Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 kwietnia 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 kwietnia 2015r. w S.

odwołania T. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 23 kwietnia 2014 r. Nr (...)-SER- (...)

w sprawie T. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do świadczenia przedemerytalnego

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala T. K. prawo do świadczenia przedemerytalnego od dnia 13 marca 2014 roku.

Sygn. akt IV U 617/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 23 kwietnia 2014 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił T. K. prawa do świadczenia przedemerytalnego (k. 41 akt rent.).

W uzasadnieniu powyższej decyzji organ rentowy wskazał, że T. K. nie spełnił warunków do nabycia prawa do świadczenia przedemerytalnego z uwagi na fakt, że łączący go stosunek pracy nie został rozwiązany z przyczyn dotyczących zakładu pracy w rozumieniu przepisów ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy z dnia 20 kwietnia 2004 r.

W dniu 26 maja 2014 r. T. K. złożył od wskazanej decyzji odmownej odwołanie, w którym wskazał, że nie może zmienić świadectwa pracy z powodu likwidacji zakładu pracy (k. 1 akt sądowych).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie podnosząc, że odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych i prawnych, które uzasadniałyby zmianę decyzji i pozwoliły uwzględnić odwołanie (k. 2-3 akt sądowych).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Ubezpieczony T. K., ur. (...), w dniu 12 marca 2014 r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o świadczenie przedemerytalne (k.1 akt o św. p.). Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy początkowo, tj. w decyzji z dnia 4 kwietnia 2014 r. ustalił, że do dnia rozwiązania ostatniej umowy o pracę, tj. do 30 czerwca 2013 r. ubezpieczony udowodnił okres ubezpieczenia w ilości 32 lat, 3 miesięcy i 19 dni. Jednocześnie organ rentowy ustalił, że stosunek pracy ubezpieczonego nie został rozwiązany z przyczyn dotyczących zakładu pracy (k.39 a. o św. p.). W dniu 24 kwietnia 2014 r. zaskarżoną decyzją (...) Oddział w S. uchylił decyzję z dnia 4 kwietnia 2004 r. i odmówił T. K. prawa do świadczenia przedemerytalnego wskazując, że co prawda łączny okres uprawniający do emerytury wynosi 37 lat i 15 dni, jednakże stosunek pracy ubezpieczonego nie został rozwiązany z przyczyn dotyczących zakładu pracy (k.41 a. o św. p).

Po raz ostatni ubezpieczony pozostawał w zatrudnieniu w (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.. Zatrudnienie to trwało od 1 lipca 2012 r. do 30 czerwca 2013 r. Ubezpieczony pracował na stanowisku operatora koparki (świadectwo pracy k. 21 akt o św. p.).

Pismem z 23 maja 2013 r. pracodawca wypowiedział ubezpieczonemu umowę o pracę z zachowaniem miesięcznego okresu wypowiedzenia, który upłynął z dniem 30 czerwca 2013 r. Jako przyczynę wypowiedzenia pracodawca wskazał redukcję etatów (pismo o wypowiedzeniu umowy o pracę z 23 maja 2013 r. k. 22 akt. o św. p.). W dniu 30 czerwca 2013 r. pracodawca wystawił ubezpieczonemu świadectwo pracy, w którym uwzględnił również okres zatrudnienia u poprzedniego pracodawcy, tj. u (...) Logistyka Sp. z o. o., wskazując, że T. K. pozostawał w stosunku pracy od 1 grudnia 2011 r. do 30 czerwca 2013 r. Ze świadectwa pracy wnika, że zgodnie z porozumieniem z dnia 1 lipca 2012 r., nastąpiło przejęcie pracowników (...) Logistyka Sp. z o. o. przez (...) Sp. z o. o. w rozumieniu art. 23 ¹ kodeksu pracy. Jako przyczynę rozwiązania stosunku pracy wskazano art. 30 § 1 pkt 2 kodeksu pracy (świadectwo pracy k. 21 akt o św. p.).

W piśmie z dnia 16 października 2014 r. Wojewódzki Urząd Pracy w W. przyznał T. K. ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych kwotę 5794,24 zł tytułem niezaspokojonych przez pracodawcę- (...) Sp. z o.o. w W. świadczeń: kwotę 3200 zł tytułem wynagrodzenia za pracę za okres 2 miesięcy, kwotę 994,24 zł ekwiwalentu za niewykorzystany urlop oraz kwotę 1600 zł odprawy z tytułu rozwiązania stosunku pracy. Ponadto w piśmie powołano się na to, że pracodawca ubezpieczonego, (...) Sp. z o.o. w W. stał się niewypłacalny na dzień 15 stycznia 2014 r. tj. dzień, w którym sąd upadłościowy wydał postanowienie o oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości pracodawcy. Przyczyną powyższego był fakt, że majątek pracodawcy nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania (k. 7 akt sądowych)

Po rozwiązaniu stosunku pracy, ubezpieczony został zarejestrowany jako osoba bezrobotna, obecnie bez prawa do zasiłku dla bezrobotnych, który pobierał przez 6 miesięcy – w okresie od 5 września 2013 r. do 5 marca 2014 r. Od chwili zarejestrowania ubezpieczony nie odmówił przyjęcia propozycji pracy (zaświadczenie Powiatowego Urzędu Pracy w W. z 6 kwietnia 2014 r. k. 23 akt o św. p.).

Wniosek o świadczenie przedemerytalne ubezpieczony złożył wcześniej niż w wymaganym terminie 30 dni od daty wydania zaświadczenia przez Powiatowy Urząd Pracy w W., które nastąpiło w dniu 6 kwietnia 2014 r. (k.1, k. 23 akt o św. p.).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego T. K. jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt. 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych, prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje osobie, która: do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła co najmniej 60 lat - mężczyzna oraz posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 35 lat dla mężczyzn. Ponadto, aby uzyskać uprawnienie do świadczenia przedemerytalnego, koniecznym jest spełnienie warunków określonych w ust. 3 przytoczonego przepisu, zgodnie z którym świadczenie przedemerytalne przysługuje osobie określonej w ust. 1 po upływie co najmniej 180 dni pobierania zasiłku dla bezrobotnych, o którym mowa w ustawie o promocji zatrudnienia, jeżeli osoba ta spełnia łącznie następujące warunki:

1) nadal jest zarejestrowana jako bezrobotna;

2) w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w rozumieniu ustawy o promocji zatrudnienia, albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych;

3) złoży wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania przez powiatowy urząd pracy dokumentu poświadczającego 180-dniowy okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych.

W sprawie bezsporne jest, że do dnia 30 czerwca 2013 r. ,tj. do dnia rozwiązania ostatniego stosunku pracy – z (...) Sp. z o.o. w W. ubezpieczony legitymował się okresem ubezpieczenia w wymiarze 37 lat i 15 dni, ponadto przed wskazaną datą ubezpieczony ukończył 60. rok życia.

Z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika, że T. K. spełnił przesłanki określone w art. 2 ust. 3. Z zaświadczenia wydanego przez Powiatowy Urząd Pracy w W. wynika, że ubezpieczony nadal zarejestrowany jest jako bezrobotny oraz w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówił bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji pracy (zaświadczenie k. 23 akt o św. p.). Powyższe okoliczności, jako wynikające z dokumentu urzędowego, zostały przez Sąd uznane za zgodne z prawdą. Odnośnie wymagania określonego w pkt. 3 omawianego przepisu, Sąd stwierdził, co następuje. Wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego został złożony przez T. K. w dniu 12 marca 2014 r., a więc wcześniej, niż w wymaganym przez prawo 30 dniowym terminie od dnia wydania przez powiatowy urząd pracy dokumentu poświadczającego 180-dniowy okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych. Jednocześnie, z wydanego w dniu 6 kwietnia 2014 r. zaświadczenia z urzędu pracy wynika, że ubezpieczony otrzymywał zasiłek dla bezrobotnych przez 180 dni, tj. do dnia 5 marca 2014 r. ( k. 23 akt o św. p.). W ocenie Sądu oczywistym jest, że omawiany wymóg został spełniony przez ubezpieczonego, który złożył stosowny wniosek wcześniej, niż w zakreślonym 30 dniowym terminie. W przytoczonym przepisie wskazano bowiem jedynie, że złożenie wniosku ma odbyć się w nieprzekraczającym 30 dniowym terminie. A contrario, nie istnieje przepis prawa, który zakazywałby złożenia wniosku wcześniej, niż w zakreślonym 30 dniowym terminie.

Dla stwierdzenia, czy T. K. przysługuje świadczenie przedemerytalne, niezbędnym jest określenie, czy została spełniona przesłanka w postaci rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy.

Artykuł 2 ust. 1 pkt. 2 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych w zakresie rozumienia pojęcia rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy odsyła do ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Stosownie zaś do treści art. 2 ust. 1 pkt. 29 lit. a wskazanej ustawy, przez przyczyny dotyczące pracy należy rozumieć rozwiązanie stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn niedotyczących pracowników, zgodnie z przepisami o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników lub zgodnie z przepisami ustawy kodeks pracy w przypadku rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z tych przyczyn u pracodawcy zatrudniającego mniej niż 20 pracowników.

W ocenie Sądu, do rozwiązania stosunku pracy łączącego T. K. z (...) Sp. z o.o. doszło w wyniku przyczyn dotyczących pracodawcy.

Należy wskazać, że ubezpieczony powołał się na pismo z dnia 16 października 2014 r. wydane przez Wojewódzki Urząd Pracy w W. (k. 7 akt sądowych), z którego wynika, że ubezpieczony uprawniony jest do odprawy z tytułu rozwiązania stosunku pracy w kwocie 1600 zł, tj. w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia za pracę. Zgodnie zaś z treścią art. 8 ust. 1 pkt. 1 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, pracownikowi, w związku z rozwiązaniem stosunku pracy w ramach grupowego zwolnienia, przysługuje odprawa pieniężna w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy krócej niż 2 lata. Jak wynika z świadectwa pracy (k. 21 akt o św. p.), ubezpieczony pozostawał w stosunku pracy najpierw z (...) Logistyka Sp. z o. o., a później z (...) Sp. z o. o. od 1 grudnia 2011 r. do 30 czerwca 2013 r. Należy zatem przyjąć, że skoro w dokumencie urzędowym sporządzonym przez Wojewódzki Urząd Pracy w W. stwierdzono, że ubezpieczony otrzymał odprawę z tytułu rozwiązania stosunku pracy w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia za pracę, to rozwiązanie z nim umowy o pracę nastąpiło w rozumieniu ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, a zatem z przyczyn dotyczących pracodawcy. Wobec powyższego, w świadectwie pracy z dnia 30 czerwca 2013 r. niewłaściwie wskazano przyczynę rozwiązania stosunku pracy.

W ocenie Sądu, organ rentowy niewłaściwie uznał, że łączący T. K. stosunek pracy nie został rozwiązany z przyczyn dotyczących pracodawcy, w wyniku czego niezasadnie odmówił ubezpieczonemu prawa do świadczenia przedemerytalnego.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, że odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie i dlatego na podstawie art.477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że ubezpieczonemu T. K. przysługuje prawo do świadczenia przedemerytalnego od dnia 13 marca 2014 r. tj. od następnego dnia po dniu złożenia przez niego wniosku wraz z dokumentami (art. 7 ust. 1 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych).

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w wyroku.