Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 czerwca 2015 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2015 r. w Olsztynie

na rozprawie

sprawy Z. P. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

na skutek odwołania Z. P. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 19 lutego 2013 r. nr (...)

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje wnioskodawcy Z. P. (1) prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy od 1.12.2012 r. do 31.01.2017 r.

/-/ SSO L. Popiel

Sygn. akt IV U 1050/13

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. decyzją z dnia 19 lutego 2013 r., znak: (...) odmówił Z. P. (1) prawa do renty z tytułu niezdolności.

Od powyższej decyzji ubezpieczony złożył odwołanie. Skarżący wniósł o przyznanie prawa do wnioskowanego świadczenia. W uzasadnieniu stanowiska argumentował, że jego stan zdrowia uniemożliwia mu wykonywanie jakiejkolwiek pracy. Wskazał między innymi, że ostatnio przez 2 lata otrzymywał rentę. Dodał, że nie ma środków do życia i sił do pracy. W załączeniu przedłożył dokumenty dotyczące swojego stanu zdrowia (k- 5-6 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu swego stanowiska wywodził, że wprawdzie orzeczeniem lekarza orzecznika uznano ubezpieczonego za całkowicie niezdolnego do pracy, jednak na skutek zarzutu wadliwości, komisja lekarska organu rentowego orzekła, iż wnioskodawca nie jest całkowicie niezdolny do pracy. W konsekwencji świadczenie rentowe na dalszy okres nie przysługuje, a odwołanie ubezpieczonego nie może być uwzględnione.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Wnioskodawca Z. P. (1), urodzony dnia (...), z zawodu technik mechanizacji rolnictwa, w ostatnim okresie ubezpieczenia, to jest od dnia 1 listopada 2011 r. do dnia 30 listopada 2012 r . był uprawniony z ZUS do okresowej renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Skarżący korzystał z dobrodziejstwa Uchwały Sądu Najwyższego z dnia 23 marca 2006 r., sygn. akt I UZP 5/05 dotyczącej normy art. 57 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Wniosek o przedłużenie prawa do świadczenia odwołujący złożył w dniu 4 grudnia 2012 r. Po poddaniu się procedurze orzeczniczo-lekarskiej przed organem rentowym, po stwierdzeniu przez lekarza orzecznika raka prostaty – stanu po prostatektomii (październik 2011 r.), nieotrzymania moczu, ZUA, polineuropatii alkoholowej, zespołu bólowego kręgosłupa w wywiadzie, ubezpieczony orzeczeniem z dnia 7 stycznia 2013 r. został uznany za trwale, całkowicie niezdolnego do pracy.

Wobec zgłoszenia zarzutu wadliwości powyższego orzeczenia w trybie art. 14 ust. 2 d ustawy o emerytach i rentach z FUS, komisja lekarska po przeprowadzeniu badania skarżącego oceniła, że Z. P. (1) nie jest całkowicie niezdolny do pracy.

W oparciu o powyższe organ rentowy decyzją z dnia 19 lutego 2013 r., zaskarżoną w niniejszej sprawie, odmówił wnioskodawcy prawa do wnioskowanego świadczenia.

W ostatnim okresie aktywności zawodowej odwołujący wykonywał między innymi zatrudnienie na stanowisku dozorcy, robotnika drogowego. Od dnia 3 kwietnia 2013 r. wnioskodawca był zarejestrowany jako osoba bezrobotna.

(dowód: dokumenty w aktach ZUS i k – 190 akt sprawy.)

Skarżący korzystał przede wszystkim z konsultacji lekarskiej lekarzy specjalistów: z zakresu medycyny rodzinnej, neurologii, chirurgii ogólnej, onkologii, urologii, psychiatrii. Korzystał między innymi z wizyt w Poradniach Onkologicznej i Urologicznej w G.. Ponadto był kilkakrotnie hospitalizowany, w tym: w SPZOZ w G. w Oddziale Urologii oraz w Oddziale Chorób Wewnętrznych, w (...) Szpitalu Zespolonym w O. w Oddziale Urologicznym, w Wojewódzkim Szpitalu (...) w O. w Oddziale (...) Ogólnej Naczyniowej i Onkologicznej.

(dowód: plik orzeczniczo-lekarski akt ZUS, dokumentacja medyczna: - k-106-107, 123, 126, 136-139, 151 i 171-174.)

Okolicznością istotną dla rozstrzygnięcia sprawy była ocena stanu zdrowia odwołującego, w szczególności ustalenie, czy Z. P. (1) jest całkowicie niezdolny do pracy po dniu 30 listopada 2012 r.

Wymagało to wiadomości specjalistycznych. W celu wyjaśnienia stanu zdrowia wnioskodawcy i ustalenia podstawy faktycznej rozstrzygnięcia – Sąd Okręgowy zgromadził dokumentację medyczną skarżącego i przeprowadził dowód z opinii biegłych lekarzy sądowych z dziedziny: onkologii, neurologii, psychiatrii i urologii – specjalistów z zakresu dolegliwości, które zgłaszał ubezpieczony oraz wskazanych w zaświadczeniach o jego stanie zdrowia.

I tak lekarze biegli – onkolog i neurolog, po zapoznaniu się z materiałem dowodowym zgromadzonym w aktach ZUS i dołączonych do akt sądowych, po zebraniu wywiadu i zbadaniu odwołującego, po rozpoznaniu: przebytej operacji usunięcia gruczołu krokowego z powodu raka (2010 r.), encefalopatii pod postacią zespołu móżdżkowego i piramidowego, choroby alkoholowej, objawów polineuropatii prawdopodobnie toksycznej - w opinii z dnia 4 czerwca 2013 r., uznali skarżącego za całkowicie niezdolnego do pracy do dnia 30 czerwca 2015 r. W uzasadnieniu orzeczenia biegli ci argumentowali, że stwierdzone u skarżącego zmiany chorobowe powodują uszkodzenie wielu układów struktur nerwowych. Odwołujący posiada objawy móżdżkowe zaburzające równowagę, a obustronny odruch Babińskiego wskazuje na uszkodzenie dróg piramidowych. Ponadto skarżący ma uszkodzone nerwy obwodowe. Zwrócili uwagę, że etiologia wskazanych zmian chorobowych może być spowodowana alkoholizmem, ale także występuje w przebiegu choroby nowotworowej. W konsekwencji uszkodzenia układu nerwowego u wnioskodawcy powodują niewydolność narządu ruchu i uniemożliwiają wykonywanie każdej pracy zarobkowej.

(dowód: opinia lekarzy biegłych onkologa i neurologa – k- 21-23 akt sprawy.)

Zastrzeżenia do powyższej opinii zgłosił pozwany, który powołując się na stanowisko Przewodniczącego Komisji Lekarskich ZUS wyrażone w załączeniu do pisma procesowego z dnia 5 lipca 2015 r., wniósł o powołanie nowego zespołu biegłych.

Kierując się powyższym Sąd orzekający powołał nowy zespół biegłych: onkologa, neurologa i psychiatry.

Biegły psychiatra w opinii z dnia 12 listopada 2013 r., po stwierdzeniu u Z. P. (1) uzależnienia alkoholowego oraz organicznych zaburzeń osobowości ocenił, że z punktu widzenia dolegliwości natury psychiatrycznej odwołujący jest częściowo niezdolny do pracy od 8 sierpnia 2013 r. Powyższa data dotyczy hospitalizacji w oddziale psychiatrycznym z powodu majaczenia w przebiegu uzależnienia alkoholowego. Wskazał przy tym, że u badanego występuje stępienie afektywne, zobojętnienie emocjonalne, spowolnienie psychoruchowe oraz osłabienie funkcji poznawczych.

Powołani biegli onkolog i neurolog, po ustaleniu schorzeń w postaci : toksycznego uszkodzenia móżdżku, polineuropatii alkoholowej, stanu prostatektomii w 2010 r. z powodu raka prostaty, nietrzymania moczu w wywiadzie, w opinii z dnia 15 stycznia 2014 r. orzekli, że wnioskodawca jest trwale częściowo niezdolny do pracy. Podnieśli, że deficyt neurologiczny spowodowany nadużywaniem alkoholu w postaci zespołu móżdżkowego i polineuropatii – sprawia, iż skarżący może jedynie wykonywać lekkie i proste prace.

( dowód: opinie nowego zespołu biegłych – k – 61 i 82 akt sprawy.)

Z. P. (1) nie zgodził się w wydanymi opiniami. Sprecyzował, że leczy się u psychiatry oraz urologa. Natomiast już nie korzysta z porad onkologa, bowiem ma prawidłowe wyniki.

Mając na uwadze niniejsze zastrzeżenia Sąd Okręgowy ponownie dopuścił dowód z opinii nowego zespołu lekarzy biegłych, to jest urologa, neurologa i psychiatry.

Biegły urolog w opinii z dnia 24 czerwca 2014 r., po zbadaniu odwołującego i uwzględnieniu nowych dowodów leczenia (k – 106-107) orzekł, że wymieniony z punktu widzenia zdiagnozowanych schorzeń urologicznych, czyli stanu po radykalnej proststektomii, pęcherza nadreaktywnego z nieotrzymaniem moczu oraz zaburzeni erekcji – jest zdolny do pracy.

Powołany biegły neurolog, po zapoznaniu się z dokumentacją medyczną, w tym nowymi zaświadczeniami (k – 123, 126, 136-139 akt sprawy), w opinii z dnia 23 października 2014 r. wskazał, że neurologicznie odwołujący jest trwale, częściowo niezdolny do pracy. Lekarz ten zgodził z opiniami biegłych neurologów dotychczas orzekających w sprawie.

Natomiast biegły lekarz psychiatra w opinii z dnia 13 stycznia 2015 r., uwzględniając kolejną dokumentację medyczną złożoną przez wnioskodawcę (k – 151 akt sprawy) stwierdził, że odwołujący co do rozpoznanych dolegliwości psychiatrycznych – nie jest niezdolny do pracy. Wskazał między innymi, że wcześniejsza opinia biegłego psychiatry została wydana dwa miesiące po zakończeniu aktywnej fazy uzależnienia od alkoholu i przebytej psychozy. Dlatego cechy organicznego uszkodzenia OUN były znacznie bardziej nasilone. Obecnie badanie odwołującego wykazało mniejsze nasilenie i w konsekwencji poziom, który nie zakłóca funkcjonowania społecznego skarżącego.

(dowód : opinie nowego zespołu biegłych – k – 108-109, 140 i 162-163 akt sprawy.)

Ubezpieczony na rozprawie w dniu 4 marca 2015 r. wskazał, że ma zdiagnozowanego raka jelita grubego i przedłożył dokumentację medyczną dotyczącą tego schorzenia (k – 171-174 akt sprawy).

Kierując się powyższym Sąd Okręgowy ponownie powołał nowy zespół lekarzy biegłych, to jest onkologa i neurologa. Biegli ci po rozpoznaniu : choroby nowotworowej - raka esicy w polipie Adenocarcinoma G2 pTl, stanu po polipektomii nieradykalnej z obecnością komórek nowotworowych w linii cięcia 2014 r., polipa odbytnicy z cechami dysplazji znacznego stopnia, stanu po polipektomii w 2014 r., raka gruczołu krokowego pT2cNXMX Adenocarcinoma Gleason 7, stanu po prostatektomii radykalnej w 2010 r. bez cech nawrotu i progresji procesu nowotworowego, nietrzymania moczu w wywiadzie, pęcherza nadreaktywnego, toksycznego uszkodzenia móżdżku pod postacią zespołu móżdżkowego, polineuropatii alkoholowej w przebiegu zespołu uzależnienia alkoholowego oraz choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa - w opinii z dnia 4 marca 2015 r. ocenili, że wnioskodawca jest nadal po dniu 30 listopada 2012 r. całkowicie niezdolny do pracy do dnia 31 stycznia 2017 r.

W uzasadnieniu stanowiska lekarze argumentowali, że po gruntowym zbadaniu odwołującego stwierdzili stan ponownego rozpoznania kolejnego procesu nowotworowego jelita grubego ze zmianami polipowatymi w zakresie esicy i odbytnicy. Zmianę polipowatą esicy usunięto nieradykalnie w 2014 r., z pozostawieniem komórek nowotworowych w linii cięcia. Ponowna ocena jelita w przygotowaniu do leczenia operacyjnego nie pozwoliła na identyfikację miejsca polipa. W związku z tym odstąpiono od zabiegu chirurgicznego zalecając obserwację z wykonywaniem co 3 miesiące oceny endoskopowej jelita, ocenę markera CAE i badanie CT jamy brzusznej. Zwrócili uwagę, że usunięty polip odbytnicy w ocenie patologa charakteryzował się dysplazją dużego stopnia, która jest stanem przednowotworowym. Pozostawienie komórek w linii cięcia po polipektomii stanowi niekorzystny czynnik chorobotórczy. Istnieje wysokie prawdopodobieństwo nawrotu i postępu choroby. Stan ten wymaga ścisłej kontroli co do nawrotu miejscowego procesu nowotworowego jak i zmian odległych, a także wdrożenia stosownego postępowania terapeutycznego w przyszłości w razie nieprawidłowych wyników badań. Chorobę nowotworową jelita stwierdzono we wczesnym stadium zaawansowania, z możliwością całkowitego wyleczenia, o ile nie dojdzie do zmian przerzutowych do innych narządów w okresie obserwacji. Podnieśli, że badany powinien zgłaszać się na badania o określonych terminach. Podobnie proces nowotworowy gruczołu krokowego stwierdzono w stadium ograniczonym do gruczołu. W czasie kilkuletniej obserwacji nie doszło do rozsiewu procesu do innych narządów ani wznowy miejscowej, ale konieczna jest dalsza obserwacja. Po leczeniu utrzymuję się nietrzymanie moczu wymagające noszenia wkładki higienicznej. Dodali, że niekorzystnym czynnikiem w sytuacji badanego jest zespół uzależnienia alkoholowego, gdyż toksyczne uszkodzenie wątroby może być źródłem nieprawidłowych przemian hormonów i przyczynić się do niepowodzenia leczenia.

Co do schorzeń natury neurologicznej, tj. zespołu móżdżkowego i polineuropatii nerwów obwodowych - są one spowodowane przewlekłym zespołem alkoholowym i nie stanowią przyczyny do uznania całkowitej niezdolności do pracy, a jedynie częściową niezdolność. Jednakże w aktualnej sytuacji onkologicznej dodatkowo, pogarszają sprawność badanego i przyczyniają się do niezdolności do pracy.

(dowód: opinia kolejnego nowego zespołu biegłych onkologa i neurologa – k – 182-185.)

Pełnomocnik organu rentowy na rozprawie w dniu 24 czerwca 2015 r. oświadczył, że nie kwestionuje opinii tego zespołu lekarzy biegłych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie Z. P. (1) zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do treści art. 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach
i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.2013.1440, j.t.), renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

1) jest niezdolny do pracy,

2) ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

3) niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a, pkt 10 lit. a, pkt 11-12, 13 lit. a, pkt 14 lit. a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-3, 5 lit. a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Przy czym, w myśl art. 12 ust. 1-3 ustawy, niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, to znaczy :

● całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy (ust. 2),

● częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji (ust. 3).

Ponadto, zgodnie z art. 102 cyt. ustawy, prawo do tego świadczenia ustaje z upływem okresu, na jaki zostało przyznane.

Decydujące znaczenie dla rozważenia zasadności złożonego odwołania miało ustalenie, czy Z. P. (1) jest nadal po dniu 30 listopada 2012 r. osobą całkowicie niezdolną do pracy Zważywszy, że do rozstrzygnięcia powyższej kwestii potrzebna była wiedza specjalna, Sąd powołał lekarzy biegłych z zakresu: onkologii, neurologii, psychiatrii i urologii - specjalistów z zakresu dolegliwości, które zgłaszał ubezpieczony oraz wskazanych w zaświadczeniach o jego stanie zdrowia.

Sąd orzekający, uwzględniając liczne dowody leczenia wnioskodawcy składane przez niego w toku procesu, zastrzeżenia organu rentowego i samego odwołującego - kilkukrotnie dopuszczał dowody z opinii lekarzy biegłych o wymienionych powyżej specjalnościach. W niniejszym procesie na temat stanu zdrowia odwołującego wypowiedziało się: trzech onkologów, czterech neurologów, dwóch psychiatrów oraz urolog.

Kluczowe jednak znaczenie miała opinia ostatniego w sprawie zespołu lekarzy biegłych z zakresu onkologii i neurologii.

Biegli ci w opinii z dnia 4 marca 2015 r. jednoznacznie uznali ubezpieczonego nadal po dniu 30 listopada 2012 r. za okresowo, całkowicie niezdolnego do pracy do dnia 31 stycznia 2017 r.

Sąd Okręgowy przyjął wymienioną wyżej opinię lekarzy biegłych za wiarygodny dowód w sprawie. Opinia tych biegłych jest rzeczowa, jasna i tworzy spójną oraz logiczną całość dającą pełny obraz stanu zdrowia wnioskodawcy, a tym samym oceny jego niezdolności do pracy, zwłaszcza w kontekście ponownie zdiagnozowanego procesu nowotworowego.

Powyższa opinia została sformułowana po przeanalizowaniu dokumentacji medycznej znajdującej się w aktach rentowych ZUS oraz przedłożonych w toku procesu. Sporządzający opinię lekarze biegli w przekonaniu Sądu dokonali starannego i wszechstronnego rozpoznania, a wydane orzeczenie należycie uzasadnili. Z punktu widzenia zdiagnozowanych dolegliwości o charakterze neurologicznym i onkologicznym – zwłaszcza w postaci raka esicy w polipie Adenocarcinoma G2 pTl, odwołujący został uznany nadal po 30 listopada 2012 r. za osobę całkowicie niezdolną do pracy.

W ocenie Sądu Okręgowego wymienione dowody zasługiwały na uwzględnienie. Po pierwsze zostały przeprowadzone po zapoznaniu się z dokumentacją lekarską zgromadzoną w sprawie, jak też po oględzinach sądowo-lekarskich odwołującego. Jednocześnie specjalność lekarzy biegłych odpowiada schorzeniom, na które uskarżał się ubezpieczony. Autorzy opinii w przekonaniu Sądu, legitymują się wysoką wiedzą medyczną, doświadczeniem zawodowym oraz znajomością zasad orzeczniczych. Sąd dał w pełni wiarę zawartym w opinii wnioskom, są one bowiem przekonywujące i obejmują pełną ocenę stanu zdrowia wnioskodawcy w zakresie zdiagnozowanych u niego schorzeń, przede wszystkim dotyczących jego dolegliwości związanych z chorobą nowotworową.

Podkreślenia przy tym wymaga, że organ rentowy nie kwestionował powyższej opinii lekarzy biegłych, co oświadczył na rozprawie w dniu 24 czerwca 2015 r.

W konsekwencji zatem zaskarżona decyzja podlegała zmianie, gdyż odwołujący spełnia przesłanki konieczne do przedłużenia mu prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy po dniu 30 listopada 2012 r., zakreślone przepisem art. 57 ust. 1 w związku z art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.2013.1440, j.t.).

Kierując się powyższym, Sąd Okręgowy w oparciu o przepis art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c., orzekł jak w wyroku.

/-/ SSO L. Popiel