Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 lipca 2015 r.

w składzie:

Przewodniczący: SSO Teresa Suchcicka

Protokolant: st. sekr. sądowy Małgorzata Laskowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 lipca 2015 r. w O.

sprawy z odwołania P. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w P.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

na skutekodwołania P. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w P.

z dnia 19 marca 2014 r. znak (...)

orzeka:

oddala odwołanie.

Sygn. akt III U 401/14

UZASADNIENIE

P. S. złożył odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w P.z dnia 19.03.2014r., znak: (...), odmawiającej mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

W odpowiedzi na odwołanie ZUS wniósł o jego oddalenie. Organ rentowy wskazał, że P. S. do dnia 30.06.2012r. posiadał prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy. W dniu 29.11.2013r. złożył kolejny wniosek o ustalenie uprawnień do renty. Lekarz orzecznik ZUS w dniu 02.01.2014r. ustalił, że ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy od czerwca 2013r. do 31.12.2015r. z powodu stanu narządu słuchu. W dniu 15.01.2014r. Zastępca Głównego Lekarza Orzecznika ZUS zgłosił zarzut wadliwości w/w orzeczenia. Komisja Lekarska ZUS II Oddział w W. nr (...) po przeprowadzeniu bezpośredniego badania i dokonaniu analizy przedstawionej dokumentacji medycznej w swoim orzeczeniu z dnia 24.02.2014r. ustaliła, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy. Wobec powyższego Oddział ZUS w P. decyzją z dnia 19.03.2014r. odmówił P. S. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Przedmiotem badania była prawidłowość decyzji wydanej przez ZUS w dniu 19.03.2014r. Decyzją tą ZUS, rozpoznając wniosek z dnia 29.11.2013, odmówił P. S. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, ponieważ Komisja Lekarska ZUS ustaliła, że nie jest on niezdolny do pracy.

W ocenie Sądu odwołanie P. S. jest niezasadne.

Zgodnie z art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.2015.748) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnia łącznie następujące przesłanki:

1 jest niezdolny do pracy,

2. ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

3. niezdolność do pracy powstała we wskazanych w ustawie okresach składkowych lub nieskładkowych albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Definicję osoby niezdolnej do pracy zawiera art. 12 ust. 1-3 tej ustawy, który stwierdza, że jest nią osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, natomiast częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Przepis art. 58 ust. 1 pkt 5 w/w ustawy stanowi zaś, że warunek posiadania wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego, w myśl art. 57 ust. 1 pkt 2, uważa się za spełniony, gdy ubezpieczony osiągnął okres składkowy i nieskładkowy wynoszący łącznie co najmniej 5 lat - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 30 lat. Według art. 58 ust. 2 - okres, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, powinien przypadać w ciągu ostatniego dziesięciolecia przed zgłoszeniem wniosku o rentę lub przed dniem powstania niezdolności do pracy; do tego dziesięcioletniego okresu nie wlicza się okresów pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej lub renty rodzinnej.

Zgodnie zaś z art. 61 w/w ustawy prawo do renty, które ustało z powodu ustąpienia niezdolności do pracy, podlega przywróceniu, jeżeli w ciągu 18 miesięcy od ustania prawa do renty ubezpieczony ponownie stał się niezdolny do pracy.

Rozstrzygnięcie w sprawie było uzależnione od ustalenia, czy P. S. jest niezdolny do pracy i w jakim stopniu oraz jaki jest przewidywany okres trwania.

Na tę okoliczność Sąd dopuścił w sprawie dowód z opinii biegłych lekarzy z zakresu neurologii i laryngologii.

Biegła z zakresu neurologii A. G., po przeprowadzeniu badania lekarskiego w dniu 21.06.2014r. i analizie dokumentacji, u P. S. rozpoznała: stan po urazie głowy w dzieciństwie, bez powikłań neurologicznych i obustronny niedosłuch zmysłowo - nerwowy znacznego stopnia w uchu prawym i głębokiego stopnia w uchu lewym, nabyty.

Zdaniem biegłej, stwierdzone schorzenia nie powodują niezdolności do wykonywania pracy zarobkowej.

W uzasadnieniu biegła wskazała, że 40 - letni badany, z wykształceniem średnim, technik mechanik, nie pracował w zawodzie, od ponad roku nie pracuje. Kontakt słowny z nim nie jest utrudniony, słuch jest wydolny społecznie. W układzie nerwowym brak odchyleń od stanu prawidłowego, zakres ruchów w stawach pełny, objawy korzeniowe rozciągowe ujemne, bez cech uszkodzenia układu nerwowego. W ocenie biegłej ze względu na układ nerwowy opiniowany jest zdolny do pracy. (k. 13 a.s.)

Biegła z zakresu laryngologii A. S., po zbadaniu P. S. w dniu 08.11.2014r. ustaliła, że od 2002r. istnieje u niego obustronny niedosłuch. Uszkodzenie słuchu ma charakter utrwalony, o nieustalonej etiologii. Audiogram z dnia 13.05.2011r. wykazał ubytek słuchu w zakresie częstotliwości 500Hz-2000Hz średnio dla UP-65dB, UL- resztki słuchu. Ubytek słuchu w uchu prawym korygowany jest przez aparat słuchowy. Ucho lewe jest głuche, posiada implant ślimakowy bez procesora dźwięku. Kontakt słowny z otoczeniem zachowany. Odwołujący się wymaga kontroli laryngologicznej i założenia nowego procesora dźwięku, co poprawi komfort słyszenia. Zdaniem biegłej, badany jest zdolny do pracy, ze względów profilaktycznych przeciwwskazana jest praca w hałasie, na wysokości i przy maszynach w ruchu. (k.25 – 26 a.s.)

Powyższe opinie biegłych z zakresu neurologii i laryngologii zostały doręczone stronom.

Zastrzeżenia do w/w opinii wniósł P. S.. Wskazał, że neurolog A. G. podała, że kontakt słowny jest dobry, gdy tymczasem był on utrudniony. Odwołujący się podał, że cierpi na zmiany skórne, pozostaje pod opieką onkologa, czego nie wskazano w opinii. Ponadto w opinii istnieje sprzeczność co do opisu stanu kręgosłupa. Laryngolog A. S. podała niewłaściwe dane co do ubytku słuchu, i pracy odwołującego się w biurze obsługi – gdy tymczasem od 2010r. tj. od pojawienia się głębokiego ubytku słuchu występuje niemożność komunikowania ze współpracownikami i nie pracuje w biurze. Ponadto badania bieglej przeprowadzono w sprzyjających warunkach akustycznych, które nie występują w miejscu pracy (k. 37 – 38 a.s.). Na rozprawie w dniu 13.02.2015r. odwołujący się wniósł o dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego laryngologa (k. 41 a.s.).

Mając powyższe zastrzeżenia na względzie Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu laryngologii.

W dniu 10.06.2015r. P. S. zbadany został przez laryngologa I. R.. Biegły sądowy rozpoznał u niego: obustronny głęboki niedosłuch zmysłowo-nerwowy (ucho lewe na pograniczu głuchoty), stan po wszczepieniu implantu ślimakowego na ucho lewe, aparat słuchowy na uchu prawym. Biegły orzekł, że schorzenia te nie powodują niezdolności do pracy.

W uzasadnieniu biegły wskazał, że u odwołującego się w badaniu laryngologicznym oraz w wyniku analizy dokumentacji lekarskiej stwierdzono w/w schorzenia. Z wywiadu oraz dokumentacji lekarskiej wynika, że odwołujący od kilku lat ma rozpoznany głęboki niedosłuch odbiorczy obu uszu. Z tego powodu miał wykonywane badania diagnostyczne, leczenie w Oddziale Laryngologicznym w O., (...) głowy, badania audiometryczne. Miał również dobrany aparat słuchowy na ucho prawe, obecnie uszkodzony. Z powodu głębokiego niedosłuchu ucha lewego, graniczącego z głuchotą, w 2011r. w Instytucie (...) wszczepiono mu implant ślimakowy, obecnie uszkodzony procesor dźwięku.

Biegły potwierdził obustronny niedosłuch odbiorczy dużego stopnia obu uszny, bez zmian anatomicznych oraz zapalnych w obrębie obu uszu. Podał, że niedosłuch obustronny zaprotezowany jest aparatem słuchowym prawego ucha, co powoduje pozytywne skutki słuchowe, implantem na lewym uchu – co poprawia komunikację słowną z otoczeniem. Podczas badań odwołujący się twierdził, że aparat słuchowy i procesor dźwięku są uszkodzone. Biegły stwierdził, że istotą oceny i kwalifikacji, w opinii, nie jest wariant poprawy słuchu po zastosowanych urządzeniach poprawiających komunikację z otoczeniem, a zdolność wykonywania zatrudnienia przy stwierdzonych głębokich zaburzeniach słuchu. Stwierdzone schorzenia laryngologiczne, w postaci głębokiego obustronnego niedosłuchu, nie dają podstaw do uznania odwołującego za osobę całkowicie lub częściowo niezdolną do pracy. Istniejący niedosłuch obustronny powoduje pewne ograniczenia w zakresie wykonywania niektórych zawodów, a więc w ponadnormatywnym hałasie, wymagających dobrego słuchu oraz pracy na wysokości i przy maszynach w ciągłym ruchu. Inne zawody, z powodów laryngologicznych, może natomiast wykonywać bez ograniczeń. Zdaniem biegłego z powodów laryngologicznych wymaga okresowej kontroli laryngologicznej ambulatoryjnej (k. 57 – 58 a.s.).

Do powyższej opinii zastrzeżeń nie wniosła żadna ze stron.

W ocenie Sądu Okręgowego wszystkie opinie wydane przez biegłych sądowych w toku niniejszego postępowania są wiarygodnymi dowodami w sprawie, ponieważ uwzględniają całokształt okoliczności związanych ze stanem zdrowia odwołującego się, zostały sporządzone w sposób rzetelny i fachowy, są klarowne oraz spójne, a ponadto należycie uzasadnione pod względem formalnym i merytorycznym. Powołany w sprawie pierwszy zespół biegłych z zakresu: neurologii A. G. i laryngologii A. S. uznał odwołującego za zdolnego do pracy, stwierdzając jednocześnie, że obustronny niedosłuch nie powoduje niezdolności do pracy. Takie samo stanowisko - o braku niezdolności do pracy - zajął laryngolog I. R. w kolejnej opinii.

Biegli jednoznacznie stwierdzili, że schorzenia odwołującego nie upośledzają na tyle funkcji organizmu, by można było uznać go za niezdolnego do pracy zarobkowej. W opiniach lekarze wskazywali, że obustronny niedosłuch nie daje podstaw do uznania, że odwołujący utracił zdolność do wykonywania pracy. Należy podkreślić, że pierwsza opinia została wydana po zbadaniu odwołującego w dniu 21.06.2014r., a druga po badaniu w dniu 08.11.2014r., zaś trzecia – 18.06.2015r., więc stan jego zdrowia oceniany był w przestrzeni czasowej.

Zdaniem Sądu, podnoszone przez P. S. zastrzeżenia do opinii biegłych sądowych są jedynie polemiką z wnioskami tych opinii co do jego niezdolności do pracy. Nie są poparte już żadną nieznaną biegłym dokumentacją medyczną, a lekarze, jak wskazano wyżej, szczegółowo uzasadnili, dlaczego nie jest on niezdolny do pracy. Podkreślić trzeba, że dla oceny zdolności do pracy istotny jest stopień naruszenia sprawności organizmu badanego, a nie sam fakt istnienia schorzeń. Wszyscy biegli powołują się na wyniki badania przedmiotowego, które szczegółowo przedstawiają w opinii.

P. S. posiada wykształcenie technik – mechanik. Dotychczas pracował jako konsultant ds. hotline, kierownik zmiany – supervisor. Występujące u niego schorzenia nie skutkują jednak niemożnością wykonywania pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji i doświadczenia. Jak wskazywał biegły z zakresu laryngologii I. R., schorzenia laryngologiczne, w postaci głębokiego obustronnego niedosłuchu, nie dają podstaw do uznania odwołującego za osobę całkowicie lub częściowo niezdolną do pracy, a jedynie ograniczają możliwości wykonywania niektórych zawodów. Odwołujący wymaga także okresowych kontroli laryngologicznych.

Kierując się powyższymi względami na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 kpc Sąd oddalił odwołanie P. S. od decyzji ZUS z dnia 19.03.2014r.