Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IX U 26/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 maja 2015 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Maria Konieczna

Protokolant:

Iwona Porwoł

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 21 maja 2015 r. w Rybniku

sprawy z odwołania A. L. ( L. )

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o emeryturę

na skutek odwołania A. L.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 27 listopada 2014 r. Znak (...)

oddala odwołanie.

Sędzia

Sygn. akt IXU 26/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 27.11.2014r.organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu A. L. ( L. ) prawa

do emerytury na podstawie art.184 ustawy o emeryturach i rentach z FUS w związku

z §4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze,

gdy ubezpieczony na dzień 01.01.1999r. nie udokumentował wymaganego 15 - letniego okresu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, a jedynie 9 lat,

8 miesięcy i 8 dni takiej pracy.

Organ rentowy wskazał, iż jako takiej pracy nie uwzględnił zatrudnienia ubezpieczonego od dnia 24.10.1972r. do dnia 31.12.1979r. w (...) Fabrykach (...) w Ś. z uwagi na brak świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Ubezpieczony wniósł również o zasądzenie od organu rentowego na swoją rzecz kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych.

Ubezpieczony w odwołaniu od decyzji domagał się jej zmiany przez przyznanie prawa do emerytury wcześniejszej z tytułu pracy w warunkach szczególnych po uprzednim zaliczeniu do takiej pracy nie uwzględnionego przez organ rentowy okresu zatrudnienia jw., kiedy to stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę stolarza, klejarza.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie podtrzymując stanowisko zajęte w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony A. L. urodził się w dniu (...)

W dniu 30.10.2014r. złożył wniosek o przyznanie prawa do emerytury.

W rozpoznaniu tego wniosku organ rentowy postanowił jak w zaskarżonej decyzji

z dnia 27.11.2014r., omówionej na wstępie.

Organ rentowy uznał za udowodniony na dzień 01.01.1999r. staż pracy

w łącznym wymiarze 25 lat, 9 miesięcy i 9 dni, w tym 9 lat, 8 miesięcy i 8 dni pracy

w warunkach szczególnych.

Ubezpieczony z wykształcenia jest stolarzem.

W okresie spornym od dnia 24.10.1972r. do dnia 31.12.1979r. był zatrudniony

w (...) Fabrykach (...) w Ś. ( wcześniejsza nazwa (...) Zakłady (...) w W. ).

W świadectwie pracy z dnia 21.12.1979r. ( akta ZUS ) podano, iż ubezpieczony zajmował w tym czasie następujące stanowiska pracy: klejarz drewna, stolarz, stolarz montażowy.

W trakcie tego zatrudnienia ubezpieczony od dnia 28.10.1974r. do dnia 06.10.1976r. odbywał zasadniczą służbę wojskową.

W toku składanych przed tut. Sądem zeznań ubezpieczony i słuchana w charakterze świadka D. L. – żona ubezpieczonego zeznali, iż podczas wymienionego powyżej zatrudnienia ubezpieczony wykonywał różne prace, a to pracował: na szlifierni jako szlifierz drewna, w maszynowni jako stolarz maszynowy i zajmował się obróbką drewna dla celów składania gotowych wyrobów pracując na frezarkach, piłach tarczowych, piłach formatowych, na klejarni jako klejarz drewna, gdzie dokonywał tego klejenia na gorąco,

w lakierni, gdzie pistoletem lakierował meble. W zależności od potrzeb i poleceń przełożonego ubezpieczony czasami pracował na maszynowni np. jeden tydzień, gdy następnie w kolejnym tygodni był przeniesiony do pracy w klejarni.

Ubezpieczony zaznaczył, iż nigdy nie pracował jako stolarz montażowy.

Świadek D. L. – żona ubezpieczonego, pracę w Zakładach jw. wykonywała od marca 1978r. faktycznie do października 1979r., kiedy to urodziła swoje pierwsze dziecko.

W aktach osobowych ubezpieczonego dotyczących jego zatrudnienia w okresie spornym znajdują się m.in. angaże z 1972r. i 1974r., w których wykazane jest stanowisko ubezpieczonego – klejarz drewna, umowa o pracę z dnia 06.11.1976r. na stanowisko stolarza maszynowego, opinia z dnia 31.12.1979r., w której zawarto zapis, iż ubezpieczony jest zatrudniony w Zakładach od dnia 24.10.1972r. na stanowisku klejarza drewna, w roku 1974r. został powołany do zasadniczej służby wojskowej i po odbyciu tej służby pracuje

na stanowisku stolarza montażowego ( opinię tę wydano na wniosek pracownika ).

Ubezpieczony nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego.

Powyższe Sąd ustalił na podstawie akt organu rentowego, akt osobowych dotyczących zatrudnienia ubezpieczonego w okresie spornym, zeznań świadka D. L. oraz zeznań ubezpieczonego – protokół elektroniczny z rozprawy z dnia 21.04.2015r. min. 00:10:09 – 00:48:49.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego A. L. nie zasługuje na uwzględnienie.

Bezspornym w rozpoznawanej sprawie pozostawał fakt, iż ubezpieczony posiada wymagany wiek emerytalny 60 lat ( w dniu(...)), na dzień 01.01.1999r. udowodnił wymagany 25 – letni okres składkowy i nieskładkowy oraz nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego.

Spór w rozpoznawanej sprawie sprowadzał się do ustalenia, czy ubezpieczony spełnia warunek prawa do emerytury o jakim mowa w art. 184 pkt 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( t.j. Dz.U. z 2013r.,

poz.1440 ), to jest czy na dzień 01.01.1999r. posiada 15 - letni okres pracy w warunkach szczególnych, a konkretnie czy istnieją podstawy do zaliczenia do takiej pracy spornego okresu zatrudnienia ubezpieczonego w (...) Fabrykach (...)

w Ś..

Zaznaczyć należy, iż do pracy w warunkach szczególnych można zaliczyć tylko takie okresy, w których praca jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy wymienionym w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze ( Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm. ).

Zdaniem Sądu przeprowadzone w sprawie postępowanie dowodowe nie pozwala

na uznanie za pracę w warunkach szczególnych powyższego spornego okresu zatrudnienia ubezpieczonego.

Zauważyć należy, iż ubezpieczony w trakcie tego spornego zatrudnienia wykonywał pracę na różnych stanowiskach, w tym także, zdaniem Sądu, na stanowisku stolarza montażowego.

Za takim przyjęciem przemawia treść dokumentacji akt osobowych, w których wykazane jest stanowisko klejarz drewna i stolarza maszynowego, opinia z dnia 31.12.1979r.

( również wchodząca w skład akt osobowych ), w której powołano się dodatkowo

na stanowisko stolarza montażowego, świadectwo pracy z dnia 21.12.1979r., w którym podano, iż ubezpieczony zajmował stanowiska: klejarza drewna, stolarza, stolarza montażowy, gdy zarówno opinia jak i świadectwo pracy jw. wydane zostały bezpośrednio

po ustaniu zatrudnienia ubezpieczonego. Zaznaczyć należy, iż dokumentacji tej ubezpieczony w żadnym zakresie nie kwestionował.

Na tle treści tej dokumentacji mało wiarygodne są zeznania ubezpieczonego

i słuchanego w sprawie świadka D. L. - żony ubezpieczonego, w szczególności

w tej części, iż ubezpieczony nigdy nie pracował jako stolarz montażowy, jako sprzeczne

z powołana dokumentacją jw. i stąd nieprzekonywujące w sprawie, niemniej jednak

zeznania te również wskazują na wykonywanie przez ubezpieczonego różnej pracy

( w szlifierni, klejarni, lakierni, maszynowni ), poza pracą na stanowisku stolarza montażowego.

Sąd nie znalazł w Wykazie prac w warunkach szczególnych stanowiącym załącznik

do powołanego na wstępie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach… stanowisk, które w pełni odpowiadałyby stanowiskom zajmowanym przez ubezpieczonego, a jeżeli nawet za takie stanowisko można by przyjąć stanowisko klejarza, to i tak brak jest podstaw

do jego zaliczenia do pracy w warunkach szczególnych, gdy praca na tym stanowisku nie była wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, bo ubezpieczony wykonywał również inne prace, o czym mowa powyżej.

Skoro brak jest podstaw do zaliczenia do pracy w warunkach szczególnych spornego okresu jego pracy, to ubezpieczony nie posiada koniecznych do przyznania prawa

do dochodzonego świadczenia 15 lat takiej pracy na dzień 01.01.1999r.

Brak posiadania przez ubezpieczonego tego 15 – letniego okresu pracy w warunkach szczególnych na dzień wskazany powyżej, uniemożliwia przyznanie mu prawa

do emerytury wcześniejszej.

W takiej sytuacji, kierując się uregulowaniami prawnymi powołanymi na wstępie rozważań, Sąd z mocy art.477 14 § 1 k.p.c. oddalił odwołanie ubezpieczonego jako bezzasadne.

Sędzia