Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 sierpnia 2015r.

Sąd Rejonowy Gdańsk- Północ w Gdańsku I Wydział Cywilny

Przewodniczący: SSR Aleksandra Konkel

Protokolant: staż. Anna Bohm - Staniszewska

po rozpoznaniu w dniu 27 sierpnia 2015r. G.

na rozprawie

sprawy z powództwa M. R.

przeciwko L. D.

o zapłatę

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od M. R. na rzecz L. D. kwotę 617 zł (sześćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt IC 1331/14

UZASADNIENIE

Powód M. R. wniósł przeciwko pozwanemu L. D. pozew o zapłatę 4.824,30 złotych oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu wg norm przepisanych, w tym – w razie konieczności – kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu powód wskazał, że dochodzona kwota stanowi odszkodowanie za wyszczególnione w pozwie przedmioty, które uległy zniszczeniu bądź kradzieży na skutek działań pozwanego. Powód wskazał, iż pozwany, pełniąc funkcję prezesa zarządu R. I., bezprawnie pozbawił powoda użytkowania działki.

W odpowiedzi pozwany wniósł o odrzucenie pozwu w części dotyczącej żądania zapłaty do wysokości 3.032 zł, ewentualnie o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa.

Na rozprawie w dniu 27 sierpnia 2015 r. pełnomocnik pozwanego cofnął wniosek o odrzucenie pozwu podtrzymując żądanie oddalenia powództwa. Strona pozwana wskazała, iż powód został pozbawiony członkostwa (...) i prawa użytkowania działki nr (...) w Rodzinnym O. Działkowym M. I. na podstawie uchwały zarządu R. I. z dnia 15.06.2009 r. Pozwany pełnił funkcję prezesa zarządu tego ogrodu. W dniu 20 kwietnia 2011 r., w obecności powoda, dokonano komisyjnego spisu z natury nasadzeń i środków trwałych znajdujących się na działce nr (...). Wobec braku usunięcia z przedmiotowej działki przedmiotów stanowiących własność powoda, powołana została komisja, która w dniu 14 marca 2012 r. dokonała spisu i przejęła sprzęt znajdujący się na działce nr (...). Przedmioty te zdeponowane zostały w bazie ogrodu, na terenie działki (...). Zarząd ogrodu wzywał powoda do odbioru zabezpieczonych przedmiotów, lecz bezskutecznie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód M. R. był użytkownikiem działki nr (...) na terenie Rodzinnego O. Działkowego M. I.. Powód został pozbawiony członkostwa (...) Związku (...) i prawa użytkowania ww. działki na podstawie uchwały zarządu R. I. z dnia 15.06.2009 r. Pozwany pełnił w tym czasie funkcję prezesa zarządu ww. ogrodu.

okoliczność bezsporna

W dniu 20 kwietnia 2011 r., dokonano komisyjnego spisu z natury nasadzeń i środków trwałych znajdujących się na działce nr (...). Wobec braku usunięcia z przedmiotowej działki przedmiotów stanowiących własność powoda, powołana została komisja, która w dniu 14 marca 2012 r. dokonała spisu i przejęła sprzęt znajdujący się na działce nr (...). Przedmioty te zdeponowane zostały w bazie ogrodu, na terenie działki (...). Zarząd ogrodu wzywał powoda do odbioru zabezpieczonych przedmiotów, lecz bezskutecznie.

/ dowód : protokół z dnia 20.04.2011 r. – k. 14-14v, protokół z dnia 14. 03. 2012 r. – k. 15, pismo z dnia 28.08.2013 r. – k. 15 v/

Sąd zważył, co następuje:

Stan faktyczny sprawy był częściowo pomiędzy stronami bezsporny,. Jakkolwiek pozwany kwestionował skuteczność uchwały zarządu R. I. z dnia 15.06.2009 r. o jego wykluczeniu, bezspornym było, że taka uchwała została podjęta. Powód nie kwestionował również faktu umieszczenia jego rzeczy, komisyjnie usuniętych z działki, w miejscu z którego mógłby je odebrać.

W ocenie Sądu powództwo należało oddalić.

Powód domagał się zasądzenia na jego rzecz od pozwanego kwoty 4.824,30 złotych za wyrządzoną przez niego szkodę, polegającą na „kradzieży wszystkiego co powód posiadał na działce nr (...) oraz zniszczeń i kradzieży”.

Zgodnie z treścią art. 415 kc kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia. Zgodnie z art. 361 § 1 i 2 kc, zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Przesłankami odpowiedzialności jest łączne wykazanie trzech przesłanek: zachowanie sprawcy szkody, powstanie szkody w majątku poszkodowanego oraz adekwatny związek przyczynowy pomiędzy zachowanie a szkodą.

Zgodnie z treścią art. 6 kc, ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Przepis ten określa reguły dowodzenia, tj. przedmiot dowodu oraz osobę, na której spoczywa ciężar udowodnienia faktów mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy. Zaznaczyć też trzeba, że przy rozpoznawaniu sprawy na podstawie przepisów kodeksu postępowania cywilnego rzeczą sądu nie jest zarządzenie dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie, ani też Sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy (art. 232 kpc). Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach (art. 3 kpc) a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (art. 227 kpc) spoczywa na stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne. Zaprzeczenie dokonane przez stronę procesową powoduje, że istotne dla rozstrzygnięcia sprawy okoliczności stają się sporne i muszą być udowodnione. W razie ich nieudowodnienia Sąd oceni je na niekorzyść strony, na której spoczywał ciężar dowodu, chyba że miał możność przekonać się o prawdziwości tych twierdzeń na innej podstawie (orzeczenie SN z 28.04.1975 r., sygn. akt III CRN 26/75). Stosownie zatem do treści art. 6 k.c. ciężar dowodu spoczywał w toku procesu na powódce.

Strona pozwana w całości kwestionowała żądanie pozwu, jednak powód nie przytoczył na poparcie swoich twierdzeń żadnych dowodów.

W niniejszej sprawie wątpliwości budzi legitymacja bierna pozwanego. Zarówno z odpowiedzi na pozew, jak i z przedłożonych przez pozwanego do akt sprawy dokumentów wynika, iż należące do powoda przedmioty zostały usunięte z działki komisyjnie (powód zresztą nie kwestionował twierdzeń strony pozwanej odnośnie tej okoliczności). Powód nie wyjaśnił, dlaczego akurat pozwanego obciąża odpowiedzialnością za ich kradzież i zniszczenie. Co więcej, zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie daje żadnych podstaw do przyjęcia, że do jakiejkolwiek kradzieży doszło – powód nie przedstawił np. wyroku w sprawie karnej, ani innego dokumentu, z którego by to wynikało. Co więcej – powód był informowany o tym, gdzie zostały zdeponowane jego przedmioty, był też wzywany do ich odbioru, jedynie brak było po jego stronie woli ich odzyskania. Nie można więc uznać, by został pozbawiony władztwa nad swoimi rzeczami i poniósł w związku z tym jakąś szkodę.

Powód w toku niniejszego postępowania nie wykazał więc nie tylko odpowiedzialności pozwanego za doznaną przez siebie szkodę, ale nawet faktu jej wystąpienia.

Z uwagi na powyższe, Sąd, w punkcie I wyroku, na podstawie art. 415 kc a contrario, powództwo oddalił.

O kosztach procesu orzeczono jak w pkt. II wyroku, zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu wyrażoną w art. 98 kpc, zasądzając od powoda na rzecz pozwanego kwotę 600 zł, tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego oraz 17 zł tytułem kosztów opłaty skarbowej.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...).