Sygn. akt II Cz 520/15
K., dnia 1 września 2015 r.
Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy
w składzie następującym:
Przewodniczący: S.S.O. Wojciech Vogt
S.S.O. Marian Raszewski – spr.
S.S.O. Barbara Mokras
po rozpoznaniu w dniu 1 września 2015 r. w Kaliszu
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z wniosku (...) Bank (...) S.A. z siedzibą w G.
z udziałem P. F., A. M. (1), A. Z., K. Z., i I. Z.
o stwierdzenie nabycia spadku po T. F.
w przedmiocie zażalenia wnioskodawcy
na zarządzenie Przewodniczącego w Sądzie Rejonowym w Kaliszu
z dnia 2 czerwca 2015 r., sygn. akt I Ns 595/15
postanawia:
uchylić zaskarżone zarządzenie
Sygn. akt II Cz 520/15
Zarządzeniem z dnia 2 czerwca 2015 r. Przewodniczący w Sądzie Rejonowym
w K., na podstawie art. 130 § 2 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c., zwrócił wniosek (...) Bank (...) S.A. z siedzibą w G. o stwierdzenie nabycia spadku po T. F.. W uzasadnieniu wskazano, że wnioskodawca, pomimo wezwania, nie uzupełnił
w wyznaczonym terminie braków formalnych wniosku i nie wskazał adresów zamieszkania męża spadkodawczyni J. F., jej bratanka P. M. i córki bratanka wnioskodawczyni J. M..
Zażalenie na powyższe orzeczenie złożył wnioskodawca zaskarżając je w całości
i domagając się jego uchylenia. Zaskarżonemu orzeczeniu skarżący zarzucił naruszenie
art. 511 § 1 k.p.c. oraz art. 130 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.
Sąd Okręgowy, zważył co następuje:
Zażalenie podlegało uwzględnieniu.
Na wstępie podkreślenia wymaga, że art. 511 § 1 k.p.c., z uwagi na swoje umiejscowienie wśród przepisów ogólnych dotyczących postępowania w trybie nieprocesowym, ma zastosowanie również do postępowań o stwierdzenie nabycia spadku.
Z przepisu tego wynika jasno, że wniosek o wszczęcie postępowania nieprocesowego powinien czynić zadość przepisom o pozwie, z tą zmianą, że zamiast pozwanego należy
w nim wymienić zainteresowanych w sprawie. Do zakresu objętych tą regulacją „przepisów
o pozwie” z całą pewnością zalicza się art. 126 § 2 k.p.c., który przewiduje, że jeżeli pismo procesowe jest pierwszym pismem w sprawie powinno ono zawierać m.in. oznaczenie miejsca zamieszkania stron.
Skarżący wydaje się nie zauważać, że obowiązek wynikający z art. 670 k.p.c. pozostaje w związku z zasadą wyrażoną w art. 677 k.p.c., w myśl której sąd stwierdzi nabycie spadku przez spadkobierców, choćby były nimi inne osoby niż te, które wskazali uczestnicy. Obowiązek działania z urzędu oznacza zatem, że sąd nie może poprzestać na tym, co zostanie zaoferowane przez wnioskodawcę czy też innych uczestników postępowania, musi bowiem ocenić, czy stwarza to wystarczającą podstawę do prawidłowego stwierdzenia, kto nabył spadek.
Zasady te, stanowiące odpowiedź na niesłuszne zarzuty podniesione w zażaleniu,
nie zmieniają jednak faktu, że w niniejszej sprawie Przewodniczącego w Sądzie Rejonowym w Kaliszu naruszył art. 511 § 1 k.p.c. oraz art. 130 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. Wnioskodawca we wniosku wskazał bowiem jako uczestników postępowania jedynie P. F., A. M. (2), A. Z., K. Z.
i I. Z., dopełniając przy tym obowiązku wskazania adresów zamieszkania tych osób. W konsekwencji zobowiązanie wnioskodawcy, zarządzeniem z dnia 8 maja 2015 r.
(k. 26), dotyczy wskazania adresów zamieszkania osób nie będących, na obecnym etapie postępowania, uczestnikami niniejszego postępowania. Przewodnicząc w Sądzie Rejonowym w Kaliszu domagał się bowiem wskazania adresów zamieszkania męża spadkodawczyni J. F., jej bratanka P. M. i córki bratanka wnioskodawczyni J. M., nie wskazanych jako uczestnicy postępowania we wniosku inicjującym niniejszą sprawę.
W konsekwencji na obecnym etapie postępowania nie było żadnych podstaw prawnych aby zobowiązać wnioskodawcę do wskazania adresów zamieszkania podmiotów nie będących uczestnikami niniejszego postępowania. Tego rodzaju obowiązek mógł ewentualnie zostać nałożony na wnioskodawcę dopiero po wezwaniu tych osób do udziału
w sprawie w trybie art. 510 § 2 k.p.c. Czego w niniejszej sprawie z uwagi na jej wstępny etap nie dokonano.
Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 4 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji.