Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 czerwca 2015 r.

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi V Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodnicząca: SSR Dorota Łopalewska

Protokolant: sekretarz J. L.

po rozpoznaniu w dniu 9 czerwca 2015 r. w Łodzi

na rozprawie sprawy

z powództwa małoletniej O. G. reprezentowanej przez przedstawicielkę ustawową A. B.

przeciwko H. G.

o alimenty

oddala powództwo.

Sygn. akt V RC 399/14

UZASADNIENIE

W dniu 3 września 2014 r. A. B. działająca jako przedstawicielka ustawowa małoletniej O. G. wystąpiła przeciwko dziadkowi małoletniej H. G. o zasądzenie na rzecz swojej córki alimentów w kwocie po 800 złotych miesięcznie. W uzasadnieniu pozwu wskazała m.in., że ojciec dziecka nie spełnia ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego względem córki, a jeżeli już to czyni to w sposób nieregularny i ograniczony (pozew – k. 2-3).

Na rozprawie w dniu 9 czerwca 2015 r. przedstawicielka ustawowa popierała powództwo, natomiast pozwany nie uznawał powództwa, wnosił o jego oddalenie (k. 55 - protokół rozprawy).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 2 października 2009 r., w sprawie XIIC 209/08 rozwiązano przez rozwód małżeństwo A. G. (obecnie B.) i J. G.. Ponadto zobowiązano J. G. do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania małoletniej O. G., zasądzając od niego alimenty w wysokości po 500 zł miesięcznie.

(wyrok k. 93- akt sprawy XII C 209/08)

O. G. ma prawie 17 lat, w zakończonym roku szkolnym uczęszczała do I klasy liceum ogólnokształcącego. W mijającym roku szkolnym za podręczniki przedstawicielka ustawowa zapłaciła ok. 450 zł. Małoletnia nie korzysta z zajęć pozalekcyjnych płatnych.

Małoletnia jest w zasadzie zdrowym dzieckiem, ma trochę problemów z żołądkiem, jest na lekkostrawnej diecie, z uwagi na to, że wykryto u nie helikobacter. Nie przyjmuje jednak z tego powodu leków na stałe.

Małoletnia prawie co roku jeździ na wakacje. Koszt takiego wyjazdu pokrywa przedstawicielka ustawowa i jej rodzina. W tym roku małoletnia wyjeżdża do Anglii do siostry przedstawicielki ustawowej.

Małoletnia utrzymuje kontakt z ojcem, jeździ do niego co sobota i jest u niego cały weekend. W tym czasie dziecko pozostaje na utrzymaniu swojego ojca. Małoletnia ma ojcem na poprawne relacje.

Jak podała matka dziecka, jej wkład w utrzymanie córki to kwota ok. 400- 600 zł miesięcznie. Łączny koszt utrzymania dziecka oceniła na kwotę 2168, 02 zł miesięcznie.

Ojciec dziecka alimenty płaci nieregularnie. W bieżącym roku pozwany zapłacił za styczeń, luty i marzec. Ojciec małoletniej posiada zaległości alimentacyjne z tytułu alimentów w kwocie ponad 36000 zł. W okresie od grudnia 2014 r. do lutego 2015 r., na poczet alimentów wyegzekwowano 2 268,46 zł. Egzekucja jest bezskuteczna, ponieważ J. G. nie pracuje. Przedstawicielka ustawowa nie otrzymuje pieniędzy z Funduszu Alimentacyjnego, z uwagi na to, że przekracza próg dochodu.

Przedstawicielka ustawowa pracuje i zarabia ok. 3.000 zł netto miesięcznie. Z wynagrodzenia matki dziecka potrącana jest rata kredytu hipotecznego w wysokości 1.700 zł miesięcznie. Po potrąceniu wynagrodzenie wynosi 1.300-1.400 zł miesięcznie. Dochód przedstawicielki ustawowej w 2014 r. wyniósł ok. 43.632 zł.

Małoletnia razem z matką mieszka u jej rodziców. Domownicy prowadzą wspólne gospodarstwo domowe. Ze związku małżeńskiego z J. G. przedstawicielka ustawowa ma jeszcze pełnoletnią córkę, która mieszka za granicą.

Przedstawicielka ustawowa partycypuje w kosztach utrzymania mieszkania w kwocie ok. 200-300 zł miesięcznie. Rodzice przedstawicielki ustawowej są emerytami, wysokość świadczenia waha się w granicach 1.400-1.600 zł.

(dowód: k. 10 - zaświadczenie o zadłużeniu alimentacyjnym, k. 20 - zaświadczenie o zarobkach, k. 49- pasek płacowy; k. 14 - akt urodzenia, k. 21 - zaświadczenie o bezskuteczności egzekucji; k. 22- zaświadczenie o dokonanych wpłatach; k. 40-42 - PIT 37 za 2014 rok, k. 56-58 - zeznania przedstawicielki ustawowej; k. 45- zaświadczenie od komornika)

Pozwany H. G., będący dziadkiem ojczystym małoletniej powódki ma 69 lat, jest emerytem. Świadczenie emerytalne pozwanego wynosi ok. 2.159 zł. Jest to jego jedyny dochód. W 2014 r. osiągnął dochód w wysokości 33.781 zł.

Pozwany mieszka w swoim mieszkaniu razem z synem, jego partnerką i wnuczką. Pozwany opłaca czynsz w wysokości 540 zł, świadczenia za energię i wodę płaci syn i jego partnerka. Obecnie jest zaległość w spłacie czynszu w wysokości 760 zł. Zaległość ta powstała z tytułu zużycia wody i ma być spłacona przez syna pozwanego i jego partnerkę.

Po rozwodzie rodziców małoletniej powódki, pozwany spłaca długi, ponieważ małżonkowie nie płacili za mieszkanie i zobowiązania z tego tytułu były w wysokości 100.000 zł. Obecnie pozwanemu do spłaty pozostała kwota ok. 16.000 zł wraz z odsetkami. W wyniku powstałych zadłużeń pozwany został wykluczony z członkowstwa w spółdzielni mieszkaniowej.

Syn pozwanego jest na zwolnieniu lekarskim, grozi mu operacja kręgosłupa, z uwagi na nietypowe zmiany kręgosłupa. Wedle wiedzy pozwanego, syn otrzymuje zasiłek w kwocie ok. 800 zł miesięcznie.

Pozwany ma skierowanie na operację kręgosłupa, przyjmuje leki przeciwbólowe. Ponadto leczy się też na serce i na żyły.

Swoje miesięczne obciążenia, pozwany ocenia na kwotę ok. 1.700 zł miesięcznie. W skład tej kwoty wchodzi: rata kredytu - 550 zł, czynsz - 560 zł, składki (...) - 90 zł, utrzymanie samochodu - 280 zł, opłata działkowa - 80, leki - 200 zł. Roczne ubezpieczenie samochodu to kwota 700 zł.

Pozwany wskazał, że jego syn daje małoletniej O. kieszonkowe, ale nie wie ile i jak często. On sam również daje wnuczce okazjonalnie różne kwoty pieniędzy.

(dowód: k. 31 - zawiadomienie, k. 32 - faktury, k. 46- 47 - informacja o wpłatach do komornika; k. 50 - zaświadczenie o zadłużeniu, k. 51 - PIT 40A za 2014 rok, k. 52 - zaświadczenie o emeryturze, k. 53-54 - stan kont lokalu, k. 57 - zeznania pozwanego)

Powyższe ustalenia Sąd oparł na dowodach z zeznań stron oraz załączonych do akt dokumentów.

Sąd nie dał wiary twierdzeniom przedstawicielki ustawowej, że realne utrzymanie córki kosztuje ją miesięcznie 2.100 zł. Nie wynikało to z żadnego z dowodów złożonych przez stronę powodową w niniejszej sprawie. W ocenie Sądu, koszty utrzymania córki wskazywane przez matkę są zawyżone.

Sąd zważył, co następuje:

Przepis art. 129 krio, stanowi, że obowiązek alimentacyjny obciąża zstępnych przed wstępnymi, a wstępnych przed rodzeństwem; jeżeli jest kilku zstępnych lub wstępnych- obciąża bliższych stopniem przed dalszymi. Krewnych w tym samym stopniu obciąża obowiązek alimentacyjny w częściach odpowiadających ich możliwościom zarobkowym i majątkowym.

Z kolei art. 132 krio stanowi, że obowiązek alimentacyjny zobowiązanego w dalszej kolejności powstaje dopiero wtedy, gdy nie ma osoby zobowiązanej w bliższej kolejności albo gdy osoba ta nie jest w stanie uczynić zadość swemu obowiązkowi lub gdy uzyskanie od niej na czas potrzebnych uprawnionemu środków utrzymania jest niemożliwe lub połączone z nadmiernymi trudnościami. W przypadkach zatem gdy osoba zobowiązana w bliższej kolejności nie jest w stanie uczynić zadość swemu obowiązkowi albo gdy uzyskanie od niej na czas potrzebnych uprawnionemu środków utrzymania jest niemożliwe albo połączone z nadmiernymi trudnościami, obowiązek alimentacyjny osoby zobowiązanej w dalszej kolejności, powstaje posiłkowo, zaś obowiązek osoby zobowiązanej w bliższej kolejności trwa nadal.

Punktem wyjścia dla wydania rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie jest ustalenie, czy osoba zobowiązana w bliższej kolejności nie jest w stanie uczynić zadość swojemu obowiązkowi. Ponadto należy rozważyć jaki jest rozmiar niezaspokojonych potrzeb małoletniej powódki, gdyż pamiętać należy, że osoby zobowiązane w dalszej kolejności mają obowiązek świadczyć w granicach potrzeb nie zaspokojonych przez zobowiązanych w pierwszej kolejności" ( wyrok SN z dnia 20 stycznia 2000 r., I CKN 1187/99), oraz ustalenie możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego.

W pierwszej kolejności należy wskazać, iż ojciec małoletniej powódki choć nieregularnie, to jednak realizuje obowiązek alimentacyjny. W okresach, w których ma pracę, uiszcza alimenty. Świadczy o tym choćby zaświadczenie poprzedniego pracodawcy ojca małoletniej powódki, z którego wynika, iż od października 2014 r. do lutego 2015 r. tytułem alimentów została potrącona kwota ok. 5.500 zł.

Przedstawicielka ustawowa określiła miesięczny koszt utrzymania córki na kwotę ok. 2.100 zł, miesięcznie. Zdaniem Sądu kwota ta jest znacznie zawyżona i nie przystaje do sytuacji majątkowej matki dziecka i środkami jakimi ona dysponuje. Przedstawicielka ustawowa podaje, że sama partycypuje w kosztach utrzymania córki w kwocie ok. 400-600 zł miesięcznie, co prowadzi do konkluzji, iż pozostałą część potrzeb dziecka zaspokajają rodzice matki dziecka. W tak ustalonym faktycznym, przy uwzględnieniu dochodów dziadków macierzystych nie jest to niemożliwe.

Na marginesie należy wskazać, iż jeżeli obowiązku alimentacyjnego nie realizuje jeden z rodziców, nie oznacza to niejako automatycznego obciążenia krewnych z jego rodziny. Stosownie do przepisów kodeksu rodzinnego i opiekuńczego obowiązek ten przechodzi przede wszystkim na drugiego rodzica, w danym wypadku na matkę dziecka. Jeżeli tego obowiązku w całości lub części ona nie jest w stanie wykonać, zobowiązani będą w tej samej kolejności dziadkowie obu linii, tj. linii ojczystej i macierzystej, przy czym ponieważ zobowiązanie ich nie jest solidarne, każdy z nich byłby zobowiązany do świadczeń alimentacyjnych tylko w części odpowiadającej jego możliwościom zarobkowym i majątkowym ( wyrok SN z dnia 16 marca 1967 r., II CR 88/67).

Jeżeli, więc sytuacja majątkowa i zarobkowa dziadków macierzystych

pozwala im na realizowanie obowiązku alimentacyjnego względem wnuczki, to jej niezaspokojone potrzeby ulegają zmniejszeniu.

Rozważając możliwości zarobkowe i majątkowe pozwanego, nie sposób nie podnieść, iż ma on wysokie własne comiesięczne obciążenia. Spłaca ponadto zadłużenie jeszcze z czasów związku małżeńskiego rodziców małoletniej powódki.

Nadto pozwany po części wypełnia swój obowiązek alimentacyjny względem wnuczki w czasie kiedy ta przebywa w jego miejscu zamieszkania. Pozwany dodatkowo w miarę możliwości przekazuje małoletniej drobne kwoty pieniężne oraz w miarę możliwości czyni prezenty okazjonalne.

Zdaniem Sądu, mając na uwadze powyższe okoliczności, powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.