Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 kwietnia 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 kwietnia 2015r. w S.

odwołania M. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 30 kwietnia 2014 r. Nr (...)

w sprawie M. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

I. zmienia zaskarżoną decyzję i ustala M. W. prawo do emerytury od dnia 23 marca 2014 roku;

II. zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. na rzecz M. W. 60 (sześćdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt IVU 622/14

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 30.04.2014r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonej M. W. prawa do wcześniejszej emerytury motywując to brakiem dowodu wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przez okres 15 lat. Od decyzji tej odwołanie złożyła ubezpieczona M. W. wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do emerytury, gdyż przez okres ponad 15 lat wykonywała prace w szczególnych warunkach w charakterze operatora pras.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie. W uzasadnieniu swojego stanowiska podniósł, że ubezpieczona nie udowodniła okresu pracy w szczególnych warunkach w wymiarze co najmniej 15 lat.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny.

Ubezpieczona M. W. urodzona dnia (...) złożyła w dniu 12.03.2014r. wniosek o emeryturę. Organ rentowy uznał za udowodniony staż ubezpieczeniowy M. W. w rozmiarze 22 lat, 5 miesięcy i 20 dni okresów składkowych i nieskładkowych, w tym 13 lat, 2 miesiące i 25 dni okresów pracy w szczególnych warunkach. Do okresu pracy w szczególnych warunkach nie zaliczono okresu zatrudnienia od dnia 01.03.1992r. do 16.12.1996r. w (...) w S., ponieważ w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach wskazano jednocześnie dwa stanowiska – operator pras i zgrzewacz. Z materiału dowodowego zebranego w sprawie wynika, że ubezpieczona w dniu 07.07.1977r. podjęła pracę w Fabryce (...) Zakład Produkcji (...) w S. na stanowisku tłoczarza metali. W spornym okresie, to jest od dnia 1 marca 1992r otrzymała angaż na stanowisko operator pras-zgrzewacz. W dniu 17.12.1996r. została przeniesiona na wydział spawalni na stanowisko zgrzewacz. W spornym okresie praca jej polegała na obsłudze pras tłoczących nadwozia do samochodów. Sporadycznie wykonywała prace na wydziale spawalniczym jako zgrzewacz. Nie było takich sytuacji, aby oba rodzaje prac wykonywała w ramach jednej dniówki roboczej. Pracę zarówno operatora pras jak i zgrzewacza wykonywała stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zeznania ubezpieczonej (k.15v ), zeznania świadków: K. O. (k.14v), Z. K. (k.14v-15), H. K. (k.15), T. R. (k. 15), akt ZUS, akt osobowych.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Odwołanie jest uzasadnione. Zgodnie z art. 184 ust.1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r.o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz.1118 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1)okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2)okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

W ocenie Sądu Okręgowego M. W. spełniła powyższe warunki. Udowodnił ponad 20 lat okresów składkowych oraz ponad 15 lat okresów pracy w szczególnych warunkach w rozumieniu przepisów dotychczasowych. Sąd dał wiarę zeznaniom ubezpieczonej, że w okresie od dnia 01.03.1992r. do 16.12.1996r stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował w charakterze operatora pras. Zeznania powódki potwierdzili świadkowie: K. O. (k.14v), Z. K. (k.14v-15), H. K. (k.15), T. R. (k. 15), którzy razem z nim pracowali. Zeznali oni, że ubezpieczona w spornym okresie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace wymienione w wykazie. Sąd uznał zeznania za wiarygodne, ponieważ są logiczne, spójne i wzajemnie się uzupełniają. Zeznania te znajdują potwierdzenie w zebranych w sprawie dokumentach, w szczególności w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach i angażach znajdujących się w aktach osobowych. Prace, które wykonywała ubezpieczona wymienione są w załączniku A dział III pkt. 45 ( obsługa agregatów do walcowania, tłoczenia i ciągnienia wraz z urządzeniami pomocniczymi i wykańczającymi) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz. 43 ze zm.). Sporadycznie wykonywała też prace zgrzewacza wymieniona w cyt. rozporządzeniu (dział XIV poz. 12 pkt 8). Prace te wymienione są również w zarządzeniu nr 3 Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego – Dz.Urz. z 1985r. nr 1 poz. 1): operatora prasy – tłoczarza (dział III poz. 45 pkt. 18 ), zgrzewacza (dział XIV poz. 12 pkt 13). W ocenie Sądu Okręgowego obsługa agregatów do tłoczenia metalu i zgrzewania (spawania) metalu, nawet o czasie jednej dniówki roboczej, jest pracą wykonywaną w szczególnych warunkach, ponieważ każda z tych czynności zalicza się do tych prac. Podobnie orzekł Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 27.01.2012r. sygn. akt. IIUK 103/11 stwierdzając, że pracownik, który u jednego pracodawcy w tym samym czasie (okresie) wykonywał różne rodzaje pracy w szczególnych warunkach (wymienione w załączniku do rozporządzenia z 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze - wykaz A), stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, nie powinien być pozbawiony uprawnienia do zaliczenia tego okresu do zatrudnienia w szczególnych warunkach wymaganego do emerytury na podstawie art. 32 ust. 1, 2 i 4 u.e.r.f.u.s.

W sumie okresy pracy w szczególnych warunkach udowodnione w trakcie procesu wynoszą ponad 15 lat. Ubezpieczona nabyła więc prawo do emerytury od ukończenia (...)życia.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na mocy art.477 ¹⁴par.2 kpc orzekł jak w wyroku. O kosztach procesu Sad orzekł na mocy art. 98 kpc.