Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 maja 2015 r.

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu III Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący S.S.R. Anna Glijerska-Socha

Protokolant Monika Suchecka

przy udziale Doroty Siodłak - Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Wałbrzychu

po rozpoznaniu w dniach: 31 marca 2015 r., 20 maja 2015 r., 25 maja 2015r.

sprawy:

1.  D. C.

urodz. (...) w W.

syna W., J. z domu K.

oskarżonego o to, że:

I.  w dniu 7 lipca 2013 roku w W., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z inną nieustaloną osobą, używając przemocy w postaci uderzenia pięścią w twarz, w wyniku czego pokrzywdzony P. P. (1)przewrócił się i został doprowadzony do stanu bezbronności oraz kopaniu i uderzaniu pięściami pokrzywdzonego po całym ciele, zabrał w celu przywłaszczenia saszetkę marki P.wartości 50 złotych z zawartością telefonu komórkowego (...)wartości 50 złotych, portfela marki N.wartości 10 złotych i kluczy do mieszkania, powodując szkodę w kwocie 110 złotych na rzecz P. P. (2), przy czym czynu tego dopuścił się będąc uprzednio skazany wyrokiem Sądu rejonowego w Wałbrzychu z dnia 3 czerwca 2004 roku, sygn.. akt X K 1122/04, za czyny z art. 279 § 1 k.k. i z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. na karę dwóch lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres próby lat pięciu, którą zarządzono do wykonania i która została objęta kara łączną w wymiarze 3 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczona wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 26 września 2008 roku, sygn. akt II K 241/08, którą odbył w okresie od 27 listopada 2003 roku do 28 listopada 2003 roku, w dniu 14 maja 2004 roku, w dniu 15 maja 2004 roku i od 7 sierpnia 2007 roku do 4 czerwca 2011 roku,

tj. o czyn z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

II.  w dniu 10 lipca 2013 roku w S., woj. (...), uderzając W. R. w klatkę piersiową, w wyniku czego uderzył się on plecami o róg kasy sklepowej i osunął na ziemię oraz uderzając ponownie wymienionego z pięści w klatkę piersiową, spowodował u niego obrażenia ciała w postaci złamania żeber VII i VIII po stronie lewej, które to obrażenia naruszyły czynności narządów ciała pokrzywdzonego na czas powyżej dni siedmiu,

tj. o czyn z art. 157 § 1 k.k.

III.  w dniu 10 lipca 2013 roku w S., woj. (...), w krótkich odstępach czasu z góry powziętym zamiarem, używając słów wulgarnych i powszechnie uznanych za obraźliwe, groził W. r.pozbawieniem życia i uszkodzeniem ciała, które to groźby wzbudziły w pokrzywdzonym uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione, przy czym czynu tego dopuścił się będąc uprzednio skazany wyrokiem Sądu rejonowego w Wałbrzychu z dnia 22 listopada 2006 roku, sygn. akt II K 968/2006, za czyn z art. 245 k.k. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności i karę łączną w wymiarze 9 miesięcy pozbawienia wolności, która odbył w okresie od 7 listopada 2006 roku do 7 sierpnia 2007 roku,

tj. o czyn z art. 190 § 1 k.k. i art. 216 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

2.  K. P.

urodz. (...) w W.

córki S., V. z domu S.

oskarżonej o to, że:

IV.  w dniu 7 lipca 2013 roku w W., woj. (...), przyjęła od D. C. saszetkę marki P. wartości 50 złotych, wiedząc, że pochodzi ona z przestępstwa rozboju popełnionego na szkodę P. P. (2), czym działała na szkodę P. P. (1),

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k.

I oskarżonego D. C. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt I części wstępnej wyroku, z tym, że przyjmuje, iż pokrzywdzony P. P. (1)został uderzony nie w twarz , ale w głowę oraz , że oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czynu będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 3 czerwca 2004r./ sygn. akt X K 1122/04 / za czyny z art. 279§1 kk i art. 13§1 kk w zw. z art. 279§1 kk, przy przyjęciu art. 91§1 kk na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania na okres 5 lat próby i wyrokiem Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 27 września 2004r./ sygn. akt II K 906/04 / za czyn z art. 279§1 kk na karę roku pozbawienia wolności i za czyn z art. 13§1 kk w zw. z art. 279§1 kk na karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności i karę łączną 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania na okres 5 lat próby , które to kary zostały objęte karą łączną 3 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 26 września 2008r./ sygn. akt II K 241/08/ i którą oskarżony odbył w okresie od dnia od 27 listopada 2003 roku do dnia 28 listopada 2003 roku, w dniu 14 maja 2004 roku, w dniu 15 maja 2004 roku i od dnia 7 sierpnia 2007 roku do dnia 4 czerwca 2011 roku, tj. występku z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za czyn ten na podstawie art. 280§1 kk wymierza mu karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności,

II oskarżonego D. C. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt II części wstępnej wyroku, to jest występku z art. 157 § 1 k.k. i za czyn ten na podstawie art. 157 § 1 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

III oskarżonego D. C. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt III części wstępnej wyroku, z tym, iż z opisu tegoż czynu eliminuje wskazane tamże działanie oskarżonego w warunkach powrotu do przestępstwa, to jest występku z art. 190 § 1 k.k. i art. 216 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i za czyn ten na podstawie art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

IV na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. łączy wymierzone oskarżonemu D. C. w pkt I , II i III części dyspozytywnej wyroku kary pozbawienia wolności i wymierza temuż oskarżonemu karę łączną 4 / czterech / lat pozbawienia wolności,

V na podstawie art. 46§1 kk orzeka od oskarżonego D. C. na rzecz pokrzywdzonego W. R. zadośćuczynienie za doznaną krzywdę w kwocie 5000/ pięć tysięcy / złotych,

VI oskarżoną K. P. uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej czynu opisanego w pkt IV części wstępnej wyroku, to jest występku z art. 291 § 1 k.k. za czyn ten na podstawie art. 291 § 1 k.k. wymierza jej karę 3 (trzech ) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 2 k.k. zawiesza warunkowo tytułem próby na okres lat 3 ( trzech ), zaś na podstawie art. 73§2 kk oddaje oskarżoną w okresie próby pod dozór kuratora sądowego,

VII na podstawie art. 72§1 pkt 5 kk zobowiązuje oskarżoną K. P. do powstrzymywania się od nadużywania alkoholu i innych środków odurzających,

VIII na podstawie art. 63§1 kk na poczet orzeczonej wobec oskarżonej K. P. kary pozbawienia wolności, w razie zarządzenia jej wykonania zalicza okres zatrzymania w dniach 11 lipca 2013r i 12 lipca 2013r. oraz okres tymczasowego aresztowania od dnia 20 marca 2015r. do dnia 31 marca 2015r. ,

IX zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. P. S. z Kancelarii Adwokackiej w W. kwotę 929, 88 złotych tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu D. C. z urzędu,

X zwalnia oskarżonych od wydatków poniesionych przez Skarb Państwa od chwili wszczęcia postępowania zaliczając je na rachunek tegoż Skarbu Państwa i nie wymierza im opłat.

Sygnatura akt III K 1389/13

UZASADNIENIE

sporządzone w trybie art. 423§1a kpk

Na podstawie przeprowadzonego przewodu sądowego ustalono następujący stan faktyczny:

W nocy z 6 na 7 lipca 2013r. P. P. (1)spożywał alkohol w postaci piwa . Pomiędzy godziną 1.00 a 3.00 w nocy pokrzywdzony P. P. (1)w szedł do swojego miejsca zamieszkania . W okolicy budynku przy ul. (...), do pokrzywdzonego podeszła grupa 3 osób , w której byli oskarżony D. C., nieustalony mężczyzna o imieniu W.oraz oskarżona K. P., którzy wcześniej wspólnie spożywali alkohol. W pewnym momencie oskarżony D. C.uderzył P. P. (1)w głowę twarz skutkiem czego pokrzywdzony upadł . Po tym uderzeniu pokrzywdzony leżał na ziemi i był bity pięściami i kopany przez obu mężczyzn . Oskarżony zabrał pokrzywdzonemu saszetkę marki P.o wartości 50 złotych , którą miał na ramieniu . W saszetce tej znajdowały się telefon komórkowy marki(...)o wartości 50 złotych, portfel marki N.o wartości 10 złotych , klucze do mieszkania oraz dokumenty w postaci dowodu osobistego i legitymacji studenckiej. W tym czasie K. P.stała z boku . Obaj mężczyźni oddalili się w stronę K. P.gdzie oskarżony D. C.otworzył torebkę . Wówczas pokrzywdzony zaczął krzyczeć by oddać mu dokumenty i klucze do domu. Oskarżony D. C.rzucił w kierunku pokrzywdzonego dokumenty a następnie wyjął z torebki telefon komórkowy a torebkę przekazał oskarżonej K. P.. Następnie oskarżony wraz z K. P.i mężczyzną o imieniu W.oddalili się w kierunku ulicy (...)a pokrzywdzony poszedł do domu .

Dowód:

zeznania świadka P. P. (1) /k- 380-381, 15-16, 52, 80-81/

wyjaśnienia oskarżonej K. P. /k- 346, 39-42, 47-49, 82, 119-120/

Pokrzywdzony W. R.w lipcu 2013r. był zatrudniony był jako pracownik ochrony w sklepie (...)w S.przy ul. (...). W dniu 10 lipca 2014r. około godz. 13.00 oskarżona K. P.wraz z oskarżonym D. C.udali się do sklepu (...)w S.przy ul. (...). Podczas pełnionej służby W. R.stojąc na hali sprzedaży zauważył oskarżoną K. P., która będąc przy półce z kosmetykami część z nich odkładała , a część wkładała do torebki, wobec czego jej zachowanie wzbudziło w pokrzywdzonym podejrzenia . W tym czasie z kasy nr 6 obsługiwanej przez pracownika sklepu (...)rozległ się sygnał 4 dzwonków wzywający pracownika ochrony . Pokrzywdzony W. R.podszedł do kasy nr 6 , w pobliżu której awanturował się oskarżony D. C., który ubliżał klientom . Oskarżony spożywał napój (...)będący w ofercie sklepu (...)i przeszedł za linię kas nie płacąc . Oskarżony miał przy sobie reklamówkę . W. R.za linią kas podszedł do oskarżonego D. C.i poprosił go o okazanie paragonu. Wówczas oskarżony zwrócił się do pokrzywdzonego słowami „ spierdalaj chu…u , bo jak cię pierdolnę to już nie wstaniesz”. Oskarżony powtórzył te słowa kilkakrotnie, po czym schował butelkę do kieszeni kurtki . Wówczas W. R.poprosił oskarżonego o okazanie reklamówki . W reakcji na powyższe oskarżony zapytał go „ jeszcze ci mało skurwysynu? ” Kiedy W. R.pochylił głowę, by zajrzeć do reklamówki wtedy oskarżony D. C.uderzył go z całej siły w klatkę piersiową skutkiem czego pokrzywdzony stracił równowagę i upadł uderzając w róg kasy lewą stroną pleców . Pokrzywdzony podniósł się i wówczas ponownie został uderzony przez oskarżonego z pięści w klatkę piersiową skutkiem czego ponownie upadł. W czasie drugiego uderzenia oskarżony nadal wyzywał pokrzywdzonego słowami wulgarnymi i powiedział do niego , że będzie na niego czekał i że „już żyć nie będzie” . W tym czasie wypadła oskarżonemu reklamówka . Oskarżony wyszedł ze sklepu pozostawiając reklamówkę. Pokrzywdzony udał się do kierowniczki sklepu , gdzie przyszła oskarżona K. P.mówiąc, że jest córką kasjerki W. P., po czym opuściła sklep. Na miejsce wezwano Policję i Pogotowie Ratunkowe. Pokrzywdzony został odwieziony do szpitala celem udzielenia mu pomocy medycznej. W reklamówce , którą oskarżony D. C.pozostawił w sklepie znajdował się skradziony pokrzywdzonemu P. P. (1)w dniu 7 lipca 2013r. telefon komórkowy marki (...) .

Dowód:

zeznania świadka W. R. /k- 3-7, 12-13, 20-21, 36-37, 347-349/

dokumentacja fotograficzna/k- 22-28/

zeznania świadka Ł. J. /k- 381/

częściowo wyjaśnienia oskarżonego D. C. /k-109, 346-347/

wyjaśnienia oskarżonej K. P. /k- 346, 39-42, 47-49, 82, 119-120/

Pokrzywdzony W. R. obawiał i nadal obawia się gróźb kierowanych przez oskarżonego D. C. .

Dowód:

zeznania świadka W. R. /k- 3-7, 12-13, 20-21, 36-37, 347-349/

W wyniku zdarzenia pokrzywdzony W. R. odniósł obrażenia ciała w postaci złamania żebra VII i VIII po stronie lewej, które naruszyły czynności narządów jego ciała na czas powyżej dni 7 .

Dowód:

zeznania świadka W. R. /k- 3-7, 12-13, 20-21, 36-37, 347-349/

karta informacyjna SOR/k-9/

zaświadczenie o stanie zdrowia W. R. /k- 326/

opinia bieglej sadowej z zakresu medycyny sadowej H. S. /k- 77/

W dniu 11 lipca 2013r. dokonano zatrzymania K. P. , która posiadała skradzioną pokrzywdzonemu P. P. (1) saszetkę.

Dowód :

protokół zatrzymania rzeczy /k- 30-32/

protokół zatrzymania osoby /k- 33

W dniu 15 lipca 2013r. okazano pokrzywdzonemu saszetkę marki (...)i telefon (...) , które rozpoznał jako skradzione mu w dniu 7 lipca 2013r. .

Dowód:

zeznania świadka P. P. (1) /k- 52/

Oskarżony D. C. był dotychczas wielokrotnie karany sądownie.

Dowód:

dane o karalności oskarżonego D. C./k- 314-315/

Oskarżony D. C. był skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 3 czerwca 2004r./ sygn. akt X K 1122/04 / za czyny z art. 279§1 kk i art. 13§1 kk w zw. z art. 279§1 kk, przy przyjęciu art. 91§1 kk na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania na okres 5 lat próby i wyrokiem Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 27 września 2004r./ sygn. akt II K 906/04 / za czyn z art. 279§1 kk na karę roku pozbawienia wolności i za czyn z art. 13§1 kk w zw. z art. 279§1 kk na karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności i karę łączną 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania na okres 5 lat próby , które to kary zostały objęte karą łączną 3 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 26 września 2008r./ sygn. akt II K 241/08/ i którą oskarżony odbył w okresie od dnia od 27 listopada 2003 roku do dnia 28 listopada 2003 roku, w dniu 14 maja 2004 roku, w dniu 15 maja 2004 roku i od dnia 7 sierpnia 2007 roku do dnia 4 czerwca 2011 roku,

Dowód:

dane o karalności oskarżonego D. C./k- 314-315/

odpis wyroku łącznego Sadu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 26.09.2008r./ sygn. akt II K 241/08 /k- 91-99/

informacje o odbyciu kary /k- 100/

Oskarżony D. C. na całym etapie postępowania nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów . Słuchany w postępowaniu przygotowawczym co do pierwszego z zarzutów wskazał, że nie pamięta sytuacji opisanej w tym zarzucie , nie zna pokrzywdzonego i nie pamięta co robił tego dnia . Co do drugiego zarzutu oskarżony przyznał, że w dniu 10 lipca 2013r. był wraz z K. P. w sklepie (...) w S. , gdzie miała miejsce scysja z pokrzywdzonym W. R., podczas której odepchnął pokrzywdzonego tylko raz , po czym wyszedł ze sklepu . Oskarżony podał, że nie zadawał pokrzywdzonemu żadnych ciosów. Oskarżony zaprzeczył także , by wyzywał pokrzywdzonego i groził mu pozbawieniem życia. /k- 109/ . Oskarżony D. C. słuchany przed sądem podtrzymał swoje stanowisko procesowe i na rozprawie głównej w dniu 31 marca 2015r. złożył wyjaśnienia jedynie w części dotyczącej II i III zarzutu wskazując, że w tym dniu spotkał się z K. P., z którą udał się do sklepu (...) i kiedy K. P. płaciła za zakupy on poszedł za linię kas. Wtedy, jak wyjaśnił, W. R. podszedł do niego i nakazał okazanie rachunku za napój R. B. , na co mu odpowiedział , że w (...) nie ma takiego napoju i nakazał W. R. by zszedł mu z drogi . Wówczas pokrzywdzony złapał go za ramię a w reakcji na powyższe oskarżony go odepchnął tak, że pokrzywdzony przewrócił się o kasę . Oskarżony wskazał, że nie bił pokrzywdzonego, coś do niego powiedział, ale nie pamięta co, nie groził pokrzywdzonemu pozbawieniem życia . Co do pierwszego zarzutu oskarżony odmówił składania wyjaśnień wskazując jednocześnie , że w tym zakresie wyjaśnienia złoży po przesłuchaniu pokrzywdzonego P. P. (1) . Ostatecznie oskarżony po przesłuchaniu tegoż pokrzywdzonego nie wyraził gotowości do złożenia wyjaśnień w tym zakresie /k- 346-347/.

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu zważył , co następuje :

Sprawstwo i wina oskarżonego D. C.co do popełnienia zarzucanych mu czynów nie może budzić żadnych wątpliwości. W zakresie pierwszego z zarzutów stan faktyczny ustalono w oparciu o zeznania świadka P. P. (1), wyjaśnienia oskarżonej K. P.oraz częściowo także zeznania świadka W. R.w zakresie w jakim dotyczą pozostawienia przez oskarżonego D. C.w dniu 10 lipca 2013r. w sklepie (...)„w S.reklamówki, w której ujawniono skradziony w dniu 7 lipca 2013r. telefon komórkowy należący do P. P. (1). Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia K. P., za wyjątkiem tej części w której wskazała, że nie ustalony mężczyzna o imieniu W.stał z boku i nic nie zrobił P. P. (1)albowiem z konsekwentnych zeznań pokrzywdzonego P. P. (1)w sposób nie budzący wątpliwości wynika, że kiedy leżał na ziemi był bity i kopany przez dwóch mężczyzn, przy czym pierwsze uderzenie w głowę zostało zadane przez jednego z mężczyzn. Opis zdarzenia przedstawiony przez K. P.w pozostałym zakresie w pełni koresponduje z zeznaniami świadka P. P. (1). Oskarżona K. P.ze szczegółami wskazuje na czym polegał udział oskarżonego D. C.i poszczególne etapy zdarzenia , przedstawia także swoje zachowanie w trakcie zdarzenia oraz przyznaje, że wzięła na prośbę oskarżonego D. C.saszetkę skradzioną uprzednio pokrzywdzonemu. Relacjonując udział w zdarzeniu z dnia 7 lipca 2013r. D. C.oskarżona K. P.posługiwała się imieniem „P.” wskazując, że takim imieniem przedstawił się jej D. C.. Co do zeznań świadka P. P. (1)w pełni wiarygodne są w ocenie sądu jego depozycje procesowe z postępowania przygotowawczego, gdzie dokładnie opisał zachowanie sprawców wskazując także na obecność kobiety, która stała obok . Natomiast w zeznaniach złożonych przez świadka na rozprawie głównej zauważalna jest tendencja do odciążenia oskarżonego D. C.. Przejawia się to w stwierdzeniu świadka , iż nie rozpoznaje D. C.jako sprawcy zdarzenia „ a ma dobrze rozpoznawalną twarz” . Wskazać bowiem należy, że pokrzywdzony już w toku postępowania przygotowawczego wskazał, że nie jest w stanie rozpoznać tych mężczyzn i kobiety, ponieważ był pijany – wypity i było ciemno . Wskazać należy, że postawa procesowa świadka na etapie postępowania sądowego wskazuje , że próbował on uniknąć składania zeznań przed sądem , trzykrotnie nie stawiał się na wezwanie sądu skutkiem czego zarządzono jego zatrzymanie i przymusowe doprowadzenie. Niezależnie jednak od powyższego pokrzywdzony podtrzymał swoje zeznania z postępowania przygotowawczego. Analizując treść zeznań K. P.i P. P. (1)nie może być jakichkolwiek wątpliwości co do udziału i roli oskarżonego D. C.. Wyjaśnienia oskarżonego D. C.w zakresie pierwszego zarzutu ograniczają się do zaprzeczenia udziału w zdarzeniu i powoływaniu na niepamięć. Oskarżony jednocześnie wskazał, że K. P.zna od 3 lat, jest to znajomość przyjacielska i nie ma z nią konfliktu. Nie ma zatem żadnych przesłanek, które nakazywałyby podważać wiarygodność relacji K. P.w zakresie w jakim opisuje ona zachowanie oskarżonego, z którym łączą ją stosunki przyjacielskie . K. P.nie ma motywacji by obciążać oskarżonego. Oskarżony D. C.w istocie zrezygnował z prawa do składania wyjaśnień przed sądem w zakresie czynu z dnia 7 lipca 2013r. i w żaden sposób nie odniósł się do tego jak wszedł w posiadanie telefonu pokrzywdzonego, który ujawniono w pozostawionej przez niego 3 dni później reklamówce w sklepie (...)w S.. W zakresie dwóch pozostałych czynów ustalenia faktyczne sąd poczynił w oparciu o zeznania pokrzywdzonego W. R., fotografie załączone do protokołu okazania wizerunku, częściowo także zeznania świadka Ł. J., wyjaśnienia oskarżonych oraz dokumentację medyczną i opinie biegłej sądowej z zakresu medycyny sądowej H. S.. Sąd uznał za wiarygodne zeznania pokrzywdzonego W. R.. Jego relacje są logiczne, szczegółowe i konsekwentne od początku toczącego się postępowania. Wskazać należy, że pierwsze zeznania świadek W. R.złożył już w dniu 10 lipca 2013r. kilka godzin po zdarzeniu bo o godz. 17. 25 , a w toku kolejnych przesłuchań podawał spójnie okoliczności zdarzenia , w sposób tożsamy przedstawiając poszczególne etapy zdarzenia , zachowanie się oskarżonego i swoje reakcje na powyższe. Podczas przeprowadzonego w dniu 11 lipca 2013r. okazania wizerunku 7 mężczyzn pokrzywdzony rozpoznał oskarżonego D. C.kategorycznie wskazując na niego jako sprawcę. Zeznania świadka W. R.korespondują z dokumentacją medyczną z jego leczenia oraz opinią biegłej sądowej z zakresu medycyny sądowej H. S.a nadto częściowo znajdują potwierdzenie w relacji świadka Ł. J., który słyszał awanturę , wyzwiska , ale nie widział momentu zadawania uderzeń i upadku pokrzywdzonego i nie pamiętał gróźb. Wskazać należy, że od czasu zdarzenia do momentu przesłuchania tegoż świadka przed sądem w dniu 20 maja 2015r. upłynęły prawie 2 lata wobec czego w pełni uzasadnione jest to, że nie będąc osobą bezpośrednio zainteresowaną i zaangażowaną świadek pamięta to zdarzenie jedynie fragmentarycznie. Opinia biegłej sądowej H. S.została sporządzona w oparciu o analizę akt sprawy , badanie pokrzywdzonego oraz pełną dokumentację lekarską i jest opinią rzetelną , pełną, jasną , zawierająca przekonująco i logicznie uzasadnione wnioski . Z opinii tej wynika, że obrażenia jakich doznał pokrzywdzony W. R.powstały od działania narzędzia tępego o ograniczonej powierzchni i mogły powstać zarówno od uderzenia plecami o róg boksu kasowego jak i od silnego uderzenia pięścią. Wyjaśnienia oskarżonego D. C.sąd uznał za wiarygodne w części w jakiej znajdują potwierdzenie w depozycjach procesowych pokrzywdzonego W. R.. Wyjaśnienia oskarżonego sprowadzają się do umniejszenia swojej roli w czynie i stanowią wyraz przyjętej przez niego linii obrony zmierzającej do uzyskania najkorzystniejszego rozstrzygnięcia . Wyjaśnienia oskarżonej K. P.w zakresie zdarzenia z dnia 10 lipca 2013r. sąd uznał za wiarygodne jednakże wskazać należy, że co do przebiegu zdarzenia nie wnoszą one istotnych okoliczności albowiem, jak podała oskarżona, nie widziała co wydarzyło się pomiędzy oskarżonym a pokrzywdzonym, ponieważ w tym czasie przebywała w innym miejscu w sklepie.

W tej sytuacji sąd uznał, że oskarżony D. C.swoim zachowaniem wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 280§1 kk. Przestępstwo rozboju określone w art. 280§1 kk należy do grupy przestępstw przeciwko mieniu , których cechą jest to, że sprawca kieruje swoje działanie nie tylko na mienie lecz także na osobę , aby przy pomocy określonego oddziaływania zawładnąć rzeczą. Zachowanie się sprawcy przestępstwa określonego w art. 280§1 kk polega na zaborze rzeczy w celu przywłaszczenia dokonanym po użyciu taksatywnie wymienionych w tym przepisie szczególnych sposobów zachowania skierowanych na osobę, służących do zawładnięcia rzeczą i polegających na użyciu przemocy wobec osoby lub groźby jej natychmiastowym użycia albo doprowadzeniu człowieka do stanu nieprzytomności lub bezbronności. Znamię czynności wykonawczej ma charakter złożony, wskazujący na etapy aktywności sprawcy : zastosowanie jednej z wymienionych w art. 280§1 kk form oddziaływania wobec osoby oraz zabór rzeczy w celu przywłaszczenia . Jedną z form oddziaływania jest użycie przemocy wobec osoby czyli zastosowanie bezpośredniej przemocy fizycznej skierowanej na ciało człowieka w celu uniemożliwienia lub pokonania oporu aby następnie dokonać kradzieży / np. bicie, kopanie , obezwładnienie /. Oskarżony D. C.w dniu 7 lipca 2013 roku w W.wspólnie i w porozumieniu z inną nieustaloną osobą, używając przemocy w postaci uderzenia pięścią w głowę w wyniku czego pokrzywdzony P. P. (1)przewrócił się i został doprowadzony do stanu bezbronności oraz kopaniu i uderzaniu pięściami pokrzywdzonego po całym ciele, zabrał w celu przywłaszczenia saszetkę marki P.wartości 50 złotych z zawartością telefonu komórkowego marki (...) wartości 50 złotych, portfela marki N.wartości 10 złotych i kluczy do mieszkania, powodując szkodę w kwocie 110 złotych na rzecz P. P. (1). Sąd uznał, że oskarżony D. C.czynu tego dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, albowiem był uprzednio skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 3 czerwca 2004r./ sygn. akt X K 1122/04 / za czyny z art. 279§1 kk i art. 13§1 kk w zw. z art. 279§1 kk, przy przyjęciu art. 91§1 kk na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania na okres 5 lat próby i wyrokiem Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 27 września 2004r./ sygn. akt II K 906/04 / za czyn z art. 279§1 kk na karę roku pozbawienia wolności i za czyn z art. 13§1 kk w zw. z art. 279§1 kk na karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności i karę łączną 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania na okres 5 lat próby , które to kary zostały objęte karą łączną 3 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 26 września 2008r./ sygn. akt II K 241/08/ i którą oskarżony odbył w okresie od dnia od 27 listopada 2003 roku do dnia 28 listopada 2003 roku, w dniu 14 maja 2004 roku, w dniu 15 maja 2004 roku i od dnia 7 sierpnia 2007 roku do dnia 4 czerwca 2011 roku.

Nadto oskarżony D. C. swoim zachowaniem wyczerpał znamiona czynu z art. 157§1 kk. Przedmiotem ochrony , w wypadku czynu zabronionego określonego w art. 157§1 kk jest zdrowie człowieka rozumiane jako prawidłowość procesów fizjologicznych i związana z tym wydolność człowieka do wypełniania jego funkcji społecznych. Czynność sprawcza polega na powodowaniu opisanych w art. 157§1kk skutków . Pojęcie to obejmuje wszystkie działania pozostające w związku przyczynowym i normatywnym ze skutkiem . W wypadku skutku stanowiącego znamię przestępstwa opisanego w art. 157§1 kk ma być nim naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia inny niż określony w art. 156§1 kk oraz trwający dłużej niż 7 dni . Niewątpliwie obrażenia ciała jakich doznał pokrzywdzony W. R. w postaci : złamania żeber VII i VIII po stronie lewej należą do obrażeń wskazanych w art. 157§1 kk. Pomiędzy zachowaniem oskarżonego D. C. polegającym na uderzeniu w klatkę piersiową pokrzywdzonego W. R. , w wyniku czego uderzył się on plecami o róg kasy sklepowej i osunął na ziemię oraz uderzeniu ponownym wymienionego z pięści w klatkę piersiową , a skutkami tych działań w postaci złamania żeber VII i VIII po stronie lewej istnieje ścisły związek przyczynowy . Zachowanie oskarżonego D. C. stanowiło w sensie kauzalnym przyczynę powstania obrażeń ciała pokrzywdzonego W. R.. Nie ma żadnych wątpliwości, że skutek należy przypisać oskarżonemu albowiem nie zostałby on wywołany przy braku zadawania uderzeń przez oskarżonego. Oskarżony D. C. w dniu 10 lipca 2013 roku w S. uderzając W. R. w klatkę piersiową, w wyniku czego uderzył się on plecami o róg kasy sklepowej i osunął na ziemię oraz uderzając ponownie wymienionego z pięści w klatkę piersiową, spowodował u niego obrażenia ciała w postaci złamania żeber VII i VIII po stronie lewej, które to obrażenia naruszyły czynności narządów ciała pokrzywdzonego na czas powyżej dni siedmiu.

Nadto oskarżony D. C. dopuścił się czynu z art. 190 § 1 k.k. i art. 216 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. Przepis art. z art. 190§1 kk. stanowi, iż karze przewidzianej we wskazanym przepisie podlega ten, kto grozi innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej jeżeli groźba wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę, że będzie spełniona. Oskarżony D. C. w dniu 10 lipca 2013r. w S. groził pokrzywdzonemu W. R. pozbawieniem życia i uszkodzeniem ciała , przy czym groźby oskarżonego wzbudziły w pokrzywdzonym obawę, że mogą zostać spełnione. W. R. od początku toczącego się postępowania konsekwentnie wskazywał, że obawia się gróźb wypowiadanych przez oskarżonego D. C. . Wskazać przy tym należy, iż mając na względzie okoliczności i sposób wyrażenia groźby, agresję oskarżonego wobec pokrzywdzonego, jego groźby mogły obiektywnie uzasadniać realną obawę, iż będą spełnione. W trakcie wypowiadania gróźb oskarżony nadto znieważył pokrzywdzonego W. R. słowami wulgarnymi, powszechnie uznanymi za obelżywe. Wyzwiska i groźby kierowane do pokrzywdzonego następowały po sobie, w krótkich odstępach czasu . Okoliczności przedmiotowe i podmiotowe wskazują, że powyższe wypowiedzi oskarżony artykułował ze z góry powziętym zamiarem . W przypadku opisanego wyżej czynu sąd wyeliminował z jego opisu działanie w warunkach powrotu do przestępstwa opisane w pkt. III części wstępnej wyroku albowiem oskarżony D. C. był skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 22 listopada 2006 roku, sygn. akt II K 968/2006, za czyn z art. 245 k.k. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności i karę łączną w wymiarze 9 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 7 listopada 2006 roku do 7 sierpnia 2007 roku wobec czego wskazany w art. 64§1 kk okres 5 lat upłynął w dniu 7 sierpnia 2012r. zanim oskarżony popełnił zarzucany mu a opisany wyżej czyn .

Wymierzając oskarżonemu D. C. kary za poszczególne czyny sąd w odniesieniu do każdego z nich jako okoliczność obciążającą uznał znaczny stopień społecznej szkodliwości wyrażający się w nasileniu agresji ze strony oskarżonego, natomiast co do czynu zarzucanego w pkt II także w brutalnym sposobie działania wywołującym u pokrzywdzonego długotrwałe cierpienia fizyczne. Nadto za okoliczność obciążającą wobec oskarżonego D. C. sąd uznał jego dotychczasowy sposób życia , wielokrotną karalność, zaś w odniesieniu do pierwszego czynu nadto działanie w warunkach powrotu do przestępstwa. Analiza karty karnej oskarżonego w powiązaniu z jego zachowaniem w czasie określonym w zarzutach wskazuje , że zarówno dotychczasowe skazania D. C. jak również odbywanie przez niego kary pozbawienia wolności nie spełniły oczekiwanych rezultatów czego dowodem jest przedmiotowe postępowanie. Uprzednia wielokrotna karalność oskarżonego jak również okoliczności popełnienia przedmiotowych przestępstw wskazują, iż popełnione przez niego czyny nie były przypadkowymi w jego życiu – wręcz przeciwnie stanowią potwierdzenie rażącego lekceważenia porządku prawnego przez oskarżonego. Oskarżony D. C. mimo stosunkowo młodego wieku jest sprawcą wykazującym wysoki stopień demoralizacji, co jest związane z wyjątkowo nagannym dotychczasowym trybem życia i co przejawia się nawet w sposobie dokonania zarzucanych mu przestępstw. Przy wymiarze kar sąd uwzględnił także właściwości i warunki osobiste oskarżonego. Sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności łagodzących po stronie oskarżonego. Wymierzając oskarżonemu D. C. kary jednostkowe sąd baczył by były one adekwatne tak do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynów jak i do osobowości i warunków osobistych oskarżonego , przy czym miał na uwadze szczególne okoliczności obciążające. Ponadto sąd uwzględnił cele zapobiegawcze i wychowawcze, które orzeczone kary mają osiągnąć w stosunku do oskarżonego oraz potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, bacząc przede wszystkim na lokalne i rodzinne środowisko oskarżonego - ażeby on sam jak i jego otoczenie zrozumiało , że za popełnione przestępstwa sprawca musi ponieść karę. W tej sytuacji wymierzając oskarżonemu kary jednostkowe odpowiednio 3 lat pozbawienia wolności, roku pozbawienia wolności i 6 miesięcy pozbawienia wolności uznał kary jednostkowe za sprawiedliwe . Mając na względzie ogólne dyrektywy wymiaru kary oraz ustawowe granice kar za zarzucane oskarżonemu czyny , orzeczone wobec niego kary, nie mogą zdaniem sądu być uznane za rażąco surowe . Z uwagi na popełnienie przez oskarżonego D. C. przypisanych im czynów zanim zapadł pierwszy wyrok ,co do któregokolwiek z tych przestępstw , w sytuacji gdy wymierzone oskarżonemu kary za poszczególne czyny są tego samego rodzaju, Sąd Rejonowy w Wałbrzychu połączył kary pozbawienia wolności orzeczone w pkt I, II i III i wymierzył oskarżonemu karę łączną 4 lat pozbawienia wolności . Wymierzając karę łączną względem oskarżonego sąd miał na uwadze przede wszystkim prewencyjne oddziaływanie kary w znaczeniu prewencji indywidualnej i generalnej, charakter popełnionych czynów, czas ich popełnienia oraz tożsamość pokrzywdzonego , odnośnie czynów od II i III aktu oskarżenia . Rozważając kwestię bliskości podmiotowo – przedmiotowej pomiędzy poszczególnymi czynami z pkt. I do III aktu oskarżenia, w pierwszej kolejności należy zauważyć, iż czyny z pkt. II i III były popełnione jednego dnia , na szkodę tej samej osoby zaś czyn z pkt. I w bardzo bliskim czasie od pozostałych czynów . Mając to na względzie wymierzając karę łączną sąd zastosował zasadę asperacji uznając, iż prosta kumulacja kar stanowiłaby dolegliwość przekraczającą w stosunku do oskarżonego potrzeby resocjalizacyjne natomiast dalej idąca absorbcja byłaby nieuzasadnioną premią dla oskarżonego . Stąd też zasada asperacji jawi się jako najbardziej adekwatna do realiów niniejszej sprawy oraz okoliczności podmiotowych oskarżonego . Wobec powyższego wymierzona oskarżonemu kara łączna 4 lat pozbawienia wolności / przy możliwej rozpiętość kary łącznej od 3 do 4 lat i 6 miesięcy jawi się jako sprawiedliwa. Wysokość wymierzonej kary czyni zbędnym rozważania dotyczące niezastosowania warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary .

Na podstawie art. 46§1 kk orzeczono od oskarżonego D. C. na rzecz pokrzywdzonego W. R. zadośćuczynienie za doznaną krzywdę w kwocie 5000 złotych. Stosownie do art. 46§1 kk w razie skazania sąd może orzec na wniosek pokrzywdzonego lub innej osoby uprawnionej orzeka obowiązek naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody w całości albo w części lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę . Pokrzywdzony W. R. wnosił o orzeczenie od oskarżonego zadośćuczynienia we wskazanej wyżej kwocie na rozprawie głównej w dniu 31 marca 2015r. Mając na względzie treść tego wniosku oraz charakter obrażeń ciała odniesionych przez pokrzywdzonego i ich skutki oraz rozmiar cierpień sąd powyższy wniosek uwzględnił w całości . Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. P. S. z Kancelarii Adwokackiej w W. kwotę 929, 88 złotych tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu D. C. z urzędu. Powyższe oparto o przepis §14 ust 2 pkt 3, §16 , §19 pkt 1 , §20 oraz §2 ust 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu stosownie do wniosku obrońcy .

Sąd na podstawie art. 624§1 kpk zwolnił oskarżonego D. C. od wydatków poniesionych przez Skarb Państwa od chwili wszczęcia postępowania zaliczając je na rachunek tegoż Skarbu Państwa i nie wymierzył mu opłaty uznając, że powyższe uzasadnia sytuacja osobista i finansowa oskarżonego , który odbywa kare pozbawienia wolności i nie posiada środków umożliwiających uiszczenie kosztów procesu .

Wobec złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku tylko w części dotyczącej oskarżonego D. C. sąd w ograniczył zakres uzasadnienia do tej tylko części wyroku, której dotyczył wniosek.