Sygn. akt I ACz 404/15
Dnia 19 czerwca 2015 r.
Sąd Apelacyjny w Rzeszowie I Wydział Cywilny w składzie następującym
Przewodniczący: |
SSA Dariusz Mazurek (spraw.) |
Sędziowie: |
SA Anna Pelc |
SA Jan Sokulski |
po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa
(...) Sp. z o.o. w W.
przeciwko W. D.
o zapłatę
na skutek zażalenia powoda
na postanowienie Sądu Okręgowego w Rzeszowie z dnia 26 marca 2015 r., sygn. akt VI GNc 109/15
p o s t a n a w i a:
I. u c h y l i ć zaskarżone postanowienie,
II. nakazać zwrot powodowi (...) Sp. z o.o. w W. uiszczoną opłatę sądową od zażalenia w wysokości 30 zł (trzydziestu złotych).
Sygn. akt I ACz 404/15
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w Rzeszowie w sprawie z powództwa (...) Sp. z o.o. w W. przeciwko W. D. o zapłatę uznał się niewłaściwym i sprawę przekazał do rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Krakowie Wydziałowi Gospodarczemu, jako miejscowo właściwemu według miejsca zamieszkania oraz prowadzenia działalności gospodarczej przez pozwanego (art. 200 § 1 k.p.c.).
W zażaleniu na powyższe postanowienie powód zarzucił naruszenie art. 202 k.p.c. w brzmieniu nadanym mu z dniem 20 marca 2007r. przez ustawę z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z dnia 19 grudnia 2006r.) poprzez jego niezastosowanie i zbadanie przed doręczeniem pozwu oraz wzięcie pod rozwagę niewłaściwości sądu dającej się usunąć za pomocą umowy stron pomimo braku zarzutu pozwanego, zgłoszonego i należycie uzasadnionego przed wdaniem się w spór co do istoty sprawy.
Wskazując na powyższe domagał się uchylenia zaskarżonego postanowienia oraz zwrotu na podstawie art. 79 pkt. 1 lit. e) ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych całej opłaty sądowej w wysokości 30 zł oraz zasądzenia na rzecz powodowej spółki kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu zażaleniowym wg norm przepisanych.
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:
Zażaleniu powoda nie można odmówić słuszności.
Stosownie do treści art. 202 k.p.c niewłaściwość sądu dającą się usunąć za pomocą umowy stron, sąd bierze pod rozwagę tylko na zarzut pozwanego, zgłoszony i należycie uzasadniony przed wdaniem się w spór co do istoty sprawy, przy czym sąd nie bada z urzędu tej właściwości również przed doręczeniem odpisu pozwu. W powyższym brzmieniu przepis ten obowiązuje od dnia 20 marca 2007r. na mocy ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006r. Nr 235, poz. 1699).
Z treści niniejszego przepisu wynika jednoznacznie, iż sąd z urzędu nie bada właściwości miejscowej ogólnej. Natomiast w niniejszej sprawie nie zachodzi przypadek naruszenia właściwości wyłącznej miejscowej, którą sąd bierze pod uwagę z urzędu.
Skoro zaś pozwany nie miał jeszcze sposobności zgłoszenia ewentualnego zarzutu w tym zakresie, to zaskarżone postanowienie ( wydane przed doręczeniem pozwanemu odpisu pozwu) jest co najmniej przedwczesne.
W tej sytuacji słusznie podniesiono w zażaleniu, że zarzut niewłaściwości sądu może podnieść dopiero strona przeciwna w stosownej fazie postępowania.
Tym samym niezastosowanie art. 202 k.p.c, stanowiło oczywiste naruszenie prawa.
Z tych też względów zaskarżone postanowienie podlegało uchyleniu na mocy art. 386 § 1 k.p.c w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. (pkt. I sentencji).
Konsekwencją powyższego rozstrzygnięcia jest obowiązek zwrotu powodowi uiszczonej opłaty sądowej od zażalenia w oparciu o treść art. 79 ust. 1 pkt 1 lit. e ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (pkt. II sentencji).
Natomiast o kosztach zastępstwa procesowego pełnomocnika powoda poniesionych w postępowaniu zażaleniowym Sąd orzeknie w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji (art. 108 § 1 k.p.c.).