Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 kwietnia 2015 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy - Śródmieścia w Warszawie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Joanna Dalba

Protokolant Anna Szwed

po rozpoznaniu w dniu 10 kwietnia 2015 roku w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) S.A. V. (...) w W.

przeciwko G. S.

o zapłatę

1.  uchyla nakaz zapłaty z dnia 14 lipca 2014 r. w postępowaniu nakazowym wydany w sprawie sygn. akt: I Nc 3530/14 Sądu Rejonowego dla Warszawy – Śródmieścia w Warszawie w części to jest w stosunku do pozwanego G. S. w części to jest w zakresie należności głównej w kwocie 4.000,- zł (cztery tysiące złotych);

2.  oddala powództwo w części to jest w stosunku do pozwanego G. S. w części to jest w zakresie należności głównej w kwocie 4.000,- zł (cztery tysiące złotych).

Sygn. akt I C 541/15

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 13 maja 2014 roku powód (...) spółka akcyjna V. (...) z siedzibą w W. - wniósł o zasądzenie solidarnie od pozwanych G. S. i B. S. kwoty 8.600,00 złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 29 marca 2014 roku do dnia zapłaty oraz o zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu.

W uzasadnieniu powód wyjaśnił, że roszczenie wywodzi z wierzytelności zabezpieczonej przez pozwanych wekslem in blanco. (pozew z załącznikami - k. 3-24).

Nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym z dnia 14 lipca 2014 roku w sprawie I Nc 3530/14 Sąd Rejonowy dla Warszawy – Śródmieścia w Warszawie nakazał pozwanym, aby zapłacili solidarnie na rzecz powoda kwotę 8.600,- złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 29 marca 2014 roku do dnia zapłaty oraz solidarnie kwotę 108,- złotych tytułem kosztów procesu albo wnieśli w terminie dwóch tygodni zarzuty. (nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym -k. 30-33).

W dniu 18 sierpnia 2014 roku pozwany G. S. wniósł zarzuty od nakazu zapłaty, w których zaskarżył powyższy nakaz zapłaty w części, powyżej kwoty 4.600 zł. Pozwany wniósł o uchylenie nakazu zapłaty w zaskarżonej części oraz o przekazanie sprawy do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Piotrkowie Trybunalskim (zarzuty pozwanego G. S. - k. 37-38).

Postanowieniem z dnia 29 września 2014 roku Sąd Rejonowy dla Warszawy- Śródmieścia w Warszawie oddalił wniosek pozwanego o uznanie się niewłaściwym i przekazanie sprawy do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Piotrkowie Trybunalskim (postanowienie – k. 40-41).

Na podstawie zarządzenia z dnia 23 lutego 2015 r. zwrócono się do pozwanego G. S. i zobowiązano go do sprecyzowania w terminie tygodniowym od daty doręczenia niniejszego wezwania, czy złożone zarzuty od nakazu zapłaty nie dotyczą odsetek od kwoty 8.600,- zł. od dnia 29 marca 2014 r. do dnia zapłaty - pod rygorem uznania w przypadku nieudzielenia odpowiedzi, że zarzuty dotyczą tylko należności głównej w kwocie 4.000,- zł. uiszczonej przez pozwanego G. S. na rzecz powoda a nie dotyczą odsetek. (zarządzenie – k. 65)

Wezwanie do zajęcia stanowiska w powyższym przedmiocie doręczono pozwanemu w dniu 23 marca 2015 r. i nie udzielił on odpowiedzi. (zpo – k. 78)

Pozwana B. S. nie wniosła zarzutów od powyższego nakazu zapłaty wobec czego nakaz uprawomocnił się w całości co do tej pozwanej.

Nakaz zapłaty uprawomocnił się w stosunku do pozwanego G. S. w części, a mianowicie w zakresie należności głównej w kwocie 4.600 zł, a nadto w zakresie ustawowych odsetek od pełnej należności 8.600,- zł i w zakresie kosztów postępowania.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 10 sierpnia 2009 roku został wystawiony weksel własny in blanco, który opatrzył swoim podpisem G. S.. Pozwany G. S. podpisał także deklarację do weksla in blanco, zgodnie z którą weksel ten mógł wypełnić (...) spółka akcyjna V. (...), na sumę odpowiadającą zadłużeniu G. S., wynikającemu z zawartej umowy o udzielenie ubezpieczeniowej gwarancji nr (...)- (...) łącznie z odsetkami, prowizją i kosztami. Za zapłatę wekslu poręczyła (aval) B. S. (bezsporne, weksel – k. 5, deklaracja wekslowa - k.6)

W dniu 13 marca 2013 roku (...) spółka akcyjna V. (...) wypełniła weksel in blanco wystawiony przez G. S. na kwotę 24.600,00 złotych, termin płatności określając na 28 marca 2013 roku (weksel – k. 5). Pismem z dnia 13 marca 2013 roku wezwał G. S. i B. S. do zapłaty kwoty 24.600,00 złotych, zawiadamiając ich o wypełnieniu weksla i wzywając do jego wykupu (pismo – k. 8-9,k.10-11).

Pozwani jedynie w części dokonali zapłaty za wystawiony weksel. (bezsporne, pozew – k. 3).

Po wniesieniu pozwu pozwany G. S. w dniu 31 lipca 2014 roku dokonał zapłaty na rzecz powoda kwoty 4.000 zł (potwierdzenie transakcji - k.38).

Powyższy stan faktyczny był w sprawie niesporny i został ustalony na podstawie załączonych do akt sprawy, a wskazanych wyżej dokumentów, których prawdziwość i wiarygodność nie nasuwała żadnych wątpliwości i nie była kwestionowana przez strony.

Zgodnie z art. 494 § 2 k.p.c. nakaz zapłaty, przeciwko któremu w całości lub w części nie wniesiono skutecznie zarzutów, ma skutki prawomocnego wyroku.

Jak wskazano na wstępie w niniejszej sprawie jedynie pozwany G. S. złożył od wydanego w sprawie nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym zarzuty zaskarżając go w części ponad kwotę 4.600 złotych, wobec czego nakaz zapłaty uprawomocnił się w całości, co do pozwanej B. S..

Natomiast względem pozwanego G. S. nakaz uprawomocnił się w części, a mianowicie w zakresie należności głównej w kwocie 4.600 zł, a nadto w zakresie odsetek od pełnej należności 8.600,- zł i w zakresie kosztów postępowania.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Zobowiązanie wekslowe ma charakter samodzielny i abstrakcyjny a zatem niezależny od podstawy prawnej, która spowodowała jego wystawienie. Posiadacz weksla może wytoczyć na jego podstawie powództwo przeciwko wszystkim dłużnikom wekslowym, także poręczycielowi, chociażby nie zawarł z nimi żadnej umowy (wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 30 stycznia 1997 roku, I ACr 1/97, Apel.-Lub. 1997/3/12). W tak rygorystycznej formie przejawia się bowiem istota zobowiązania wekslowego, obwarowana zasadą surowości materialnej i formalnej zobowiązania wekslowego.

Przeciwko nakazowi zapłaty w postępowaniu nakazowym dłużnik wekslowy (w niniejszej sprawie wystawca weksla) może podnosić zarówno zarzuty dotyczące weksla, jak również dotyczące stosunku podstawowego, dla którego zabezpieczenia weksel został wystawiony. Oczywistym bowiem jest, że weksel in blanco jedynie zabezpiecza wierzytelność cywilną, przeto dłużnikowi przysługują przeciwko roszczeniu wekslowemu te wszystkie zarzuty, jakie mu przysługują przeciwko roszczeniu cywilnemu (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 31 maja 2001 roku, V CKN 264/00, LEX nr 52788 ), po wniesieniu bowiem zarzutów od nakazu zapłaty, wydanego na podstawie weksla gwarancyjnego, spór z płaszczyzny stosunku prawa wekslowego przenosi się na ogólną płaszczyznę stosunku prawa cywilnego (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 marca 1997 roku, I CKN 48/97, OSNC 1997/9/124 ).

Okolicznościami bezspornymi w sprawie pozostawał fakt, iż G. S. i B. S. złożyli swoje podpisy na dokumencie weksla, przy czym G. S. złożył podpis jako wystawca weksla, zaś B. S. jako poręczyciel wystawcy weksla. Podnieść przy tym należy, że G. S. złożył swój podpis na przedniej stronie deklaracji wekslowej.

Jednocześnie pozwany G. S. nie kwestionował roszczenia powoda co do zasady, a jedynie podniósł zarzut spłaty części zobowiązania w kwocie 4000 zł.

Zgodnie z art. 496 k.p.c. po przeprowadzeniu rozprawy sąd wydaje wyrok, w którym nakaz zapłaty w całości lub w części utrzymuje w mocy albo go uchyla i orzeka o żądaniu pozwu, bądź też postanowieniem uchyla nakaz zapłaty i pozew odrzuca lub postępowanie umarza.

Z uwagi na treść podniesionego przez pozwanego G. S. zarzutu co do spełnienia należności głównej w kwocie 4.000,- zł oraz załączony dokument potwierdzenia przelewu (k.38), Sąd na podstawie art. 496 k.p.c. uchylił nakaz zapłaty z dnia 14 lipca 2014 roku wydany w sprawie I Nc 3530/14 w części w stosunku do pozwanego G. S. w zakresie należności głównej w kwocie 4.000 zł oraz oddalił powództwo wobec G. S. w części obejmującej kwotę 4.000 zł.

Mając na uwadze powyższe Sąd orzekł jak we wstępie.

ZARZĄDZENIE

(...)

Dnia 30.04.2015 r.