Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 czerwca 2015 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi, I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodnicząca: S S.R. K. Grzegorczyk

Protokolant: st. sekr. sąd. D. Novottny

po rozpoznaniu w dniu 15 czerwca 2015 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa P. B.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W.

o zapłatę 12285,99 złotych

1.  umarza postępowanie co do kwoty 1480,90 (tysiąc czterysta osiemdziesiąt 90/100) złotych,

2.  zasądza od (...) Spółki Akcyjnej w W. na rzecz P. B. kwotę (...),09 (dziesięć tysięcy osiemset pięć 09/100) złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 9 czerwca 2014 roku do dnia zapłaty,

3.  oddala powództwo w pozostałym zakresie,

4.  zasądza od (...) Spółki Akcyjnej w W. na rzecz P. B. kwotę (...) (trzy tysiące siedemset czterdzieści jeden) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu,

5.  nakazuje pobrać od (...) Spółki Akcyjnej w W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi kwotę 211,30 (dwieście jedenaście 30/100) złotych tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

Sygn. akt I C 992/14

UZASADNIENIE

W dniu 14 października 2014 r. P. B. wystąpił przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W. z pozwem o zapłatę kwoty 12285,99 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 25 maja 2014 r. do dnia zapłaty z tytułu odszkodowania za szkodę w pojeździe marki M. (...) nr rej. (...), powstałą w wyniku zdarzenia drogowego z dnia 9 maja 2014 r. W uzasadnieniu pozwu pełnomocnik powoda wskazał, że w toku postępowania likwidacyjnego strona pozwana uznała roszczenie P. B. co do zasady i wypłaciła mu kwotę 7513,45 zł tytułem odszkodowania, które w ocenie powoda nie rekompensuje w pełni doznanej przez niego szkody.

[pozew k.2-6]

Strona pozwana nie uznała powództwa, wnosząc o jego oddalenie w całości oraz o zasądzenie od powoda na rzecz strony pozwanej zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych. Pełnomocnik pozwanego (...) przyznał, że powód otrzymał odszkodowanie w wysokości 7513,46 zł, co w pełni pozwala na przywrócenie pojazdu do stanu sprzed wypadku. Ponadto podniósł, że sprawca szkody w dacie wypadku ubezpieczony był w zakresie odpowiedzialności OC w (...) S.A., które nie wyraziło zgody na dokonanie wypłaty odszkodowania na rzecz powoda, jak też na przyjęcie przez (...) odpowiedzialności w tej sprawie, wobec czego powód powinien kierować swe dalsze roszczenia do (...) .U. S.A., nie zaś do strony pozwanej.

[odpowiedź na pozew k.37-38]

Na rozprawie w dniu 2 lutego 2015 r. pełnomocnik strony pozwanej wskazał, że dochodzone w niniejszym postępowanie roszczenie powoda wynika z umowy łączącej strony, a nie z czynu niedozwolonego.

[protokół rozprawy k.95]

Pismem z dnia 1 kwietnia 2015 r. pełnomocnik powoda cofnął pozew ze zrzeczeniem się roszczenia w zakresie kwoty 1480,90 zł. Ponadto wniósł o nieobciążanie powoda kosztami procesu od cofniętej części powództwa, albowiem cofnięcie pozwu nastąpiło na skutek zweryfikowania wysokości dochodzonego roszczenia po zapoznaniu się z opinią biegłego sądowego wydaną w toku niniejszego postępowania. Zasadniczo jednak opinia ta potwierdziła stanowisko powoda, który w swym żądaniu uległ jedynie w nieznacznej części.

[pismo k.122-123]

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W wyniku wypadku drogowego z dnia 9 maja 2014 r. uszkodzeniu uległ samochód osobowy marki M. (...) o nr rej. (...), stanowiący własność powoda. Sprawca zdarzenia został ukarany mandatem karnym przez Policję wezwaną na miejsce wypadku. Sprawca szkody w dniu zdarzenia ubezpieczony był w zakresie odpowiedzialności cywilnej w (...) Spółce Akcyjnej w W.. Powód zgłosił szkodę (...) w dniu 9 maja 2014 r.

[okoliczność bezsporna]

Pismem z dnia 9 maja 2014 r. strona pozwana powiadomiła (...) S.A. o zgłoszeniu szkody oraz wystąpieniu przez powoda do (...) o przeprowadzenie postępowania likwidacyjnego w granicach odpowiedzialności z umowy obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, w tym wypłatę należnych świadczeń. Jednocześnie strona pozwana poinformowała (...), że podjęła się na zlecenie poszkodowanego wykonywania czynności ubezpieczeniowych w przedmiotowej szkodzie.

[dowód: pismo k.76-77]

Powód w dniu 12 maja 2014 r. w Ł. zawarł z (...) S.A. umowę, na mocy której zlecił (...) przeprowadzenie postępowania likwidacyjnego poprzez ustalenie odpowiedzialności i wysokości należnego odszkodowania za szkodę z wypadku z dnia 9 maja 2014 r. oraz wypłacenie świadczenia pieniężnego równego temu odszkodowaniu, w takim rozmiarze i wysokości, jakie wynikają z umowy OC posiadacza pojazdu mechanicznego zawartej przez posiadacza pojazdu, którym szkodę wyrządzono. Zgodnie z § 3 tej umowy pozwany zobowiązał się do podjęcia czynności likwidacyjnych w związku ze szkodą z przedmiotowego wypadku i przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, w tym ustalenia osoby odpowiedzialnej za powstanie tej szkody, ustalenia rodzaju i rozmiaru szkód, ustalenia wysokości i wypłaty świadczenia pieniężnego równego należnemu odszkodowaniu, jednakże wyłącznie w zakresie określonym ustawą z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczeń Komunikacyjnych (Dz. U. z 2013 r., poz. 392 z późn. zm.) oraz innymi przepisami prawa polskiego właściwymi dla likwidacji szkód przez zakład ubezpieczeń z umowy OC posiadaczy pojazdów mechanicznych. W wykonaniu powyższej umowy strony zawarły tego samego dnia także umowę przelewu wierzytelności o odszkodowanie z tytułu przedmiotowej szkody.

[dowód: umowa zlecenia k.7-9, umowa przelewu wierzytelności k.10]

W toku postępowania likwidacyjnego strona pozwana wypłaciła powodowi kwotę 7513,46 zł tytułem należnego mu odszkodowania.

[okoliczność bezsporna]

Pismem z dnia 10 września 2014 r. powód wezwał stronę pozwaną do zapłaty dalszego odszkodowania w wysokości 12285,99 zł, która to kwota wynikała z różnicy pomiędzy wyliczonymi przez powoda kosztami naprawy przedmiotowego pojazdu, a kwotą wypłaconą z tego tytułu przez stronę pozwaną. Powód wyznaczył pozwanemu termin 30 dni na wypłacenie wyżej wymienionej kwoty. W odpowiedzi na wezwanie pozwany odmówił wypłaty dalszego świadczenia, argumentując, że przedstawiony przez powoda kosztorys jest wyłącznie szacunkowym określeniem kosztów naprawy, a dotychczas wypłacona przez pozwanego kwota jest wystarczająca do przywrócenia przedmiotowego pojazdu do stanu poprzedniego.

[dowód: wezwanie do zapłaty k.20-22, pismo k.46]

Przeciętny, ekonomicznie uzasadniony koszt naprawy samochodu powoda marki M. (...), przy zastosowaniu nowych i oryginalnych części, zakupionych w sieci dealerskiej, wyniósł 18318,55 zł brutto.

[dowód: opinia biegłego k.99-114]

Sąd pominął sporządzoną na zlecenie powoda prywatną ekspertyzę kosztów naprawy spornego pojazdu z uwagi na zakwestionowanie jej przez stronę pozwaną. Ponadto ekspertyza ta jako dokument prywatny nie może zastąpić opinii biegłego sądowego sporządzonej w toku niniejszego procesu.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

W rozpatrywanej sprawie bezsporne są zarówno okoliczności, w jakich doszło do wypadku z dnia 9 maja 2014 r., jego przebieg, jak i zakres uszkodzeń powstałych w jego wyniku w samochodzie marki M. (...) nr rej. (...). Pełnomocnik strony pozwanej podnosił, że w toku postępowania likwidacyjnego powodowi zostało wypłacone odszkodowanie w kwocie 7513,46 zł, która w pełni odpowiada wysokości szkody. Ponadto wskazywał, że (...) S.A. likwidowało szkodę na podstawie łączącej je z powodem umowy zlecenia, natomiast sprawca szkody był ubezpieczony w zakresie OC posiadaczy pojazdów mechanicznych w (...) SA, które nie wyraziło zgody na prowadzenie postępowania likwidacyjnego i wypłatę odszkodowania przez (...).

Odnosząc się do ostatniego zarzutu strony pozwanej, należy stwierdzić, że niewyrażenie przez (...) zgody na likwidację przedmiotowej szkody, nie ma znaczenia w rozpoznawanej sprawie. Strony procesu łączyła bowiem umowa zlecenia z dnia 12 maja 2014 r., na podstawie której powód zlecił (...) przeprowadzenie postępowania likwidacyjnego przez ustalenie odpowiedzialności i wysokości należnego odszkodowania za szkodę w wypadku z dnia 9 maja 2014 r. oraz wypłacenia świadczenia pieniężnego równego temu odszkodowaniu, w takim rozmiarze i wysokości, jakie wynikają z umowy OC posiadaczy pojazdów mechanicznych zawartej przez posiadacza pojazdu, którym szkodę wyrządzono. Strona pozwana zobowiązała się natomiast do przeprowadzenia takiego postępowania likwidacyjnego. Z powyższych postanowień umowy z dnia 12 maja 2014 r. wynika, że pozwane w niniejszej sprawie (...) jest zobowiązane do pełnej likwidacji szkody doznanej przez powoda w jego pojeździe w wyniku wypadku z dnia 9 maja 2014 r. na takich samych zasadach, na których zobowiązany jest ubezpieczyciel sprawcy szkody. Powodowi przysługuje zatem pełne odszkodowanie i jeżeli w toku postępowania likwidacyjnego nie uzyskał on takiego odszkodowania w pełnej wysokości od (...), to może dochodzić różnicy w postępowaniu sądowym bezpośrednio od (...), a nie od ubezpieczyciela sprawcy szkody. Kwestia późniejszego rozliczenia między (...) a (...) nie jest istotna w rozpoznawanej sprawie, a brak zgody przez (...) na likwidację szkody przez (...), w świetle zawartej między (...) a powodem umowy zlecenia z dnia 12 maja 2014 r., nie może pozbawiać powoda realizacji umowy zlecenia, a zatem wypłaty przez (...) powodowi odszkodowania za doznaną szkodę w pełnej wysokości.

Jeśli chodzi o uzasadnione koszty naprawy pojazdu powoda, to należy wskazać, że zgodnie z treścią opinii biegłego sądowego, sporządzonej w niniejszym procesie, przy zastosowaniu części oryginalnych koszt ten winien wynieść 18318,55 zł brutto. Biegły wskazał, że przed szkodą w pojeździe powoda były zamontowane wyłącznie części oryginalne i takie uległy uszkodzeniu. Jeśli chodzi o możliwość zastosowania w naprawie części używanych, to pozyskuje się je z demontażu pojazdów, podlegających złomowaniu. Są to części o bliżej nieokreślonym stanie technicznym oraz nieustalonej a priori dostępności, w związku z czym nie ma gwarancji przywrócenia pojazdu do stanu sprzed szkody. Po ustnej uzupełniającej opinii biegłego pełnomocnicy stron nie zgłosili dalszych zastrzeżeń do opinii, a zatem należy przyjąć, że obie strony w pełni zgadzały się z wyliczeniami biegłego.

Sąd przyjął za uzasadniony koszt naprawy pojazdu powoda przy wykorzystaniu części oryginalnych, tj. 18318,55 zł.

Powód dochodził tytułem dodatkowego odszkodowania kwoty 12285,99 zł.

W pkt 1 wyroku Sąd na podstawie art. art. 355 k.p.c. w zw. z art. 203 § 1 k.p.c. umorzył postępowanie co do kwoty 1480,90 zł, w zakresie której pełnomocnik powoda cofnął pozew ze zrzeczeniem się roszczenia.

Kwotę 18318,55 zł, wynikającą z opinii biegłego sądowego, należało pomniejszyć o kwotę wypłaconego przez stronę pozwaną w toku postępowania likwidacyjnego odszkodowania, tj. o 7513,46 zł.

O odsetkach ustawowych Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c. Za dzień wymagalności świadczenia Sąd przyjął datę 8 czerwca 2014 r., tj. dzień po upływie 30 dni od daty zgłoszenia szkody (9 maja 2014 r.).

Mając powyższe na uwadze, Sąd w pkt 2 wyroku zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 10805,09 zł tytułem dodatkowego odszkodowania z ustawowymi odsetkami od dnia 9 czerwca 2014 r.

W pozostałym zakresie, tj. zapłaty odsetek ustawowych od dnia 25 maja do dnia 8 czerwca 2014 r., Sąd oddalił powództwo jako bezzasadne.

O kosztach w pkt 3 wyroku Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c. Sąd miał na uwadze, że ostateczna wysokość dochodzonego roszczenia możliwa była do określenia po opinii biegłego sądowego wydanej w toku niniejszego postępowania. Koszt naprawy samochodu powoda ustalony przez biegłego był zbliżony do kosztów naprawy tego pojazdu wynikających z prywatnej kalkulacji wykonanej na zlecenie powoda przed wytoczeniem powództwa, na podstawie której powód wezwał stronę pozwaną do zapłaty uzupełniającego odszkodowania. Strona pozwana nie wyraziła jednak na to zgody, przez co powód zmuszony był do wystąpienia na drogę sądową celem dochodzenia swojego roszczenia. Sąd zasądził wobec tego od strony pozwanej na rzecz powoda zwrot kosztów procesu w wysokości 3741 zł, na które złożyły się: 541 zł – opłata od pozwu (od zasądzonej części dochodzonej kwoty), 800 zł – zaliczka na poczet wynagrodzenia biegłego i 2400 zł – koszty zastępstwa procesowego.

Z uwagi na to, że strona pozwana przegrała proces praktycznie w całości, Sąd nakazał pobrać od niej na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi kwotę 211,30 zł na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. nr 167, poz. 1398 z późn. zm.), która w toku postępowania została tymczasowo wypłacona z funduszy Skarbu Państwa na poczet wynagrodzenia biegłego sądowego.