Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 grudnia 2014 roku

Sąd Rejonowy w Kielcach Wydział VIII Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Katarzyna Latała

Protokolant stażysta Mirosława Koprowska

po rozpoznaniu w dniu 4 grudnia 2014 roku w Kielcach

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.

przeciwko P. D.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. na rzecz P. D. kwotę 197 zł (sto dziewięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSR Katarzyna Latała

Sygn. akt VIII C 966/14

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym dnia 04.12.2013 r. powód (...) sp. z o.o. w W. domagał się zasądzenia na swoją rzecz od pozwanego P. D. kwoty 1081 zł wraz odsetkami ustawowymi od dnia 13.07.2011 r. do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów procesu. W uzasadnieniu żądania pozwu powód wskazał, że jako agent finansowy prowadzi rejestry uczestników funduszy inwestycyjnych na podstawie umów cywilnoprawnych zawartych z funduszami inwestycyjnymi zarządzanymi przez (...) S.A. Pozwany posiadał konto nr 002- (...) prowadzone w programie P. Indywidualne Konta Emerytalne ( (...)) w Funduszu P. (...) subfundusz P. Obligacji (...). W dniu 01.03.2011 r. podczas realizacji przez powoda transakcji zwrotu środków zgromadzonych na w/w koncie doszło do nieprawidłowego naliczenia zryczałtowanego podatku dochodowego od zysków kapitałowych od pozwanego. Powód wskazał, ze na rzecz pozwanego została przekazana kwota 20.967,92 zł pomniejszona o błędnie naliczony podatek w wysokości 32 zł. W związku z zaistniałą pomyłką skorygowano dokonaną transakcję na rachunku Funduszu poprzez jej prawidłowe przeliczenie i odprowadzenie różnicy, tj. kwoty 1.081 zł na rachunek Urzędu Skarbowego. Pierwotnie kwota korekty podatku została naliczona i odprowadzona na rachunek Urzędu Skarbowego przez Towarzystwo, które dokonało zapłaty należności w imieniu Funduszu, będącego płatnikiem tego podatku. Korekta transakcji polegała na uzupełnieniu przez Towarzystwo środków na rachunkach Funduszy o kwotę równą sumie kwot należnego a nieprawidłowo pobranego podatku od wszystkich transakcji odkupień na kontach (...) w danym miesiącu. Ponieważ nieprawidłowość powstała po stronie powoda, przekazał on na pokrycie powyższej należności w dniu 17.06.2011 r. na rachunek bankowy Towarzystwa środki pieniężne w kwocie 3436 zł zawierające kwotę podatku należnego od pozwanego. Zdaniem powoda, powyższe oznacza, że zapłata podatku w prawidłowej wysokości , należnego od pozwanego, została ostatecznie dokonana przez powoda. W związku z powyższym powód zażądał od pozwanego zwrotu kwoty dochodzonej pozwem, tj. różnicy kwot podatku potrąconego oraz niezapłaconego. Koszty związane z zapłatą podatku w prawidłowej wysokości zostały poniesione z majątku powoda, zatem pozwany uzyskał korzyść majątkową w rozumieniu art. 405 k.c. kosztem powoda. Doszło do przysporzenia majątkowego po stronie pozwanego oraz uszczuplenia aktywów powoda. W związku z tym pozwany uzyskał korzyść majątkową bez żadnej podstawy prawnej. Powód wezwał pozwanego do dobrowolnej zapłaty żądanej kwoty, ale okazało się to bezskuteczne. (k. 2-6, 24-28)

Pozwany P. D. wniósł o oddalenie powództwa i zwrot kosztów procesu. Pozwany zarzucił, że powód nienależnie wykonał łączącą strony umowę, ponieważ nieprawidłowo wykonał obowiązek płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od zysków kapitałowych. Pozwany podniósł, że jako osoba nie mająca wiedzy ani doświadczenie w zakresie obowiązku odprowadzania należności publicznoprawnych od zysków kapitałowych, polecił wszelkie obowiązki w tym zakresie profesjonaliście i nie może odpowiadać za nienależyte działanie przedsiębiorcy, do którego się nie przyczynił. Ponadto pozwany podniósł zarzut przedawnienia roszczenia oraz wskazał, że powód nie udowodnił roszczenia, w szczególności nie przedstawił dokumentu potwierdzającego faktycznie odprowadzenie podatku w podwyższonej wysokości. (k. 8-11, 65-68).

Stanowiska stron w toku procesu nie uległy zmianie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

P. D. udał się do siedziby banku (...) S.A. mieszczącej się na ul. (...) w K. celem sprzedaży jednostek uczestnictwa w P. Funduszu Inwestycyjnym Otwartym subfunduszu P. Obligacji (...) zgormadzonych na koncie w Programie P. Indywidualne Konta Emerytalne ( (...)). Pozwany został poinformowany przez pracownika banku, że jeśli odkup jednostek uczestnictwa nastąpi w dwóch turach z kilkumiesięcznym odstępem to w przypadku drugiej transakcji zapłaci bardzo niski podatek dochodowy od zysków kapitałowych. P. D. postąpił zgodnie z instrukcjami pracownika banku. W dniu 03.03.2011 r. P. Fundusz Inwestycyjny Otwarty subfundusz P. Obligacji (...) przekazał na rachunek bankowy P. D. kwotę 20.967,92 zł tytułem ceny uzyskanej za drugą operację odkupienia jednostek uczestnictwa.

Dowód: dowód wykonania przelewu środków k. 39-40, zeznania pozwanego k. 107-108.

Pismem z dnia 22.06.2011 r. P. (...) Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych S.A. w W. poinformował P. D., że w dniu 01.03.2011 r. na koncie numer 002- (...), prowadzonym w Programie P. Indywidualne Konta Emerytalne ( (...)) w funduszu P. (...) subfundusz P. Obligacji (...), przy realizacji transakcji środków został nieprawidłowo rozliczony podatek od zysków kapitałowych. P. (...) Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych S.A. wyjaśnił, że przekazana na rachunek P. D. kwota 20.967,92 zł uwzględniała niewłaściwą kwotę podatku, tj. 32 zł, natomiast podatek wyniósł 1.113 zł. W związku z powyższym P. Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych S.A. wezwał P. D. do zapłaty kwoty 1.081 zł w terminie 14 dni od otrzymania pisma. Przesyłka została odebrana w dniu 28.06.2011 r. Następnie pozwany został wezwany do zapłaty powyższej kwoty przez P. Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych S.A. pismem z dnia 01.08.2011 r., a później przez (...) sp. z o.o. w W. pismami z dnia 20.09.2011 r. i z dnia 16.11.2011 r. P. D. nie zwrócił żadnej z powyższych instytucji żądanych kwot.

Dowód: pismo z dnia 22.06.2011 r. wraz z potwierdzeniem odbioru k. 44-46, pismo z dnia 01.08.2011 r. wraz z potwierdzeniem odbioru k. 47-49, pismo z dnia 20.09.2011 r. wraz z potwierdzeniem odbioru k. 50-54, pismo z dnia 16.11.2011 r. wraz z potwierdzeniem odbioru k. 55-69, zeznania pozwanego k. 107-108.

W dniu 13.06.2011 r. P. (...) Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych S.A. w W. zwrócił się do (...) sp. z o.o. w W. o zwrot kwoty 3436 zł wypłaconej w związku z koniecznością przeprowadzenia korekt na kontach (...). W dniu 17.06.2011 r. (...) sp. z o.o. w W. przekazał na rzecz P. (...) Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych S.A. w W. kwotę 3436 zł.

Dowód: memorandum z dnia 13.06.2011 r. k. 42, potwierdzenie przelewu k. 43.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w postaci dowodów z dokumentów, które nie były kwestionowane przez strony w toku niniejszego postępowania. Ponadto Sąd oparł swe ustalenia na zeznaniach pozwanego w zakresie, w jakim były zbieżne z dowodami z dokumentów.

Sąd zważył, co następuje:

(...) sp. z o.o. w W. przeciwko P. D. nie zasługiwało na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie powód jako podstawę prawną roszczenia wskazał przepis art. 405 k.c., zgodnie z którym, kto bez podstawy prawnej uzyskał korzyść majątkową kosztem innej osoby, obowiązany jest do wydania korzyści w naturze, a gdyby to nie było możliwe, do zwrotu jej wartości.

Zważyć należy, że stosownie do przepisu art. 6 k.c., ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Regułę tę potwierdza przepis art. 232 zdanie pierwsze k.p.c. zgodnie z którym to strony obowiązane są wskazywać dowody dla potwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne.

W niniejszej sprawie strona powodowa nie wykazała zasadności swojego roszczenia. W pierwszej kolejności podkreślić należy, że powód nie udowodnił, że pozwany uzyskał jego kosztem korzyść majątkową. Pozwany nie przedłożył bowiem żadnego dokumentu, z którego wynikałoby, że P. (...) Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych S.A. w W. jako płatnik uiścił za pozwanego na rzecz Urzędu Skarbowego podatek dochodowy od zysków kapitałowych w kwocie 1.113 zł. Powód udowodnił jedynie, że przekazał na rzecz P. (...) Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych S.A. w W. kwotę 3.436 zł wypłaconą przez P. (...) Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych S.A. w W. w związku z koniecznością przeprowadzenia korekt na kontach (...). Z przedłożonych przez powoda dokumentów nie wynika aby pozwany był zobowiązany do dopłaty podatku dochodowego w kwocie 1.081 zł ani aby P. (...) Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych S.A. w W. uiścił powyższą kwotę na rzecz Urzędu Skarbowego. Powód nie wykazał również, że na kwotę 3.435 zł przekazaną na rzecz P. (...) Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych S.A. w W. złożyła się kwota 1.081 zł uiszczona tytułem podatku dochodowego za pozwanego. Zauważyć ponadto należy, że powód nie przedstawił dowodów, z których wynikałoby jaka jest zależność pomiędzy nim a P. (...) Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych S.A. w W., na jakiej podstawie to powód miałby być zobowiązany do zwrotu P. (...) Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych S.A. w W. kwoty uiszczonej tytułem dopłaty podatku za pozwanego. Podkreślić ponadto należy, że pozwany jako klient działał w zaufaniu do Banku (...) S.A. jako podmiotu profesjonalnego prowadzącego działalność w zakresie usług finansowych, w tym transakcji odkupienia jednostek uczestnictwa w funduszu. Skoro pozwany zawarł z P. (...) Towarzystwem Funduszy Inwestycyjnych S.A. w W. umowę odkupienia jednostek uczestnictwa to zasadnie był w przekonaniu, że podmiot ten jako profesjonalista w zakresie inwestycji finansowych prawidłowo obliczy i odprowadzi podatek dochodowy od zysków kapitałowych należy od tej transakcji. Jeśli nawet powód popełnił błąd przy obliczaniu tego podatku, to pozwany nie powinien zostać obciążony kosztami z tego wynikającymi. Prawdopodobnym jest bowiem, że pozwany nie zdecydowałby się na przeprowadzenie transakcji w (...), jeśli zostałby prawidłowo poinformowany o konieczności uiszczenia podatku w kwocie 1.113 zł, a nie 30 zł. Różnica w wysokości tych kwot jest bowiem znaczna i decydująco wpływa na wysokość zysku uzyskanego przez pozwanego z przedmiotowej transakcji finansowej.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, że roszczenie powoda nie zostało należycie udowodnione i dlatego oddalił powództwo w całości.

Orzeczenie w zakresie kosztów procesu oparto o przepis art. 98 § 1 i 3 kpc, zgodnie z którym strona przegrywająca proces obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi koszty celowego dochodzenia praw lub celowej obrony, w tym wynagrodzenie pełnomocnika fachowego strony.

Koszty procesu, które poniósł pozwany w niniejszej sprawie wynosiły kwotę 197 zł, na które złożyły się: kwota 180 zł z tytułu wynagrodzenia radcy prawnego ustalona na podstawie § 6 pkt 2 Rozp. Min. Spr. z dnia 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. 2002 nr 163 poz. 1349 z późn. zm.) i kwota 17 zł tytułem opłaty od pełnomocnictwa. Mając na uwadze, że powód przegrał sprawę w całości, powinien zwrócić pozwanemu poniesione przez niego koszty procesu w łącznej kwocie 197 zł, o czym orzeczono w pkt II wyroku.

SSR Katarzyna Latała