Sygn. akt X GC 372/13
Dnia 17 kwietnia 2014 r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział X Gospodarczy
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSO Leszek Guza
Protokolant: Anna Rogal
po rozpoznaniu w dniu 3 kwietnia 2014 r. w Gliwicach
na rozprawie
sprawy z powództwa (...) spółki z o. o. w S.
przeciwko (...) SERWIS S.A. w W.
o zapłatę
1 ) zasądza od pozwanej (...) SERWIS S.A. w W. na rzecz powódki (...) spółki z o. o. w S. kwotę 171 823,77 (sto siedemdziesiąt jeden tysięcy osiemset dwadzieścia trzy 77/100) zł z odsetkami ustawowymi od dnia 27 marca 2013 r. do dnia zapłaty;
2 ) zasądza od pozwanej (...) SERWIS S.A. w W. na rzecz powódki (...) spółki z o. o. w S. kwotę 15 809,00 (piętnaście tysięcy osiemset dziewięć 00/100) zł tytułem zwrotu kosztów procesu.
SSO Leszek Guza
X GC 372/13
Powód (...) Spółka z o.o. w S. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) SERWIS S.A. w W. kwoty 171 823 , 77 zł z odsetkami ustawowymi od dnia wytoczenia powództwa oraz kosztów postępowania.
Na uzasadnienie podał powód , że strony łączyła pisemna umowa o roboty budowlane zawarta w dniu 30 października 2008 r. na podstawie wcześniejszego zlecenia z dnia 28 października 2008 r.
Zgodnie z § 12 umowy powód udzielił pozwanemu gwarancji na okres 24 miesięcy od dnia podpisania końcowego protokołu odbioru.
Zgodnie z § 13 umowy pozwany potrącił powodowi z wystawionych faktur łącznie 5% ich wartości tytułem kaucji gwarancyjnych.
Końcowy protokół odbioru został sporządzony w dniu 17 kwietnia 2009 r. i wtedy tez pozwany zwrócił połowę zatrzymanej kaucji.
Pozwem powód dochodził zwrotu reszty kaucji , która zgodnie z zapisami umowy winna być zwrócona po dokonaniu ostatecznego odbioru.
Wskazał powód, że pozwany uchyla się od tego odbioru.
W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu.
Na uzasadnienie podniósł, że jedynym dokumentem regulującym stosunki stron jest zlecenie a te nie zawiera ani uregulowań dotyczących gwarancji, ani zapisów dotyczących zabezpieczenia roszczeń gwarancyjnych w formie kaucji.
Pozwany nie zaprzeczył, że pozostają nieuregulowane dochodzone pozwem kwoty z tytułu wynagrodzenia należnego powodowi ale podniósł w tym zakresie zarzut przedawnienia.
Podniósł pozwany również, że stosuje praktykę "przenoszenia" zapisów umowy z inwestorem na umowy z podwykonawcami a w tym przypadku zapisy umowy z inwestorem przewidywały zwrot 70% kaucji po zakończeniu robót.
Sąd ustalił :
W dniu 23 października 2008 r. pozwany zawarł z (...) umowę na mocy której zobowiązał się wykonać płytę stacjonarnego sztucznego lodowiska.
(dowód - umowa k. 19-21, aneks k. 24)
W dniu 28 października 2008 r. pozwany zlecił wykonanie płyty lodowiska w P. powodowi.
(dowód - zlecenie k. 22-23)
W dniu 30 października 2008 r. strony zawarły umowę pisemną, na mocy której pozwany zlecił powodowi wykonanie płyty lodowiska. W § 12 umowy określono okres gwarancji na 24 miesiące a w § 13 umowy określono wysokość potrąceń gwarancyjnych na 5% i terminy zwrotu potrąconych kwot na 30 dni od daty wykonania zamówienia dla 2,5% oraz 15 dni po dokonaniu odbioru ostatecznego robót dla pozostałej kwoty. W § 5 określono termin odbioru ostatecznego na 14 dni od daty upływu okresu gwarancji.
(dowód - projekt umowy k. 89-91, zeznania świadków P. L., S. E. nagranie z dnia 6 lutego 2014 r. D. K. nagranie z dnia 3 kwietnia 2014 r. , zeznanie powoda nagranie z dnia 3 kwietnia 2014 r. )
W dniu 17 listopada 2008 r. pozwany zgłosił inwestorowi podwykonawcę w osobie powoda. Do zgłoszenia dołączył projekt umowy z podwykonawcą om zapisach analogicznych jak przedstawione wyżej.
(dowód - zgłoszenie i projekt umowy k. 197-203)
W trakcie prac pozwany zatrzymywał z należności powoda kwotę 5% tytułem kaucji gwarancyjnej. Po zakończeniu prac strony dokonały częściowego rozliczenia kaucji. Zatrzymana została kwota dochodzona pozwem.
(dowód - wyciągi z rachunków, potwierdzenia salda, pisma, kompensaty, rozliczenie kaucji, protokół k. 25-35, faktury , rozliczenia k. 42-88)
W okresie gwarancyjnym powód na żądanie pozwanego usuwał usterki.
(dowód - pisma k. 15-16, protokół k. 17-18, protokół k. 36, notatka k. 37)
W dniu 6 grudnia 2012 r. powód wezwał pozwanego do ostatecznego odbioru robót. Strony toczyły korespondencję w tym temacie
(dowód - wezwanie k. 39, pisma k. 38, 40-41)
Powyższy stan faktyczny ustalił Sąd w oparciu o złożone dokumenty i zeznania przesłuchanych osób.
Złożone przez powoda dokumenty uznał Sąd za wiarygodne bowiem nie były one kwestionowane przez strony i nie budziły zasadniczych wątpliwości Sądu.
Sąd w pełni dał wiarę zeznaniom przesłuchanych świadków oraz strony powodowej. Zeznania te były spójne i nawzajem się uzupełniały.
Za nie mające znaczenia dla niniejszej sprawy uznał Sąd złożone przez pozwanego wraz z pismem z dnia 11 marca 2014 r. rejestr umów rejestr korespondencji. Jak wynika z materiału dowodowego w omawianym okresie zdarzały się u pozwanego przypadki zaginięcia umowy lub jej nie zarejestrowania w rejestrze (świadek D. K.). Z tego tytułu toczyły się nawet postępowania karne przeciwko byłym członkom zarządu pozwanego.
Za pozbawione znaczenia uzna Sąd zeznania pozwanego, które sprowadzały się do stwierdzenia, że nie ma u pozwanego oryginału umowy z powodem. Z faktu tego jednak nie wynika aby umowa taka nigdy nie istniała.
Sąd zważył :
Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.
Między stronami nie było sporne, że powód wykonywał na zlecenie pozwanego opisane wyżej prace oraz to, że z wynagrodzenia należnego z tego tytułu powodowi pozwany potracił (nie zapłacił powodowi) kwoty dochodzonej pozwem.
Te okoliczności znajdowały również potwierdzenie w złożonych przez powoda dokumentach.
Sporne miedzy stronami było to z jakiego tytułu pozwany potrącił owe należności i to czy strony łączyła umowa pisemna o treści wskazywanej przez powoda.
W tym zakresie Sąd ustalił, iż strony łączyła umowa pisemna a podstawą potrącenia dochodzonych należności były zapisy owej umowy.
Ustalenia Sądu w omawianym zakresie znajdują oparcie w treści zeznań świadków P. L. i S. E. oraz powoda, którzy zeznali, że podpisywali lub widzieli umowę pisemną. Zeznania te wspierają zeznania świadka D. K., który wskazywał, że umowa taka musiała być podpisana. Ponadto te ustalenia znajdują oparcie w udowodnionym fakcie zgłoszenia projektu umowy pisemnej inwestorowi oraz w fakcie, że pozwany rzeczywiście potrącał powodowi objęte sporem należności i strony dokonywały rozliczeń z tego tytułu wskazując, że podstawą rozliczeń były zatrzymane kaucje gwarancyjne.
Wszystkie te okoliczności nakazują uznać słuszność twierdzeń powoda o istnieniu umowy pisemnej o treści wskazanej przez powoda oraz o tym, że dochodzone pozwem kwoty stanowią kaucje gwarancyjne przewidziane umową.
W sytuacji zaś gdy nie jest sporne, że upłynął już okres gwarancji przewidziany umową i zaistniały podstawy do podpisania protokołu ostatecznego od którego podpisania pozwany się uchyla należy uznać, że roszczenie powoda o zwrot kaucji znajduje oparcie w zapisie § 13 umowy stron.
Biorąc powyższe pod uwagę Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda dochodzone kwoty wraz z odsetkami od dnia wniesienia pozwu.
O kosztach orzekł Sąd zgodnie z art. 98 k.p.c. Pozwany, który przegrał proces zobowiązany jest zwrócić powodowi poniesione koszty.
Na koszty poniesione przez powoda złożyły się :
- opłata - 8 592 zł,
- wynagrodzenie adwokackie za pierwszą instancję = 3 600 zł.
- opłata skarbowa – 17 zł.
Wysokość zasądzonego wynagrodzenia ustalił Sąd w oparciu o par. 2 ust. 1 i par. 6 pkt 6 rozp. Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. (Dz. U. nr 163 poz. 1348 ze zmianami).
SSO Leszek Guza