Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 28 maja 2015 r.

Sąd Okręgowy w Szczecinie II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym

Przewodniczący: SSO Karina Marczak (spr.)

Sędziowie SO Violetta Osińska

SO Agnieszka Bednarek-Moraś

po rozpoznaniu w dniu 28 maja 2015 r. w Szczecinie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi dłużnika K. K.

na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Goleniowie N. K. polegającej na przyznaniu biegłemu wynagrodzenia w kwocie 835,22 zł za dokonanie wyceny nieruchomości rolnej niezabudowanej położonej w miejscowości G. gm. S.

z udziałem wierzycieli Gminy S. i Agencji Nieruchomości Rolnych w W.

na skutek zażalenia dłużnika na postanowienie Sądu Rejonowego w Goleniowie z dnia 23 grudnia 2014 r., wydane w sprawie I Co 967/14

postanawia:

oddalić zażalenie.

Sygn. akt II Cz 775/15

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 23 grudnia 2014 r. Sąd Rejonowy w Goleniowie I Wydział Cywilny, zwolnił dłużnika K. K. od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych w sprawie wywołanej niniejsza skargą (I) oraz oddalił skargę (II).

W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, iż skarga dłużnika okazała się niezasadna.

Sąd Rejonowy podniósł, iż skarga na czynności Komornika jest to uniwersalny środek prawny służący do usuwania nieprawidłowości w postępowaniu egzekucyjnym. Niezbędną przesłanką jej skuteczności jest podjęcie przez organ egzekucyjny - Komornika czynności pozostającej w sprzeczności z przepisami prawa.

Sąd stwierdził, iż zgodnie z treścią art. 948 § 1 k.p.c. oszacowania zajętej nieruchomości dokonuje powołany przez Komornika biegły uprawniony do szacowania nieruchomości na podstawie odrębnych przepisów. Tak więc dla wyceny nieruchomości Komornik musi powołać biegłego, który posiada uprawnienia do szacowania nieruchomości. Zasady wynagradzania biegłych, w tym biegłych z zakresu szacowania nieruchomości określa art. 288 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c., zgodnie z którym biegły może żądać wynagrodzenia za stawiennictwo do sądu i wykonaną pracę. Wynagrodzenie biegłego ustala komornik, kierując się przepisami o wynagrodzeniu biegłych w postępowaniu sądowym.

Sąd I instancji dodał, iż zastosowanie znajdują przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 kwietnia 2013 r. w sprawie określenia stawek wynagrodzenia biegłych, taryf zryczałtowanych oraz sposobu dokumentowania wydatków niezbędnych dla wydania opinii w postępowaniu cywilnym. Zgodnie z § 2 stawka wynagrodzenia biegłych powołanych przez sąd za każdą rozpoczętą godzinę pracy, zwana dalej „stawką”, wynosi - w zależności od stopnia złożoności problemu będącego przedmiotem opinii oraz warunków, w jakich opracowano opinię - od 1,28% do 1,81% kwoty bazowej dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, której wysokość określa ustawa budżetowa, zwanej dalej „kwotą bazową” i która obecnie wynosi 1.766,46 zł. Sąd nadmienił, iż biegły w karcie pracy przyjął 30 zł za jedną godzinę pracy, co mieści się w granicach rozporządzenia.

Sąd Rejonowy zauważył, iż wykonanie opinii zajęło biegłemu łącznie 20 godziny, przy czym brak było podstaw, aby kwestionować na podstawie szczegółowego zestawienia przedstawionego przez biegłego ilości poświęconego przez niego pracy na wykonanie operatu szacunkowego. W ocenie Sądu trudno zgodzić się ze skarżącym, że biegły rażąco zawyżył ilość godzin poświęconych na sporządzenie opinii. Wynagrodzenie biegłego będącego podatnikiem obowiązanym do rozliczenia podatku od towarów i usług podwyższa się o kwotę podatku od towarów i usług, określoną zgodnie ze stawką tego podatku obowiązującą w dniu orzekania o tym wynagrodzeniu.

Sąd I instancji nadmienił, iż zgodnie z § 8 rozporządzenia wydatki poniesione przez biegłego, niezbędne dla wydania opinii, w tym w szczególności wydatki materiałowe, amortyzację aparatury badawczej oraz koszty dojazdu na miejsce wykonania czynności, biegły dokumentuje za pomocą faktur lub rachunków albo kopii tych dokumentów, a w razie ich braku - za pomocą oświadczenia. Według Sądu koniecznym wydatkiem było także dojechanie biegłego na miejsce oględzin nieruchomości. Wobec powyższego Sąd Rejonowy nie znalazł podstaw do kwestionowania oświadczenia biegłego, zaś wskazane wyliczenia są prawidłowe. Obowiązująca stawka za 1 km to 0.8358 zł.

Na powyższe postanowienie dłużnik wniósł zażalenie, w którym zaskarżył postanowienie w części tj. co do punktu II i wniósł o jego uchylenie w zaskarżonej części.

W uzasadnieniu skarżący wskazał, iż popiera wszystkie swoje wnioski i twierdzenia zawarte w jego skardze z dnia 16 lipca 2014 r.

Podniósł, iż w przedstawionym komornikowi rachunku biegły w sposób rażący zawyżył nakład pracy poświęcony na dokonanie wyceny nieruchomości oraz również w sposób rażący zawyżył poniesione wydatki niezbędne do dokonania wycenę. Zdaniem skarżącego Sąd niewłaściwie rozpoznał jego skargę przez jej oddalenie.

Wobec powyższego dłużnik uznał, iż jego zażalenie jest zasadne i w pełni uzasadnione.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Zażalenie okazało się nieuzasadnione.

Według art. 942 k.p.c., po upływie terminu określonego w wezwaniu dłużnika do zapłaty długu komornik na wniosek wierzyciela dokonuje opisu i oszacowania zajętej nieruchomości. Oszacowania nieruchomości dokonuje powołany przez komornika biegły uprawniony do szacowania nieruchomości na podstawie odrębnych przepisów (art. 948 § 1 zd. 1 k.p.c.).

Zgodnie z art. 288 k.p.c. i art. 9 ust. 1 dekretu z dnia 26 października 1950 r. o należności świadków, biegłych i stron w postępowaniu sądowym oraz art. 90 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, biegły może żądać wynagrodzenia za dokonaną pracę.

W świetle dyspozycji § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 grudnia 1975 r. w sprawie kosztów przeprowadzenia dowodu z opinii biegłych w postępowaniu sądowym (Dz. U. Nr 46, poz. 254 ze zm.) koszty przeprowadzenia dowodu z opinii biegłych w postępowaniu sądowym obejmują: wynagrodzenie biegłych za wykonaną pracę, koszt zużytych materiałów oraz inne wydatki niezbędne do wydania opinii, zaś zgodnie z § 2 tego rozporządzenia, podstawę obliczenia wynagrodzenia biegłych sądowych za wykonaną pracę stanowi kwota bazowa dla osób, o których mowa w art. 5 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 110, poz. 1255 i z 2000 r. Nr 19, poz. 239), której wysokość, ustaloną według odrębnych zasad, określa ustawa budżetowa, z zastrzeżeniem ust. 1a.

Możliwość obniżenia wynagrodzenia biegłego przewidziana jest w § 11 wyżej wspomnianego rozporządzenia, zgodnie, z którym jeżeli praca została wykonana wadliwie, niezgodnie z zaleceniem sądu lub ze znacznym nie usprawiedliwionym opóźnieniem, wynagrodzenie ulega odpowiedniemu obniżeniu.

W realiach rozpoznawanej sprawy nie zachodzi żaden z tych wypadków, opinia nie może być zwłaszcza uznana za sporządzoną wadliwie, a tym bardziej niezgodnie ze zleceniem.

Analiza karty pracy i rachunku biegłego, w tym stawka godzinowa wynagrodzenia za sporządzenie opinii, jak i przyjęcie przez biegłego koniecznego nakładu pracy na sporządzenie opinii są adekwatnymi do okoliczności sprawy i przedmiotu opinii.

Mając na uwadze wszystko powyższe należało, na podstawie art. 385 kpc, w zw. z art. 397 § 2 kpc i art. 13 § 2 kpc, orzec jak w sentencji.

(...)

1)  (...)

2)  (...)

(...)