Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 kwietnia 2015 r.

Sąd Apelacyjny w Łodzi II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSA Piotr Feliniak (spr.)

Sędziowie: SA Krzysztof Eichstaedt

SA Sławomir Wlazło

Protokolant: sekr. sąd. Jadwiga Popiołek

przy udziale: K. G., Prokuratora Prokuratury Apelacyjnej w Łodzi

po rozpoznaniu w dniu 16 kwietnia 2015 r.

sprawy skazanego S. M. wydanie wyroku łącznego

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę skazanego

od wyroku Sądu Okręgowego w K.

z dnia 22 grudnia 2014 r. sygn. akt (...)

1)  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok, uznając apelację za oczywiście bezzasadną;

2)  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. J. M. – Kancelaria Adwokacka w K., kwotę 356,55 (trzysta pięćdziesiąt sześć ⁵⁵/100) złotych tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym wraz z kosztami dojazdu;

3)  zwalnia skazanego od kosztów sądowych za drugą instancję.

Sygn. akt II AKa 42/15

UZASADNIENIE

Skazany S. M. został skazany prawomocnymi wyrokami:

I.  Sądu Rejonowego w K. z dnia 6 września 2000 roku w sprawie (...) za przestępstwa z:

–

art. 279 § 1 k.k. popełnione grudniu 1999 r., na karę 1 roku pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 30 stawek dziennych po 10,00 złotych każda,

–

art.280§l k.k. w zw. z art. 91 §1 k.k., popełnionych na początku września 1999r., pod koniec września 1999r., pod koniec października 1999 r. i w grudniu 1999r. na karę 2 lat pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 30 stawek dziennych po 10,00 złotych każda,

–

art. 18§ 1 k.k., art. 278§1 k.k., art. 282 k.k. popełnione w listopadzie 1999 r. na karę 2 lat pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 30 stawek dziennych po 10 złotych każda,

przy czym następnie skazanemu wymierzono karę łączną 2 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywnę w wymiarze 80 stawek dziennych po 10,00 złotych każda,

I.  Sądu Okręgowego w K. z dnia 13 października 2000 r. w sprawie (...), zmienionego wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Ł. z dnia 17 stycznia 2001 r. w sprawie (...), za przestępstwa:

–

z art. 280 § 1 k.k. popełnione w dniu 18 listopada 1999 r., na karę 2 lat pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 20 stawek dziennych po 10,00 złotych każda,

–

z art. 278 § 1 k.k. popełnione latem 1998 r., na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności,

przy czym następnie skazanemu wymierzono karę łączną 2 lat pozbawienia wolności;

W miejsce kar opisanych punktach I i II, wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w K. z dnia 28 marca 2002 r. w sprawie (...), wymierzono skazanemu kary łączne 3 lat pozbawienia wolności i grzywny w wymiarze 80 stawek dziennych po 10,00 zł każda,

I.  Sądu Rejonowego w K. z dnia 21 czerwca 2011 roku w sprawie (...) za przestępstwo z art. 209 § 1 k.k. popełnione w okresie od września 2010 r. do kwietnia 2011 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat oraz został nałożony obowiązek łożenia na utrzymanie syna; postanowieniem z dnia 12 października 2012 r. zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary,

II.  Sądu Rejonowego w K. z dnia 24 kwietnia 2012 roku w sprawie (...) za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. popełnione w styczniu 2012 r., na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat, karę grzywny 80 stawek dziennych po 10,00 złotych każda,

postanowieniem Sądu Rejonowego w K. z dnia 22 września 2014 r., w sprawie (...), zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności;

III.  Sądu Rejonowego w K. z dnia 27 sierpnia 2012 roku w sprawie (...) za przestępstwo z art. 209 § 1 k.k. popełnione w okresie od maja 2011 r. do października 2011 r. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat,

(postanowieniem Sądu Rejonowego w K. z dnia 3 grudnia 2013 r. zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności);

IV.  Sądu Rejonowego w K. z dnia 23 października 2013 roku w sprawie (...) za przestępstwo z art. 209 § 1 k.k., popełnione od maja 2012 r. do września 2012 r., na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat,

V.  Sądu Okręgowego w K. z dnia 20 stycznia 2014 r. w sprawie (...), za przestępstwo z art. 280§2 k.k. popełnione w dniu 11 października 2013 r., na karę 4 lat pozbawienia wolności.

Wyrokiem Sądu Okręgowego w K. z dnia 22 grudnia 2014 roku, w sprawie sygn. akt (...):

1)  na podstawie art. 85 k.k., art. 86 §1 k.k. oraz art. 569 §1 k.p.k. w miejsce kar pozbawienia wolności wymierzonych skazanemu w wyrokach opisanych w punktach IV i V, wymierzono S. M. karę łączną roku pozbawienia wolności;

2)  na podstawie art. 577 k.p.k., na poczet wymierzonej w punkcie 1 wyroku kary pozbawienia wolności, zaliczono skazanemu okres odbywania kary pozbawienia wolności od 17 grudnia 2013 r. do 17 sierpnia 2014 r.;

3)  na podstawie art. 85 k.k., art. 86 §1 k.k., art. 89 §1 a k.p.k. oraz art. 569 §1 k.p.k. w miejsce kar pozbawienia wolności wymierzonych skazanemu w wyrokach opisanych w punktach VI i VII, wymierzono S. M. karę łączną 4 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności;

4)  na podstawie art. 577 k.p.k., początek kary wymierzonej skazanemu w punkcie 3 określił na 17 sierpnia 2014 r., a na poczet kary zaliczono okres od 29 października 2013 r. do 17 grudnia 2013 r.;

5)  w zakresie nieobjętym niniejszym wyrokiem łącznym uznano, że wyroki wymienione w punktach od IV do VI podlegają odrębnemu wykonaniu;

6)  na podstawie art. 572 k.p.k. oraz art. 17§ 1 pkt 7 k.p.k w zw. z art. 574 k.p.k w pozostałym zakresie umorzono postępowanie.

Zasądzono koszty obrony z urzędu i zwolniono skazanego z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych (wyrok k. 42-43).

Apelację od powyższego wyroku złożył obrońca skazanego.

Wyrok zaskarżył co do pkt 2 i 3 wyroku, na korzyść skazanego, w części dotyczącej orzeczenia o karze.

i zaskarżonemu wyrokowi zarzucił niesłuszne przyjęcie, że wobec skazanego S. M. brak jest podstaw do zastosowania zasady całkowitej absorbcji nadających się do połączenia kar orzeczonych w sprawie (...) i (...) Sądu Rejonowego w K. oraz kar orzeczonych w sprawie (...) Sądu Rejonowego w K. i (...) Sądu Okręgowego w K..

Podnosząc powyższy zarzut obrońca wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku:

1)  w pkt 2 przez wymierzenie skazanemu S. M. kary łącznej 8 miesięcy pozbawienia wolności;

2)  w pkt 3 przez wymierzenie skazanemu S. M. kary łącznej 4 lat pozbawienia wolności;

ewentualnie wniósł o:

3)  uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu w K. do ponownego rozpoznania.

Ponadto wniósł o:

4)  przyznanie od Skarbu Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu S. M. z urzędu w postępowaniu odwoławczym (apelacja k. 52-53).

Wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 16 kwietnia 2015 roku, utrzymano w mocy zaskarżony wyrok, uznając apelację za oczywiście bezzasadną (wyrok k. 70).

Wniosek o sporządzenie uzasadnienia złożył obrońca skazanego (k. 88).

Sąd Apelacyjny zważył co następuje.

Apelacja jest oczywiście bezzasadna.

Mimo, że pochodzi ona od podmiotu fachowego, nie zawiera wskazania podstawy prawnej wywiedzionego zarzutu.

Jednakże sformułowany zarzut oraz argumentacja użyta w uzasadnieniu apelacji wskazuje, iż oparta jest ona na względnej przesłance procesowej określonej w art. 438 pkt 3 kpk. Także i w tym zakresie ma ona bezpodstawny, a więc nie podlegający uwzględnieniu charakter.

Sąd Okręgowy nie dopuścił się błędu w zakresie wyboru zasady łączenia kar. Skarżący, co wynika z uzasadnienia apelacji, dostrzega wszystkie istotne okoliczności związane z przedmiotową sprawą, w tym szczególnie istotną, iż w niniejszym postępowaniu zachodziła konieczność objęcia wyrokiem łącznym, także kary jednostkowej orzeczonej z warunkowym zawieszeniem jej wykonania.

Nie skarżone są granice kary łącznej wynikające z jednostkowych kar orzeczonych wobec skazanego. Granice te wynosiły 8 miesięcy do roku i 6 miesięcy – pkt 1 wyroku oraz 4 lata do 4 lat i 10 miesięcy – pkt 3 wyroku.

Sąd Okręgowy w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia wykazał, jakie okoliczności przemawiały przeciwko, wnioskowanemu już w toku postępowania pierwszoinstancyjnego, zastosowaniu zasady pełnej absorpcji.

W wyczerpującej i szczegółowej argumentacji, uwzględniając okoliczności, o których w uzasadnieniu apelacji pisze skarżący, wykazał jakie były powody zastosowania przyjętej w zaskarżonym wyroku zasady łączenia kar.

Sąd Apelacyjny w całości podziela oceny Sądu Okręgowego. Ponowne ich przytaczanie byłoby zbędnym powtarzaniem raz już użytej argumentacji i nie ma takiej konieczności, bowiem skarżący oprócz własnych, zawartych w uzasadnieniu apelacji ocen i to opartych jedynie na zachowaniach skazanego w trakcie odbywania kary, nie wykazał, aby jakakolwiek okoliczność została przez sąd I instancji pominięta, względnie tego, iż orzeczona kara łączna naruszała zasady jej orzekania.

Należy mieć na uwadze, że zasadę pełnej absorpcji stosuje się w wymiarze kary łącznej zupełnie wyjątkowo, gdy związek podmiotowo-przedmiotowy zbiegających się przestępstw jest tak ścisły, że upodabnia je do jednego przestępstwa, jak w przypadku pomijalnego zbiegu przestępstw lub ciągu przestępstw, gdy nie potrzeba podwyższania progu represji karnej. W przypadku skazanego S. M. o takiej wyjątkowej sytuacji nie może być mowy. Przestępstwa, za które został skazany, różnią się i nie upodabniają się do jednego przestępstwa. Wszak przestępstwa niealimentacji nie są przestępstwami podobnymi do przestępstwa kradzieży.

Jedynym więc elementem, związanym z podobieństwem podmiotowo-przedmiotowym jest bliski związek czasowy oraz podobieństwo rodzajowe niektórych przestępstw przypisanych skazanemu, lecz podobieństwo to dotyczy skazań z innych kar łącznych. Jest to niewystraczające do zastosowania wobec skazanego zasady wnioskowanej w apelacji.

Z tych też względów orzeczono jak w sentencji wyroku.

O kosztach obrony z urzędu rozstrzygnięto przy uwzględnieniu nakładu pracy obrońcy oraz obowiązujących stawek. W sprawie zachodziły także przesłanki do zwolnienia skazanego od kosztów sądowych w postępowaniu odwoławczym

ła