Sygn. akt II Cz 289/15
K., dnia 26 czerwca 2015 r.
Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy
w składzie następującym:
Przewodniczący: S.S.O. Wojciech Vogt
Sędziowie: S.S.O. Barbara Mokras – spr.
S.S.O. Janusz Roszewski
po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2015 r. w Kaliszu
na posiedzeniu niejawnym
sprawy egzekucyjnej z wniosku wierzyciela (...) Spółka jawna P. K.,
D. M., J. S. z siedzibą w K.
przeciwko dłużnikowi W. J.
w przedmiocie skargi dłużnika na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kaliszu J. K. – postanowienia z dnia 21 listopada 2012 r. podjęte
w sprawie Km 2036/12
w przedmiocie zażalenia W. J.
na postanowienie Sądu Rejonowego w Kaliszu
z dnia 23 stycznia 2015 r., sygn. akt I Co 4426/12
postanawia:
oddalić zażalenie
Sygn. akt II Cz 289/15
Postanowieniem z dnia 23 stycznia 2015 r. Sąd Rejonowy w Kaliszu umorzył postępowanie w zakresie punktu 2 postanowienia Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kaliszu J. K. z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie
Km 2036/12 w części dotyczącej ustalenia wysokości kosztów za poszukiwanie majątku, oddalił skargę w pozostałym zakresie i obciążył dłużnika kosztami postępowania skargowego.
W uzasadnieniu wskazano, że koszty postępowania egzekucyjnego zostały określone przez Komornika Sądowego zgodnie z dyspozycją art. 770 k.p.c. Jednocześnie Sąd
nie znalazł podstaw do obniżenia opłaty stosunkowej, gdyż odpowiada ona nakładowi pracy komornika sądowego a dłużnik powołując się na swoją złą sytuację majątkową poprzestał jedynie na ogólnych stwierdzeniach, nie popierając ich żadnymi dowodami. Z uwagi na fakt, że Komornik Sądowy postanowieniem z dnia 25 kwietnia 2013 r. zmienił postanowienie
z dnia 21 listopada 2014 r. eliminując z zestawienia kosztów kwestionowaną przez dłużnika kwotę 59,49 zł postępowanie w tym zakresie podlegało umorzeniu na podstawie
art. 355 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.
Zażalenie na powyższe orzeczenie wniósł dłużnik W. J. zaskarżając
je w części, tj. w zakresie punktu 2 i 3, domagając się ich uchylenia.
W uzasadnieniu skarżący podniósł, że ustalone przez Komornika Sądowego koszty postępowania egzekucyjnego są zawyżone i nie odpowiadają rzeczywistym kosztom postępowania. Zdaniem dłużnika niewiarygodne są „należności osób powołanych do udziału w czynnościach” w kwocie 120 zł oraz koszty związane z poszukiwaniem majątku określone na kwotę 59,49 zł. Skarżący zakwestionował także, jako zawyżone, wynagrodzenie pełnomocnika wierzyciela wycenione na kwotę 1.800 zł, opłatę egzekucyjną w kwocie 11.734,03 zł oraz sumę kosztów doręczenia korespondencji w kwocie 56,50 zł.
Sąd Okręgowy, zważył co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Jak zasadnie wskazał Sąd I instancji, po szczegółowej analizie każdego z zarzutów podniesionych przez dłużnika wyliczone przez Komornika Sądowego koszty postępowania egzekucyjnego znajdują podstawę w obowiązujących przepisach prawa.
Podkreślić należy, że wbrew twierdzeniom skarżącego żadna z części składowych wspomnianych kosztów, szczegółowo wskazana w postanowieniu Komornika Sądowego
z dnia 21 listopada 2012 r. (k. 40 akt komorniczych w sprawie sygn. akt Km 2036/12) zmienionym postanowieniem z dnia 25 kwietnia 2013 r. (k. 58 akt komorniczych w sprawie sygn. akt Km 2036/12) nie pozostawia Komornikowi Sądowemu możliwości miarkowania przedmiotowych należności, gdyż przepisy obowiązującego prawa jasno i ściśle regulują wysokość opłaty stosunkowej, wynagrodzenia pełnomocnika wierzyciela, wpisów do księgi wieczystej a także doręczeń korespondencji. Podkreślenia także wymaga, że we wspomnianych postanowieniach Komornik Sądowy wskazał podstawę prawną przedmiotowych należności, które uznać należy za właściwe. W konsekwencji nie sposób uznać za trafne twierdzenia skarżącego o zawyżeniu przez Komornika Sądowego wymienionych kwot.
Za pozbawione podstaw faktycznych uznać należy zarzuty dotyczące: „należności osób powołanych do udziału w czynnościach” w kwocie 120 zł oraz kosztów związanych
z poszukiwaniem majątku określonych na kwotę 59,49 zł. Podkreślić trzeba,
że postanowieniem z dnia 25 kwietnia 2013 r. Komornik Sądowy odstąpił od dochodzenia kosztów związanych z poszukiwaniem majątku określonych na kwotę 59,49 zł oraz przekonująco wyjaśnił, że kwota 120 zł stanowi opłatę od wpisów do księgi wieczystej
a nie, jak omyłkowo wskazano w postanowieniu z dnia 21 listopada 2012 r., „należności osób powołanych do udziału w czynnościach”.
Z uwagi na powyższe okoliczności na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c. należało orzec jak w sentencji postanowienia.