Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 kwietnia 2015 r.

Sąd Apelacyjny w Szczecinie - Wydział III Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 9 kwietnia 2015 r. w Szczecinie

sprawy A. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w K.

o rentę

na skutek apelacji organu rentowego

od wyroku Sądu Okręgowego w Koszalinie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

z dnia 12 maja 2014 r. sygn. akt IV U 2129/13

oddala apelację.

SSO del. Beata Górska SSA Zofia Rybicka - Szkibiel SSA Jolanta Hawryszko

III AUa 603/14

UZASADNIENIE

A. P. wniósł odwołanie od decyzji Zakład Ubezpieczeń Społecznych z 25.07.2013r. odmawiającej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy twierdząc, że jest niezdolny do pracy. Organ rentowy w odpowiedzi wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd Okręgowy w Koszalinie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z 12 maja 2014 r. zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał A. P. prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy na okres od 1.05.2013 do 30.04.2016.

Sąd okręgowy ustalił, że A. P. (...) ukończył 58 lat. Rentę pobierał od 23.05.1995, przy czym od 2.02.2010 do 30.04.2013 z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Kolejny wniosek o rentę złożył 30.04.2013r. Lekarz orzecznik ZUS orzeczeniem z 18.06.2013 nie stwierdził niezdolności do pracy, tak samo komisja lekarska ZUS orzeczeniem z 18.07.2013. Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności w S. orzeczeniem z 15.02.2013 ustalił niepełnosprawność znacznego stopnia do 28.02.2016.

Sąd okręgowy dopuścił dowód z opinii biegłych lekarzy specjalistów: onkologa, kardiologa i gastroenterologa, który to dowód uznał za miarodajny. Na podstawie dowodu z opinii biegłych rozpoznał schorzenia: guz/naciek głowy trzustki i jej otoczenia, deformujący część przedodźwiernikową żołądka, guz trzonu i torbiel ogona trzustki; stan po przebyciu alkoholizacji pnia trzewnego, zespolenia pęcherzyka żółciowego z jelitem cienkim, zespolenia żołądka z jelitem cienkim i zespolenia pomiędzy pętlami jelita cienkiego z powodu rozpoznania raka trzustki; przebytą perforację wrzodu żołądka z towarzyszącym rozlanym zapaleniem otrzewnej leczoną obszyciem wrzodu; zapalenie nadżerkowe dolnego odcinka przełyku; zapalenie błony śluzowej żołądka. Sąd okręgowy na podstawie dowodu z opinii biegłych ustalił, że aktualne i przebyte stany chorobowe powodują takie upośledzenie sprawności organizmu, które czyniły ubezpieczonego nadal całkowicie niezdolnym do pracy na okres trzech lat (podobnie jak w orzeczeniu o niepełnosprawności znacznego stopnia z 15.02.2013r.).

Sąd okręgowy uznał, że odwołanie ubezpieczonego jest zasadne i jako podstawę rozstrzygnięcia wskazał art. 57, art. 12, art. 13 ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2013r., poz. 1440 ze zm.). Przy tym odwołał się do wniosków opinii biegłego z zakresu gastroenterologii, które ocenił jako kategoryczne i przekonujące. Sąd I instancji podkreślił, że opinia biegłego z zakresu gastroenterologii nie była sprzeczna z opiniami biegłych kardiologa i onkologa. W tej sytuacji oddalił wniosek dowodowy organu rentowego o powołanie nowego biegłego na okoliczność oceny stanu zdrowia ubezpieczonego, albowiem okoliczności sporne zostały dostatecznie wyjaśnione (art. 217 § 3 k.p.c.).

Apelację od wyroku wywiódł organ rentowy zarzucając: - naruszenie prawa materialnego przez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, w szczególności art. 12 ust. 2 i art. 57 ust. l pkt. 1 ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przez uznanie, że ubezpieczony jest osobą całkowicie niezdolną do pracy i przyznanie z tego tytułu renty na okres od 01.05.2013 do 30.04.2016, podczas gdy stan zdrowia nie uzasadnia orzeczenia całkowitej niezdolności do pracy, oraz nie wyjaśnienie wszystkich okoliczności faktycznych istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy, a dotyczących stanu zdrowia ubezpieczonego. Organ rentowy wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie odwołania. W uzasadnieniu podał, że o ocenie niezdolności do pracy przesądziła wyłącznie ocena medyczna bez oparcia o okoliczności innej natury, jak poziom kwalifikacji, możliwość wykonywania dotychczasowej pracy. Ponadto dokonana ocena istnienia przeciwwskazań do wykonywania zawodu została oparta na wynikach badań będących przedmiotem poprzednich ustaleń świadczeń rentowych, ponieważ ubezpieczony nie przedstawił żadnej dokumentacji z przebiegu leczenia. Tymczasem mimo istniejącego schorzenia, nie doszło do zaistnienia ograniczeń funkcjonalnych w jego przebiegu w stopniu znacznym.

Sąd apelacyjny rozważył sprawę i uznał, że apelacja nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd okręgowy dokonał w sprawie prawidłowych ustaleń oraz prawidłowo zastosował prawo materialne. Trafnie też przeanalizował materiał dowodowy i ocenił jego wiarygodność. Sąd apelacyjny w całości aprobuje ustalenia i ocenę prawną sądu okręgowego. Zarzuty apelacji, skierowane przeciwko ustaleniu przesłanki niezdolności do pracy, zasadniczo nie mają merytorycznego charakteru i stanowią polemikę z prawidłową oceną dowodu z opinii biegłych i prawidłowymi ustaleniami, będącymi prostą konsekwencją miarodajności dowodu z opinii biegłych.

W sprawie wypowiadali się biegli sądowi onkolog, gastroenterolog i kardiolog. Jakkolwiek biegły kardiolog uznał ubezpieczonego za zdolnego do pracy, to oceniał stan zdrowia A. P. jedynie w zakresie swej specjalności. Z kolei biegła onkolog stwierdzając zdolność do pracy, jednocześnie wskazała na konieczność dopuszczenia dowodu z opinii biegłego gastrologa. To opinia biegłego gastrologa okazała się rozstrzygająca w sprawie. Błędnie przy tym wywodził organ rentowy, że oceniając zdolność do pracy ubezpieczonego nie odniesiono się do jego kwalifikacji, a ocenę stanu zdrowia oparto wyłącznie na wynikach badań będących podstawą poprzednich ustaleń świadczeń rentowych. Te twierdzenia organu rentowego były nieusprawiedliwione, ponieważ wnioski biegłych wynikają z analizy dokumentacji medycznej, orzeczniczej oraz należytej weryfikacji stanowiska konsultantów i orzeczników ZUS, jak i z przeprowadzonego badania. Treść opinii sądowej z zakresu gastroenterologii wyraźnie wskazuje, że uwzględniono wykształcenie ubezpieczonego – technik melioracji. W opinii zaznaczono także, że w 4.12.2013 ubezpieczony został przebadany. Należy też zaznaczyć, że z wniosków opinii biegłej onkolog oraz biegłego gastrologa wynika, że ubezpieczony odczuwa silne dolegliwości bólowe wymagające środków przeciwbólowych – narkotycznych; bóle są stałe, nasilają się podczas ruchu i nie ustępują po stosowanych lekach przeciwbólowych. Biegli wyrazili jednoznaczny pogląd medyczny, że fakt braku jednoznacznego potwierdzenia nowotworowego charakteru zmian w obrębie i w okolicy trzustki, będących dotąd podstawą orzekania o całkowitej niezdolności do pracy, przy utrzymywaniu się tych zmian w badaniach obrazowych i przy utrzymywaniu się dolegliwości wymagających leczenia w specjalistycznej poradni leczenia bólu, nie wydaje się być wystarczającą przesłanką wskazującą na odzyskanie przez wnioskodawcę zdolności do pracy. Tym samym biegli zdyskwalifikowali zarzut apelacji, że nie uwzględniono faktu braku aktualnej dokumentacji medycznej.

Mając na uwadze przedstawioną ocenę, sąd apelacyjny na podstawie art. 385 k.p.c. oddalił apelację organu rentowego.

SSO del. Beata Górska SSA Zofia Rybicka – Szkibiel SSA Jolanta Hawryszko