzajemnych ( pozwanych
głównych) kwoty:
a) 22 586 zł. z określonymi ustawowymi odsetkami,
b) 16 800 zł. z określonymi ustawowymi odsetkami,
c) 867,60 zł. z określonymi ustawowymi odsetkami;
III. oddalił apelację w pozostałej części;
IV. zniósł wzajemnie koszty postępowania apelacyjnego.
Od powyższego wyroku skargę kasacyjną wniósł powód główny (pozwany
wzajemny), podając jako wartość przedmiotu zaskarżenia kwotę 65.001 zł.
i wskazując, że zaskarża wyrok Sądu drugiej instancji w części obejmującej
uwzględnienie powództwa wzajemnego (pkt. II orzeczenia) w wysokości 65.000,30
zł.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3981
k.p.c. skarga kasacyjna jest środkiem zaskarżenia od
prawomocnego wyroku sądu drugiej instancji, a więc przedmiotem zaskarżenia
skargą kasacyjną może być jedynie wyrok sądu drugiej instancji, a nie wyrok sądu
pierwszej instancji, który w części niezaskarżonej apelacją uprawomocnił się
(porównaj między innymi postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 8 sierpnia
2000 r. III CZ 73/00, z dnia 4 września 2002r. I PZ 101/02, z dnia 19 marca 2009 r.
II PZ 1/09, z dnia 8 września 2010 r. III PZ 7/10 i z dnia 18 kwietnia 2013 r. III CZ
21/13, niepubl.).
W rozpoznawanej sprawie powód główny (pozwany wzajemny) nie wniósł
apelacji od wyroku Sądu pierwszej instancji, od którego apelację wniósł tylko
pozwany główny (powód wzajemny). Wobec tego wyrok Sądu pierwszej instancji
w stosunku do powoda głównego (pozwanego wzajemnego) uprawomocnił się
w części oddalającej powództwo główne, a więc co do kwoty 46.985,70 zł.
oddalonego powództwa głównego oraz w części uwzględniającej powództwo
wzajemne, a więc co do zasądzonej od pozwanego wzajemnego (powoda
4
głównego) na rzecz powodów wzajemnych (pozwanych głównych) kwoty 21.164,63
zł.
Powód główny (pozwany wzajemny) wnosząc skargę kasacyjną od wyroku
Sądu drugiej instancji ograniczył ją do części obejmującej uwzględnienie
powództwa wzajemnego, a więc do punktu II. Jednak przedmiotem jego
zaskarżenia w zakresie zmieniającym punkt II podpunkty 1 i 2 wyroku Sądu
pierwszej instancji przez podwyższenie zasądzonej już prawomocnie przez Sąd
Okręgowy kwoty 21.164,63 zł. do kwoty 24.746,70 zł., mogła być jedynie kwota
3.582,07 zł., jako różnica między tymi kwotami, bowiem tylko taką kwotę dodatkowo
zasądził Sąd drugiej instancji, a więc w tym zakresie istniał wyrok Sądu drugiej
instancji jedynie co do kwoty 3.582,07zł. Ponadto powód główny (pozwany
wzajemny) mógł zaskarżyć (i to uczynił) wyrok Sądu drugiej instancji w punkcie II
w zakresie zasądzonych po raz pierwszy tym wyrokiem w podpunktach a, b, i c
kwot: 22.586 zł., 16.800 zł. i 867,60 zł.
Skarga kasacyjna powoda głównego (pozwanego wzajemnego) obejmująca
tylko punkt II wyroku Sądu Apelacyjnego dopuszczalna była zatem jedynie
w zakresie kwot: 3.582,07 zł., 22.586 zł., 16.800 zł. i 867,60 zł., co w sumie daje
kwotę 43.835,67 zł., jako przedmiot zaskarżenia.
Ponieważ jest to kwota niższa od przewidzianej w art. 3982
§ 1 k.p.c. dolnej
granicy dopuszczalności skargi kasacyjnej w sprawach o prawa majątkowe, skarga
kasacyjna powoda głównego (pozwanego wzajemnego) podlegała odrzuceniu na
podstawie art. 3986
§ 3 w zw. z § 2 k.p.c. jako niedopuszczalna.
POSTANOWIENIE
Dnia 26 marca 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Irena Gromska-Szuster
w sprawie z powództwa Z. M.
przeciwko J. H. i W. H.
o zapłatę
oraz z powództwa wzajemnego J. H. i W. H.
przeciwko Z. M.
o odszkodowanie i zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 26 marca 2015 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powoda (pozwanego wzajemnego)
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 22 stycznia 2014 r.,
odrzuca skargę kasacyjną.
2
UZASADNIENIE
Powód wnosił o zasądzenie od pozwanych solidarnie kwoty 65.545,99 zł.
z ustawowymi odsetkami.
Pozwani wnosząc o oddalenie powództwa wnieśli powództwo wzajemne
żądając zasądzenia od powoda na ich rzecz kwoty 176.842,46 zł. z ustawowymi
odsetkami.
Wyrokiem z dnia 4 czerwca 2013 r. Sąd Okręgowy w Z.:
I. z powództwa głównego
1. zasądził od pozwanych solidarnie na rzecz powoda kwotę 18.560,29 zł.
z określonymi ustawowymi odsetkami;
2. oddalił powództwo główne w pozostałej części;
II. z powództwa wzajemnego
1. zasądził od pozwanego wzajemnego (powoda głównego) na rzecz powodów
wzajemnych (pozwanych głównych) kwotę 21.164 zł. z określonymi
ustawowymi odsetkami;
2. oddalił powództwo wzajemne w pozostałej części;
III. zniósł wzajemnie między stronami koszty procesu.
W wyniku apelacji pozwanego głównego (powoda wzajemnego) Sąd
Apelacyjny wyrokiem z dnia 22 stycznia 2014 r:
z powództwa głównego
I. zmienił wyrok Sądu pierwszej instancji w punkcie I podpunkcie 1 w ten sposób, że
oddalił powództwo główne w zakresie tam opisanym;
a z powództwa wzajemnego:
II. zmienił wyrok Sądu pierwszej instancji w punkcie II podpunktach 1 i 2 w ten
sposób, że podwyższył wskazaną w podpunkcie 1 kwotę 21.164,63 zł. do kwoty
3
24.746,70 zł. z określonymi odsetkami oraz dodatkowo zasądził od pozwanego
wzajemnego ( powoda głównego) na rzecz powodów wzajemnych ( pozwanych
głównych) kwoty:
a) 22 586 zł. z określonymi ustawowymi odsetkami,
b) 16 800 zł. z określonymi ustawowymi odsetkami,
c) 867,60 zł. z określonymi ustawowymi odsetkami;
III. oddalił apelację w pozostałej części;
IV. zniósł wzajemnie koszty postępowania apelacyjnego.
Od powyższego wyroku skargę kasacyjną wniósł powód główny (pozwany
wzajemny), podając jako wartość przedmiotu zaskarżenia kwotę 65.001 zł.
i wskazując, że zaskarża wyrok Sądu drugiej instancji w części obejmującej
uwzględnienie powództwa wzajemnego (pkt. II orzeczenia) w wysokości 65.000,30
zł.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3981
k.p.c. skarga kasacyjna jest środkiem zaskarżenia od
prawomocnego wyroku sądu drugiej instancji, a więc przedmiotem zaskarżenia
skargą kasacyjną może być jedynie wyrok sądu drugiej instancji, a nie wyrok sądu
pierwszej instancji, który w części niezaskarżonej apelacją uprawomocnił się
(porównaj między innymi postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 8 sierpnia
2000 r. III CZ 73/00, z dnia 4 września 2002r. I PZ 101/02, z dnia 19 marca 2009 r.
II PZ 1/09, z dnia 8 września 2010 r. III PZ 7/10 i z dnia 18 kwietnia 2013 r. III CZ
21/13, niepubl.).
W rozpoznawanej sprawie powód główny (pozwany wzajemny) nie wniósł
apelacji od wyroku Sądu pierwszej instancji, od którego apelację wniósł tylko
pozwany główny (powód wzajemny). Wobec tego wyrok Sądu pierwszej instancji
w stosunku do powoda głównego (pozwanego wzajemnego) uprawomocnił się
w części oddalającej powództwo główne, a więc co do kwoty 46.985,70 zł.
oddalonego powództwa głównego oraz w części uwzględniającej powództwo
wzajemne, a więc co do zasądzonej od pozwanego wzajemnego (powoda
4
głównego) na rzecz powodów wzajemnych (pozwanych głównych) kwoty 21.164,63
zł.
Powód główny (pozwany wzajemny) wnosząc skargę kasacyjną od wyroku
Sądu drugiej instancji ograniczył ją do części obejmującej uwzględnienie
powództwa wzajemnego, a więc do punktu II. Jednak przedmiotem jego
zaskarżenia w zakresie zmieniającym punkt II podpunkty 1 i 2 wyroku Sądu
pierwszej instancji przez podwyższenie zasądzonej już prawomocnie przez Sąd
Okręgowy kwoty 21.164,63 zł. do kwoty 24.746,70 zł., mogła być jedynie kwota
3.582,07 zł., jako różnica między tymi kwotami, bowiem tylko taką kwotę dodatkowo
zasądził Sąd drugiej instancji, a więc w tym zakresie istniał wyrok Sądu drugiej
instancji jedynie co do kwoty 3.582,07zł. Ponadto powód główny (pozwany
wzajemny) mógł zaskarżyć (i to uczynił) wyrok Sądu drugiej instancji w punkcie II
w zakresie zasądzonych po raz pierwszy tym wyrokiem w podpunktach a, b, i c
kwot: 22.586 zł., 16.800 zł. i 867,60 zł.
Skarga kasacyjna powoda głównego (pozwanego wzajemnego) obejmująca
tylko punkt II wyroku Sądu Apelacyjnego dopuszczalna była zatem jedynie
w zakresie kwot: 3.582,07 zł., 22.586 zł., 16.800 zł. i 867,60 zł., co w sumie daje
kwotę 43.835,67 zł., jako przedmiot zaskarżenia.
Ponieważ jest to kwota niższa od przewidzianej w art. 3982
§ 1 k.p.c. dolnej
granicy dopuszczalności skargi kasacyjnej w sprawach o prawa majątkowe, skarga
kasacyjna powoda głównego (pozwanego wzajemnego) podlegała odrzuceniu na
podstawie art. 3986
§ 3 w zw. z § 2 k.p.c. jako niedopuszczalna.