Sygn. akt II Cz 79/13
Dnia 30 stycznia 2013 r.
Sąd Okręgowy w Świdnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy
w następującym składzie :
Przewodniczący : SSO Anatol Gul
Sędziowie : SO Aleksandra Żurawska
SO Piotr Rajczakowski
po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2013 r. w Świdnicy
na posiedzeniu niejawnym
sprawy egzekucyjnej z wniosku wierzyciela B. S.w Z.
przy udziale dłużnika (...) Spółki z o. o. w K.
prowadzonej przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Ząbkowicach Śląskich M. K. / KM 1876/11 /
na skutek zażalenia dłużnika
na postanowienie Sądu Rejonowego w Ząbkowicach Śląskich
z dnia 17 grudnia 2012 r. sygn. akt I Co 1120/12
postanawia :
I. oddalić zażalenie; II. zasądzić od dłużnika na rzecz wierzyciela 60 zł kosztów postępowania zażaleniowego.
Zaskarżonym postanowieniem oddalono wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi oraz odrzucono skargę dłużnika odnośnie braku prawidłowego zawiadomienia o szeregu dokonanych przez komornika czynnościach egzekucyjnych.
Z akt egzekucyjnych wynikało, że zawiadomienie z dnia 15 listopada 2011 r. o wszczęciu egzekucji wysłano dłużnikowi na znany adres, a przesyłka wróciła z adnotacją o wyprowadzeniu się adresata, natomiast kolejne zawiadomienie z dnia 6 grudnia 2011 r. pozostawiono w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia. Z kolei w dniu 9 stycznia 2012 r. w kancelarii komornika stawił się pełnomocnik dłużnika, który wniósł o dokonywanie doręczeń na wskazany adres we W..
W ocenie sądu, złożone przez niego pełnomocnictwo nie upoważniało do reprezentowania dłużnika w postępowaniu egzekucyjnym, ponieważ nie obejmowało ono czynności procesowych, a jedynie czynności materialnoprawne.
Ponadto z wypisu z KRS wynikało, że adresem wpisanym do rejestru jako siedziba spółki są K. , ul. (...), dlatego po zwrocie przesyłki z adnotacją „ adresat wyprowadził się „, należało zastosować przepis art. 139 § 3 kpc. Skoro zatem dłużnik nie dokonał uaktualnienia swojego adresu w rejestrze sądowym, to przez swoje zaniechanie i niedbalstwo doprowadził do sytuacji, w której wniesienie skargi na czynności komornika stało się niemożliwe.
W zażaleniu dłużnik zarzucił :
1.naruszenie przepisu art. 168 kpc przez uznanie, że dłużnik nie dokonał w terminie czynności procesowej ze swojej winy, gdy brak jest podstaw do przyjęcia, aby ponosił on winę w nieprawidłowym zawiadamianiu go przez komornika o przeprowadzanych czynnościach egzekucyjnych;
2.naruszenie przepisu art. 767 § 4 kpc w zw. z art. 370 kpc przez odrzucenie skargi na czynności komornika jako spóźnionej, gdy tymczasem złożony został wniosek o przywrócenie terminu; 3.sprzeczność ustaleń sądu z treścią zebranego w sprawie materiału przez zaniechanie merytorycznego rozpoznania sprawy wobec błędnego uznania, że skarga została wniesiona po upływie przewidzianego terminu.
Z tych przyczyn wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i rozpoznanie zarzutów podniesionych w skardze.
Sad Okręgowy zważył :
Zażalenie nie podlega uwzględnieniu, a podniesione w nim okoliczności nie podważają trafności zaskarżonego rozstrzygnięcia.
Zgodnie z przepisem art. 139 § 3 kpc w zw. z art. 13 § 2 kpc , pisma dla osób prawnych podlegających wpisowi do rejestru - w razie niemożności doręczenia w sposób przewidziany w artykułach poprzedzających z uwagi na nieujawnienie w rejestrze zmiany adresu - pozostawia się w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia, chyba że nowy adres jest sądowi znany.
Po zwrocie pierwszej przesyłki komornika w postaci zawiadomienia o wszczęciu egzekucji wysłanej na adres dłużnika uwidoczniony w rejestrze, z adnotacją o wyprowadzeniu się adresata, w toku postępowania egzekucyjnego ustalono nowy adres dłużnika / k. 57 akt egzekucyjnych /, który został podany przez byłego / i obecnego / prezesa zarządu spółki, co miało miejsce w dniu 19 grudnia 2011 r., dlatego też dalsze doręczenia w toku tego postępowania były dokonywane na ten właśnie adres, wobec czego kwestia pełnomocnictwa udzielonego P. W. nie miała istotnego ani decydującego znaczenia dla zapadłego rozstrzygnięcia.
Z tych przyczyn nie ma podstaw do uwzględnienia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi obejmującej szereg czynności komornika, skoro doręczenia były dokonywane prawidłowo, a dłużnik nie korzystał z przysługującego mu środka zaskarżenia, gdy zasadą jest, że czynności procesowe powinny być dokonywane w terminie.
Ponadto o braku winy strony można mówić jedynie wtedy, gdy istniała jakaś przyczyna, która spowodowała uchybienie terminowi, natomiast takiej przyczyny w zaistniałej sytuacji nie było, co prowadziło do oddalenia wniosku o przywrócenie terminu, a w konsekwencji do odrzucenia skargi na czynności komornika.
Wobec powyższego zażalenie jako pozbawione uzasadnionych podstaw zostało oddalone / art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc i art. 13 § 2 kpc /, natomiast o kosztach postępowania zażaleniowego orzeczono na podstawie art. 770 kpc i art.98 kpc .