Sygn. akt II Ca 984/12
Dnia 21 grudnia 2012r.
Sąd Okręgowy w Świdnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy
w następującym składzie :
Przewodniczący: SSO Anatol Gul
Sędziowie : SO Alicja Chrzan
SO Piotr Rajczakowski
po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2012 r. w Świdnicy
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa S. K.
przeciwko G. K.
o alimenty
na skutek apelacji pozwanego
od wyroku Sądu Rejonowego w Świdnicy
z dnia 8 listopada 2012 r. sygn. akt III RC 330/11
postanawia :
odrzucić zażalenie.
Na rozprawie w dniu 8 listopada 2012 r. , wobec zawarcia ugody sądowej, załatwiającej w całości toczący się spór sądowy, wydanie orzeczenia merytorycznego stało się zbędne i zaszły przesłanki umorzenia postępowania w sprawie / art. 355 § 1 kpc /, w konsekwencji czego wyrok zaoczny podlegał uchyleniu, a postępowanie umorzeniu.
Przepis art. 347 kpc mówi wprawdzie o wydaniu wyroku, jednak w takiej sytuacji orzeczenie to powinno mieć formę postanowienia , ponieważ nie jest to rozstrzygnięcie co do istoty sprawy / art. 316 § 1kpc /, dla którego właściwa jest forma wyroku, lecz orzeczenie dotyczące biegu postępowania / art. 354 kpc /, natomiast orzeczenie o umorzeniu postępowania zawsze zapada w formie postanowienia / art. 355 § 1 kpc /.
Ponadto forma orzeczenia uzależniona jest od przedmiotu rozstrzygnięcia, a zatem nie występuje gradacja orzeczeń, która by samoistnie uniemożliwiała uchylenie wyroku postanowieniem, dlatego też w takiej właśnie formie należało orzec o uchyleniu wyroku zaocznego i umorzeniu postępowania.
W konsekwencji środkiem odwoławczym od wydanego postanowienia powinno być zażalenie- o czym zresztą pouczono strony na rozprawie w dniu 8 listopada 2012 r. - wobec czego pismo nazwane apelacją -
w istocie bedące zażaleniem- wniesione przez pozwanego w dniu
4 grudnia 2012 r. - gdy postanowienie z uzasadnieniem doręczone zostało w dniu 20 listopada 2012 r.- było spóźnione, ponieważ zostało wniesione
z przekroczeniem tygodniowego terminu, dlatego też zażalenie to podlegało odrzuceniu / art. 373 kpc w zw. z art. 370 kpc i art. 397 § 2 kpc /.