Sygn. akt VIII Ns 388/14
Dnia 14 maja 2015 roku
Sąd Rejonowy w Kielcach Wydział VIII Cywilny
w następującym składzie:
Przewodniczący: SSR Katarzyna Latała
Protokolant: stażysta Mirosława Koprowska
po rozpoznaniu w dniu 14 maja 2015 roku w Kielcach
na rozprawie
sprawy z wniosku Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo - Kredytowej im. (...) w G.
z udziałem A. M., W. M., D. M. (1), D. M. (2), P. M., (...) Sp. z o.o. sp. k. we W.
o stwierdzenie nabycia spadku
postanawia:
I. stwierdzić, że spadek po M. M. (1) z domu M. c. S. i S. zmarłej w dniu (...) roku w K. i ostatnio stale tam zamieszkałej, na podstawie ustawy z dobrodziejstwem inwentarza nabyli:
1. syn A. M. s. J. i M. w ½ części;
2. wnuki: P. M. c. D. i M., D. M. (2) c. D. i M., D. M. (1) s. D. i M., W. M. c. D. i M.- po 1/8 części każde z nich;
II. nakazać pobrać na rzecz Skarbu Państwa-Sądu Rejonowego w Kielcach od Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej im. (...) w G. kwotę 73,80 zł (siedemdziesiąt trzy złote osiemdziesiąt groszy) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych;
III. stwierdzić, że wnioskodawca i uczestnicy ponoszą koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie.
SSR Katarzyna Latała
Sygn. akt VIII Ns 388/14
PUNKTÓW II i III POSTANOWIENIA Z DNIA 14 MAJA 2015 R.
Na zasadzie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t. jedn. Dz. U. 2014 r., poz. 1025) nakazano pobrać od wnioskodawcy Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo – Kredytowej im. (...) w G. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kielcach kwotę 73,80 zł tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych. Nieuiszczone koszty sądowe w niniejszej sprawie stanowiła kwota wynagrodzenia kuratora nieznanego z miejsca pobytu uczestnika A. M., które to wynagrodzenie zostało tymczasowo przyznane z sum Skarbu Państwa, a to wobec nieuiszczenia przez wnioskodawcę zaliczki na poczet wynagrodzenia kuratora (mimo stosownego wezwania). Podkreślić w tym miejscu należy, iż niezasadnym było uzależnianie przez wnioskodawcę uiszczenia zaliczki od sprostowania zarządzania w przedmiocie ustanowienia kuratora, który to wniosek został zresztą oddalony. Wnioskodawca domagał się bowiem ustanowienia kuratora dla uczestnika D. M. (3); wniosek ten został oddalony gdyż po pierwsze D. M. (3) nie był uczestnikiem niniejszego postępowania (co wynika z postanowienia Sądu Okręgowego w Kielcach z dnia 29 lipca 2014 r., II Cz 854/14, którego odpis doręczony został pełnomocnikowi wnioskodawcy w dniu4 sierpnia 2014 r.), a po drugie był on znany z miejsca pobytu – występował w sprawie jako przedstawiciel ustawowy małoletnich uczestników. To miejsce pobytu uczestnika A. M. nie było znane i to w tym zakresie Sąd prowadził postępowanie dowodowe (co jednoznacznie wynika z protokołów rozpraw, w o terminach których pełnomocnik był zawiadamiany) a po ustaleniu, że istotnie nieznane jest miejsce pobytu uczestnika A. M. ustanowił dla niego kuratora w osobie adw. I. S.. Skoro zatem wnioskodawca, mimo zobowiązania, nie uiścić zaliczki na poczet wynagrodzenia kuratora, a wynagrodzenie to przyznano z sum Skarbu Państwa, to wnioskodawcę Sąd obciążył nieuiszczonymi kosztami sądowymi w tym zakresie.
Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w punkcie II postanowienia.
Przepis art. 520 § 1 k.p.c. statuuje zasadę ponoszenia kosztów w postępowaniu nieprocesowym, podług której każdy uczestnik ponosi koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie. Obowiązek poniesienia kosztów postępowania związanych z udziałem w sprawie oznacza, że uczestnik ponosi koszty nie tylko tych czynności, które sam dokonał, takich jak koszty środka odwoławczego, ustanowienia pełnomocnika, ale i tych, które zostały dokonane przez sąd na jego wniosek, np. koszty opinii biegłego. Zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego, wyrażonym postanowieniem z dnia 22 marca 2012 r., V CZ 155/11, Lex nr 1164757, zasada przewidziana w art. 520 § 1 k.p.c. ma zastosowanie wtedy, gdy uczestnicy są w równym stopniu zainteresowani wynikiem postępowania lub - mimo braku tej równości - ich interesy są wspólne. Należy podkreślić, że właśnie taka sytuacja ma miejsce w niniejszym postępowaniu. Zgodnie bowiem z treścią przepisu art. 520 § 2 k.p.c. Sąd może stosunkowo rozdzielić obowiązek zwrotu kosztów lub włożyć go na jednego z uczestników w całości jeżeli uczestnicy są w różnym stopniu zainteresowani w wyniku postępowania lub ich interesy są sprzeczne. W niniejszej zaś sprawie odmiennego orzeczenia o kosztach postępowania od zasady przewidzianej w przepisie § 1 art. 520 k.p.c. nie uzasadnia bowiem ani różny stopień zainteresowania wynikiem postępowania jego uczestników, ani sprzeczność ich interesów. Zarówno wnioskodawca, jak i wszyscy uczestnicy postępowania byli bowiem jednakowo zainteresowani stwierdzeniem nabycia spadku po M. M. (1); wszyscy uczestnicy co do zasady przyłączyli się do wniosku wnioskodawcy Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo – Kredytowej im. (...) w G., brak jest też podstaw do uznania, że zaistniała pomiędzy nimi sprzeczność interesów.
Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w punkcie III postanowienia.
SSR Katarzyna Latała