Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt.

VIII Ga 96/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 lipca 2015r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VIII Wydział Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący

SSO Wojciech Wołoszyk

Protokolant

Karolina Glazik

po rozpoznaniu w dniu 18 czerwca 2015r. w Bydgoszczy

na rozprawie

sprawy z powództwa: (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W.

przeciwko: L. M.

o zapłatę

na skutek apelacji wniesionej przez powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Bydgoszczy

z dnia 23 grudnia 2014r. sygn. akt VIII GC 1265/14 upr.

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 90 zł (dziewięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania za instancję odwoławczą.

Sygn. akt VIII Ga 96/15

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym w elektronicznym postępowaniu upominawczym do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie powód – (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. żądał zasądzenia od pozwanego – L. M. kwoty 1.635,93 zł wraz z ustawowymi odsetkami oraz kosztami procesu.

W dniu 18.04.2014r. Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie wydał w tej sprawie nakaz zapłaty, orzekając zgodnie z żądaniem pozwu. Od tego nakazu pozwany wniósł sprzeciw, żądając oddalenia powództwa w całości i zasądzenia na swoją rzecz kosztów procesu. Wniesienie sprzeciwu skutkowało przekazaniem sprawy Sądowi Rejonowemu w Bydgoszczy Wydział VIII Gospodarczy, który po rozpoznaniu sprawy w dniu 23 grudnia 2014 roku wydał wyrok w sprawie o sygn. akt VIII GC 1265/14 upr oddalając powództwo i zasądzając od powoda na rzecz pozwanego kwotę 617 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. W ocenie Sądu I instancji uchylenie się od skutków oświadczenia woli dokonane w dniu 17 kwietnia 2012 roku przez pozwanego nie było skuteczne. Jednocześnie Sąd odnosząc się do zarzutu nie wykazania przez powoda legitymacji czynnej, również uznał go za nieskuteczny albowiem powód dołączył do pozwu dwie umowy przelewu wierzytelności, z których wynikało, że powód nabył wierzytelność przysługującą spółce (...) względem pozwanego. Sąd uznał zaś podniesione przez pozwanego zarzuty przedawnienia roszczenia i niewykonania umowy jako zasadne i na tej podstawie oddalił powództwo i orzekając o kosztach zgodnie z art. 98 kpc.

Pełnomocnik powoda w dniu 11 lutego 2015 roku wniósł apelację od powyższego wyroku w części , a mianowicie co do kwoty 747 zł, zarzucając mu błędną ocenę materiału dowodowego (art. 233 k.p.c.), nierozpoznanie istoty sprawy i zignorowanie art. 505 7k.p.c. co miało wpływ na treść wydanego orzeczenia. W uzasadnieniu apelacji pełnomocnik powódki zakwestionował pogląd sądu I instancji dotyczący przedawnienia roszczenia, podnosząc fakt, iż roszczenie podlega dwuletniemu przedawnieniu, jednocześnie wskazując, że do pozwu zostały dołączone dwie faktury: jedna z 2012 roku na kwotę 888,93 zł i roszczenie to uległo przedawnieniu oraz fakturę z roku 2013 na kwotę 747 zł i roszczenie na tę kwotę zdaniem powódki nie przedawniło się. Przedmiotowa umowa została zawarta na okres 24 miesięcy. Zdaniem powódki, strony ustaliły, iż płatność z tytułu zawartej umowy będzie uiszczona w dwóch rocznych abonamentach. W związku z powyższym zdaniem powódki zasadne jest zaskarżenie wydanego wyroku oddalającego powództwo co do kwoty 747 zł. Powódka wskazuje, iż sąd nie odniósł się do przedstawionego przez powódkę materiału dowodowego w postaci raportu końcowego z audytu. Zdaniem powódki sąd błędnie przyjął, iż umowa nie została wykonana i nie odniósł się do treści raportu końcowego wskazując, że nie wiadomo na czyje zlecenie powstał. Takie działanie zdaniem pełnomocnika powódki oznacza nierozpoznanie istoty sprawy, gdyż raport był kluczowym dowodem wykazującym, iż umowa została wykonana. W uzasadnieniu apelacji pełnomocnik powódki wskazał również, że wnosił o zwrócenie się do (...)na temat odnotowania rejestracji domeny dla pozwanego , jednakże Sąd, zdaniem powódki, błędnie stwierdził, że wniosek ten nie mógł przyczynić się do ustalenia, czy umowa została wykonana. Zdaniem sądu wobec zgłoszenia przez pozwanego zarzutu niewykonania umowy powód powinien raczej wnieść o dopuszczenie odwodu z opinii biegłego na tę okoliczność, z czym nie zgadza się powódka podnosząc, iż w postępowaniu uproszczonym taki wniosek jest niedopuszczalny. Oczywistym jest bowiem, że kontrola wykonania umowy o tak skomplikowanym charakterze wymaga wiadomości specjalnych, w związku z powyższym zdaniem powódki Sąd z urzędu powinien zastosować art. 505 7 k.p.c.

Pozwany w odpowiedzi na apelację powódki złożoną w dniu 10 kwietnia 2015 roku wniósł o oddalenie apelacji w całości oraz o zasądzenie od powódki na rzecz pozwanej kosztów postępowania odwoławczego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja okazała się bezzasadna.

Sąd Okręgowy podzielił pogląd Sądu Rejonowego, który słusznie zauważył, iż brak jest dowodów potwierdzających wykonanie przez powoda zawartej umowy. Zgodnie z zasadą rozkładu ciężaru dowodu wyrażoną w treści art. 6 k.c. powód winien, wobec treści zarzutu pozwanego, wykazać, że wykonał w całości umowę zawartą z pozwanym. Okoliczność ta nie została przez powoda udowodniona a dołączone do pozwu raporty nie mogły zostać uznane jako wiarygodny dowód w sprawie, albowiem nie wykazano na czyje zlecenie zostały wykonane oraz jakie są kompetencje sporządzających ich osób. Brak było zatem podstaw do opierania na nich ustaleń faktycznych w tej sprawie. Słusznie Sąd Rejonowy zauważył, że audyt został przeprowadzony w okresie od 23.03.2012r. do 23.05.2012r. a zawarta umowa dotycząca utrzymania domeny miała obowiązywać strony do marca 2014r. Podobnie ma się rzecz z raportem z realizacji usług. Powyższe dokumenty nie potwierdzają zatem w żaden sposób, że umowa została zrealizowana. Wniosek powoda o zwrócenie się do (...) w kwestii odnotowania rejestracji domeny dla pozwanego, nie przyczyniłby się do ustalenia, czy umowa została wykonana. Informacja potwierdzająca fakt rejestracji domeny nie potwierdziłaby w szczególności , że umowę realizowano przez okres dwóch lat. Sąd Okręgowy podziela stanowisko Sądu I instancji, iż w takiej sytuacji bezcelowym było dopuszczanie i przeprowadzenie tego dowodu przez sąd albowiem wobec zgłoszenia przez pozwanego zarzutu niewykonania umowy powód powinien wnieść o dopuszczenie odwodu z opinii biegłego na tę okoliczność. Zgodnie z art. 505 7 k.p.c. jeżeli Sąd uzna, że sprawa jest szczególnie zawiła lub jej rozstrzygnięcie wymaga wiadomości specjalnych, w dalszym ciągu rozpoznaje ją z pominięciem przepisów niniejszego działu. Odnosząc się do powyższego , pełnomocnik powódki w apelacji niesłusznie wykazywał, iż złożenie wniosku o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego na okoliczność wykazania wykonania umowy przez powoda był niedopuszczalny ze względu na rozpoznawanie sprawy w trybie uproszczonym. W sytuacji złożenia przez powoda wniosku dowodowego Sąd prowadziłby postępowanie dalej w trybie zwyczajnym. Powód mógł zatem złożyć wnosić o przeprowadzenie określonych dowodów , czego zaniechał , jego zatem obciążają negatywne skutki braku inicjatywy dowodowej.

Wobec powyższego Sąd Okręgowy uznając za zasadny zarzut niewykonania umowy , zwolniony był od poczynienia ustaleń dotyczących zasadności zarzutu przedawnienia , skoro i tak powództwo ulegało oddaleniu już w oparciu o zarzut niewykonania umowy.

Apelacja na podstawie art. 385 kpc zatem oddalono. Na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. , zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu , Sąd zasądził od powoda na rzecz pozwanego kwotę 90 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.