Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 września 2015 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy IV Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Mirosław Kędzierski (sprawozdawca)

Sędziowie SO Danuta Flinik

SO Małgorzata Lessnau-Sieradzka

Protokolant sądowy Mateusz Pokora

przy udziale Ewy Łączkowskiej prokuratora Prokuratury Okręgowej w Bydgoszczy

po rozpoznaniu dnia 3 września 2015 r.

sprawy M. S. s. T. i J. ur. (...) w I.

oskarżonego z art. 244 a k.k.

J. A. s. Z. i H. ur. (...) w I.

M. K. (1) s. K. i M. ur. (...) w I.

M. T. s. M. i M. ur. (...) w T.

M. P. (2) s. J. i J. ur. (...) w I.

K. K. (2) s. J. i E. ur. (...) w I.

K. S. s. T. i B. ur. (...) w I.

S. S. (1) s. T. i A. ur. (...) w I.

S. S. (2) s. P. i K. ur. (...) w I.

oskarżonych z art. 244 a k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k.

na skutek apelacji wniesionych przez prokuratora, oskarżonego J. A. i obrońcę oskarżonego S. S. (1)

od wyroku Sądu Rejonowego w Inowrocławiu

z dnia 14 sierpnia 2014 r. - sygn. akt VI K 39/13

1.  uchyla zaskarżony wyrok w części dotyczącej oskarżonego S. S. (1) (S.) i w tym zakresie sprawę przekazuje do Sądu Rejonowego w Inowrocławiu do ponownego rozpoznania;

2.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

- w pkt. 1,4,7,10,13,16,19,22 i 28 jako podstawę skazania i wymiaru kary oskarżonych w miejsce art. 244 a k.k. przywołuje przepis art. 244 a § 1 k.k.;

- za podstawę wymiaru kary wymierzonej oskarżonym J. A., M. K. (2), M. K. (1), M. T., M. P. (2), K. K. (2) i S. S. (2) obok przepisu art. 244 a § 1 k.k. dodatkowo przywołuje przepis art. 91 § 1 k.k. (pkt. 4,7,10,13,16,19,28);

- za podstawę orzeczenia o warunkowym zawieszeniu wykonania kary pozbawienia wolności wobec oskarżonych M. T. (pkt. 14) i S. S. (2) (pkt. 29) w miejsce art. 70 § 1 pkt 1. k.k. przywołuje przepis art. 70 § 2 k.k.;

- na mocy art. 73 § 2 k.k. oddaje oskarżonych M. T. i S. S. (2) pod dozór kuratora sądowego;

- uchyla rozstrzygnięcie o warunkowym zawieszeniu wykonania kary wobec oskarżonego M. P. (2) (pkt. 17) oraz orzeczenie o karze grzywny (pkt. 18);

3.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

4.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. W. R. – Kancelaria Adwokacka w I. kwotę 516,60 (pięćset szesnaście 60/100) złotych brutto tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym;

5.  zwalnia oskarżonego J. A. od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze i jego wydatkami obciąża Skarb Państwa;

6.  w pozostałej części koszty procesu za postępowanie odwoławcze ponosi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

M. S. oskarżony został o to, że w dniu 5 września 2012r. w I. nie zastosował się do orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 17 sierpnia 2009r. w sprawie VI W 1351/09 w związku z zakazem wstępu na imprezę masową obowiązku stawiennictwa w KPP I. w czasie trwania imprezy masowej w postaci meczu ligowego piłkarskiej drużyny seniorów G. I. tj. o czyn z art.244 a kk.

J. A. oskarżony został o to, że w okresie od 22 sierpnia 2012r. do 10 listopada 2012r. w I. , działając w ciągu przestępstw, w krótkich odstępach czasu, w dniach 22 sierpnia 2012r., 5 września 20012r., 12 września 2012r., 14 października 2012r., 27 października 2012r. i 10 listopada 2012r. nie zastosował się do orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 17 sierpnia 2009r. w sprawie VI W 1346/09 w związku z zakazem wstępu na imprezę masową obowiązku stawiennictwa w KPP I. w czasie trwania imprezy masowej w postaci meczu ligowego piłkarskiej drużyny G. I., tj. o czyn z art.244a kk w zw. z art.91§1 kk.

M. K. (2) oskarżony został o to, że w okresie od 15 sierpnia 2012r. do 6 października 2012r. w I. , działając w ciągu przestępstw, w krótkich odstępach czasu, w dniach 15 sierpnia 2012r., 8 września 20012r., 15 września 2012r., 22 września 2012r., 30 września 2012r. i 6 października 2012r., nie zastosował się do orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 7 kwietnia 2009r. w sprawie VI W 520/09 w związku z zakazem wstępu na imprezę masową obowiązku stawiennictwa w KPP I. w czasie trwania imprezy masowej w postaci meczu ligowego piłkarskiej drużyny G. I., tj. o czyn z art.244a kk w zw. z art.91§1 kk.

M. K. (1) oskarżony został o to, że w okresie od 15 sierpnia 2012r. do 10 listopada 2012r. w I. , działając w ciągu przestępstw, w krótkich odstępach czasu, w dniach 15 sierpnia 2012r., 19 sierpnia 2012r, 22 sierpnia 2012r, 12 września 2012r., 15 września 2012r., 30 września 2012r., 6 października 2012r., 14 października 2012r., 22 października 2012r., 3 października 2012r. i 10 listopada 2012r. nie zastosował się do orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 7 kwietnia 2009r. w sprawie VI W 520/09 w związku z zakazem wstępu na imprezę masową obowiązku stawiennictwa w KPP I. w czasie trwania imprezy masowej w postaci meczu ligowego piłkarskiej drużyny G. I., tj. o czyn z art.244a kk w zw. z art.91§1 kk.

M. T. oskarżony został o to, że w okresie od 22 sierpnia 2012r. do 3 listopada 2012r w I. , działając w ciągu przestępstw, w krótkich odstępach czasu, w dniach 22 sierpnia 2012r., 5 września 2012r, 8 września 2012r., 12 września 2012r., 30 września 2012r i 3 listopada 2012r. nie zastosował się do orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 17 kwietnia 2009r w sprawie VI W 1352/09 w związku z zakazem wstępu na imprezę masową obowiązku stawiennictwa w KPP I. w czasie trwania imprezy masowej w postaci meczu ligowego piłkarskiej drużyny G. I., tj. o czyn z art.244a kk w zw. z art.91§1 kk.

M. P. (2) oskarżony został o to, że w okresie od 15 sierpnia 2012r. do 15 września 2012r. w I. , działając w ciągu przestępstw, w krótkich odstępach czasu, w dniach 15 sierpnia 2012r., 19 sierpnia 2012r, 22 sierpnia 2012r, 25 sierpnia 2012r., 5 września 2012r., 8 września 2012r., 12 września 2012r., 15 września 2012r., nie zastosował się do orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 7 kwietnia 2009r. w sprawie VI W 520/09 w związku z zakazem wstępu na imprezę masową obowiązku stawiennictwa w KPP I. w czasie trwania imprezy masowej w postaci meczu ligowego piłkarskiej drużyny G. I., tj. o czyn z art.244a kk w zw. z art.91§1 kk.

K. K. (2) oskarżony został o to, że w okresie od 22 września 2012r. do 3 listopada 2012r. w I. , działając w ciągu przestępstw, w krótkich odstępach czasu, w dniach 22 września 2012r. i 3 listopada 2012r. nie zastosował się do orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 1 czerwca 2011r. w sprawie VI W 1293/10 w związku z zakazem wstępu na imprezę masową obowiązku stawiennictwa w KPP I. w czasie trwania imprezy masowej w postaci meczu ligowego piłkarskiej drużyny G. I., tj. o czyn z art.244a kk w zw. z art.91§1 kk.

K. S. oskarżony został o to, że w dniu 12 września 2012r. w I. nie zastosował się do orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 7 kwietnia 2009r. w sprawie VI W 520/09 w związku z zakazem wstępu na imprezę masową obowiązku stawiennictwa w KPP I. w czasie trwania imprezy masowej w postaci meczu ligowego piłkarskiej drużyny G. I., tj. o czyn z art.244a kk w zw. z art.91§1 kk.

S. S. (1) oskarżony został o to, że w dniu 27 października 2012r. w I. nie zastosował się do orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 7 kwietnia 2009r. w sprawie VI W 520/09 w związku z zakazem wstępu na imprezę masową obowiązku stawiennictwa w KPP I. w czasie trwania imprezy masowej w postaci meczu ligowego piłkarskiej drużyny G. I., tj. o czyn z art.244a kk w zw. z art.91§1 kk.

S. S. (2) oskarżony został o to, że w okresie od 5 września 2012r. do 27 października 2012r., w I. działając w ciągu przestępstw, w krótkich odstępach czasu, w dniach 5 września 2012r., 12 września 2012r., 14 października 2012r. i 27 października 2012r. nie zastosował się do orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 7 kwietnia 2009r. w sprawie VI W 520/09 w związku z zakazem wstępu na imprezę masową obowiązku stawiennictwa w KPP I. w czasie trwania imprezy masowej w postaci meczu ligowego piłkarskiej drużyny G. I., tj. o czyn z art.244a kk w zw. z art.91§1 kk.

Wyrokiem z dnia 14 sierpnia 2014r. Sąd Rejonowy w Inowrocławiu w sprawie VI K 39/13 uznał:

- oskarżonego M. S. za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt I aktu oskarżenia, tj. przestępstwa z art.244a kk i za to na podstawie tego przepisu wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności; na podstawie art.69§1 kk i art.70§1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności zawiesił na 5 lat; na podstawie art.71§1 kk orzekł karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 zł;

- oskarżonego J. A. za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt II aktu oskarżenia tj. przestępstwa z art.244a kk i za to na podstawie tego przepisu wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności; na podstawie art.69§1 kk i art.70§1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności zawiesił na 3 lat; na podstawie art.71§1 kk orzekł karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 zł;

- oskarżonego M. K. (2) za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt III aktu oskarżenia tj. przestępstwa z art.244a kk i za to na podstawie tego przepisu wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności; na podstawie art.69§1 kk i art.70§1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności zawiesił na 3 lat; na podstawie art.71§1 kk orzekł karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 zł;

- oskarżonego M. K. (3) za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt IV aktu oskarżenia, tj. przestępstwa z art.244a kk i za to na podstawie tego przepisu wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności; na podstawie art.69§1 kk i art.70§1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności zawiesił na 5 lat; na podstawie art.71§1 kk orzekł karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 zł;

- oskarżonego M. T. za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt V aktu oskarżenia, tj. przestępstwa z art.244a kk i za to na podstawie tego przepisu wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności; na podstawie art.69§1 kk i art.70§1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności zawiesił na 3 lat; na podstawie art.71§1 kk orzekł karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 zł;

- oskarżonego M. P. (2) za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt VI aktu oskarżenia, tj. przestępstwa z art.244a kk i za to na podstawie tego przepisu wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności; na podstawie art.69§1 kk i art.70§1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności zawiesił na 5 lat; na podstawie art.71§1 kk orzekł karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 zł;

-oskarżonego K. K. (2) za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt VII aktu oskarżenia, tj. przestępstwa z art.244a kk i za to na podstawie tego przepisu wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności; na podstawie art.69§1 kk i art.70§1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności zawiesił na 5 lat; na podstawie art.71§1 kk orzekł karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 zł;

- oskarżonego K. S. za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt VIII aktu oskarżenia, tj. przestępstwa z art.244a kk i za to na podstawie tego przepisu wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności; na podstawie art.69§1 kk i art.70§1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności zawiesił na 5 lat; na podstawie art.71§1 kk orzekł karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 zł;

- oskarżonego S. S. (1) za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt IX aktu oskarżenia, tj. przestępstwa z art.244a kk i za to na podstawie tego przepisu wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności; na podstawie art.69§1 kk i art.70§1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności zawiesił na 5 lat; na podstawie art.71§1 kk orzekł karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 zł;

- oskarżonego S. S. (2) za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt X aktu oskarżenia, tj. przestępstwa z art.244a kk i za to na podstawie tego przepisu wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności; na podstawie art.69§1 kk i art.70§1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności zawiesił na 5 lat; na podstawie art.71§1 kk orzekł karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 zł.

Zwolnił oskarżonych od ponoszenia kosztów sądowych , obciążając nimi Skarb Państwa.

Apelacje od powyższego wyroku wnieśli obrońca oskarżonego S. S. (1), prokurator i oskarżony J. A. osobiście.

O b r o ń c a oskarżonego S. S. (1) zaskarżył wyrok w całości , zarzucając błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na jego treść, polegający na dowolnym uznaniu, że S. S. (1) dopuścił się występku z art.244a kk, podczas gdy na powyższą konstatację nie pozwala prawidłowa ocena zebranego materiału dowodowego.

W konkluzji wniósł o uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu, ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

W apelacji osobistej dotyczącej kary o s k a r ż o n y J. A. „wniósł o umorzenie orzeczonej wobec niego w zawieszeniu 4 miesiące na 3 lata oraz o zmniejszenie kary grzywny”.

W jej uzasadnieniu oskarżony podniósł, że „wyrok uniemożliwia mu pracę w zawodzie ochroniarza , a jego sytuacja finansowa nie pozwala na zapłatę tak wysokiej grzywny, poza tym płaci już dwie kary grzywny za przestępstwo z art.244a kk”.

P r o k u r a t o r na zasadzie art.425§1, art.427§1 in principio i art.444 kpk zaskarżył wyrok w całości na niekorzyść wszystkich oskarżonych i zarzucił :

-

obrazę przepisów prawa materialnego, poprzez przyjęcie błędnej kwalifikacji prawnej czynu tj. art.244a kk, podczas gdy wszyscy oskarżeni swoim zachowaniem wyczerpali znamiona art.224a§1 kk;

-

obrazę przepisów prawa materialnego tj. art.73§2 kk polegającą na niezastosowaniu obligatoryjnego dozoru kuratora wobec młodocianych M. T. i S. S. (2);

-

obrazę przepisów prawa materialnego poprzez przyjęcie błędnej podstawy zastosowania instytucji warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary wobec młodocianych M. T. i S. S. (2) tj. art.70§1 pkt 1 kk, podczas gdy właściwym przepisem stosowania ww. instytucji jest przepis art.70§2 kk;

-

obrazę przepisów postępowania art.424§1 i 2 kpk , która miała wpływ na treść orzeczenia poprzez nie wskazanie przez Sąd w uzasadnieniu wyroku, jakie fakty zostały uznane za udowodnione, a jakie nie, nadto nie wskazanie jakie okoliczności Sąd miał na względzie przy wymiarze kary wszystkim oskarżonym ,

-

błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia o karze, polegający na wysnuciu przez Sąd z okoliczności dotyczących oskarżonych M. S., M. P. (2), M. K. (1), K. S., K. K. (2), S. S. (1), błędnego wniosku, że dotychczasowa postawa oskarżonych daje podstawę do przyjęcia, że pomimo wymierzenia ww. oskarżonym kary 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 5 lat, będą oni przestrzegali porządku prawnego, podczas gdy okoliczności dotyczące stosunku ww. do obowiązującego porządku prawnego, właściwie ocenione prowadzą do odmiennego wniosku.

Na zasadzie art.427§1 in fine kk i art.437§2 kpk skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Inowrocławiu do ponownego rozpoznania.

Ponieważ ani prokurator ani oskarżony J. A. nie złożyli wniosków o sporządzenie uzasadnienia wyroku Sądu odwoławczego na piśmie, uzasadnienie wyroku w tej części stosownie do brzmienia art.457§2 kpk nie zostanie sporządzone.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Nie przesądzając na obecnym etapie postępowania zasadności (lub bezzasadności) zarzutu stawianego oskarżonemu S. S. (1) stwierdzić należy, że zaskarżone orzeczenie ostać się nie może, a to ze względów następujących :

Sąd Okręgowy bowiem stwierdził, że Sąd Rejonowy z obrazą prawa procesowego dopuścił się uchybień na etapie przeprowadzenia dowodów a w dalszej konsekwencji i ich oceny i to takich, które mogły mieć wpływ na poczynione ustalenia i w efekcie treść zaskarżonego wyroku.

Zgodnie z art.410 kpk podstawę wyroku może stanowić tylko całokształt okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej. Oznacza to, że Sądowi orzekającemu nie wolno wydawać wyroku na podstawie części ujawnionego materiału dowodowego. Dopiero wszechstronna analiza i ocena wszystkich dowodów i wynikających z nich okoliczności może prowadzić do wykrycia prawdy i poczynienia prawidłowych w tym zakresie ustaleń. Pominięcie istotnych dla sprawy okoliczności, mogących mieć wpływ na rozstrzygnięcie kwestii winy, stanowi oczywistą obrazę przepisu art.410 kpk.

W rozpoznawanej sprawie Sąd Rejonowy z obrazą art.410 kpk pominął w swych ustaleniach i rozważaniach istotne dowody i fakty. Tym samym zasadna jest konstatacja, że ustalenia faktyczne w sprawie nie zostały poczynione w oparciu o ocenę całokształtu materiału dowodowego.

Zupełnie bez reakcji Sądu pozostały wyjaśnienia oskarżonego S. S. (1) (k.203), w których wskazał on , iż w dniu zarzutu (27 października 2012r.) stawił się w KP w K. k. P. jednakże nie zastał tam nikogo z funkcjonariuszy, drzwi Komisariatu były zamknięte. Później też ten oskarżony podnosił kwestię zwrócenia się o monitoring sprzed Komisariatu (według niego wejście do KP było monitorowane), który potwierdziłby fakt jego tam obecności.

Powyższe zostało całkowicie zignorowane przez Sąd, który w żaden sposób do argumentacji tego oskarżonego nie odniósł się, w żaden sposób nie zweryfikował tych twierdzeń.

Tymczasem argumentacja ta nie jest pozbawiona doniosłości dla rozstrzygnięcia w sprawie. Bo oto, choć z wyroku z dnia 7 kwietnia 2009 ( VI W 520/09) wynika, iż w dniu meczu drużyny (...) (a więc też 27 października 2012r.) oskarżony miał stawić się w KP w I., to jednak fakt stawienia się w innym KP ma swoje znaczenie. Tym bardziej, że w toku postępowania oskarżony również w innych datach podczas nieobecności w I. w datach meczów G. (6 października 2012r i 25 sierpnia 2012r.) stawiał się w komisariatach miejsca swojego pobytu (odpowiednio na KP P. i we W.), dokumentował to stosownymi „zaświadczeniami” co w konsekwencji powodowało uwolnienie go od odpowiedzialności za czyn z art.244a§1 kk.

Nie można zatem wykluczyć, iż i w przypadku meczu G. I. w dniu 27 października 2012r. sytuacja mogła wyglądać podobnie. Tymczasem Sąd Rejonowy w żaden sposób nie odniósł się do wyjaśnień oskarżonego, nie zweryfikował jego wyjaśnień, a jeżeli uważał, iż nawet ewentualna obecność w KP w K. nie zwalnia go od odpowiedzialności, to nie wyartykułował tego w pisemnych motywach wyroku. W obydwu wypadkach zaniechanie Sądu rozstrzygnięcie w tej części dyskwalifikuje.

Na tę okoliczność niezbędne jest dalsze postępowanie dowodowe dla ewentualnego potwierdzenia wyjaśnień oskarżonego i oceny ich znaczenia dla rozstrzygnięcia o jego winie.

Dopiero uzupełnienie zatem postępowania dowodowego w powyższym kierunku pozwoli (w powiązaniu z już istniejącymi dowodami) na ocenę czy można oskarżonemu S. S. (1) przypisać winę za zarzucany mu czyn.

Ze względu na wskazane okoliczności Sąd Okręgowy zaskarżony wyrok uchylił i sprawę przekazał do ponownego rozpoznania.

Sąd Rejonowy będzie zobligowany do ponownego przeprowadzenia postępowania dowodowego w niniejszej sprawie, w sposób wolny od uchybień i uzupełnienia go we wskazanym wyżej kierunku. W szczególności zaś Sąd ten winien ustalić czy faktycznie w dniu 27.10.2012 roku funkcjonował KP wK., w jakich godzinach, czy możliwym było, że oskarżony stawił się lecz Komisariat był zamknięty i ewentualnie sprawdzenie monitoringu sprzed drzwi wejściowych. Innymi słowy rzeczą tego Sądu będzie weryfikacja linii obrony oskarżonego a następnie podjęcie merytorycznej decyzji w kwestii ewentualnej odpowiedzialności prawno-karnej oskarżonego w zakresie zarzucanego mu czynu.