Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 czerwca 2015 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia w Warszawie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Joanna Dalba

Protokolant: Artur Koczyk

po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2015 roku w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa Banku (...) S.A. w W.

przeciwko A. D.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego A. D. na rzecz powoda Banku (...) S.A. w W. kwotę 32.709,86 złotych (trzydzieści dwa tysiące siedemset dziewięć złotych i osiemdziesiąt sześć groszy) wraz z odsetkami umownymi w wysokości 16% rocznie liczonymi od kwot:

- 26.803.48 zł. (dwadzieścia sześć tysięcy osiemset trzy złote i czterdzieści osiem groszy) od dnia 13 sierpnia 2014 r. do dnia zapłaty;

- 1.994,53 zł. (jeden tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiąt cztery złote i pięćdziesiąt trzy grosze) od dnia 22 sierpnia 2014 r. do dnia zapłaty;

2.  w pozostałym zakresie oddala powództwo;

3.  zasądza od pozwanego A. D. na rzecz powoda Banku (...) S.A. w W. kwotę 4.053,- złotych (cztery tysiące pięćdziesiąt trzy złote złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 2.400,- złotych (dwa tysiące czterysta złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

4.  wyrokowi w punkcie 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt I C 430/15

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 22 sierpnia 2015 r. (data nadania w placówce pocztowej – k .28) powód Bank (...) S.A. z siedzibą w W. reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika w osobie adwokata S. G. (pełnomocnictwo – k. 19) wniósł o zasądzenie od A. D. kwoty 32.709,86 zł z umownymi odsetkami w wysokości 16 % rocznie liczonymi za okres od dnia 12 sierpnia 2014 roku do dnia zapłaty, kwoty z tytułu odsetek umownych w wysokości 16 % rocznie od kwoty 28.798,01 zł liczonymi za okres od dnia 13 sierpnia 2014 r. do dnia zapłaty oraz kosztów postępowania sądowego, w tym zastępstwa procesowego oraz opłaty sądowej i opłaty skarbowej.

W uzasadnieniu swojego stanowiska pełnomocnik powoda wskazał, że w dniu 08 grudnia 1997 r. została miedzy powodem a pozwanym zawarta Umowa o Kartę Kredytową C.. Na podstawie tej umowy pozwany otrzymał kartę kredytową oraz zobowiązał się do spłaty zaciągniętego kartą zadłużenia zgodnie z warunkami Umowy o Kredytową C. oraz Regulaminu Kart Kredytowych C.. Jednocześnie powód wskazał, że pozwany nie uregulował zadłużenia kwocie 32.709,86 zł w sposób i w terminach przewidzianych w umowie ( pozew - k. 2-2v.)

W piśmie procesowym z dnia 06 marca 2015 r. (data nadania w placówce pocztowej – k. 68) pełnomocnik sprecyzował wysokość dochodzonego roszczenia, wyjaśniając, iż w powód dochodzi w postępowaniu dwóch kwot. Po pierwsze, powód żądał zasądzenia kwoty 32.709,86 zł z tytułu niespłaconego kredytu, na którą składa się kwota zadłużenia na karcie w wysokości 25.269,15 zł, kwota opłat w wysokości 1.534,33 zł oraz kwota odsetek umownych w wysokości 2.611,87 zł, co daje łączną kwotę 29.415,35 zł z tytułu niespłaconego kredytu, powiększoną o kwotę odsetek umownych w wysokości 3.294,51 zł naliczonych od kwoty 28.798,01 zł od dnia 23 listopada 2013 r. do dnia 12 sierpnia 2014 r. przy 16 % oprocentowaniu. Po drugie, powód żądał zasądzenia kwoty odsetek umownych w wysokości 16 % rocznie od kwoty 28.798,01 zł liczonymi za okres od dnia 13 sierpnia 2014 r. do dnia zapłaty. Pełnomocnik powoda załączył do pisma wyciągi z rachunku karty kredytowej C. V. G. o numerze (...) za okres od 24 lutego 2013 roku do dnia 24 listopada 2013 roku. (pismo z załącznikami – k . 47-67).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 08 grudnia 1997 r. została zawarta pomiędzy (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w W. (obecnie Bankiem (...) Spółką Akcyjną), a A. D. umowa o Kartę Kredytową C. (bezsporne, pozew k. 2-2v., umowa k. 4, wniosek - k. 4).

W nieustalonym czasie (...) Spółka Akcyjna (obecnie Bankiem (...) Spółką Akcyjną, wydał A. D. kartę kredytową C. V. G. o numerze końcowym (...). W dniu 24 listopada 2013 r. stan zadłużenia z tytułu karty kredytowej C. V. G. o numerze (...) wynosił 29.415,35 zł. (dowód: wyciągi z karty C. V. G. o numerze końcowym (...) - k. 48 -67).

W dniu 11 sierpnia 2014 r. (data z.p.o.- k. 13) pełnomocnik Banku (...) Spółki Akcyjnej- S. G. wezwał A. D. do zapłaty kwoty 32.608,87 zł wynikającej zadłużenia z tytułu umowy o kartę kredytową o numerze (...). (wezwanie- k. 14).

Z wyciągu z ksiąg bankowych nr (...) wystawionego w dniu 13 sierpnia 2014 r . (z.p.o. – k. 13) wynika, iż z tytułu kredytu związanego z korzystaniem z Karty Kredytowej C. pozwany winien był powodowi kwotę 32.709,86 zł z tytułu niespłaconego kredytu oraz kwotę odsetek umownych ustalonych w regulaminie Karty Kredytowej C. w wysokości 16 % rocznie od kwoty 28.798,01 zł. (wyciąg – k. 3).

Powyższych ustaleń Sąd dokonał na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, których prawdziwość i wiarygodność w świetle wszechstronnego rozważenia zebranego materiału nie nasuwa żadnych wątpliwości, w tym co do ich rzetelności i autentyczności. Wskazać należy, iż stan faktyczny był między stronami niesporny.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na częściowe uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Stosownie do art. 3 k.p.c. strony i uczestnicy postępowania obowiązani są dawać wyjaśnienia co do okoliczności sprawy zgodnie z prawdą i bez zatajania czegokolwiek oraz przedstawiać dowody. Art. 232 k.p.c. stanowi, że strony są zobowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Zgodnie zaś z art. 233 § 2 k.p.c. sąd ocenia wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału.

Jedną z podstawowych zasad procesu cywilnego jest zasada kontradyktoryjności. Oznacza to, iż ten kto, powołując się na przysługujące mu prawo, żąda czegoś od innej osoby, obowiązany jest udowodnić okoliczności faktyczne uzasadniające to żądanie, a także że sąd orzekający nie jest obciążony odpowiedzialnością za rezultat postępowania dowodowego, którego dysponentem są strony (por. wyrok SN z dnia 07 października 1998 r., II UN 244/98, OSNP 1999/20/662). Rola sądu nie polega bowiem na wykonywaniu obowiązków procesowych ciążących na stronach (por. wyrok s. apel. w Lublinie z dnia 27 listopada 1996 r., III AUa 26/96, OSNC 1997/1/4). Rzeczą sądu nie jest zarządzanie dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie, ani też sąd nie jest zobowiązany do prowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy (por. wyrok SN z dnia 17 grudnia 1996 r., I CKU 45/96, OSNC 1997/6-7/76).

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że pełnomocnik powoda w przedmiocie roszczeń o zapłatę należności wynikających z umowy o Kartę Kredytową C. V. G. zawartej w dniu 08 grudnia 1997 r. wykazał fakt zawarcia umowy miedzy powodem a pozwanym poprzez złożenie poświadczonego za zgodność z oryginałem odpisu umowy o Kartę Kredytową C. zawartą z pozwanym.

Pełnomocnik powoda w załączonym wezwaniu do zapłaty (k. 14) oraz w wyciągu z ksiąg bankowych (k. 3) wskazał ponadto, iż zadłużenie wynika z umowy o kartę kredytową o numerze końcowym (...) zawartej w dniu 08 grudnia 1997 r. W piśmie procesowym powód sprecyzował zwąco składa się na kwotę 32.709,86 zł (k. 47-47v.). Należy zatem stwierdzić, że z przedłożonych Sądowi przez pełnomocnika powoda dokumentów wynika dochodzona wartość roszczenia.

W związku z powyższym Sąd uwzględnił, zgodnie z żądaniem pozwu, wysokość dochodzonego przez powoda roszczenia w kwocie 32.709,86 zł.

Zgodnie z art. 359 § 1 k.c. odsetki od sumy pieniężnej należą się tylko wtedy, gdy to wynika z czynności prawnej albo z ustawy, z orzeczenia sądu lub z decyzji innego właściwego organu. W myśl art. 481 § 1 k.c. jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Natomiast art. 482 § 1 k.c. stanowi, iż od zaległych odsetek można żądać odsetek za opóźnienie dopiero od chwili wytoczenia o nie powództwa, chyba że po powstaniu zaległości strony zgodziły się na doliczenie zaległych odsetek do dłużnej sumy. W świetle powyższych przepisów żądanie powoda dotyczące odsetek oraz odsetek od zaległych odsetek jest co do zasady uzasadnione.

Mając na uwadze powyższe Sąd nie przychylił się jednak do żądania powoda w zakresie kwot od których naliczane są odsetki oraz dat wymagalności odsetek. Powód domagał się zasądzenia kwoty 32.709,86 zł z tytułu niespłaconego kredytu, na którą składa się kwota zadłużenia na karcie w wysokości 25.269,15 zł, kwota opłat w wysokości 1.534,33 zł oraz kwota odsetek umownych w wysokości 2.611,87 zł, co daje łączną kwotę 29.415,35 zł z tytułu niespłaconego kredytu, którą w ocenie powoda należało powiększyć o kwotę odsetek umownych w wysokości 3.294,51 zł naliczonych od kwoty 28.798,01 zł od dnia 23 listopada 2013 r. do dnia 12 sierpnia 2014 r. przy 16 % oprocentowaniu. Powód żądał ponadto zasądzenia kwoty odsetek umownych w wysokości 16 % rocznie od kwoty 28.798,01 zł liczonymi za okres od dnia 13 sierpnia 2014 r. do dnia zapłaty. Biorąc pod uwagę całokształt materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie Sąd uznał, iż należy zasądzić na rzecz powoda odsetki umowne w wysokości 16 % rocznie liczone od kwoty 26.803,48 zł od dnia 13 sierpnia 2014 r. do dnia zapłaty oraz liczone od kwoty 1.994,53 zł od dnia 22 sierpnia 2014 r. (data wniesienia powództwa) do dnia zapłaty. Na kwotę 26.803,48 zł, od której liczone są odsetki umowne w wysokości 16 % rocznie od dnia jak ww. składa się kwota 25.269,15 zł z tytułu należności głównej oraz kwota 1.534,33 zł z tytułu opłat dodatkowych, zaś odsetki liczone powinny być liczone od dnia 13 sierpnia 2014 r. (data wystawienia ostatecznego wyciągu z ksiąg bankowych). Kwota 1.994,53 zł od której naliczane są odsetki umowne stanowi różnicę pomiędzy kwotą 28.798,01 zł a kwotą 26.803,48 zł, zaś odsetki liczyć należy od dnia wniesienia powództwa, czyli od dnia 22 sierpnia 2014 r. W tym stanie rzeczy powództwo w zakresie kwot od których naliczane powinny odsetki oraz dat wymagalności odsetek jako pozbawione podstawy prawnej i nieudowodnione podlegało oddaleniu w części.

W świetle powyższego Sąd orzekł jak w punktach 1 i 2 wyroku.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie przepisu art. 98 k.p.c. w zw. z § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. Należy zaznaczyć, iż podstawową zasadą dotyczącą kosztów procesu jest zasada odpowiedzialności za wynik postępowania. Stosownie do art. 98 § 1 k.p.c. strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Powód obowiązany był na podstawie ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, uiścić opłatę sądową w kwocie 1.636,00 zł. Kosztami niezbędnymi poniesionymi przez powoda w toku procesu były koszty zastępstwa procesowego reprezentującego go pełnomocnika. Ponadto na koszty procesowe składa się także opłata od dokumentu pełnomocnictwa. Uiszczenie tej opłaty stanowi bowiem dopełnienie wymagania przewidzianego w obowiązujących przepisach prawa i jest zarazem warunkiem formalnoprawnej zgodności sporządzenia dokumentu pełnomocnictwa z prawem. Tym samym, uiszczenie opłaty od dokumentu stwierdzającego ustanowienie pełnomocnika jest poniesieniem wydatku, który z obiektywnego punktu widzenia jest konieczny do realizacji praw strony w postępowaniu sądowym. W związku z tym, Sąd postanowił zasądzić od pozwanego na rzecz powoda koszty zastępstwa procesowego w oparciu o § 6 pkt. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, kwotę 1.636,00 zł tytułem opłaty od pozwu oraz kwotę 17,00 zł. tytułem zwrotu opłat od dokumentu pełnomocnictwa.

Mając na uwadze powyższe Sąd orzekł jak w punkcie 3 wyroku.

Sąd orzekł jak w punkcie 4 wyroku na podstawie art. 333 § 1 pkt. 3 k.p.c. w myśl którego sąd z urzędu nada wyrokowi przy jego wydaniu rygor natychmiastowej wykonalności, jeżeli wyrok uwzględniający powództwo jest zaoczny. W niniejszej sprawie Sąd wydał zaś wyrok zaoczny mając na uwadze treść przepisu 339 k.p.c. zgodnie z którym jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę albo mimo stawienia się nie bierze udziału w rozprawie, sąd wyda wyrok zaoczny. W tym wypadku, przyjmuje się za prawdziwe twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa. Skoro zatem pozwany A. D. prawidłowo zawiadomiony nie stawił się na terminie rozprawy zasadne było wydanie w stosunku do niego wyroku zaocznego.

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda.

Dnia 20.07.2015 r.