Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt VI Ka 555/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 września 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Grzegorz Kiepura (spr.)

Sędziowie SSO Arkadiusz Łata

SSO Agata Gawron-Sambura

Protokolant Marzena Mocek

przy udziale Elżbiety Ziębińskiej

Prokuratora Prokuratury Okręgowej

po rozpoznaniu w dniu 4 września 2015 r.

sprawy R. R. ur. (...) w miejscowości R.,

syna C. i Z.

oskarżonego z art. 178a§4 kk

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżyciela publicznego

od wyroku Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach

z dnia 14 kwietnia 2015 r. sygnatura akt II K 130/15

na mocy art. 437 kpk, art. 438 kpk

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu w Tarnowskich Górach do ponownego rozpoznania.

VI Ka 555/15

UZASADNIENIE

R. R. został uznany za winnego tego, że w dniu 15.12.2014 r. w M. na ul. (...), kierował motorowerem marki J., o nr rej. (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości, 0,49 mg/l alkoholu etylowego w wydychanym powietrzu, a czynu tego dopuścił się będąc uprzednio skazany prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 9.12.2009 r., sygn. akt IX K 1647/09, za przestępstwo prowadzenia pojazdu w stanie nietrzeźwości, tj. przestępstwa z art. 178 a § 4 kk i za to na mocy art. 178 a § 4 kk skazany został na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności.

Na mocy art. 627 kpk i art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych zasądzono od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, na które składają się opłata w wysokości 120 zł i wydatki w kwocie 70 zł.

Apelację od tego wyroku wywiódł prokurator, który zaskarżył wyrok na niekorzyść oskarżonego, zarzucając mu:

1. obrazę prawa materialnego, tj. art. 42 § 2 kk, poprzez jego niezastosowanie, w sytuacji gdy oskarżony kierował pojazdem mechanicznym w ruchu lądowym, znajdując się w stanie nietrzeźwości, a zatem orzeczenie środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym było obligatoryjne;

2. obrazę przepisów postępowania, mającą wpływ na treść orzeczenia, tj. art. 424 § 2 kpk, polegającą na niezgodności pomiędzy dyspozytywną częścią orzeczenia, tj. orzeczenie kary 5 miesięcy pozbawienia wolności, a uzasadnieniem wyroku, w treści którego sąd wskazuje, iż oskarżony został skazany za przypisany mu czyn na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności;

3. obrazę przepisów postępowania, mającą wpływ na treść orzeczenia, tj. art. 424 § 2 kpk, polegającą na niezgodności pomiędzy dyspozytywną częścią orzeczenia, tj. zasądzenie od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, na które składają się kwota 120 zł tytułem opłaty i 70 zł tytułem wydatków, a uzasadnieniem wyroku, w treści którego sąd wskazuje, iż zwolniono oskarżonego od kosztów sądowych, obciążając nimi Skarb Państwa.

W oparciu o podniesione zarzuty prokurator wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi pierwszej instancji.

Apelacja okazała się zasadna. Zgodnie z art. 42 § 2 kk (w brzmieniu obowiązującym w chwili orzekania) sąd orzeka zakaz prowadzenia pojazdów wszelkich pojazdów albo pojazdów określonego rodzaju, jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji był w stanie nietrzeźwości, pod wpływem środka odurzającego lub zbiegł z miejsca zdarzenia określonego w art. 173, 174 lub 177. Skoro zatem sąd rejonowy uznał oskarżonego za winnego popełnienia występku z art. 178 a § 4 kk, to nieorzeczenie wobec sprawcy środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych nastąpiło z obrazą art. 42 § 2 kk tj. przepisu prawa materialnego. Sąd pierwszej instancji naruszył też przepis art. 424 § 2 kpk, zgodnie z którym w uzasadnieniu wyroku należy przytoczyć okoliczności, które sąd miał na względzie przy wymiarze kary, a zwłaszcza przy zastosowaniu nadzwyczajnego złagodzenia kary, środków zabezpieczających oraz przy innych rozstrzygnięciach zawartych w wyroku. Uzasadniając wymiar kary sąd stwierdził, że „kara 6 miesięcy pozbawienia wolności jest w pełni adekwatna zarówno do stopnia zawinienia, jak i społecznej szkodliwości popełnionego czynu” (str. 2 ), tymczasem z sentencji wyroku wynika, iż wymierzono oskarżonemu karę 5 miesięcy pozbawienia wolności.

Umotywowanie w uzasadnieniu wyroku wyższej kary pozbawienia wolności, niż została wymierzona w jego części dyspozytywnej nasuwa istotną wątpliwość, czy powyższe uchybienie nastąpiło w fazie wyrokowania, czy w czasie sporządzania wyroku na piśmie, a w konsekwencji prowadzi do sprzeczności pomiędzy częścią dyspozytywną wyroku a jego uzasadnieniem co do wysokości orzeczonej kary. Podobny błąd sąd popełnił stwierdzając w uzasadnieniu, iż zwolniono oskarżonego od kosztów sądowych, obciążając nimi Skarb Państwa, podczas gdy z treści wyroku wynika, iż zasądzono od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, na które składa się kwota 120 zł tytułem opłaty i kwota 70 zł tytułem wydatków. Ujawnione uchybienia procesowe mogły mieć wpływ na treść orzeczenia i uniemożliwiły kontrolę odwoławczą, w efekcie czego zaskarżony wyrok należało uchylić i przekazać sprawę sądowi rejonowemu do ponownego rozpoznania.

Z tych względów orzeczono jak w wyroku.

VI Ka 555/15

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE