Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 kwietnia 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 1 kwietnia 2015 r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania J. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 12 maja 2014 r. Nr (...)

w sprawie J. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo J. S. do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 01 marca 2014 r. do 01 marca 2016 r.

Sygn. akt: IV U 688/14 UZASADNIENIE

Decyzją z 12 maja 2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.57 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił J. S. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wskazując, że u wymienionego nie stwierdzono niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożył J. S. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu stanowiska wskazał, że od chwili ustalenia w 1996r. prawa do renty w związku z urazem lewej ręki stan jego zdrowia nie uległ poprawie, a dodatkowo z upływem czasu nabawił się dodatkowych schorzeń układu krążenia i kręgosłupa. W tych okolicznościach decyzja organu rentowego jest błędna i powinna być zmieniona (odwołanie k.1-4).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując że zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 28 kwietnia 2014r., która nie stwierdziła u ubezpieczonego niezdolności do pracy, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę tej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.6-7).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony J. S. do 28 lutego 2014r. uprawniony był do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy (decyzja z 24 maja 2012r. o ustaleniu prawa do renty na okres do 28 lutego 2014r. k.421-422 akt rentowych). W dniu 13 lutego 2014r. ubezpieczony wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres (wniosek k.434 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczonego na badanie przez Lekarza Orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 25 marca 2014r. ustalił, że ubezpieczony jest nadal częściowo niezdolny do pracy do 31 marca 2017r. (orzeczenie Lekarza Orzecznika z 25 marca 2014r. k.436 akt rentowych).

Na skutek zarzutu wadliwości wniesionego do powyższego orzeczenia Lekarza Orzecznika przez Zastępcę Głównego Lekarza Orzecznika (...) Oddział w S. ubezpieczony skierowany został na badanie przez Komisję Lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 28 kwietnia 2014r. ustaliła, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (zarzut wadliwości wniesiony do orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS k.437 i orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z 28 kwietnia 2014r. k.441 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 12 maja 2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres (decyzja z 12 maja 2014r. k.442 akt rentowych).

Ubezpieczony ma (...)i wykształcenie zasadnicze zawodowe w zawodzie mechanik maszyn budowlanych. W okresie od 1979r. do 1991r. ubezpieczony pracował fizycznie na stanowisku montera, szlifierza-polernika, pracownika produkcji (kwestionariusz dotyczący okresów składkowych i nieskładkowych k.4 akt rentowych, świadectwa pracy k.5, 7, 9 akt rentowych). Od 1 maja 1994r. ubezpieczony pracował na stanowisku agenta ochrony (zaświadczenie z 15 czerwca 1997r. k.11 akt rentowych). Od 9 lipca 1997r. ubezpieczony jest uprawniony do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy. Świadczenie przyznane zostało w związku z upośledzeniem funkcji ręki lewej (orzeczenie Obwodowej Komisji Lekarskiej ds Inwalidztwa i Zatrudnienia z 7 lipca 1997r. k.30v akt rentowych i decyzja o ustaleniu prawa do renty z 5 sierpnia 1997r. k.35 akt rentowych). W trakcie pobierania renty ubezpieczony podjął pracę w charakterze portiera. Pracę tę wykonuje do chwili obecnej w (...) Spółce Jawnej w Mieni, jest to praca wewnątrz budynku przy wydawaniu kluczu, drobnych pracach porządkowych (oświadczenie zawarte we wniosku k.434 akt rentowych, wyjaśnienia ubezpieczonego k.29v – nagranie od minuty 1 do 6).

U ubezpieczonego występuje stan po amputacji palca II ręki lewej, a także znaczna pourazowa dysfunkcja kciuka i palca III ręki lewej. Ponadto cierpi on na nadciśnienie tętnicze ciężkie z przerostem lewej komory i tętniakiem aorty wstępującej, napadowe migotanie przedsionków, otyłość i zaburzenia gospodarki lipidowej. Stan zaawansowania schorzeń układu krążenia wespół z dysfunkcją lewej ręki powodują, że ubezpieczony jest nadal częściowo niezdolny do pracy od 1 marca 2014r. przez okres 2 lat. Mimo zestawu 5 leków w pełnych dawkach wartości ciśnienia tętniczego nie są w pełni kontrolowane i ubezpieczony był hospitalizowany w Instytucie (...) w A. w celu diagnostyki nadciśnienia tętniczego wtórnego. Występuje u niego znaczne tętniakowate poszerzenie aorty do 4,8 cm oraz istotny przerost mięśnia lewej komory. W trakcie badania wartość ciśnienia tętniczego wyniosła RR 160/90. Badanie kliniczne lewej ręki wykazuje stan po przebytej amputacji palca II. W obrębie kciuka stwierdza się przykurcz zgięciowy stawu IP 45 stopni, stawu (...) 30 stopni, brak funkcji ścięgien zginacza długiego i prostownika, a w obrębie palca III stwierdza się przykurcz stawu (...) 20 stopni i stawu PIP 90 stopni, przeprost stawu (...) 10 stopni, brak funkcji ścięgien. Opisany stan układu krążenia ogranicza zdolność ubezpieczonego do wykonywania pracy, gdyż istnieje ryzyko progresji dylatacji aorty z jej rozwarstwieniem, natomiast stan ręki lewej powoduje, że może ona pełnić jedynie funkcje pomocniczą. Nie może być pomocna przy wykonywaniu cięższych prac fizycznych oraz ruchów precyzyjnych. Taki stan uzasadnia w/w orzeczenie o dalszej częściowej niezdolności ubezpieczonego do pracy (opinia biegłych kardiologa, neurologa i ortopedy k.12 i 14 akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego J. S. podlegało uwzględnieniu.

Zgodnie z art.57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz.1227 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w czasie zatrudnienia, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania zatrudnienia, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy. W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonego od decyzji organu rentowego odmawiającej mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wymagało ustalenia czy u ubezpieczonego istnieje w dalszym ciągu niezdolność do pracy, a jeżeli tak, to jakiego stopnia. W tym celu Sąd zasięgnął opinii specjalistów z zakresu medycyny. Sporządzona na tę okoliczność opinia zespołu biegłych – kardiologa, neurologa i ortopedy dała podstawy do ustalenia, że ubezpieczony jest nadal ,tj. od 1 marca 2014r. osobą częściowo niezdolną do pracy, a przewidywany okres trwania tej niezdolności to 2 lata, a zatem do 1 marca 2014r. W złożonej opinii biegli rozpoznali u ubezpieczonego schorzenia układu krążenia oraz dysfunkcje ręki lewej w związku pourazową amputacją palca II oraz uszkodzeniem stawów i ścięgien kciuka oraz palca III wskazując, że stan zaawansowania tych schorzeń (urazów) w sposób znaczny ogranicza zdolność ubezpieczonego do wykonywania pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. W ocenie biegłych z uwagi na stan układu krążenia i dysfunkcję ręki lewej ubezpieczony nie może bowiem wykonywać cięższej pracy fizycznej oraz pracy wymagającej ruchów precyzyjnych, a za taką pracę należy uznać pracę wykonywaną przez ubezpieczonego przed ustaleniem prawa do renty ,tj. pracę montera-mechanika, szlifierza-polernika czy agenta ochrony, od którego wymagana jest sprawność fizyczna. Analizując powyższą opinię biegłych Sąd doszedł do przekonania, że stanowi ona wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydana została przez specjalistów z zakresu schorzeń występujących u ubezpieczonego, a ponadto poprzedzona była analizą dokumentacji medycznej ubezpieczonego i jego badaniem. Opinia jest spójna i należycie uzasadniona.

Sąd nie przychylił się do wniosku organu rentowego o dopuszczenie dowodu z uzupełniającej opinii biegłych, którzy mieliby się wypowiedzieć na okoliczność stwierdzonej u ubezpieczonego niezdolności do pracy w kontekście tego, że od wielu lat ubezpieczony wykonuje pracę portiera/pracownika ochrony, a praca portiera jest pracą lekką fizycznie i nie wymaga precyzji ruchów obu rąk (vide: pismo organu rentowego k.23 i 25 akt sprawy). Sąd uznał, że dowód ten jest zbędny, gdyż fakt wykonywania przez ubezpieczonego pracy w okresie pobierania renty nie świadczy sam w sobie o braku podstaw do orzeczenia o częściowej niezdolności do pracy. W pierwszej kolejności wskazać należy, że ubezpieczony nie wykonuje pracy „portiera/pracownika ochrony”. Ubezpieczony w trakcie pobierania świadczenia podjął i wykonuje do chwili obecnej pracę na stanowisku portiera. Praca portiera nie jest tożsama z pracą agenta ochrony, którą ubezpieczony wykonywał przed ustaleniem prawa do renty (urazem ręki). O ile pracę portiera można uznać za pracę lekką i nie wymagającą pełnej sprawności fizycznej, o tyle praca agenta ochrony z pewnością wymaga pełnej sprawności fizycznej, w tym sprawności obu rąk. Okoliczność, że w trakcie pobierania renty ubezpieczony podjął pracę na stanowisku portiera nie podważa ustaleń biegłych co do częściowej niezdolności ubezpieczonego do pracy. Ustalenia biegłych odnosiły się bowiem do pracy fizycznej wykonywanej przez ubezpieczonego zgodnie z poziomem posiadanych przez niego kwalifikacji. Tymczasem praca portiera nie wymaga posiadania specjalnych kwalifikacji i jest pracą lekką, którą ubezpieczony może wykonywać mimo istniejących schorzeń. Przed jej podjęciem ubezpieczony nie ukończył żadnego kursu czy szkolenia (wyjaśnienia ubezpieczonego k.29v), a zatem nie można mówić o jego przekwalifikowaniu się.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w sentencji wyroku.