Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt. IV Ka 580/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 września 2015 roku

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy IV Wydział Karny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący SSO Roger Michalczyk

Protokolant sądowy Mateusz Pokora

przy udziale ------

po rozpoznaniu w dniu 9 września 2015 roku

sprawy S. W. s. J. i B., ur. (...) w B.

obwinionego z art. 96 § 3 k.w. w zw. z art. 78 ust. 4 ustawy PoRD

na skutek apelacji wniesionej przez obwinionego

od wyroku Sądu Rejonowego w Bydgoszczy

z dnia 20 kwietnia 2015 roku - sygn. akt XIV W 2845/14

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu w Bydgoszczy do ponownego rozpoznania.

Sygn. akt IV Ka 580/15

UZASADNIENIE

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z 20 kwietnia 2015r. sygn. akt XIV W 2845/14 obwinionego S. W. uznano za winnego popełnienia wykroczenia z art. 96§3 k.w. polegającego na tym, że w dniu 04.02.2014r. jako właściciel pojazdu samochodowego marki V. o nr rej. (...), którym popełniono wykroczenie polegające na przekroczeniu dopuszczalnej prędkości o 30 km/h, będąc wezwanym do udzielenia informacji, komu powierzył pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie, wbrew obowiązkowi, o którym mowa w art. 78 ust. 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. Prawo o ruchu drogowym, nadsyłając do Straży Miejskiej w B. z siedzibą przy ul. (...) oświadczenie, nie wskazał zgodnie z posiadaną wiedzą, danych osoby której powierzył ww. pojazd do kierowania lub używania w dniu 16.01.2014r. o godz. 12:33 na ul. (...) w B. i za to na podstawie art. 96§3 k.w. wymierzono obwinionemu karę grzywny w wysokości 600 złotych, a nadto orzeczono o kosztach postępowania.

Apelację od powyższego wyroku złożył obwiniony, który zaskarżył wyrok w całości i domagał się zmiany wyroku i uniewinnienia, ewentualnie jego uchylenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji. W uzasadnieniu apelacji wywodził, iż wskazał osobę, której powierzył pojazd, a Sąd Rejonowy bez jakiejkolwiek weryfikacji przyjął, iż taka osoba nie istnieje.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja obwinionego była o tyle zasadna, iż jej rozpatrzenie skutkować musiało uchyleniem zaskarżonego wyroku i przekazaniem sprawy do ponownego

rozpoznania Sądowi I instancji.

Sąd Okręgowy uchylając postanowienie z 17 września 2014r. o umorzeniu postępowania wskazał na konieczność weryfikacji tego, czy wskazana przez S. W. osoba, która miała kierować jego pojazdem istnieje, czy nie. Dopiero powyższe ustalenie, jak wskazano, pozwoli na prawidłową ocenę zachowania obwinionego (postanowienie z 25 listopada 2014r., sygn. akt IV Kz 664/14). Tymczasem, Sąd Rejonowy nie poczynił w tej materii jakichkolwiek ustaleń i doszedł do przekonania, iż osoba o podanych przez obwinionego w oświadczeniu danych w ogóle nie istnieje (str. 3 uzasadnienia). Sąd I instancji dokonując tego stwierdzenia odwołał się do pisma Urzędu Gminy w T., z którego wynika, że osoba o danych T. K. nie figuruje w zbiorze meldunkowym Gminy T. (k. 13), pisma Urzędu Stanu Cywilnego w T., z którego wynika, iż w rejestrach tego urzędu nie odnaleziono aktu urodzenia i zgonu na nazwisko T. K. oraz notatki urzędowej funkcjonariusza Straży Miejskiej z 25.04.2014r., który w oparciu o wskazane wyżej pisma wyprowadził wniosek o istnieniu uzasadnionego podejrzenia, iż obwiniony w swoim oświadczeniu wskazał nieistniejącą osobę (k. 20). W ocenie Sądu Okręgowego, wyciąganie tak daleko idącego wniosku, iż T. K. nie istnieje, jedynie w oparciu o powyższe dowody, było nieuzasadnione. Okoliczność powyższą, jak wspomniano wcześniej, zasadniczą dla ustalania o odpowiedzialności obwinionego będzie musiał rozstrzygnąć sąd ponownie rozpoznający sprawę.