Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 lipca 2015 roku

Sąd Okręgowy w Tarnowie – Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Kazimierz Kostrzewa

Protokolant: protokolant sądowy Marta Bartusiak

po rozpoznaniu w dniu 28 lipca 2015 roku w Tarnowie na rozprawie

sprawy z odwołania K. G.

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Placówka Terenowa w T.

z dnia 3 marca 2015 roku nr (...)

w sprawie K. G.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Placówka Terenowa w T.

o prawo do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje odwołującemu K. G. rentę rolniczą od dnia 01 marca 2015 roku na okres jednego roku.

Sygn. akt IV U 336/15

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 28 lipca 2015 r.

Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Placówka Terenowa w T. decyzją z dnia 03.03.2015 r. odmówił K. G. przyznania renty rolniczej w oparciu o przepisy ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. 1998 r. Nr 7 poz. 25 z póź. zm.). W uzasadnieniu swej decyzji organ rentowy powołując się na treść art. 21 cytowanej ustawy stwierdził, że w/w nie przysługuje prawo do renty rolniczej, ponieważ orzeczeniem Komisji Lekarskiej z dnia 27.02.2015 r. nie został uznany za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym.

K. G. w odwołaniu od powyższej decyzji domagał się jej zmiany i przyznania prawa do renty rolniczej. Odwołujący uzasadnił swoje żądanie tym, iż stan zdrowia - nie pozwala mu wykonywać jakiejkolwiek pracy w gospodarstwie rolnym i tym samym spełnia warunki do przyznania mu renty rolniczej.

W odpowiedzi na odwołanie Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego wniosła o jego oddalenie, podnosząc argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

K. G. urodzony w dniu (...) r. ma wykształcenie średnie pomaturalne pedagogiczne, pracował jako nauczyciel, komendant hufca, prowadził działalność gospodarczą - handel odzieżą i obuwiem, od 12 lat ubezpieczony w KRUS. W okresie od 01.03.2013 r. do 28.02.2015 r. pobierał rentę rolniczą. W dniu 14.01.2015 r. wystąpił z wnioskiem o rentę rolniczą.

Dowód: akta rentowe GI 223682

Celem wyjaśnienia istoty sporu tj. istnienia u K. G. całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym w rozumieniu przepisów art. 21 ust.1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników ( Dz. U. z 1993 r. Nr 71, poz. 342 z p. zm. ) Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego specjalisty z zakresu neurologii i kardiologii.

Na podstawie wyników badań i zebranej w aktach sprawy dokumentacji lekarskiej biegli neurolog i kardiolog w zbiorczej opinii pisemnej stwierdzili, że odwołujący choruje na:

- polineuropatię alkoholową,

- zespół uzależnienia od alkoholu,

- rwę kulszową prawostronną,

- zespół bólowy odcinka lędźwiowego kręgosłupa z ograniczeniem ruchomości kręgosłupa lędźwiowego,

- zmiany zwyrodnieniowe odcinka lędźwiowego kręgosłupa z przepukliną jądra miażdżystego na poziomie L4-L5-S1, stenoza zachyłkowa na poziomie L4-L5-S1,

- zmiany zwyrodnieniowe odcinka szyjnego kręgosłupa z dyskopatią na poziomie C6-C7 bez ograniczenia ruchomości odcinka szyjnego kręgosłupa z okresowym zespołem bólowym,

- nadciśnienie tętnicze II okresu ESC/ESH,

- otyłość.

Biorąc pod uwagę rozpoznane u odwołującego schorzenia oraz stopień ich nasilenia biegli uznali, że odwołujący jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym okresowo od 01.03.2015 r. na okres 1 roku.

Jak wynika z uzasadnienia opinii, odwołujący uzależniony od alkoholu od wielu lat, od 2012 r.

rozpoznano polineuropatię alkoholową, od kliku lat bóle kręgosłupa. Badaniem stwierdza się otyłość, podwyższone wartości ciśnienia tętniczego, ograniczenie ruchomości odcinka lędźwiowego z objawami korzeniowymi w prawej kończynie dolnej. Ponadto objawy polineuropatii z osłabieniem czynności prawej kończyny górnej oraz obu stóp. Stwierdza się osłabienie obu stóp, zgłasza zaburzenia czucia na obu podudziach i stopach. Stwierdzona otyłość dodatkowo ogranicza sprawność ruchową odwołującego. Badanie NMR odcinka lędźwiowego kręgosłupa wykazało zaawansowane zmiany zwyrodnieniowe odcinka lędźwiowego kręgosłupa z przepukliną jądra miażdżystego na poziomie L4-L5-S1. Wykonane kilkakrotnie badanie EMG potwierdziło polineuropatię w kończynach górnych i dolnych. Objawy rwy kulszowej prawostronnej na tle zaawansowanych zmian zwyrodnieniowych odcinka lędźwiowego kręgosłupa oraz objawy polineuropatii stanowią obecnie przeciwwskazanie do wykonywania jakiegokolwiek zatrudnienia. Odwołujący jest całkowicie niezdolny do pracy jako rolnik. Nadciśnienie tętnicze II okresu ESC pierwotne, umiarkowanego stopnia nie powoduje długotrwałej niezdolności do pracy. Brak aktualnych badań dokumentujących inne schorzenia kardiologiczne. Stan odwołującego nie uległ poprawie w ostatnim okresie co dawałoby podstawę do uzyskania zdolności do pracy.

(dowód : opinia sądowo-lekarska – k.9-12 as).

Organ rentowy kwestionował opinię biegłych polemizując z wnioskami opinii, nie wnosił jednak żadnych zarzutów merytorycznych ani nie składał żadnych wniosków dowodowych i z tego względu Sąd pominął zarzuty organu rentowego. Opinia biegłych zdaniem Sądu zawiera kompleksową i wyczerpującą ocenę stanu zdrowia odwołującego i uwzględnia wpływ wszystkich rozpoznanych u niego schorzeń na zdolność do pracy ocenianą z punktu widzenia zasad logiki, przy wykorzystaniu dogłębnej wiedzy specjalistycznej popartej doświadczeniem osób ją sporządzających. Wnioski przedmiotowej opinii zostały właściwie sformułowane i umotywowane, zaś sposób dojścia do przedstawionego przez biegłego stanowiska w ocenie Sądu zezwala uznać opinie za jasną, przejrzystą i w pełni wiarygodny dowód sądowo - lekarski.

Opinia biegłych w ocenie Sądu spełnia ponadto wymogi przewidziane dla tego rodzaju środków dowodowych w art. 278 kpc i art. 285 kpc, a także w Rozporządzeniu Ministra Polityki Społecznej z dnia 14.12.2004 r. w sprawie orzekania o niezdolności do pracy w związku z art. 12-14 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U. Nr 162, poz. 1118 z późn. zm).

Pozostałe okoliczności sprawy Sąd ustalił w oparciu o dokumenty, bowiem nie były w żaden sposób kwestionowane przez strony i zostały w całości uznane za wiarygodne i prawdziwe.

Sąd rozważył co następuje:

Stosownie do dyspozycji art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (tekst jednolity Dz. U. z 2013 poz.1403 z późn. zm.) renta rolnicza z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który łącznie spełnia następujące warunki:

1)podlegał ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez wymagany okres, o którym mowa w ust. 2;

2)jest trwale lub okresowo całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym;

3)całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w okresie podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu lub w okresach, o których mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1 i 2, lub nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

2. Warunek podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez wymagany okres uważa się za spełniony, jeżeli okres ubezpieczenia emerytalno-rentowego ubezpieczonego wynosi co najmniej:

1)rok - jeżeli całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w wieku do 20 lat;

2)2 lata - jeżeli całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w wieku powyżej 20 lat do 22 lat;

3)3 lata - jeżeli całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w wieku powyżej 22 lat do 25 lat;

4)4 lata - jeżeli całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w wieku powyżej 25 lat do 30 lat;

5)5 lat - jeżeli całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w wieku powyżej 30 lat.

Przedmiotem postępowania było ustalenie, czy odwołujący ze względu na stan zdrowia jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym czy też jest do wykonywania tej pracy zdolny jak to wynika z opinii Komisji Lekarskiej i wydanej na tej podstawie decyzji Prezesa KRUS. W przekonaniu Sądu - z opinii biegłego sądowego lekarza neurologa i kardiologa wydanej w toku postępowania, w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości wynika, iż stan zdrowia odwołującego powoduje, iż spełnia on przesłanki całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym, a tym samym spełnia wymogi nabycia prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy określone w przytoczonych przepisach. Biegli wskazali, iż całkowita niezdolność do pracy odwołującego z powodu: polineuropatii alkoholowej, rwy kulszowej prawostronnej, zespołu bólowego odcinka lędźwiowego kręgosłupa z ograniczeniem ruchomości kręgosłupa lędźwiowego, zmian zwyrodnieniowych odcinka lędźwiowego kręgosłupa z przepukliną jądra miażdżystego na poziomie L4-L5-S1, stenozy zachyłkowej na poziomie L4-L5-S1, zmian zwyrodnieniowych odcinka szyjnego kręgosłupa z dyskopatią na poziomie C6-C7 bez ograniczenia ruchomości odcinka szyjnego kręgosłupa z okresowym zespołem bólowym w powiazaniu z otyłością jest okresowa. Odwołujący jest uzależniony od alkoholu od wielu lat, a od 2012 r. rozpoznano u niego polineuropatię alkoholową. Badanie NMR odcinka lędźwiowego kręgosłupa wykazało zaawansowane zmiany zwyrodnieniowe odcinka lędźwiowego kręgosłupa z przepukliną jądra miażdżystego na poziomie L4-L5-S1. Wykonane kilkakrotnie badanie EMG potwierdziło polineuropatię w kończynach górnych i dolnych. Objawy rwy kulszowej prawostronnej na tle zaawansowanych zmian zwyrodnieniowych odcinka lędźwiowego kręgosłupa oraz objawy polineuropatii stanowią obecnie przeciwwskazanie do wykonywania jakiegokolwiek zatrudnienia. Odwołujący jest całkowicie niezdolny do pracy jako rolnik. Nadciśnienie tętnicze II okresu ESC pierwotne, umiarkowanego stopnia nie powoduje długotrwałej niezdolności do pracy. Brak aktualnych badań dokumentujących inne schorzenia kardiologiczne. Stan odwołującego nie uległ poprawie w ostatnim okresie co dawałoby podstawę do uzyskania zdolności do pracy.

Kierując się tymi ustaleniami, Sąd przyznał odwołującemu prawo do renty rolniczej na okres 1 roku od dnia 01.03.2015 r. na podstawie art. 21 i art. 52 ust. 1 pkt. 2 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników w zw. z art. 129 ust.1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Odwołujący z powodu ogólnego stanu zdrowia jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym.

Wobec powyższych okoliczności, na mocy powołanych wyżej przepisów prawa materialnego i art. 477 ¹⁴§2 k.p.c., należało orzec jak w sentencji.