Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwany A. K. skierował do Sądu Rejonowego w Inowrocławiu wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji od wyroku Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 24.09.2014r. wydanego w sprawie sygn.akt. I C 2743/13 z powództwa (...) Funduszu (...)z siedzibą w G.. Jednocześnie pozwany złożył apelację od tego wyroku.

Sąd Rejonowy w Inowrocławiu postanowieniem z dnia 7 stycznia 2014 r. oddalił wniosek A. K. o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji i odrzucił apelację A. K. od wyroku Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 25.09.2014r.

Wskazał Sąd I instancji, że po wydaniu wyroku przez Sad Rejonowy w Inowrocławiu w dniu 24.IX.2014r. w sprawie I C 2743/13 pozwany nie złożył wniosku o doręczenie mu powyższego wyroku oraz z uzasadnieniem, a zatem terminu do jego zaskarżenia wpływu dla niego z dniem 15.X.2014r.

Mając powyższe na uwadze oraz fakt, że pozwany złożył apelację po upływie ustawowego terminu Sąd na podstawie art. 370 k.p.c. orzekł o odrzuceniu apelacji.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł pozwany. Wskazywał na sytuację procesową, w której złożył wniosek o zniesienie terminu rozprawy wyznaczonego na dzień 24 września 2014r. Sąd Rejonowy nie zniósł tego terminu, oddalił wniosek i wydał wyrok.

Skarżący wskazywał, że w dniach od 19 września 2014r. do 4 października 2014r. przebywał poza granicami kraju. Po przyjeździe był przekonany, że rozprawa została odroczona i oczekiwał na zawiadomienie o kolejnym terminie rozprawy. O fakcie, że w sprawie I C 2743/13 zapadł wyrok z dnia 24.IX.2014r., który stał się prawomocny z dniem 13.XI.2014r. dowiedział się dopiero w dniu 8 grudnia 2014r. podczas wizyty w sekretariacie Sądu.

Skarżący domagał się zmiany zaskarżonego postanowienia przez uwzględnienie wniosku o przywrócenie terminu do złożenia apelacji oraz uchylenia postanowienia w przedmiocie odrzucenia apelacji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie pozwanego nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 168§1 k.p.c. jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności procesowej bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.

Ugruntowane na tle art. art. 168 k.pc. orzecznictwo i doktryna zgodnie wskazuje, że brak winy w niedokonaniu w terminie czynności procesowej podlega ocenie z uwzględnieniem wszystkich okoliczności danej sprawy w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o swoje interesy (por. postanowienie SN z dnia 14 stycznia 1972r. III CKN 448/71). Możliwość przywrócenia terminu wyłączają nawet takie zachowania, którym można przypisać charakter lekkiego niedbalstwa ( por. orzeczenie z 9 stycznia 1974r. , II CZ 149/74 OSP i KA 1975, Nr 2, poz. 39).

Pozwany w przedmiotowej sprawie nie wykazał, że przyczyną uchybienia terminu były okoliczności od niego niezależne czy też nadzwyczajne.

Po pierwsze skarżący błędnie założył, że złożenie przez niego wniosku o zniesienie terminu rozprawy w sposób automatyczny czy też pewny prowadziło do uwzględnienia tego wniosku przez Sąd. Tymczasem zgodnie z art. 214§1 k.p.c. rozprawa ulega odroczeniu, jeżeli sąd stwierdził nieprawidłowość w doręczeniu wezwania albo jeżeli nieobecność strony jest wywołana nadzwyczajnym wydarzeniem lub inną znaną sądowi przeszkodą, której nie można przezwyciężyć.

Treść art. 214§1 k.p.c. nie pozostawia wątpliwości, iż okoliczności uzasadniające odroczenie rozprawy muszą mieć charakter wyjątkowy, nadzwyczajny. Obowiązek wykazania, iż tego rodzaju okoliczności występują spoczywa na stronie, która się na nie powołuje, jednak decyzja w przedmiocie odroczenia terminu rozprawy zawsze należy do Sądu. W przedmiotowej sprawie Sad Rejonowy nie zniósł terminu rozprawy, jak również nie odroczył jej mimo wniesionego przez pozwanego wniosku. Wskazać należy ustosunkowując się do zażalenia, że ocena czy takie działanie Sądu było prawidłowe nie należy do kognicji Sądu Okręgowego rozpoznającego zażalenie na postanowienie o odrzuceniu apelacji. Kwestia ta mogłaby być rozpoznawana w aspekcie ewentualnej nieważności postępowania dopiero w rezultacie skutecznego wniesienia apelacji. Taka sytuacja jednak w przedmiotowej sprawie nie występuje.

Powracając zatem do zagadnienia związanego ze złożonym wnioskiem o zniesienie terminu rozprawy wskazać należy, że rzeczą pozwanego należycie dbającego o swoje interesy było ustalenie po powrocie do kraju jaki jest stan przedmiotowej sprawy. Bezpodstawnie pozwany założył, a że może on spokojnie oczekiwać na informację o kolejnym terminie rozprawy i w ogóle się sprawą nie interesować. Bez wpływu na taką ocenę pozostaje fakt, że w innej sprawie z udziałem pozwanego Sąd Rejonowy rozprawę odroczył.

Pozwany wrócił do kraju 4.X.2014r. Wyrok w przedmiotowej sprawie wydany został 24.X.2014r. Oznacza to, że mimo, że upłynął już pozwanemu termin do złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku, nadal przysługiwało mu aż do 14.X.2014r. uprawnienie do złożenia apelacji. Pozwany z powodu własnego niedbalstwa lub lekkomyślności zaniechał podjęcia jakichkolwiek czynności w sprawie , bądź nawet zainteresowania się sprawą.

Dopiero w grudniu (po upływie przeszło 2 miesięcy) udał się do sekretariatu Sadu, żeby dowiedzieć się jaki przebieg miało postępowanie w przedmiotowej sprawie. Następnie zaś po upływie wszelkich terminów wniósł apelację.

Mając na względzie powyższe w sprawie brak było podstaw, do przyjęcia, ze pozwany nie dokonał czynności procesowej w postaci wniesienia apelacji bez swojej winy. Słusznie postąpił zatem Sąd I instancji oddalając wniosek powoda o przywrócenie terminu do jej złożenia. Spóźniona apelacja podlegała natomiast odrzuceniu na podstawie art. 370 k.p.c.

Mając na względzie powyższe Sąd Okręgowy bezzasadne zażalenie oddalił na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397§2 k.p.c.