Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 września 2015 r.

Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w W. VI Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Barbra Ciwińska

Protokolant Izabela Katryńska

po rozpoznaniu w dniu 22 września 2015 r. w Warszawie na rozprawie

sprawy z powództwa małoletnich M. G. (1), A. G. (1) i E. G.

reprezentowanych przez matkę A. G. (2)

przeciwko M. G. (2) o alimenty

1.  zasądza alimenty od pozwanego M. G. (2) na rzecz jego małoletnich córek: M. G. (1) ur. (...) w kwocie 1000 (jeden tysiąc) złotych miesięcznie za okres od 20 grudnia 2014 roku do 31 sierpnia 2015 roku, a poczynając od 1 września 2015 roku w kwocie po 2000 (dwa tysiące) złotych miesięcznie, A. G. (1) ur. (...) kwoty 1000 (jeden tysiąc) złotych, za okres od 20 grudnia 2014 roku do 31 sierpnia 2015 roku, a poczynając od 1 września 2015 roku w kwocie po 1500 (jeden tysiąc pięćset) złotych miesięcznie, E. G. ur. (...) kwoty 1000 (jeden tysiąc) złotych, za okres od 20 grudnia 2014 roku do 31 sierpnia 2015 roku, a poczynając od 1 września 2015 roku w kwocie po 1500 (jeden tysiąc pięćset) złotych miesięcznie, to jest łącznie kwoty 5000 (pięć tysięcy) złotych miesięcznie poczynając od 1 września 2015 roku płatne do rąk przedstawicielki ustawowej małoletnich A. G. (2) do 10-tego dnia każdego miesiąca z góry, wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat,

2.  w pozostałym zakresie powództwo oddala,

3.  kosztami postępowania obciąża pozwanego i nakazuje pobrać od niego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 2200 (dwa tysiące dwieście) tytułem nieuiszczonej opłaty sądowej,

4.  zasądza od pozwanego M. G. (2) na rzecz przedstawicielki ustawowej kwotę 2400 (dwa tysiące czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

5.  wyrokowi w punkcie pierwszym nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

A. G. (2) działając w imieniu małoletnich córek M. G. (1), A. G. (1) i E. G. wniosła 2.04. 2014 r. o zasądzenie na ich rzecz alimentów od ich ojca M. G. (2) w kwotach: 2.500 zł miesięcznie na rzecz M. G. (1) ( lat 17 ), 3.000 złotych miesięcznie na rzecz A. G. (1) ( lat 14) i 3.000 złotych miesięcznie na rzecz E. G. (13 lat) to jest łącznie 8.500 złotych miesięcznie płatne do rąk matki A. G. (2) do dnia 10 każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia płatności którejkolwiek z rat.

Pozwany M. G. (2) uznał powództwo do kwot po 1.000 złotych na każdą w córek to jest w kwocie ustalonej w postanowieniu zabezpieczającym z dnia 20.12. 2014 r. Podniósł iż ponadto, i tak finansuje dodatkowe potrzeby córek przekazując na ich rzecz więcej pieniędzy niż dotychczas wynosiły dotychczas ustalone alimenty.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny :

M. G. (2)i A. G. (2)są małżeństwem od (...)r., obecnie razem nie mieszkają. Mają trzy córki :

-

M. G. (1) lat 17 ( ur. (...)) która jest uczennicą klasy maturalnej liceum im. (...)w W., (k. 9 odpis skrócony aktu urodzenia);

-

A. G. (1) , lat 15 (ur. (...)), uczennicę III klasy gimnazjum (k. 11 odpis skrócony aktu urodzenia);

-

E. G., lat 13 ( ur. (...)) uczennicę szkoły podstawowej i publicznej szkoły muzycznej (k. 10 odpis skrócony aktu urodzenia).

Na zaspokojenie usprawiedliwionych miesięcznych kosztów utrzymania małoletnich powódek miesięcznie potrzeba ok. 7.000 złotych, w tym najstarszej M. ok. 3.000 złotych, zaś dwójki młodszych po 2.000 złotych na każdą z nich. W tym na każdą z córek potrzeba około 1.000 złotych na wyżywienie, a drugie tyle na inne uzasadnione potrzeby, takie jak ubrania, buty, koszty mieszkaniowe, wydatki szkolne i edukacyjne, leczenie, usługi dentystyczne, ortodontyczne i inne. Co do najstarszej powódki M. z uwagi na jej edukację w liceum i chęć kontynuacji nauki na wydziale prawa sąd uznał za uzasadnione dodatkowej nakłady na edukację do wysokości 1.000 złotych miesięcznie, za dodatkowy angielski, francuski, korepetycje z matematyki.

A. G. (2) ma 37 lat, była osobą bezrobotną, od czerwca 2015 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie fizjoterapii. Twierdzi, że jej zarobki kształtują się w granicy 1.000 zł miesięcznie, bowiem świadczyła usługi w domu, a dopiero teraz znalazła inne miejsce, gdzie będzie pracować jako firma zewnętrzna. Wraz z dziećmi zamieszkuje w domu jednorodzinnym w W. przy ul. (...) o pow. niemal 115 m ², którego poprzednio koszty utrzymania ponosił pozwany. A. G. (2) na poczet alimentów, utrzymania domu i innych kosztów otrzymywała do męża dotychczas kwotę ok. 7.000 złotych miesięcznie.

Pozwany M. G. (2)ma 41 lata, jest z zawodu inżynierem ochrony środowiska pracy. Z domu wyprowadził się w styczniu 2015 r. do mieszkania o powierzchni 54 m ², które wynajmuje sobie za kwotę 1.700 zł miesięcznie. Pozwany pracował w S. (...). Od czerwca 2013 r. jest na emeryturze, której wysokość wynosi 1.380 zł. Odprawa, którą otrzymał po przejściu na emeryturę wyniosła 12.000 zł. Ponadto od 2011 r. jest właścicielem 75 % udziałów w formie (...) sp. z o.o. i (...) sp. z o.o.o wartości około 500.000 zł, zajmującymi się sprzedażą i serwisem urządzeń grzewczych. Pozwany pobiera prowizję od sprzedaży produktów poszczególnych spółek w ramach współpracy ze spółkami partnerskimi takimi jak P. (...), L., K. ((...) sp. z o.o., k. 32, (...) sp. z o.o.likwidacji, k. 36, (...) sp. z o.o., k. 39, zaświadczenie (...) sp. z o.o., k. 59, potwierdzenia dokonania operacji bankowych na rzecz przedstawicielki ustawowej, k. 100 – 122, przesłuchanie informacyjne, protokół z rozprawy z dnia 2 października 2014 r., k. 134 – 138, sprawozdanie finansowe (...) sp. z o.o., k. 153, zeznania przedstawicielki ustawowej i pozwanego, protokół z rozprawy z dnia 21 maja 2015 r., k. 198 – 199, zeznania przedstawicielki ustawowej i pozwanego, protokół z rozprawy z dnia 22 września 2015 r., k. 201 – 204).

Pozwany dobrowolnie przekazywał matce dzieci pieniądze na utrzymanie małoletnich w wysokości większej niż 3.000 zł miesięcznie, tj. około 7.000 złotych miesięcznie. M. G. (2) opłacał zajęcia dodatkowe córek, lecz przestał ponosić koszty utrzymanie domu gdzie mieszka jego żona i córki, którego jest właścicielem i stwierdził że kosztów tych nie będzie ponosił bo nie mieszka. ( zeznania przedstawicielki ustawowej i pozwanego, protokół z rozprawy z dnia 22 września 2015 r., k. 201 – 204).

Na rozprawie w dniu 22 września 2015 r. pozwany wyjaśnił iż ma problemy zdrowotne co nie pozwala mu pełnić funkcji w zarządach spółek, w których posiada udziały. Wskazał również, iż jego firmy przynoszą straty, a czynny udział w utrzymaniu domu, którego jest współwłaścicielem brał on wyłącznie dzięki posiadanej emeryturze. Natomiast powódka wskazała, iż pozwany posiada majątek, który jest zarejestrowany na innych członków rodziny oraz uzyskuje dochody ze współpracy z innymi firmami na podstawie chociażby umów cywilno-prawnych. Ponadto pozwany wskazał, iż (...) sp. z o.o. posiada na podstawie umowy leasingowej pozostający w jego użytku motocykl K., 4 samochody, w tym L. z 2006 r. pozostającego w użytku pozwanego. M. G. (2) podkreślił, iż zależy mu na ustaleniu alimentów w kwocie po 1.000 zł na każdą z córek z uwagi na niestabilną sytuację w prowadzonych przez niego firmach. Obawia się, iż chociażby opóźnienie w zapłacie zasądzonej kwoty spowoduje wszczęcie przez przedstawicielkę ustawową postępowania egzekucyjnego, co zdecydowanie wpłynie na jego pozycję jako przedsiębiorcy. W związku z powyższym wnosił o zasądzenie kwoty, którą z pewnością będzie mógł świadczyć i obligował się do dalszego wspierania utrzymania małoletnich w różnej wysokości, w zależności od dochodów (protokół z rozprawy z dnia 22 września 2015 r., k. 201 – 204).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie materiału zebranego w aktach sprawy w tym dowodu z przesłuchania stron w trybie art. 299 i 304 Kodeksu postępowania cywilnego.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo o alimenty na rzecz małoletniej M. G. (1) należało uwzględnić do kwoty po 1.000 zł miesięcznie za okres od dnia 20 grudnia 2014 r. do dnia 31 sierpnia 2015 r., a poczynając od dnia 1 września 2015 roku do kwoty po 2.000 zł miesięcznie, a w pozostałym zakresie powództwo należało oddalić.

Powództwo o alimenty na rzecz małoletniej A. G. (1) należało uwzględnić do kwoty po 1.000 zł miesięcznie za okres od dnia 20 grudnia 2014 r. do dnia 31 sierpnia 2015 r., a poczynając od dnia 1 września 2015 roku do kwoty po 1.500 zł miesięcznie, a w pozostałym zakresie powództwo należało oddalić.

Powództwo o alimenty na rzecz małoletniej E. G. należało uwzględnić do kwoty po 1.000 zł miesięcznie za okres od dnia 20 grudnia 2014 r. do dnia 31 sierpnia 2015 r., a poczynając od dnia 1 września 2015 roku do kwoty po 1.500 zł miesięcznie a w pozostałym zakresie powództwo należało oddalić.

W myśl przepisu art. 128 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo. Rodzice obowiązanie są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dziecko ma dochody ze swojego majątku, które wystarczają na jego utrzymanie (art. 133 §1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zakres świadczeń alimentacyjnych wyznaczają usprawiedliwione potrzeby uprawnionego (dziecka) i możliwości zarobkowe zobowiązanego (rodzica). Chodzi przy tym o zapewnienie uprawnionemu prawidłowych, a nie jedynie minimalnych warunków bytowania.

W niniejszej sprawie w ocenie Sądu Rejonowego zasadnym wydaje się zasądzenie na rzecz 3 małoletnich córek alimentów od ojca w wysokości łącznie 5.000 złotych miesięcznie poczynając od początku bieżącego roku szkolnego to jest od 01.09. 2015r. Sąd uznał, że koszty utrzymania najstarszej córki z uwagi na pobierane przez nią korepetycje wynoszą 3.000 złotych miesięcznie natomiast młodszych dziewczynek po 2.000 złotych miesięcznie. Matka małoletnich realizuje swój obowiązek alimentacyjny zaspokajając pozostałą cześć potrzeb dzieci oraz opiekując się nimi osobiście. Niewątpliwe A. G. (2) ma znacznie mniejsze możliwości finansowe niż jej mąż, do niedawna zajmowała się tylko domem i wychowaniem dzieci pozostając na utrzymaniu męża.

W ocenie Sądu Rejonowego potrzeby małoletnich powódek zostały zaspokojone przez ich ojca dotychczas na podstawie postanowienia zabezpieczającego określającego wysokość alimentów na ich rzecz po 1.000 złotych miesięcznie oraz poprzez dodatkowe finansowanie ich potrzeb przez pozwanego, czemu matka powódek nie zaprzeczyła.

Jednakże z uwagi na zaprzestanie przez pozwanego ponoszenie kosztów utrzymania domu, niepewność co do wysokości jego dalszego partycypowania w kosztach utrzymania córek i zwiększone wydatki związane z rozpoczętym nowym rokiem szkolnym 2015 /2016 należało ustalić wysokość zobowiązania pozwanego z początkiem września 2015r w kwotach wyższych niż w postanowieniu zabezpieczającym to jest po 2.000, 2 x 1.500 zł. łącznie 5.000 złotych miesięcznie.

M. G. (2) jest obecnie na emeryturze, która wynosi 1.380 zł. Otrzymał również odprawę w wysokości 12.000 zł. Ponadto jest udziałowcem w kilku spółkach oraz otrzymuje prowizje za sprzedaż sprzętu od firm współpracujących. W ocenie Sądu świadczy to wysokich możliwościach zarobkowych pozwanego. Fakt, iż dokonuje samodzielnie ze względu na osobiste użytkowanie opłat za leasing motocykla K. o wartości 30.000 zł w wysokości około 500 zł miesięcznie oraz użytkuje co najmniej jednego z czterech samochodów spółki - (...) z 2006, wynajmuje mieszkanie za kwotę 1.700 zł świadczy o wysokim poziomie życia i posiadaniu środków na zaspokojenie własnych potrzeb w stopniu bardzo dobrym. Biorąc pod uwagę przedmiot działalności prowadzonej przez pozwanego stwierdzić należy, iż leasing motoru nie jest wydatkiem koniecznym spółki. Decyzja o wynajęciu mieszkania rodzi konsekwencje finansowe i pozwany winien rozważyć czy nie będzie ona kolidowała z obowiązkami alimentacyjnymi względem córek. Jeżeli pozwany uważa, iż ze względu na zaciągnięte zobowiązania i niestabilną sytuację na rynku nie jest w wstanie zapewnić dzieciom wymaganych środków utrzymania to powinien rozważyć rezygnację z niektórych udogodnień lub zredukować wysokość obciążeń np. zrezygnować z kosztu wynajmu dla siebie mieszkania za 1. 700 złotych miesięcznie, który to koszt nie jest ani uzasadniony ani konieczny. Pozwany mając bowiem duży dom wspólnie z żoną, może zdaniem Sądu normalnie w nim mieszkać i korzystać z mediów będąc jednocześnie bliżej swoich własnych dzieci. To sprzyjało by też lepszemu zrozumieniu ich potrzeb, oraz zmniejszeniu wydatków mieszkaniowych. Strony nie korzystały dotychczas z pomocy poradni rodzinnej, a mogłoby to przyczynić się niewątpliwie do lepszego porozumienia i lepszego wychowania wspólnych dzieci oraz zgodne ponoszenia kosztów ich utrzymania. A. G. (2) nie jest w stanie sama dźwigać kosztów utrzymania domu i utrzymania dzieci, zaś jej mąż winien jej w tym znacząco pomagać gdyż ma znacznie lepszą sytuację finansową i zarobkową.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji wyroku.

Wobec ustawowego zwolnienia od kosztów strony dochodzącej roszczeń alimentacyjnych oraz z uwagi na wynik sprawy Sąd obciążył pozwanego M. G. (2) kosztami sądowymi w zakresie nieuiszczonej opłaty sądowej w kwocie 2.200 złotych , bowiem wartość przedmiotu sporu co do świadczeń powtarzających się stanowi ich suma za okres jednego roku, czyli 24.000 ( 3.000 zł x 8 miesięcy od stycznia do sierpnia 2015r. ) i 20.000 (5.000 zł x 4 miesiące to jest od początku września do końca roku ) łącznie 44.000 złotych z czego 5 % = 2.200 zł.

Tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego zgodnie z § 6 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu z dnia 28.09.2002 r. ( Dz. U. nr 163 poz.1348 z późniejszymi zmianami) od pozwanego na rzecz przedstawicielki ustawowej małoletnich powódek A. G. (2) zasądzona została kwota 2.400 złotych zgodnie ze stawką minimalną.

Zgodnie z art. 333§ 1 pkt.1 Kodeksu postępowania cywilnego wyrokowi w punkcie 1 nadany został rygor natychmiastowej wykonalności.