Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 434/15

POSTANOWIENIE

Dnia 30 czerwca 2015 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Marian Raszewski

SSO Barbara Mokras

SSO Janusz Roszewski – spr.

po rozpoznaniu w dniu 30 czerwca 2015r. r. w K.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku Komornika S. przy Sadzie Rejonowym w Kępnie M. S.

o wpis ostrzeżenia o wszczęciu egzekucji z nieruchomości w KW nr (...), (...) i (...)

na skutek zażalenia dłużników C. S. i G. S.

na postanowienie Sądu Rejonowego w Kępnie IX Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych w O.

z dnia 13 kwietnia 2015r., sygn. akt Dz.Kw. (...)- (...)

p o s t a n a w i a :

oddalić zażalenie.

Sygn. akt II Cz 434/15

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 13 kwietnia 2015r Sąd Rejonowy w Kępnie IX Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych w O. odrzucił skargę C. S. - dłużnika
i współwłaściciela nieruchomości w KW nr (...), (...)
i (...) - od wpisu Referendarza Sądu Rejonowego w Kępnie IX Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych w O. z dnia 18 września 2013r ostrzeżenia
o egzekucji, ze względu na jej nieopłacenie oraz nieuzupełnienie braków w wyznaczonym terminie..

C. S. i G. S. w dniu 27 kwietnia 2015r. wnieśli na postanowienie Sądu Rejonowego zażalenie domagając się w istocie jego uchylenia..

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie jest bezzasadne.

Skarga na orzeczenie referendarza sadowego jest zwyczajnym środkiem zaskarżenia, która podlega odrzuceniu w przypadku wniesienia jej po terminie lub nieopłacenia (art. 398 22 §5 k.p.c.) Odrzuceniu podlega także skarga niedopuszczalna, np. ze względu na brak substratu zaskarżenia. Skarga, która nie spełnia warunków pisma procesowego z art. 126 i n. k.p.c. podlega zwrotowi z mocy art. 130 §1 w zw. z art. 13 §2 k.p.c.

Wezwanie do uzupełnienia skargi na wpis referendarza obejmowało obowiązek uiszczenia opłaty w wysokości 180 złotych oraz usunięcia braków formalnych przez przedłożenie trzech egzemplarzy jej odpisów w terminie tygodniowym pod rygorem odrzucenia sprzeciwu.

W tej sytuacji już tylko zaniechanie opłacenia pisma stanowiącego skargę
w wyznaczonym terminie tygodniowym, uzasadniało jego odrzucenie na mocy art. 398 22 §5 k.p.c. §1 k.p.c. Skarżący w swoim zażaleniu nawet nie kwestionują uchybieniu temu obowiązkowi, natomiast podważanie podstaw złożonego przez komornika wniosku o wpis ostrzeżenia są bez znaczenia dla skuteczności wniesienia skargi na orzeczenie referendarza, skoro nie mogło dojść do ich merytorycznego rozpoznania ze względu na odrzucenie skargi.

Zażalenie C. S. i G. S., podlegało zatem z mocy art. 385 w zw. z art. 397 §2 k.p.c.. oddaleniu.