Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Kraków, 29 września 2015r.

Sąd Okręgowy w Krakowie Wydz. IX Gospodarczy w składzie:

sędzia SO Dariusz Pawłyszcze

protokólant st. sekr. sąd. Aleksander Powroźnik

po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym w Krakowie 29 września 2015r. sprawy z powództwa (...) Sp. z o.o. w K. przeciwko (...) Sp. z o.o. w P. o pozbawienie wykonalności ugody sądowej i zapłatę 238.000 zł z ustawowymi odsetkami od 13 maja 2014r.

I pozbawia wykonalności ugodę zawartą przez strony w dniu 12 maja 2011r. przed SR Poznań-Stare Miasto w Poznaniu (sygn. X.GCo.137/11) w zakresie obowiązku zapłaty 54.617 (pięćdziesiąt cztery tysiące

sześćset siedemnaście) zł ustanowionego w § (...) lit. (...) ugody;

II zasądza od pozwanej na rzecz powódki 52.000 (pięćdziesiąt dwa tysiące) zł z ustawowymi odsetkami od 13 maja 2014r. wraz z kosztami postępowania 1.000 (jeden tysiąc) zł;

III oddala żądanie pozbawienia wykonalności w zakresie obowiązku zapłaty 7.383 zł oraz zapłaty 186.000 zł z odsetkami.

UZASADNIENIE

Powodowy dłużnik (lider konsorcjum) wniósł o pozbawienie wykonalności ugody sądowej z 12 maja 2011r. [k.89] w zakresie obowiązku zapłaty pierwszych trzech rat w wysokości 300.000 zł, ponieważ zapłacił tę sumę w następujący sposób:

1. przelewami 62.000 zł,

2. w pozostałym zakresie przez potrącenie z wierzytelnościami w wysokości:

a) 98.400 zł tytułem wynagrodzenia za przeprojektowanie dachu wykonane dla zamawiającego przez dłużnika (lidera konsorcjum) w wykonaniu obowiązku pozwanego wierzyciela (partnera konsorcjum),

b) 130.000 zł tytułem zwrotu kosztów zatrudnienia projektantów wykonujących rysunki gabarytowe, których pozwany partner nie wykonał wbrew swoim obowiązkom wynikającym z nadzoru autorskiego,

c) 23.242,46 zł tytułem obciążającej partnera zgodnie z umową stron części kary umownej (18%) zapłaconej przez powodowego lidera zamawiającemu,

d) 52.000 zł tytułem nabytego przez powoda (cesjonariusza) wynagrodzenia cedenta za wykonanie projektu na zamówienie pozwanego.

W odpowiedzi na pozew [k.183] oraz pismach z 13 maja 2014r. [k.337] i 6 czerwca 2014r. [k.341] pozwany wierzyciel wniósł o oddalenie powództwa, ponieważ:

1. wpłatę 62.000 zł zaliczył na odsetki,

2. wierzytelności przedstawione do potrącenia nie istnieją:

a) ze względu na zmianę konstrukcji dachu zamawiający umową z 11 października 2001r. zamówił u konsorcjantów przeprojektowanie dachu za dodatkowym wynagrodzeniem, każdy z konsorcjantów wykonał swoją część prac projektowych i umowa stron nie przewidywała zwrotu powodowemu liderowi jakichkolwiek kosztów [k.339],

b) lider nie wykazał poniesienia kosztów sporządzenia jakichkolwiek rysunków, a nawet jeśli wykonał jakieś rysunki, to obowiązek ich wykonania nie obciążał partnera [k.337],

c) lider nie ma podstaw do obciążenia partnera częścią kary zapłaconej zamawiającemu [k.253 21m],

d) powód nie wykazał nabycia od podwykonawcy pozwanego wierzytelności, która i tak nie istnieje, gdyż ze względu na wady projektu pozwany obniżył wynagrodzenie swojego podwykonawcy właśnie o 52.000 zł.

Ze względu na skuteczną egzekucję ugody w zakresie obowiązku zapłaty 238.000 zł powodowy dłużnik pismem z 12 maja 2014r. [k.261] powód zamiast pozbawienia ugody wykonalności w tym zakresie wniósł o zasądzenie od pozwanego wierzyciela 238.000 zł z ustawowymi odsetkami od 13 maja 2014r. Prawomocnym postanowieniem z 7 lipca 2015r. [k.479] sąd umorzył postępowanie co do żądania pozbawienia wykonalności w zakresie obowiązku zapłaty 238.000 zł.

Sąd ustalił, co następuje:

Strony zawarły w dniu 2 marca 2008r. umowę konsorcjum [k.59], przedmiotem której było opracowanie koncepcji architektonicznej i wykonanie dokumentacji projektowej (...) w C.. Pozwany partner miał wykonywać prace projektowe w branży konstrukcyjnej i pełnić nadzór autorski w tym zakresie, a powodowy lider miał wykonać pozostałe prace (§ (...)). Wobec zamawiającego strony miały odpowiadać solidarnie (§ (...)), a w stosunku wewnętrznym każdy z konsorcjantów miał ponosić konsekwencje działań własnych i swojego podwykonawcy, w tym nieterminowości (§ (...) ust. (...)). Lider miał płacić partnerowi jego część wynagrodzenia po otrzymaniu wynagrodzenia od zamawiającego.

Następnie 4 czerwca 2008r. została zawarta umowa [k.64] między Gminą Miejską K. a konsorcjantami (stronami procesu) na wykonanie dokumentacji projektowej do wykonania robót budowanych oraz specyfikacji technicznych i odbioru robót. Konsorcjanci mieli wykonać projekt budowlany (oznaczony w umowie jako etap II) w ciągu 7 miesięcy od zawarcia umowy, a projekt wykonawczy (etap III) w ciągu 4 miesięcy od uzyskania ostatecznego pozwolenia na budowę (§ (...)) – pod rygorem kary 0,1% wynagrodzenia za dany etap za dzień opóźnienia (§ (...)).

W dniu 2 kwietnia 2009r. powodowy lider działający w imieniu zamawiającego uzyskał pozwolenie na budowę hali w oparciu o projekt budowlany [k.91]. Następnie konsorcjanci wykonali bardziej szczegółowy projekt wykonawczy i w dniu 30 października 2009r. lider przekazał go zamawiającemu [protokół k.94]. W dniu 15 grudnia 2009r. zamawiający obciążył lidera karą umowną w kwocie 129.124,80 zł za 27 dni opóźnienia w złożeniu projektu wykonawczego [k.98]

W dniu 20 kwietnia 2010r. zamawiający (inwestor), (...) S.A. (inwestor zastępczy) i konsorcjanci zawarli porozumienie [k.82] regulujące zasady współpracy w toku wyłaniania wykonawcy i samej budowy, a w szczególności (...) S.A. przejęła prawa i obowiązki zamawiającego z umowy z 4 czerwca 2008r.

Mimo zapłaty wynagrodzeń częściowych przez zamawiającego lider nie płacił sum należnych partnerowi i po koniec 2009r. zadłużenie wynosiło 374.860 zł (dwie faktury). Ponadto od 22 kwietnia 2008r. pozwany lider zalegał powodowemu partnerowi z zapłatą 108.600 zł z tytułu wcześniejszej współpracy stron przy projektowaniu biblioteki Politechniki (...). W dniu 12 maja 2011r. przed SR Poznań-Stare Miasto strony zawarły ugodę [k.89], którą lider uznał powyższe zadłużenie w wysokości 483.460 zł z ustawowymi odsetkami od dni wskazanych w fakturach jako terminy płatności (§ (...)) i zobowiązał się zapłacić należność główną w ratach po 100.000 zł płatnych do 10 czerwca, lipca, sierpnia i października 2011r. oraz 83.460 zł do 10 listopada 2011r., a partner zrzekł się odsetek. Jednakże w razie nienależytego wykonania ugody partner odzyskiwał prawo do dochodzenia odsetek określonych w §(...) ugody (§ (...) ugody).

Powodowy dłużnik nie wykonywał ugody i po upływie terminu zapłaty trzeciej raty pozwany wierzyciel wniósł o nadanie klauzuli wykonalności co do obowiązku zapłaty trzech pierwszych rat, a SR Poznań-Stare Miasto postanowieniem z 10 października 2011r. uwzględnił wniosek. Przed wszczęciem egzekucji dłużnik zapłacił tylko 62.000 zł: 30.000 zł w dniu 25 października 2012r. wskazując jako tytuł wpłaty trzecią z faktur objętych ugodą [k.43] oraz bez wskazania tytułu wpłaty 12.000 zł w dniu 12 grudnia 2012r. [k.44] i 20.000 zł w dniu 20 grudnia 2012r. [k.45]. Komornik wszczął egzekucję w dniu 10 września 2013r. [k.57], a pozwany wierzyciel pismem z 12 września 2013r. [k.202] wszystkie 3 wpłaty na sumę 62.000 zł zaliczył na poczet odsetek.

Zamawiający postanowił zastosować scenę podwieszoną do dachu, co wymagało przeprojektowania dachu (bez zmiany pozwolenia na budowę). Umową z 11 października 2011r. [k.376] zamawiający zamówił u konsorcjantów przeprojektowanie dachu za dodatkowym wynagrodzeniem 504.300 zł (§ (...)). W dniu 23 maja 2012r. lider wystawił partnerowi fakturę [k.49] na sumę 98.400 zł za partnera prac przy przeprojektowaniu konstrukcji dachu.

W trakcie budowy w okresie od lipca 2009r. do kwietnia 2013r. projektanci powodowego lidera mailami żądali od pozwanego partnera doprecyzowania rysunków lub sporządzenia dodatkowych rysunków [k.99-117]. Od lutego 2012r. lider zatrudniał dodatkowo projektantów na podstawie umów o dzieło [k.275-289] w celu wykonania rysunków gabarytowych konstrukcyjnych. Łączne wynagrodzenie dodatkowych projektantów wyniosło 136.222 zł. Ponadto lider zlecił wykonywanie bieżącego nadzoru autorskiego w branży konstrukcyjnej J. S., która w sierpniu 2013 r. przejęła obowiązki w tym zakresie. [zgłoszenie do wykonawcy k.292]. P. J. S. otrzymała wynagrodzenie 30.135 zł [faktury k.331,332]. Umową z 2 maja 2012r. [k.272] lider zamówił wykonanie rysunków gabarytowych u powiązanej spółki (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Sp.k. W dniu 31 października 2012 r. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Sp.k. wystawiła powodowemu liderowi fakturę [k.144] na sumę 130.000 zł za wykonanie rysunków gabarytowych, a lider w dniu 4 września 2013r. wystawił refakturę [k.54] pozwanemu partnerowi.

Pozwany projektował przebudowę stadionu miejskiego w K. i część prac zamówił u (...)Sp. j., która ostatnią fakturę [k.50] na sumę 122.000 zł wystawiła 14 grudnia 2010r. Zamawiający, tj. Miasto K., podnosił braki w dokumentacji projektowej. Mailem z 23 stycznia 2012r. [k.402] pozwany przesłał zastrzeżenia zamawiającego (...)z wezwaniem do ustosunkowania się. Z faktury na sumę 122.000 zł pozwany zapłacił 70.000 zł i w dniu 20 lutego 2012 r. (...)Sp.j. wezwała pozwanego do zapłaty kwoty 52.000 zł tytułem reszty wynagrodzenia [k.51]. Pismem z 2 marca 2012r. [k.381-401] Miasto K. przesłało zestawienie wad i braków w dokumentacji.

Umową z 2 września 2013r. [k.420] powód nabył od (...)Sp.j. powyższą wierzytelność na sumę 52.000 zł, o czym powodowy cesjonariusz poinformował pozwanego pismem z 4 września 2013r. [k.52]. W toku niniejszego procesu pozwany w piśmie z 6 czerwca 2014r. złożył powodowi oświadczenie o obniżeniu wynagrodzenia o sumę 52.000 zł ze względu na wady dokumentacji [k.357].

W dniu 4 września 2013r. powodowy lider wystawił pozwanemu partnerowi notę księgową [k.53] na sumę 23.242,46 zł tytułem 18% kary za opóźnienie potrąconej przez zamawiającego z wynagrodzenia (w oparciu o przytoczoną wyżej notę zamawiającego z 15 grudnia 2009r. k.98).

Pismem z 9 września 2013r . [k.46] powodowy dłużnik złożył oświadczenie o potrąceniu wierzytelności pozwanego z tytułu trzech pierwszych rat ugody z 12 maja 2011r. z wierzytelnościami powoda z tytułu wierzytelności nabytej od (...)Sp.j. (52.000 zł), 18% kary zapłaconej zamawiającemu (23.242,46 zł) i za wykonanie rysunków gabarytowych (130.000 zł) – razem 205.242,46 zł. Wg powodowego dłużnika jego trzy powyższe wierzytelności umorzyły się do sumy 139.600 zł z tytułu 3 pierwszych rat ugody (sumę 62.000 zł dłużnik uważał za zapłaconą przytoczonymi wyżej przelewami z jesieni 2012r.).

Pismem z 19 września 2013r. [k.205] pozwany partner wezwał powodowego lidera do wystawienia zamawiającemu faktury za wykonywanie nadzoru autorskiego pod rygorem zawiadomienia prokuratury o możliwości popełnienia przestępstwa przez zarząd lidera. Wg partnera na mocy umowy z zamawiającym z 4 czerwca 2008r. lider jest już uprawniony do wystawienia faktury na sumę 251.912,90 zł, z czego 18% przypada partnerowi. Wg pisma lider za nadzór autorski już otrzymał od zamawiającego 504.064,69 zł, z czego 18%, tj. 90.731,69 zł powinien zapłacić partnerowi, a zapłacił tylko 14.442,84 zł i zalega z zapłatą 76.288,85 zł. W tym samym dniu pozwany poinformował powoda [k.209], że nie uznaje skuteczności oświadczenia o potrąceniu.

Pismem z 5 maja 2014r. [k.334] pozwany wierzyciel złożył warunkowe oświadczenie o potrąceniu swoich wierzytelności z umowy konsorcjum z 4 czerwca 2008r. (76.288,85 zł z tytułu nadzoru autorskiego, 99.630 zł za projekt wykonawczy i 159.900 zł za konieczność wykonania dokumentacji zastępczej spowodowanej błędami lidera w dokumentacji architektonicznej) z wierzytelnościami powodowego dłużnika będącymi podstawą niniejszego powództwa. Pozwany oświadczył, że nie uznaje wierzytelności powoda i oświadczenie o potrąceniu składane jest „jedynie na wypadek uznania w jakimkolwiek postępowaniu, że wierzytelności te przysługują (...) Sp. z o.o.”.

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o oświadczenia stron niezaprzeczone przez stronę przeciwną (art. 229 i 230 K.p.c.). Strony nie przeczyły istnieniu i autentyczności kserokopii dokumentów złożonych przez stronę przeciwną. Dokonanie ustaleń faktycznych będących odzwierciedleniem treści niespornych dokumentów nie wymaga przeprowadzenia dowodu (tak SA w Krakowie w wyroku z 28 grudnia 2011r., I.ACa.1111/11). Dołączając do pisma określony dokument z intencją powołania się aprobująco na jego treść strona w istocie składa oświadczenie zgodne z treścią dokumentu.

Ponad ustalone fakty powód wnosił o ustalenie, że pozwany partner nie wykonał swoich obowiązków wynikających z umowy z 11 października 2011r. [k.376] o przeprojektowanie dachu za dodatkowym wynagrodzeniem 504.300 zł (dla obydwu konsorcjantów), z czego nieco ponad 200.000 zł dla pozwanego partnera [zeznanie M. K. k.430 46m], obowiązki te wykonał powód i przysługuje mu za to od partnera 98.400 zł. Powód nie uzasadnił należycie tej wierzytelności, tj. nie przytoczył faktów, z których wynikałoby istnienie wierzytelności. Powód nie wyjaśnił, jaki zakres dokumentacji określonej umową z 11 października 2011r. obciążał pozwanego, nie wyjaśnił, czego z tego zakresu nie wykonał pozwany, a wykonał za niego powód. Szef zespołu projektantów powoda M. K.zeznał [k.429 46m], że każdy z konsorcjantów wykonał swoją część dokumentacji.

Powód wnosił także o ustalenie, że na etapie wykonywania hali zaszła potrzeba wykonania szeregu dodatkowych rysunków, których wykonanie obciążało pozwanego. Wg powoda pozwany nie radził sobie z wykonywaniem na czas tych rysunków i był wspomagany przez powoda, który w tym celu zatrudnił dodatkowych projektantów. Do pozwu powód dołączył fakturę na sumę 130.000 zł [k.144] za wykonanie owych rysunków wystawioną przez powiązaną z powodową spółką (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Sp.k. Gdy w toku procesu sąd zażądał dokładniejszego uzasadnienia sumy żądanej za rysunki wykonane za pozwanego, powód pismem z 12 maja 2014r. zmienił uzasadnienie poniesionych kosztów z faktury przytoczonej wyżej na umowy o dzieło zawarte z projektantami [k.275-289], przy czym umowy te zostały zawarte przez powoda, a nie przez (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Sp.k.

Na fakt wykonywania rysunków za pozwanego powód powołał na świadków swoich pracowników M. K., T. B., M. W. i A. K.[k.14/15 i 325]. Ponieważ A. K. już nie pracowała u powoda, zobowiązał się on do wskazania jej adresu [k.325 25m], lecz go nie wskazał. Zeznania pozostałych trzech świadków [k.429,431,470] nie pozwalają na ustalenie zakresu rysunków wykonanych przez powoda za pozwanego. Świadkowie tylko ogólnikowo zeznawali, że pozwany nie radził sobie i konstruktorzy powoda musieli wykonywać rysunki za pozwanego.

Niesporne było, że na etapie wykonania powstała konieczność zsynchronizowania rysunków stalowych elementów konstrukcyjnych pozwanego z rysunkami elementów betonowych powoda. Spór dotyczył kwestii, kogo obciążało owo dostosowanie. Nie można wykluczyć, że pozwany nienależycie wywiązał się z obowiązku współpracy z powodem (art. 354 § 1 K.c.), lecz obowiązkiem powoda było jasne przedstawienie, jak powinna wyglądać współpraca na etapie synchronizacji rysunków stron, na czym polegały zaniechania pozwanego oraz powiązanie zaniechań pozwanego z dodatkowymi wydatkami powoda. Tymczasem powód zaakceptował fakturę powiązanej spółki na sumę 130.000 zł i zażądał zwrotu tej sumy przez pozwanego. Gdy sąd zażądał uzasadnienia wysokości faktury, powód pismem z 12 maja 2014r. przedłożył umowę z 2 maja 2012r. [k.272] z ową powiązaną spółką, która zobowiązała się do wykonywania do końca 2012 roku koniecznych rysunków za ryczałtowym wynagrodzeniem 130.000 zł, choć ilość rysunków do wykonania nie była wówczas jeszcze znana. Jednocześnie powód zaczął twierdzić, że za pozwanego rysunki wykonywali konstruktorzy zatrudnieni na umowy o dzieło (przez powoda, a nie przez spółkę powiązaną) – także dołączone do pisma z 12 maja 2014r. [k.275-289] - na sumę 136.222 zł. Powód wbrew art. 3 K.p.c. nie dążył do udokumentowania rzeczywistych kosztów poniesionych w związku z wykonywaniem rysunków za pozwanego. Wobec tego należy domniemywać, że zakres tych rysunków był niewielki albo konieczność ich sporządzenia przynajmniej częściowo obciążała powoda. Niewątpliwie sam fakt zatrudnienia przez powoda projektantów z branży konstrukcyjnej (tj. zakresu prac pozwanego) nie świadczy, iż wykonane przez niech rysunki powinny były zostać wykonane przez pozwanego, gdyż konieczność ich wykonania mogła wynikać także z błędów w części projektu wykonawczego wykonanej przez powoda. Pozwany swoje pierwotne rysunki wykonywał na bazie projektu powoda – wadliwego i niezupełnego w niektórych miejscach [zeznanie prezesa pozwanego k.476]. Dlatego sąd uznał wierzytelność w wysokości 130.000 zł z tytułu wykonywania rysunków za pozwanego za nieudowodnioną.

Prezes pozwanego zeznał [k.477 2:21], że (...)Sp.j. zgodziła się na obniżenie o 52.000 zł należnego jej o pozwanego wynagrodzenia za projekt stadionu miejskiego w K.. Jednakże poza przekonaniem prezesa pozwanego, że wspólnik G. S. zdawał sobie sprawę z wad swojego projektu, pozwany nie przedłożył dowodów na zgodę (...)Sp.j. na obniżenie wynagrodzenia.

Sąd zważył, co następuje:

Wszystkie 3 wpłaty powodowego dłużnika składające się na 62.000 zł zostały dokonane po terminie zapłaty pierwszej raty 100.000 zł i na podstawie § (...) ugody z 12 maja 2011r. pozwanemu wierzycielowi poza sumą określoną w ugodzie przysługiwały odsetki ustawowe od dni wskazanych w § (...) ugody.

Pismem z 12 września 2013r. [k.202] wierzyciel zaliczył wpłaty na odsetki. Art. 451 K.c. nie precyzuje terminu, w którym wierzyciel może skorzystać z prawa do zaliczenia wpłat, lecz niewątpliwie powinno to nastąpić bezpośrednio po zapłacie (tak samo SN w wyroku z 6 stycznia 2015 r., III CNP 1/14, LEX nr 1645268). Zatem oświadczenie wierzyciela złożone niemal po roku nie było skuteczne.

Płacąc 30.000 zł w dniu 25 października 2012r. dłużnik jako tytuł wpłaty wskazał należność z objętej ugodą faktury z 30 listopada 2009r. i skoro wierzyciel zaniechał niezwłocznego zaliczenia tej wpłaty na odsetki, podlega ona zaliczeniu na należność główną.

Natomiast płacąc 32.000 zł 12 i 20 grudnia 2012r. dłużnik nie wskazał tytułu wpłaty. Skoro także wierzyciel nie wskazał w należytym terminie sposobu zaliczenia, wpłaty podlegają zaliczeniu na dług najdawniej wymagalny, aczkolwiek w pierwszej kolejności na odsetki od tego długu wymagalne w dniu wpłaty. Najdawniej, od 22 kwietnia 2008r., była wymagalna wierzytelność w wysokości 108.600 zł. Odsetki ustawowe od 108.600 zł od 23 kwietnia 2008r. do 12 grudnia 2012r. wynoszą 7.124 zł. Zatem wpłata 12.000 zł w dniu 12 grudnia 2012r. pokryła odsetki do 12 grudnia 2012r. i zmniejszyła należność główną do 103.724 zł. Kolejna wpłata 20.000 zł z 20 grudnia 2012r. pokryła odsetki od 103.724 zł od 13 do 20 grudnia 2012r. w wysokości 259 zł i zmniejszyła dług do 83.983 zł. Zatem skutkiem wpłat 12.000 zł i 20.000 zł było wygaśnięcie obowiązku zapłaty I raty z ugody w zakresie 108.600-83.983 = 24.617 zł.

W sumie trzy wpłaty dłużnika w łącznej wysokości 62.000 zł zmniejszyły dług określony w § (...) ugody o 54.617 zł, gdyż suma 7.383 zł (7.124+259) podlega zaliczeniu na odsetki (przewidziane ugodą, lecz nieobjęte zaskarżonym tytułem wykonawczym). Dlatego na podstawie art. 841 § 1 p.2 K.p.c. sąd uwzględnił żądanie pozbawienia ugody wykonalności w zakresie obowiązku zapłaty 54.617 zł i oddalił w zakresie obowiązku zapłaty 7.383 zł.

Ze względu na wyegzekwowanie w toku procesu sumy 238.000 zł powodowy dłużnik zmienił żądanie na zwrot tej sumy (na podstawie art. 383 K.p.c. zmiana taka jest możliwa nawet na etapie postępowania apelacyjnego). Jak wyżej wskazano sąd uznał za nieudowodnione wierzytelności dłużnika wobec wierzyciela w wysokości 98.400 zł i 130.000 zł, a tym samym oświadczenie dłużnika o potrąceniu z zaliczeniem tych wierzytelności na pierwsze trzy raty ugody nie wywołało skutku umorzenia wierzytelności pozwanego.

W przypadku wierzytelności w wysokości 23.242,46 zł z tytułu udziału pozwanego (18%) w karze umownej należnej zamawiającemu powód nawet nie wskazał podstawy żądania od pozwanego zrekompensowania powodowi części kary. Strony umówiły się, że pozwanemu przysługuje 18% wynagrodzenia otrzymanego przez konsorcjantów od zamawiającego, lecz każdy z konsorcjantów miał w stosunku wewnętrznym samodzielnie ponosić koszty swoich zaniedbań (§(...) umowy konsorcjum k.60). Powód nie wskazał, jakiej części dokumentacji pozwany partner nie wykonał w terminie. Ponadto zamawiający obciążył powodowego lidera karą za opóźnienie [k.98] półtora roku przed zawarciem ugody. Skoro zawierając ugodę powód przyznał, że z tytułu współpracy przy projektowaniu hali w C. zalega pozwanemu z zapłatą 373.860 zł (suma 108.600 zł była zaległością z wcześniejszej współpracy przy innym zamówieniu), to widocznie w chwili zawierania ugody nie widział podstaw do żądania od pozwanego zwrotu części kary. Dopiero gdy pozwany zagroził skierowaniem ugody do egzekucji, dłużnik nota z 4 września 2013r. [k.53] zażądał od wierzyciela udziału w kosztach kary.

Oświadczenie dłużnika o potrąceniu było skuteczne w zakresie wierzytelności nabytej od (...)Sp.j. Spółka ta (podwykonawca pozwanego) złożyła pozwanemu swoją część dokumentacji projektowej stadionu w K. w grudniu 2010r., w marcu 2011r. inwestor złożył ostateczny wykaz wad całej dokumentacji złożonej przez pozwanego, który oświadczenie o obniżeniu wynagrodzenia złożył dopiero w toku niniejszego procesu pismem z 6 czerwca 2014r, tj. po upływie rocznego terminu zawitego z art. 568 § 1 w zw. z art. 638 K.c. (w brzmieniu sprzed 25 grudnia 2014r.). Pozwany powołał się na możliwość podniesienia zarzutu obniżenia wynagrodzenia (art. 568 § 3 K.c. w poprzednim brzmieniu), lecz nie wykazał podstaw do obniżenia wynagrodzenia (...)Sp.j. Pozwany ograniczył się do przedłożenia kopii pisma UM K. [k.381-401] z wykazem wad dokumentacji bez wyjaśnienia, które z nich obciążają (...).

Ponadto przewodniczący zarz. z 8 listopada 2013r. [k.153] zarządził wniesienie odpowiedzi na pozew, w której pozwany ograniczył się do zarzutu, że powód nie przedłożył żadnego dokumentu na spełnienie świadczenia niepieniężnego przez (...). Na pierwszym posiedzeniu pozwany nie potrafił ustosunkować się do zasadności faktury wystawionej przez (...)[k.254 23m]. W kolejnym piśmie z 13 maja 2014r. pozwany ograniczył się do tezy o nieistnieniu wierzytelności cedenta w wysokości 52.000 zł nie wspominając o wadach dokumentacji. Złożenie oświadczenia o obniżeniu wynagrodzenia dopiero pismem z 6 czerwca 2014r. [k.357] i dołączenie dopiero do tego pisma pisma UM K. z wykazem wad na podstawie art. 207 § 6 i 217 § 2 K.p.c. uzasadnia pominięcie zarzutu obniżenia wynagrodzenia spółki jawnej (...). Z tych samych względów sąd pominął warunkowe oświadczenie pozwanego o potrąceniu złożone w piśmie z 5 maja 2014r. [k.334].

Ponieważ przed wyegzekwowaniem sumy 238.000 zł obowiązek jej zapłaty wygasł w zakresie sumy 52.000 zł (na skutek potrącenia), wyegzekwowane świadczenie jest nienależne w tym zakresie i powinno zostać zwrócone na podstawie art. 405 K.c. Obowiązek zwrotu powstał już w dniu otrzymania tej sumy od komornika w dniu 13 grudnia 2013r. [zaświadczenie komornika k.271]. Sąd zgodnie z żądaniem powoda na podstawie art. 481 § 1 i 2 K.c. zasądził odsetki od 13 maja 2014r.

koszty

Powód wygrał w zakresie sumy 54.627+52.000 = 106.627 zł. Na podstawie art. 98 i 100 K.p.c. powodowi przysługuje zwrot opłaty 5% od tej sumy, tj. 5.331 zł.

Powód wygrał w 35%, a pozwany w 65% i przysługuje mu 65-35 = 30% z kosztów zastępstwa ocenionych na 14.400 zł, tj. 4.320 zł. Powodowi przysługuje różnica w wysokości 5.331-4.320 = 1.011 zł, tj. po zaokrągleniu 1.000 zł.

Wg pozwanego częściowe umorzenie postępowania post. z 7 lipca 2015r. [k.479] oznacza przegranie przez powoda procesu w tym zakresie. Jednakże przyczyną cofnięcia pozwu w zakresie żądania pozbawienia wykonalności co do obowiązku zapłaty 238.000 zł ze względu na zmianę okoliczności, tj. wyegzekwowanie tej sumy przez pozwanego. Dlatego od nowego żądania zapłaty 238.000 zł sąd nie pobrał opłaty stosunkowej, a koszty między stronami należy rozliczyć wyłącznie w oparciu o przedmiot rozstrzygnięcia wyrokiem.