Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 maja 2015 r.

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu III Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący S.S.R. Anna Glijerska-Socha

Protokolant Monika Suchecka

po rozpoznaniu w dniach: 27 marca 2015 r., 13 maja 2015 r.

sprawy:

Z. Z.

urodz. (...) w Ś.

syna J., A. z domu M.

obwinionego o to, że:

w dniu 9 lipca 2014 roku ok. godz. 14:05 w W. na skrzyżowaniu ul. (...) z ul. (...) woj. (...) kierując busem marki M. o nr. rej. (...) spowodował zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że nie zachował bezpiecznej odległości od poprzedzającego go samochodu marki T. (...) o nr. rej. (...) doprowadzając do zderzenia,

tj. za wykroczenie z art. 86 § 1 k.w.

I.  obwinionego Z. Z. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku, tj. wykroczenia z art. 86 § 1 k.w. i za czyn ten na podstawie art. 86 § 1 k.w. wymierza mu karę grzywny w wysokości 100 (sto) złotych,

II.  zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 100 złotych tytułem zryczałtowanych wydatków postępowania oraz kwotę 30 złotych tytułem opłaty.

Sygnatura akt III W 1023/14

UZASADNIENIE

Na podstawie przeprowadzonego przewodu sądowego ustalono

następujący stan faktyczny:

Obwiniony Z. Z. jest kierowcą zawodowym . W dniu 9 lipca 2014r. około godz. 14.05 obwiniony Z. Z. kierował busem liniowym marki M. nr rej. (...) na linii W. -W. jadąc ulicą (...) w kierunku Ś.. W pobliżu skrzyżowania ulicy (...) z ulicą (...) znajduje się sygnalizacja świetlna a tuż przed nią zatoczka autobusowa. Obwiniony Z. Z. nie wjeżdżając do zatoczki autobusowej zatrzymał się przed sygnalizacją świetlną na prawym pasie ruchu za wskazaną zatoczką i podejmował pasażerów. Gdy na sygnalizacji został włączony sygnał zielony obwiniony nadal stał pojazdem i przyjmował od pasażerów pieniądze za przejazd. Wówczas stojący za obwinionym kierujący pojazdem marki T. (...) o nr rej. (...) L. J. ominął pojazd kierowany przez obwinionego przekraczając linię pojedynczą ciągłą a po wykonaniu manewru wrócił na prawy pas ruchu. Następnie na skrzyżowaniu ulicy (...) z ulicą (...) obwiniony Z. Z. jednocześnie kierując pojazdem i przyjmując nadal pieniądze za przejazd zagapił się i przodem swojego pojazdu uderzył w tylny zderzak T. kierowanej przez L. J. . L. J. jechał samochodem wraz z córką I. J. siedzącą na tylnym siedzeniu wraz z ze swoim dzieckiem . Po zdarzeniu L. J. wezwał Policję. W wyniku uderzenia w pojeździe T. (...) zarysowaniu uległ zderzak tylny oraz została wgnieciona klapa bagażnika . W pojeździe kierowanym przez obwinionego uszkodzeniu uległa ramka tablicy rejestracyjnej przedniej , która została pęknięta, pęknięciu uległ także przedni zderzak nad tablicą rejestracyjną.

Przybyli na miejsce funkcjonariusze Policji po rozpytaniu uczestników kolizji uznali , że obwiniony Z. Z. spowodował zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że nie zachował bezpiecznej odległości od poprzedzającego go pojazdu i zaproponowali mu mandat. Obwiniony skorzystał z prawa do odmowy przyjęcia mandatu . Kierującego T. L. J. ukarano mandatem w wysokości 100 złotych za przekroczenie pojedynczej linii ciągłej. Na miejscu wykonano zdjęcia uszkodzeń obu pojazdów .

Dowód:

notatka urzędowa/k- 2/

protokoły oględzin/ k-3-4/

płyta CD z fotografiami uszkodzeń pojazdów/k- 54/

zeznania świadka K. G. /k- 13,46/

zeznania świadka L. J. /k- 45-46/

zeznania świadka I. J. /k- 46/

zeznania świadka P. Ł. /k- 64/

częściowe wyjaśnienia obwinionego Z. Z. / k- 6-7, 44-45/

Obwiniony Z. Z. na całym etapie postępowania nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Podał, że pod koniec skrzyżowania zauważył wjeżdżający z lewej strony samochód marki T. , który wyprzedzając zajechał mu drogę i wówczas jak podał zaczął lekko hamować i uderzył w tył poprzedzającego go pojazdu, którego kierowca wykonał manewr gwałtownego hamowania . Obwiniony wskazał, że M. miał stłuczkę z prawej strony i że do kolizji doszło nie z jego winy /k- 6-7, 44-45/.

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu nadto zważył, co następuje:

Sprawstwo i wina obwinionego Z. Z.co do popełnienia zarzucanego mu czynu nie budzi żadnych wątpliwości . Na powyższe wskazują zeznania świadków K. G., L. J., I. J., P. Ł., notatka urzędowa z dnia 9 lipca 2014r. wraz z protokołami oględzin obu pojazdów i dokumentacją fotograficzną oraz częściowe wyjaśnienia obwinionego Z. Z.. Wskazać w tym miejscu należy, że z zeznań świadka K. G., osoby nie zaangażowanej po którejkolwiek ze stron , wynika , że po wejściu do busa w momencie kupowania biletu kiedy stał przy kierowcy zauważył , że jest jakaś stłuczka. Powyższe zeznania potwierdzają zatem relacje pokrzywdzonego L. J.i jego córki I. J., że obwiniony w trakcie zdarzenia kasował pieniądze za przejazd i przyczyną zderzenia pojazdów było zagapienie się obwinionego i nie zachowanie bezpiecznej odległości od T.nie zaś jak próbuje sugerować obwiniony celowe działanie kierowcy T.polegające na zajechaniu mu drogi i nagłym zatrzymaniu się. Powyższe twierdzenia obwinionego stoją także w opozycji do protokołów oględzin obu pojazdów oraz fotografii obrazujących uszkodzenia , z których wynika, że w pojeździe T. (...)zarysowaniu uległ zderzak tylny oraz została wgnieciona klapa bagażnika natomiast w pojeździe kierowanym przez obwinionego uszkodzeniu uległa ramka tablicy rejestracyjnej przedniej oraz przedni zderzak nad tablicą rejestracyjną, które były pęknięte. Gdyby wiarygodna była wersja podawana przez obwinionego usytuowanie uszkodzeń na obu pojazdach byłoby zgoła odmienne. Stwierdzone uszkodzenia potwierdzają zatem wersje przedstawianą przez L. J., I. J.i K. G., którzy w sposób spójny, logiczny i zgodny opisali w jaki sposób doszło do kolizji . Wobec uznania za wiarygodne zeznań wskazanych wyżej świadków, przy jednoczesnym odmówieniu wiary wersji wskazanej przez obwinionego sąd uznał, iż sytuację kolizyjną i kolizję spowodował obwiniony, który nie zachował bezpiecznej odległości od poprzedzającego go pojazdu marki T. (...)doprowadzając do zderzenia z tym pojazdem. Pamiętać należy, że do zderzenia doszło już po tym jak kierowca T.powrócił na prawy pas ruchu i jakiś czas pasem tym się poruszał , natomiast za wyprzedzanie busa na pojedynczej linii ciągłej, czego L. J.nie kwestionował, został on ukarany mandatem w wysokości 100 złotych. W tej sytuacji należało uznać, iż obwiniony Z. Z.swoim zachowaniem wyczerpał znamiona wykroczenia z art. 86§1 kw , który stanowi , iż karze grzywny podlega ten, kto na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub strefie ruchu nie zachowując należytej ostrożności powoduje zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Zgodnie z art. 3 ust 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. prawo o ruchu drogowym uczestnik ruchu i inna osoba znajdująca się na drodze są obowiązani zachować ostrożność albo gdy ustawa tego wymaga - szczególną ostrożność, unikać wszelkiego działania, które mogłoby spowodować zagrożenie bezpieczeństwa lub porządku ruchu drogowego, ruch ten utrudnić albo w związku z ruchem zakłócić spokój lub porządek publiczny oraz narazić kogokolwiek na szkodę. Przez działanie rozumie się również zaniechanie. Stosownie do art. 19 ust 1 wskazanej ustawy kierujący pojazdem jest obowiązany jechać z prędkością zapewniającą panowanie nad pojazdem, z uwzględnieniem warunków, w jakich ruch się odbywa, a w szczególności: rzeźby terenu, stanu i widoczności drogi, stanu i ładunku pojazdu, warunków atmosferycznych i natężenia ruchu. Po myśli art. 19 ust 2 wskazanej ustawy kierujący pojazdem jest obowiązany:

1)jechać z prędkością nieutrudniającą jazdy innym kierującym;

2)hamować w sposób niepowodujący zagrożenia bezpieczeństwa ruchu lub jego utrudnienia;

3)utrzymywać odstęp niezbędny do uniknięcia zderzenia w razie hamowania lub zatrzymania się poprzedzającego pojazdu.

Obwiniony J. Z. w dniu 9 lipca 2014 roku ok. godz. 14:05 w W. na skrzyżowaniu ul. (...) z ul. (...) kierując busem marki M. o nr rej. (...) spowodował zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że nie zachował bezpiecznej odległości od poprzedzającego go samochodu marki T. (...) o nr. rej. (...) doprowadzając do zderzenia.

Wymierzając obwinionemu Z. Z. karę sąd wziął pod uwagę stopień społecznej szkodliwości czynu . Okoliczności łagodzących sąd się nie dopatrzył . W ocenie Sądu wymierzona obwinionemu L. Z. kara grzywny w wysokości 100 złotych jest współmierna do stopnia zawinienia jak i społecznej szkodliwości czynu, uwzględnia zapobiegawcze i wychowawcze cele kary, stopień winy oraz właściwości i warunki osobiste sprawcy i jej osobowość. Przy wymiarze grzywny sąd baczył na wysokość deklarowanych przez obwinionego dochodów oraz jego sytuację rodzinną i osobistą oraz możliwości zarobkowe.

Na podstawie art. 118 §1 i 3 kpw obciążono obwinionego wydatkami postępowania w łącznej wysokości 100 złotych określonej stosownie do art. 118§ 4 kpw Rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia z dnia 10 października 2001 r. w sprawie wysokości zryczałtowanych wydatków postępowania oraz wysokości opłaty za wniesienie wniosku o wznowienie postępowania w sprawach o wykroczenia / §1 pkt 1 wskazanego rozporządzenia /. O opłacie orzeczono stosownie do treści art. 21 pkt. 2 w zw. z art. 3 ust 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych .