Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem zaocznym z dnia 30 stycznia 2015r. Sąd Rejonowy dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi oddalił powództwo Kancelarii (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w K. przeciwko P. S. o zapłatę kwoty 700,47zł.

Apelację od powyższego wyroku złożył powód, zaskarżył go w części oddalającej powództwo co do kwoty 488zł.

Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił naruszenie:

- art. 232 k.p.c. poprzez przyjęcie niezasadnie, iż powód nie przedstawił dowodów potwierdzających zasadność roszczeń co do kwoty 488 zł;

- art. 339§3 k.p.c. poprzez niezasadne oddalenie powództwa wyrokiem zaocznym w całości, gdy zasadność powództwa nie budzi jakichkolwiek wątpliwości co do kwoty 488zł.

Wskazując na powyższe wnosił o:

1.  zmianę zaskarżonego wyroku i zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty 488zł wraz z odsetkami w wysokości ustawowej, liczonymi od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty oraz kosztami postępowania w tym kosztami zastępstwa procesowego, według norm przepisanych;

ewentualnie wnosił o:

2.  uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest zasadna i podlega uwzględnieniu. Trafne są zarzuty apelacyjne podniesione przez powoda. W niniejszej sprawie zaszły przesłanki do wydania wyroku zaocznego, bowiem pozwany nie stawił się na rozprawę. Zgodnie z art. 339§2 k.p.c. w tym wypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa.

Należy tu przytoczyć, że zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego -Izba Cywilna z dnia 31 marca 1999 I CKU 176/97
przewidziane w art. 339 § 2 KPC domniemanie prawdziwości twierdzeń powoda dotyczy wyłącznie strony faktycznej wyroku i nie obowiązuje w zakresie prawa materialnego. Domniemanie to zastępuje jedynie postępowanie dowodowe i to tylko wówczas, gdy twierdzenia powoda nie budzą uzasadnionych wątpliwości (por, uzasadnienie SN z 18.2.1972 r., III CRN 539171, OSNCP 1972, z. 7-8, poz.150). Wobec więc tego, że działanie art. 339 § 2 k.p.c. nie rozciąga się na dziedzinę prawa materialnego, obowiązkiem sądu rozpoznającego sprawę w warunkach zaoczności jest rozważenie, czy w świetle przepisów prawa materialnego twierdzenie strony powodowej uzasadniają uwzględnienie żądania.

Przepis art. 339 § 2 k.p.c. przewiduje domniemanie zgodności twierdzeń powoda z rzeczywistym stanem rzeczy (wyr. SN z 6.6.1997 r., I CKU 87/97, Prok. i Pr. 1997 - wkładka, Nr 10, poz. 44). Oznacza to, że sąd wydając wyrok zaoczny nie dokonuje weryfikacji prawdziwości twierdzeń o faktach przytoczonych przez powoda, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa.

W świetle przedstawionych przez powoda dowodów, które w istocie były kserokopiami dokumentów należało uznać, że twierdzenia powoda co do roszczenia o zapłatę kwoty 488 zł z odsetkami od dnia wytoczenia powództwa nie budziły wątpliwości. Mianowicie powód twierdził, że pozwany nabył wierzytelność w wyniku umowy przelewu wierzytelności z dnia 08maja 2013 r., zawartej z (...) spółka z o.o. z siedzibą w W., załączył jej kserokopię i kserokopię wykazu nabytych wierzytelności a wśród nich nabytą wierzytelność względem pozwanego ( k. 9-16). Ponadto załączył dowód w postaci kserokopii umowy ramowej pożyczki zawartej pomiędzy stronami (...) spółka z o.o. z siedzibą w W. a pozwanym, co prawda przedmiotowa umowa nie zawierała podpisu pozwanego, jednakże jak wynika z jej postanowień stanowiła kredyt konsumencki zawierany na odległość w rozumieniu art. 5 pkt 13 ustawy z dnia 12 maja 2011 roku o kredycie konsumenckim (Dz. U. z 2011 roku, Nr 126, poz. 715) ( k. 22-25). Należy podnieść, że powód załączył również do pozwu kserokopię przelewu przez (...) z powołaniem nr faktury (...)fyoyi na konto pozwanego kwoty 400 zł dnia 19 .02. 2013r. Ponadto powód załączył do akt fakturę nr.(...)fyoyi również z dnia 19.02.2013r. wystawioną na nazwisko pozwanego na kwotę 488zł, gdzie kwota 400zł figurowała jako pożyczka, zaś kwota 88zł jako prowizja. Ponadto na fakturze był określony termin spłaty 11.03.2013r. (k.26). Również do akt został załączony przelew z dnia 19.02. 2013r. wychodzący od pozwanego na rachunek zbywcy wierzytelności na kwotę 0,01zł również z powołaniem nr. faktury (...)fyoyi (k. 27). Z twierdzeń powoda zaś wynikało, że powód uiścił 0,01zł na konto pożyczkodawcy celem potwierdzenia swoich danych osobowych. Tak więc z całą pewnością na podstawie twierdzeń powoda można było wywnioskować, że pozwany zobowiązał się do zapłaty kwoty wynikającej z faktury nr (...)fyoyi opiewającej na kwotę 488zł względem (...) spółka z o.o. z siedzibą w W.. Również nie budziły wątpliwości twierdzenia o nabyciu przez powoda wierzytelności względem pozwanego w świetle przedstawionej kserokopii umowy przelewu wierzytelności z dnia 08maja 2013 r., zawartej z (...) spółka z o.o. z siedzibą w W. a powodem. W świetle przetoczonych okoliczności faktycznych w pozwie roszczenie powoda było zasadne na postawie art. 509 k.c. w zw. z art. 720§1 k.c. w zakresie kwoty 488 zł. wraz z odsetkami od wytoczenia powództwa.

Sąd Okręgowy uznał, że błędnie Sąd Rejonowy nie przyjął za prawdziwe twierdzeń powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie, bowiem nie budziły one uzasadnionych wątpliwości w zakresie żądania kwoty 488zł z ustawowymi odsetkami od daty wytoczenia powództwa i dlatego też na podstawie art. 386 §1 k.p.c. w zw. art. 505 ¹⁰ i 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji wyroku.

O kosztach postępowania za pierwszą instancję Sąd Okręgowy orzekł w oparciu o treść art. 100 k.p.c. stosunkowo je rozdzielając. Powód wygrał proces w 70% dlatego też w takiej proporcji należał mu się zwrot kosztów. Na koszty postępowania za pierwszą instancję złożyły się: opłata od pozwu w kwocie 30,00zł i wynagrodzenie pełnomocnika powoda za pierwszą instancję w kwocie 180zł. W związku z tym, że powód wygrał proces w 70% należy mu się zwrot kosztów od pozwanego w kwocie 147 zł.

O kosztach postępowania za drugą instancję Sąd Okręgowy orzekł w oparciu o treść art. 98§1 k.p.c. mając na względzie wynik sprawy. Apelacja powoda została uwzględniona w całości. Na koszty tego postępowania złożyły się: opłata od apelacji w kwocie 30,00zł i wynagrodzenie pełnomocnika powoda za drugą instancję w kwocie 60 zł. Wysokość wynagrodzenia pełnomocnika została ustalona stosownie do § 6 pkt 2 za pierwszą instancję , a za drogą instancję stosownie do § 6 pkt 1 w zw. z § 12 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (tj. Dz.U.2013.490).