Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 stycznia 2015 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział I Cywilny
w składzie:

Przewodniczący: SSO Aneta Fiałkowska – Sobczyk

Protokolant: Jagoda Jarosławska

po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2015 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa P. G.

przeciwko Spółce (...)z siedzibą w B.

o nakazanie i zapłatę

I.  nakazuje stronie pozwanej Spółce (...)z siedzibą w B.aby działając zgodnie z zasadami swojej reprezentacji sporządziła i przesłała powodowi P. G.w terminie 7 dni od daty prawomocności wyroku oświadczenia następującej treści:

„Działając w imieniu (...) Spółki z o. o.z siedzibą w B.przepraszam Pana P. G., za nieprawdziwe i naruszające jego dobra osobiste twierdzenia jakie znalazły się w pismach skierowanych przez (...) Spółkę z o. o.do jej kontrahentów. W szczególności, że w stosunku do powoda, czy też zarządzanej przez niego (...) Spółki z o. o., są prowadzone postępowania formalnoprawne związane z naruszeniem przez niego zasad uczciwej konkurencji oraz, że P. G.lub zarządzana przez niego spółka (...)używa znaku firmowego (...) Spółki z o. o.”.

II.  w pozostałej części powództwo oddala;

III.  zasądza od strony pozwanej (...) Spółki z o. o.z siedzibą w B.na rzecz powoda P. G.kwotę 425 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Na oryginale właściwy podpis.

Sygn. akt IC 1703/13

UZASADNIENIE

Powód P. G.w pozwie z dnia 31.10.2013 r. wniósł o nakazanie stronie pozwanej (...) Spółce z o. o.z siedzibą w B.aby działając zgodnie z zasadami swojej reprezentacji sporządziła i przesłała powodowi w terminie 7 dni, od daty wydania wyroku w niniejszej sprawie, oświadczenia następującej treści: „Działając w imieniu spółki (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnościąz siedzibą w B.przepraszam Pana P. G., za nieprawdziwe i naruszające jego dobra osobiste twierdzenia, jakie znalazły się w pismach skierowanych przez spółkę (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnościądo jej kontrahentów. W szczególności nieprawdziwe było twierdzenie, że w stosunku do P. G., działającego też w imieniu zarządzanej przez niego spółki (...) sp. z o.o.są prowadzone postępowania formalnoprawne związane z naruszeniem przez niego zasad uczciwej konkurencji. Oprócz tego nieprawdziwa jest informacja, że P. G.lub zarządzana przez niego spółka (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnościąużywa znaku firmowego spółki (...) sp. z o.o.”.

Powód domagał się jednocześnie zasądzenia od strony pozwanej kwoty 5 000 zł zadośćuczynienia z przeznaczeniem na rzecz Fundacji Na (...) (...)" z siedzibą we W., a nadto zasądzenia od strony pozwanej na rzecz powoda kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że w dniu 5.03.2012 r. został odwołany z pełnienia funkcji prezesa pozwanej spółki zachowując w niej 40 % udziałów. Po odwołaniu z funkcji prezesa P. G.założył nową spółkę, której prezesem i jednym z udziałowców pozostaje do dnia dzisiejszego. Spółka ta działa również w branży budowlanej. Nie są powodowi znane jednak przypadki, aby założono przez niego spółka - (...) Spółka z o.o.startowała w tym samych przetargach lub w jakikolwiek sposób ubiegała się o zlecenia u tych samych podmiotów (...) spółka (...).

Powód pozyskał informację, pochodzącą od osób trzecich, że pozwana kieruje do bliżej nieokreślonej liczby podmiotów pisma, w których narusza jego dobra osobiste.

Otóż w pismach skierowanych m.in. do (...) sp. z o.o., (...) sp. z o.o., (...) sp. z o.o., (...). sp. z o.o. (...) (...)sp. z o.o., (...) sp. z o.o., (...) sp. z o.o., wszystkie z dnia 16 lipca 2012 r. i 31 sierpnia 2012 r., naruszono dobra osobiste powoda, w tym w szczególności dobre imię, honor, nieskazitelną opinie zawodową i osobistą. Z treści listów, kierowanych w imieniu (...)wynika, że (...)podjęło w stosunku do powoda „szereg inicjatyw mających na celu przeciwdziałanie nieuczciwej konkurencji", są to „postępowania formalnoprawne", które są „w toku".

Na dzień zapoznania się z pismami powodowi nie było wiadomo, aby toczyły się postępowania, jakich celem jest przeciwdziałanie nieuczciwej konkurencji.

Nadto, w cytowanych listach znajdują się sformułowania, iż P. G.„bezprawnie próbuje skorzystać z osiągnięć spółki (...)(…) zaś w szczególności dotyczy to używania znaku firmowego (...)…".

Powód jednak nie miał i nie ma na celu wprowadzania w błąd kontrahentów strony pozwanej. Co ważniejsze - nie używa jej znaku. Spółka kierowana przez powoda kupiła znak ją indywidualizujący, zapłaciła za niego i skutecznie nabyła prawo ochronne do jego używania. W związku z tym powód nie godzi się na nazywanie go osobą, która bezprawnie korzysta z osiągnięć pozwanej, w tym jej znaku. Przy czym kierowana przez niego spółka nabyła projekt znaku od tego samego projektanta, który wykonał logo dla strony pozwanej, nie ma więc mowy o tym, aby przedmiotem nabycia był ten sam znak graficzny.

Powód wezwał stronę pozwaną do zaniechania naruszania dóbr pismem z dnia 17 sierpnia 2012 r. Wezwanie to nie tylko pozostało bezskuteczne, lecz rozsyłanie pism do nieznanego kręgu adresatów, według wiedzy powoda, nasiliło się.

Okoliczności powyższe, niezależnie od osobistego poczucia niesprawiedliwości i doznanej krzywdy, w sposób oczywisty wywierają negatywny wpływ na postrzeganie powoda jako osoby kierującej przedsiębiorstwem. Mają one niewątpliwie wydźwięk negatywny. Wynika z nich bowiem, że powód nie szanuje własności, jest osobą z gruntu nieuczciwą i nierzetelną i nie zachowuje się etycznie w stosunku do spółki, w której pełnił funkcję prezesa. Powód był zmuszony tłumaczyć oczywiste, niezgodne ze stanem faktycznym okoliczności i sformułowania.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana (...) Spółka z o.o.z siedzibą w B.wyniosła o oddalenie powództwa.

W ocenie pozwanego powództwo nie zasługuje na uwzględnienie z uwagi na stan, jaki zaistniał wskutek postawy powoda, a który to w pełni usprawiedliwiał skierowanie informacyjnych pism do kontrahentów. Bezspornym bowiem jest, iż odwołanie powoda z funkcji prezesa spółki (...)związane było między innymi z ujawnieniem jego intencji zmierzających do stworzenia spółki konkurencyjnej w postaci zawiązanej niezwłocznie po jego odwołaniu - (...) Spółki z o.o.Jednocześnie nie budzi wątpliwości fakt, iż firma (...)spółki nawiązuje bezpośrednio i niedwuznacznie do firmy (...), odwołując się niejako do spółek spod szyldu (...)oraz wykorzystując rzeczownik (...), który w języku angielskim oznacza wprost (...)co implikować musi w świadomości potencjalnych kontrahentów lub klientów pozwanego konstatację, że (...) sp. z o.o.jest spółką(...) lub angielskim następcą (...), bądź że jest to ten sam podmiot prawny, w szczególności, że przedmiot jak i rynek działania obu spółek jest identyczny. Dodatkowym utwierdzającym w mylnej opinii był fakt, że (...) (...)wyznaczyła swoją siedzibę i adres do korespondencji w tym samym budynku, w którym mieści się siedziba pozwanej spółki.

Dlatego też pisma, dołączone do pozwu, kierowane przez pozwaną były reakcją na dochodzące od kontrahentów informacje, że powód działając w (...) spółki (...)się pod (...)próbując w ten sposób przejąć klientów pozwanej spółki. Pisma te zostały skierowane w okresie, kiedy obie spółki opatrzone były identycznym znakiem graficznym, podobną firmą, działającą w tożsamej branży. Jedynym pismem wysłanym w późniejszym czasie było pismo z dnia 28 maja 2013 r. do (...) Spółki z o.o.z/s w W., które było konsekwencją później powziętej informacji dotyczącej kontaktów powoda z w/w spółką.

Odnosząc się do kwestii używania przez powoda znaku graficznego spółki (...), pozwana wskazała, iż wbrew twierdzeniom P. G.w istocie doszło do wypełnienia znamion treści art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Znak graficzny, zarejestrowany na rzecz spółki prowadzonej przez powoda i objęty decyzją Urzędu Patentowego używany był jeszcze przed zgłoszeniem z dnia 26.6.2012 r. przez spółkę (...). Znak ten został zaprojektowany i stworzony na zamówienie pozwanej przez (...) (...), jeszcze zanim została założona spółka (...)i spółka pozwana posługiwała się przedmiotowym znakiem przed odwołaniem powoda z funkcji prezesa zarządu (...). W związku z tym, że powód pomimo wezwań do zaprzestania, w dalszym ciągu użytkował logo wykonanego na zlecenie pozwanej i przez nią wykorzystywanego, od około października/listopada spółka (...)zmieniła swój znak firmowy na nowy zaprojektowany przez T. S., aby podkreślić odrębność obu spółek.

W związku z powyższym ochrona prawna, której domaga się powód nie zasługuje na uwzględnienie, albowiem to sam powód dopuścił się czynów nieuczciwej konkurencji skierowanych bezpośrednio przeciwko pozwanemu. Pozwana stoi na stanowisku, że skutek w postaci naruszenia dóbr osobistych powoda nie mógł nastąpić, gdyż treść pisma poświadcza prawdę i działanie pozwanej spółki było w pełni uzasadnione. Wyżej opisany stan faktyczny obala domniemanie działania pozwanej w sposób bezprawny, a nadto wobec informacyjnego charakteru pism brak jest skutku w postaci naruszenia dóbr osobistych.

Z ostrożności procesowej strona pozwana wskazała, że zachowanie powoda w postaci założenia spółki niejako „imitującej" spółkę pozwaną, poprzez wykorzystanie jej nazwy, znaku firmowego oraz kontaktów handlowych, a tym samym jej renomy i doświadczenia winno być rozpatrywane także w kontekście art. 5 kodeksu cywilnego.

W reakcji na odpowiedź na pozew powód dodatkowo podniósł, że fakt jego odwołania z funkcji prezesa, kwestie tożsamości zakresu działania obu spółek, elementy nazwy firmy, które nijako sugerować mają związek z pozwaną spółką, nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszego sporu związanego z zawinionym działaniem pozwanej skutkującym naruszeniem dobrego imienia powoda.

Po pierwsze spółka kierowana przez powoda nigdy nie miała siedziby w miejscu siedziby pozwanej, a jeśli chodzi o przyjęcie nazwy tej spółki z przyrostkiem „(...).” takie nazwy posiada ogromna ilość podmiotów, zatem nie powinno to nasuwać skojarzenia o podszywanie się pod pozwaną.

Odnosząc się do zarzutów związanych ze znakiem graficznym powód wyjaśnił, że pełniąc funkcje prezesa pozwanej zlecił wykonanie 3 logotypów spółki umieszczając je – dla lepszej wizualizacji znaku - na różnych przedmiotach, w tym na samochodzie spółki, który był wystawiany w galeriach handlowych. Spółka pozwana w obrocie handlowym nie posługiwała się wówczas żadnym z tych logo. Ostatecznie jedna z przedstawionych trzech koncepcji znaku, pozwana spółka wybrała i nabyła tylko jeden, inny od tego, który w późniejszym czasie od projektanta nabył powód.

Strona pozwana (...) Spółka z o.o.z siedzibą w B., w piśmie z dnia 23.06.2014 r. (k.183) jeszcze raz podkreśliła, że pisma kierowane do podmiotów z którymi współpracowała nie stanowiły naruszenia dóbr osobistych powoda, ponieważ twierdzenia co do faktów zawarte w kierowanych pismach były zgodne z rzeczywistością i miały jedynie charakter informacyjny, a nade wszystko nie były bezprawne. Pozwana działała w uzasadnionym interesie spółki.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

(...) Spółka z o.o.z siedzibą w B.działa w branży budowlanej od 2005 r. Członkami zarządu tego podmiotu był powód P. G.oraz A. L.. Powód P. G.był prezesem spółki. Siedziba spółki mieści się w B..

( dowód: odpis KRS - k. 20-23, e-mail z 6.03.2012 r. – k. 81, przesłuchanie powoda P. G., e-protokół z dnia 6.11.2014 r. od 33:58 do 01:09:31, przesłuchanie A. L. w charakterze pozwanego, e- protokół z dnia 6.11.2014r. od 01:09:31-do 01:32:59 );

W roku 2012 Spółka (...)chciała „odświeżyć” używany dotychczas logotyp, który przedstawiał (...). Firma (...)sporządziła 3 projekty nowego logo. Przy czym wizualizację zaprojektowanych logotypów przedstawiała na różnych przedmiotach firmowych w tym m.in. na koszulkach, kamizelkach, kaskach oraz jeden ze znaków zaprojektowała na firmowym samochodzie S., należącym do spółki (...), który dwukrotnie był wystawiany w galeriach handlowych we W.. Spółka (...)nie posługiwała się tymi projektami w celach marketingowych.

Spółka (...)ostatecznie wybrała jeden ze znaków, który był najbardziej zbliżony do wcześniej używanego znaku. Różnica polegała na zmianie perspektywy oraz dodaniu elementu (...).

Wykonawca logotypu przeniósł na pozwaną spółkę prawa majątkowe do poniższego znaku.

Spółka (...)zapłaciła za zaprojektowanie tych znaków kwotę 4 059 zł na podstawie faktury wystawionej przez D. B.dnia 23.03.2012 r.

( dowód: faktura VAT k. 82, wizualizacja zaprojektowanych znaków k. 83-84, k. 116-119, korespondencja mailowa k. 194-195, protokół odbioru prac wykonanych na podstawie umowy zawartej dnia 01.03.2012 r. na wykonanie logotypu – k. 103, korespondencja mailowa k. 104, wizualizacja wybranego przez spółkę znaku k. 121-133, faktura VAT k. 243—244, wydruki strony internetowej k. 246-251, zeznania D. B. złożone w postępowaniu przed Sądem Okręgowym we Wrocławiu w sprawie XGC 213/14- k. 288, przesłuchanie powoda P. G., e-protokół z dnia 6.11.2014 r. od 33:58 do 01:09:31, przesłuchanie A. L. w charakterze pozwanego, e- protokół z dnia 6.11.2014 r. od 01:09:31-do 01:32:59 );

Dnia 05.03.2012 r. powód P. G.został odwołany z pełnienia funkcji prezesa pozwanej spółki (...)pozostając udziałowcem w tej spółce w 40%. Powodem odwołania były wzajemne nieporozumienia i różnice w kwestii kierowania spółką. Powód sam głosował za swoim odwołaniem. Po odwołaniu z funkcji prezesa i założeniu własnej spółki, powód informował klientów o aktualizacji swojego adresu mailowego polegającego na zastąpieniu adresu dotychczasowego (...)

( dowód: odpis KRS - k. 20-23, e-mail z 6.03.2012 r. – k. 81, korespondencja mailowa – k. 104, przesłuchanie powoda P. G., e-protokół z dnia 6.11.2014 r. od 33:58 do 01:09:31, przesłuchanie A. L. w charakterze pozwanego, e- protokół z dnia 6.11.2014 r. od 01:09:31-do 01:32:59 );

Wspólnicy są skonfliktowani. Konflikt powstał początkowo na tle zasad realizowanych projektów i przeznaczania zysków, a po odwołaniu powoda z funkcji prezesa powstały między nimi nieporozumienia na tle wzajemnych rozliczeń udziałów w spółce (...). Przyczyną konfliktu były też wiadomości, jakie powziął prezes pozwanej spółki o założeniu przez powoda odrębnego podmiotu gospodarczego.

( dowód: e-mail z 6.03.2012 r. k. 81, przesłuchanie powoda P. G., e-protokół z dnia 6.11.2014 r. od 33:58 do 01:09:31, przesłuchanie A. L. w charakterze pozwanego, e- protokół z dnia 6.11.2014 r. od 01:09:31- do 01:32:59);

Dnia 23.03.2012 r. powód wraz z M. Ł. zawarł umowę notarialną i zawiązał nową spółkę nazywając ją (...) Spółka z o.o. , której został udziałowcem i prezesem.

Spółka ta działa również w branży budowlanej, a jej siedziba znajduje się we W..

( dowód: odpis KRS - k. 16-19, korespondencja mailowa - k.191-193, przesłuchanie powoda P. G., e-protokół z dnia 6.11.2014 r. od 33:58 do 01:09:31);

W dniu 08.05.2012 r., spółka kierowana przez powoda - (...) (...)zwróciła się do D. B.ze zleceniem na wykonanie logotypu dla nowopowstałej spółki i wybrała jeden z trzech logotypów sporządzonych wcześniej przez D. B.na zlecenie pozwanej spółki, który przez nią został odrzucony, albowiem najbardziej odbiegał od dotychczasowego logo. Był to logotyp w formie graficznej inicjału (...)z jednoczesnym zachowanie charakterystycznych (...).

W dniu 01.06.2012 r. wykonawca D. B.przeniósł na spółkę (...)majątkowe prawa autorskie do tego logotypu.

(dowód: protokół odbioru prac wykonanych na wykonanie logotypu z 01.06.2012 r. - k. 199, protokół przekazania znaku- faktura z dnia 05.06.2012 r. – k. 24, zeznania D. B. złożone w postępowaniu przed Sądem Okręgowym we Wrocławiu w sprawie XGC 213/14- k. 288, przesłuchanie powoda P. G., e-protokół z dnia 6.11.2014 r. od 33:58 do 01:09:31);

W dniu 26.06.2012 r. spółka (...)wystąpiła o udzielenie praw ochronnych do używania powyższego znaku towarowego. Na podstawie decyzji Urzędu Patentowego z dnia 26 lipca 2013 r. spółka (...)nabyła prawa ochronne do tego znaku.

( dowód: potwierdzenie przyjęcia zgłoszenia z dnia 27.06.2012 r. wraz z podaniem k. 27- 31, k. 150 decyzja Urzędu Patentowego RP z dnia 26 lipca 2013 r. – k. 25);

Spółka (...)pismem datowanym na dzień 07.05.2012 r. wezwała (...) Spółkę z o. o.z siedzibą we W.- w wezwaniu przesądowym - do natychmiastowego zaprzestania działań nieuczciwej konkurencji w rozumieniu ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji polegających na:

- oznaczeniu przedsiębiorstwa powoda jako spółkę (...), które może wprowadzać potencjalnych klientów w błąd co to tożsamości tej spółki i powiązania z pozwana spółką,

- wykorzystaniu informacji stanowiących tajemnicę handlowe spółki (...),

- nakłanianie klientów (...)do niewykonania lub nienależytego wykonania umowy w celu i przysporzenia sobie korzyści ,

- pod rygorem skierowania sprawy na drogę sądową.

Kolejne takie pismo pozwana spółka wysłała do powoda, jako Prezesa Zarządu Spółki (...). (...)w dniu 13.07.2012 r. dodając, że wzywa również powoda do zaprzestania bezprawnego używania oznaczenia firmy logotypem, będącym własnością spółki (...).

( dowód: wezwanie do zaprzestania naruszeń k. 85-87, pismo z dnia 13.07.2012 r. k. 88);

(...) Spółka z o.o.skierowała do nieokreślonej grupy podmiotów, w tym m.in. do spółek: (...) sp. z o.o., (...) sp. z o.o., (...) sp. z o.o., (...). sp. z o.o. (...)sp. z o.o., (...) sp. z o.o., (...) sp. z o.o., (...)- (...), pisma, w których wskazała, że:

„Klient nasz d ysponuje niepokojącymi informacjami, iż firma, którą zarządza Pan G.używa logo, które stanowi własność spółki (...) sp. z o.o., co może wprowadzać w błąd potencjalnych i obecnych kontrahentów, co do tożsamości podmiotów gospodarczych.

Pan G.składa również oferty handlowe, których treść i forma sugerują działania w imieniu (...) Budownictwo sp. z o.o.

Pragnę wskazać iż stan ten implikował konieczność podjęcia szeregu inicjatyw mających na celu ochronę (...) sp. z o.o.i przeciwdziałaniu nieuczciwej konkurencji

Sprawy te są w toku, zatem niniejsze pismo służyć ma wyjaśnieniu wszelkich okoliczności które stworzą wątpliwości co do tożsamości firmy (...) sp. z o.o., z osiągnięć której bezprawnie próbuje skorzystać P. G., jak i wspólnicy utworzonej przez niego spółki.

Raz jeszcze podkreślam, że dotyczy to używania znaku firmowego spółki (...) sp. z o.o.i celowego używania zbieżności nazw.

Do czasu zakończenia postępowań formalnoprawnych związanych z odpowiedzialnością za czyny nieuczciwej konkurencji uprzejmie zalecam szczególną ostrożność w zakresie przyjmowania ofert bez uprzedniego upewnienia się co do tożsamości firmy.”

Pisma te datowane były na dzień 16 lipca 2012 r. i 31 sierpnia 2012 r., oraz jedno pismo pochodziło z 28 maja 2013 r.

Z częścią w/w podmiotów, Spółka (...). (...) wcześniej współpracowała, jak m.in. ze spółką z grupy podmiotów koreańskich (...) Spółką z o.o.

(dowód: listy wysyłane przez pozwaną spółkę - k. 35-48, k. 50-51, korespondencja - k. 206-207, zeznania M. L., e-protokół z dnia 6.11.2014 r. od 01:32 do 07:23, zeznania P. H. , akta sprawy X GC 213/14, przesłuchanie A. L. w charakterze pozwanego, e- protokół z dnia 6.11.2014 r. od 01:09:31-do 01:32:59);

Powód, kiedy dowiedział się o treści wysyłanych listów wezwał, pismem z dnia 17.08.2012 r., stronę pozwaną do zaniechania naruszeń i usunięcia skutków naruszeń.

W odpowiedzi pełnomocnik pozwanej Spółki wskazał, iż pisma mają charakter informacyjny. Dodał też, że postulaty powoda, które zostały zgłoszone w sprawie rejestrowej, toczącej się przed Sądem Rejonowym dla Wrocławia - Fabrycznej we Wrocławiu zostały przez ten Sąd negatywnie rozpoznane.

( dowód: pismo z dnia 17 .08.2012 r., - k. 32 r. pismo z dnia 17 października 2013 r.- k. 49);

Postanowieniem z dnia 25.03.2013 r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Fabrycznej we Wrocławiu w sprawie WR VI Ns Rej. KRS (...), oddalił wniosek P. G.o zobowiązanie zarządu (...) Spółki z o.o.(spółki zależnej od (...) Spółki z o. o.) do udostępnienia do wglądu dokumentów spółki (...).

( dowód: postanowienie Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej , sygn. akt WR VI Ns Rej. KRS (...) - k. 60-67);

Kolejnym postanowieniem z dnia 14.10.2013 r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Fabrycznej we Wrocławiu w sprawie WR VI Ns -Rej. KRS (...)zobowiązał zarząd spółki (...)do udostępnienia wspólnikowi P. G.wglądu do dokumentów tej spółki.

( dowód: postanowienie Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej we Wrocławiu, sygn. akt WR VI Ns -Rej. KRS (...) - k. 52-58);

W dniu 28.01.2013 r. powód wniósł do Sądu Okręgowego we Wrocławiu, do X Wydziału Gospodarczego pozew o rozwiązanie spółki (...)i nieprawomocnym wyrokiem z dnia 18.09.2014 r. Sąd Okręgowy uwzględnił żądanie pozwu i rozwiązał (...). (...) Spółkę z o. o. z siedzibą w B..

Przy czym od 2013 r. pomiędzy powodem a pozwaną spółką toczyło się szereg innych procesów, w tym m.in. o wyłączenie wspólnika (powoda) ze spółki zależnej od (...) Spółki z o.o.(powództwo zostało oddalone ale wyrok w sprawie nie jest jeszcze prawomocny). Wytoczona była również sprawa o zapłatę z powództwa (...) Spółki z o. o.z siedzibą w B.przeciwko powodowi, w której w dniu 28.06.2013 r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia we Wrocławiu wydał wyrok.

Nadto we wrześniu 2012 r. powód skierował przeciwko A. L. prywatny akt oskarżenia (pomawianie powoda wobec pracowników i kontrahentów Spółki polegające na nazywaniu go „ złodziejem i oszustem”.

( dowód: wyrok Sądu Okręgowego z dnia 18.09.2014 r., w sprawie X GC 74/13 wraz z uzasadnieniem k. 252-265, wyrok Sądu Rejonowego dla Wrocławia Krzyków we Wrocławiu z dnia 5.09.2014 r. – k. 266, przesłuchanie powoda P. G., e-protokół z dnia 6.11.2014 r. od 33:58 do 01:09:31, przesłuchanie A. L. w charakterze pozwanego, e- protokół z dnia 6.11.2014r. od 01:09:31-do 01:32:59);

Powód pismem z dnia 4.10.2013 r. wezwał A. L., jako prezesa zarządu pozwanej spółki, do zaniechania naruszeń dóbr osobistych powoda oraz usunięcia skutków naruszeń.

( dowód: wezwania do zaniechania naruszeń dóbr osobistych oraz usunięcia skutków naruszeń dóbr osobistych z 04.10.2013r. wraz z potwierdzeniem doręczenia tego wezwania- k. 13-15);

W dniu 31 marca 2014 r. (...). (...) Spółka z o. o. z siedzibą w B.złożyła pozew przeciwko (...). (...) Spółce z o. o.z siedzibą we W.o zakazanie czynów nieuczciwej konkurencji. Sprawa jest w toku.

W tym samym dniu (...). (...) Spółka z o. o. z siedzibą w B.złożyła wniosek do Urzędu Patentowego o unieważnienie prawa ochronnego na znak towarowy.

Wcześniej, bo pismem z dnia 24.03.2014 r. Spółka (...). (...) wezwała Spółkę (...). (...)do zaprzestania naruszeń polegających na używaniu nazwy i logo powodowej spółki oznaczeniem usług znakiem słowno - graficznym i przeproszenia pod rygorem skierowania sprawę na drogę postępowania sądowego

( dowód: pozew k. 142-146, odpowiedź na pozew k. 167-173, wniosek k. 147-148, odpowiedź na wniosek k. 162-166, pismo z dnia 24.03.2014r. k. 151-152).

Sąd zważył, co następuje:

W rozpoznawanej sprawie powód domagał się ochrony dóbr osobistych poprzez nakazanie stronie pozwanej złożenia oświadczenia o treści wskazanej w pozwie oraz zasądzenie od strony pozwanej kwoty 5 000 zł na rzecz Fundacji na ratunek dzieciom z chorobą nowotworową, wskazując, że strona pozwana w pismach skierowanych w lipcu i sierpniu 2012 r. oraz w maju 2013 r. do wybranych podmiotów naruszyła dobra osobiste powoda, w szczególności dobre imię, honor, nieskazitelną opinię zawodową i prywatną, w szczególności poprzez wskazanie, że wobec powoda podjęto szereg inicjatyw mających na celu przeciwdziałanie nieuczciwej konkurencji w stosunku do powoda, że są to postępowania formalnoprawne, które są w toku oraz, że P. G.bezprawnie używa znaku firmowego (...) Spółki z o. o.

Pozwana (...) Spółka z o.o.z siedzibą w B.wnosząc natomiast o oddalenie powództwa wskazywała, że pisma kierowane do podmiotów, z którymi współpracowała, nie stanowiły naruszenia dóbr osobistych powoda, ponieważ twierdzenia co do faktów zawarte w tych pismach były zgodne z rzeczywistością i miały jedynie charakter informacyjny, a nade wszystko nie były bezprawne. Pozwana działała w uzasadnionym interesie spółki.

Podstawą roszczeń powoda o ochronę dóbr osobistych są przepisy art. 23 i 24 k.c.

Zgodnie z art. 23 k.c. dobra osobiste człowieka, jak w szczególności zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska, pozostają pod ochroną prawa cywilnego niezależnie od ochrony przewidzianej w innych przepisach.

Natomiast w myśl art. 24 § 1 k.c. ten, czyje dobro osobiste zostaje zagrożone cudzym działaniem, może żądać zaniechania tego działania, chyba że nie jest ono bezprawne. W razie dokonanego naruszenia może on także żądać, ażeby osoba, która dopuściła się naruszenia, dopełniła czynności potrzebnych do usunięcia jego skutków, w szczególności ażeby złożyła oświadczenie odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie. Na zasadach przewidzianych w kodeksie może on również żądać zadośćuczynienia pieniężnego lub zapłaty odpowiedniej sumy pieniężnej na wskazany cel społeczny.

Przy czym na gruncie procesu o ochronę dóbr osobistych zasady rozkładu ciężaru dowodu kształtują się odmiennie w stosunku do zasad obowiązujących na gruncie „zwykłego” procesu cywilnego. Powód musi wykazać tylko fakt zaistnienia zdarzenia, które naruszać może jego dobra osobiste, na pozwanym natomiast ciąży obowiązek wykazania, że zachowanie to nie pozostawało bezprawne.

W niniejszej sprawie powód, występujący jako osoba prowadząca działalności gospodarczą, upatrywał naruszenia swych dóbr osobistych głównie w twierdzeniach zawierających, jego zdaniem nieprawdziwe informacje, a dotyczących tego, że używa w zarządzanej przez siebie Spółce (...)znaku firmowego należącego do spółki (...), a także że w stosunku do niego i kierowanej przez niego spółki, są prowadzone postępowania formalnoprawne związane z naruszeniem przez niego zasad uczciwej konkurencji.

Powyższe, zdaniem powoda, nie polegało na prawdzie i przedstawiało powoda w niekorzystnym świetle, sugerując, że powód, jako osoba prowadząca przedsiębiorstwo nie szanuje własności, jest osobą z gruntu nieuczciwą i nierzetelną, nie zachowuje się etycznie.

Przypomnieć w tym miejscu należy, że cześć człowieka obejmuje dwa aspekty: dobre imię (cześć zewnętrzna) i godność (cześć wewnętrzna). Przyrodzona i niezbywalna godność człowieka stanowi źródło wolności i praw człowieka (art. 30 Konstytucji RP). Konkretyzuje się w poczuciu własnej wartości człowieka i oczekiwaniu szacunku ze strony innych ludzi. Naruszenie godności polega z reguły na ubliżeniu komuś. Naruszenie dobrego imienia polega na pomówieniu o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć tę osobę w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności. Może tu chodzić zarówno o rozpowszechnianie wiadomości określonej treści, która stanowi zarzut pod adresem jednostki, jak i wyrażanie ujemnej oceny jej działalności (J. W., Niemajątkowa..., s. 60). Niejednokrotnie naruszanie czci przejawiać się będzie w obu aspektach. Jak wyjaśnił SN w wyroku z dnia 29 października 1971 r., II CR 455/71, OSNCP 1972, Nr 4, poz. 77, z glosą E. R., PiP 1973, z. 6, s. 167: "Cześć, dobre imię, dobra sława człowieka są pojęciami obejmującymi wszystkie dziedziny jego życia osobistego, zawodowego i społecznego. Naruszenie czci może więc nastąpić zarówno przez pomówienie o ujemne postępowanie w życiu osobistym i rodzinnym, jak i przez zarzucenie niewłaściwego postępowania w życiu zawodowym, naruszające dobre imię danej osoby i mogące narazić ją na utratę zaufania potrzebnego do wykonywania zawodu lub innej działalności". (patrz Paweł Księżak, Komentarz do art. 23 i 24 k.c., lex/el 2009).

W kontekście powyższego sformułowanie, że strona pozwana wszczęła „postępowania formalnoprawne" mające na celu przeciwdziałanie nieuczciwej konkurencji przez powoda nasuwają jednoznaczne negatywne skojarzenia dla każdego odbiorcy tego pisma, że wobec powoda wytoczone zostały procesy cywilne, oparte na zarzucie nieuczciwej konkurencji. Powód - w świetle wymowy tych pism - prowadzi swoją działalność w sposób nieuczciwy, naruszając zasady obrotu gospodarczego, podszywając się nijako pod spółkę pozwaną by korzystać z jej doświadczenia i utrwalonych kontaktów, jednocześnie używając jej logo.

Analiza treści omawianych pism nie pozostawia wątpliwości, że takie przedstawienie faktów i okoliczności związanych z działalnością powoda podważa jego autorytet i zaufanie, które są niezwykle istotne w jego pracy. W bieżącej działalności powód funkcjonuje w otoczeniu firm z branży budowlanej oraz produkcyjnych i handlowych, w tym o kapitale zagranicznym. W międzynarodowych koncernach ochrona własności stanowi dobro nadrzędne, zaś znaki firmowe wiązane są z ogromną wartością - prestiżową i ekonomiczną. Mając na względzie charakter wykonywanego przez niego zawodu oraz rodzaj i wagę piastowanego stanowiska - imię oraz nieskazitelna opinia są absolutnie niezbędne dla jego zawodowego funkcjonowania. Dla potencjalnych klientów rzetelność i przymioty osobiste powoda stanowią o powierzeniu mu inwestycji budowlanych, w tym w ramach kierowanej przez niego spółki. Kwestia rzetelności kontrahenta, jego uczciwości, renomy i etycznego działania stanowią o powodzeniu działalności.

Tym samym Sąd uznał, iż istotnie doszło do naruszenia dóbr osobistych powoda w postaci jego czci, wizerunku, dobrej sławy, godności osobistej, dobrego imienia i kompetencji zawodowych. Wypowiedzi strony pozwanej, które legły u podstaw roszczenia powoda, przekroczyły miarę właściwej dla tego rodzaju dozwolonej informacji.

Dlatego też, ponieważ doszło do naruszenia dóbr osobistych powoda, na pozwanym w światle wcześnie przedstawionej interpretacji przepisu art. 23 i 24 k.c. spoczywał obowiązek wykazania, że naruszenie to nie miało charakteru bezprawnego

Przy czym bezprawność naruszenia czci czy dobrego imienia wyłączyć może jedynie podawanie informacji prawdziwych i o ile sprawca działał w obronie uzasadnionego interesu.

Pozwany wskazywał, co należy przypomnieć, że informacja była prawdziwa, a nadto że pozwana Spółka stanęła przed koniecznością ochrony przed zachowaniem powoda, noszącego znamiona naruszeń zasad uczciwej konkurencji i lojalności, pomiędzy wspólnikami, co uzasadnia wniosek o oddalenie powództwa z uwagi na zasady współżycia społecznego.

Niemniej jednak, nawet jeśliby przyjąć, że pozwana spółka próbowała bronić swoich zagrożonych interesów przed działaniami powoda, to jeszcze należałoby wykazać, że twierdzenia te były prawdziwe.

Zatem pozwany, zgodnie z art. 6 k.c., powinien wykazać, że informacje podane w omawianych pismach były prawdziwe.

Pozwany jednak nie sprostał swojemu obowiązkowi, bowiem analizując treść pism w kontekście zebranego w niniejszej sprawie materiału dowodowego, Sąd doszedł do wniosku, że treść tych pism nie była zgodna z prawdą.

Odnosząc się do pierwszej kwestii, a to związanej z umieszczeniem w treści listu zarzutu, jakoby (...)podjęło „szereg inicjatyw mających celu przeciwdziałaniu nieuczciwej konkurencji", a w stosunku do powoda prowadzone są „postępowania formalnoprawne", Sąd doszedł do przekonania, że te twierdzenia nie odzwierciedlały prawdziwego stanu rzeczy. Otóż na dzień sporządzania tych pism nie toczyły się jakiekolwiek procesy, których celem było przeciwdziałanie nieuczciwej konkurencji, ani żadne inne postępowania. Z ustaleń Sądu wynika jedynie, że przed wysłaniem tych listów pozwana spółka (...)pismem datowanym na dzień 7.05.2012 r. wezwała powoda (określając to jako wezwanie przesądowe) do natychmiastowego zaprzestania działań nieuczciwej konkurencji w rozumieniu ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Niemniej jednak takie wezwanie nie jest tożsame z prowadzonym postępowaniem publicznoprawnym w sprawie nieuczciwej konkurencji, z czego pozwana, jako profesjonalny podmiot gospodarczy, musiała zdawać sobie sprawę. Postępowania formalnoprawne w powszechnym odbiorze to procesy wszczęte przed uprawnionym organem, sądem, wytoczone według określonych reguł i w celu osiągnięcia efektu w postaci przewidzianego prawem orzeczenia. Adresaci pisma wytworzonego przez stronę pozwaną - podmioty gospodarcze nie mogły rozumieć stwierdzenia „wytoczenia postępowań formalnoprawnych” w inny sposób.

Procesy sądowe istotnie zostały wytoczone przez pozwaną spółkę ale dopiero później, w szczególności pozew przeciwko Spółce prowadzonej przez powoda o zakazanie czynów nieuczciwej konkurencji został złożony dopiero w dniu 31 marca 2014 r.

W tym samym dniu tj. 31.03.2014 r., pozwana spółka wystąpiła z wnioskiem do Urzędu Patentowego o unieważnienie prawa ochronnego na znak towarowy.

Tym samym sformułowania, które znalazły się w pismach z lipca i sierpnia 2012 r. nie były zgodne z prawdą.

Niezgodne z prawdą były też twierdzenia pozwanej spółki zawarte w wysłanych pismach, że logo którym obecnie posługuje się spółka prowadzona przez powoda należy do pozwanej spółki. Z zebranego materiału dowodowego, w tym protokołów przekazania praw autorskich do wybranego logo oraz korespondencji mailowej i dokumentacji projektowej, a także zeznań świadka D. B.i przesłuchania powoda wynika, że znak co do którego powstał zarzut, nigdy nie należał do pozwanej spółki. Powód pełniąc jeszcze funkcję prezesa pozwanej spółki zlecił firmie (...), żeby zaprojektowała nowy „odświeżony” znak graficzny dla spółki (...). Firma (...)wykonała 3 projekty logo spółki, a dla lepszej ich wizualizacji umieściła wzory na różnych przedmiotach, w tym na samochodzie spółki, który był wystawiany w galeriach handlowych. Pozwana spółka zapłaciła firmie (...)za wykonanie tych projektów, ale w obrocie handlowym nie posługiwała się wówczas żadnym z nich, albowiem nie nabyła do nich praw. Ostatecznie z przedstawionych trzech koncepcji znaku pozwana spółka nabyła jeden, najbardziej zbliżony do wczesnej używanego i zawarła wówczas umowę przeniesienia praw autorskich do tego znaku. Odrzuciła natomiast m.in. ten znak, który w późniejszym czasie od projektanta nabył powód. Przy czym został on odrzucony, bowiem najbardziej odbiegał od dotychczasowego logo. Było to logo w formie graficznej inicjału (...)z jednoczesnym zachowanie charakterystycznych (...).

Materiał dowodowy zebrany w tej sprawie nie pozostawia również wątpliwości, że to spółka powoda nabyła prawa autorskie do tego logo, zapłaciła za niego i decyzją urzędu patentowego uzyskała ochronę prawną tego znaku. Gdy strona pozwana zarzucała powodowi działanie bezprawne w tym zakresie, trwała już ochrona znaku.

Z tych wszystkich względów Sąd uznał, że pozwana spółka naruszyła w sposób bezprawny dobra osobiste powoda i w związku z tym Sąd uwzględnił zgłoszone przez powoda żądanie dotyczące przeproszenia powoda w sposób wskazany w pozwie.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w punkcie I sentencji wyroku.

Powód domagał się również zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę w kwocie 5 000 zł na wskazany przez niego cel społeczny.

Stosownie do art. 24 § 1 zd. 3 k.c., na zasadach przewidzianych w kodeksie można żądać zadośćuczynienia pieniężnego lub zapłaty odpowiedniej sumy pieniężnej na wskazany cel społeczny.

Przy czym przepis art. 448 k.c. stanowi, że w razie naruszenia dobra osobistego sąd może przyznać temu, czyje dobro osobiste zostało naruszone, odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę lub na jego żądanie zasądzić odpowiednią sumę pieniężną na wskazany przez niego cel społeczny, niezależnie od innych środków potrzebnych do usunięcia skutków naruszenia. Głównym celem przyznania ochrony w formie majątkowej jest w pierwszej kolejności zrekompensowanie i złagodzenie doznanej krzywdy moralnej. Wysokość zadośćuczynienia winna zależeć przede wszystkim od wielkości doznanej krzywdy, uwzględniać winna również stopień negatywnych konsekwencji dla pokrzywdzonego wynikających z dokonanego naruszenia dobra osobistego.

W niniejszej sprawie, oprócz twierdzeń powoda i dołączonych pism, powód nie wykazał właściwie jak daleko i w jakim stopniu jego dobra osobiste zostały naruszone. Nie wykazał powód w szczególności czy istotnie pisma te zdyskredytowały powoda na rynku budowlanym, czy spowodowały wycofanie kontrahentów ze współpracy z powodem.

Ponadto oddalając żądanie w tym zakresie Sąd miał na uwadze całokształt okoliczności sprawy, w tym okoliczności, w jakich powstała spółka kierowana przez powoda, zbieżność nazw tych spółek oraz podobieństwo logo, którym się posługują, co w całości mogło powodować, w odczuciu strony pozwanej, stan zagrożenia i konieczność działania we własnym interesie.

Dlatego też w pozostałej części oddalono powództwo w punkcie II sentencji wyroku.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 100 zd. 1 k.p.c., przyjmując, że powód wygrał niniejszą sprawę w połowie.

Na koszty poniesione przez powoda składają się: opłaty od pozwu w łącznej wysokości 850 zł, wynagrodzenie pełnomocnika powoda - w zakresie roszczenia niemajątkowego – w wysokości 360 zł oraz w zakresie roszczenia majątkowego w wysokości 1 200 zł (zgodnie z § 6 pkt 4 i § 10 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (…) i opłata skarbowa od pełnomocnictwa - 17 zł. Łącznie 2 427 zł.

Koszty procesu strony pozwanej to koszty zastępstwa procesowego w wysokości - w zakresie roszczenia niemajątkowego – 360 zł oraz w zakresie roszczenia majątkowego w wysokości 1 200 zł powiększone o opłatę skarbową od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł. Łącznie 1 577 zł.

Po stosunkowym rozliczeniu kosztów procesu pozwany powinien zwrócić powodowi z tego tytułu kwotę 425 zł.