Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 13 lutego 2015 r.

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie I Wydział Cywilny w składzie następującym

po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2015r. na posiedzeniu niejawnym sprawy

z powództwa (...) Sp. z o.o. w R.

przeciwko (...) Sp. z o.o. w R.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanego

na postanowienie Sądu Okręgowego w Rzeszowie Wydział VI Gospodarczy z dnia 17 czerwca 2014r., sygn. akt VI GNc 130/14

p o s t a n a w i a:

I.  oddalić zażalenie.

II. odstąpić od obciążenia pozwanego kosztami zastępstwa procesowego poniesionymi przez powoda w postępowaniu zażaleniowym.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy oddalił w pkt. I wniosek pozwanego o przywrócenie terminu do wniesienia zarzutów od nakazu zapłaty z dnia 12 czerwca 2013r., sygn. akt VI GNc 130/14, w pkt. II oddalił wniosek o wstrzymanie nakazu zapłaty, a w pkt. III odrzucił zarzuty.

W uzasadnieniu Sąd wskazał, iż pozwany nie uprawdopodobnił okoliczności stosownie do treści art. 169 § 2 k.p.c. co do przywrócenia mu terminu do wniesienia zarzutów od nakazu zapłaty tj. braku doręczenia mu przez operatora pocztowego spornego wezwania oraz niepozostawienia awiza. Sąd zauważył, że na przesyłce kierowanej do pozwanego zanotowano daty pierwszej i powtórnej awizacji oraz informację o niezastaniu adresata. Pozwany jedynie ograniczył się do odmienny twierdzeń, nie uprawdopodabniając braku doręczenia przedmiotowej przesyłki.

Wobec braku stwierdzenia przesłanek do przywrócenia pozwanemu terminu do wniesienia zarzutów, Sąd Okręgowy oddalił jego wniosek, a wniesione przez niego zarzuty odrzucił jako spóźnione w oparciu o art. 494 § 1 k.p.c. Z tych też względów wniosek pozwanego o wstrzymanie wykonania nakazu zapłaty Sąd oddalił jako niezasadny w oparciu o art. 172 k.p.c.

Zażalenie co do pkt. II i III wniósł pozwany zarzucając naruszenie prawa procesowego mające istotny wpływ na wynik postępowania tj. błędną ocenę okoliczności niniejszej sprawy w tym błędne ustalenie, że pozwany nie wykazał –uprawdopodobnił podawanych okoliczności przy jednoczesnym przyjęciu, że nie ponosi winy za błędne doręczenie.

Wskazując na powyższe domagał się zmiany zaskarżonego postanowienia w przedmiocie oddalenia wniosku pozwanego o wstrzymanie wykonalności nakazu zapłaty, uchylenia postanowienia w przedmiocie odrzucenia zarzutów i dokonania kontroli w trybie art. 380 k.p.c. prawidłowości zaskarżonego postanowienia w pkt. I.

Skarżący podniósł, że operator pocztowy nie dopełnił należących do niego obowiązków, a negatywne konsekwencje tych zaniedbań przerzucane są na stronę pozwaną. Ma on znaczne trudności w udowodnieniu, że nie otrzymał kierowanej do niego korespondencji. Pozwany złożył skargę na operatora celem zablokowania nieuczciwych i nierzetelnych jego praktyk.

W jego ocenie uprawdopodobnił brak winy w dokonaniu czynności po upływie wskazanego terminu.

W odpowiedzi na zażalenie pozwanego powód wniósł o jego odrzucenie względnie oddalenie i zasądzenie od pozwanego na jego rzecz kosztów postępowania zażaleniowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje :

Zażalenie jest niezasadne.

Rozpoznając zażalenie pozwanego na postanowienie w przedmiocie odrzucenia zarzutów (pkt. III postanowienia), Sąd Apelacyjny na podstawie art. 380 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. dokonuje oceny motywów oddalenia przez Sąd Okręgowy wniosku pozwanego o przywrócenie terminu do wniesienia zarzutów od nakazu zapłaty.

W ocenie Sądu Okręgowego pozwany nie uprawdopodobnił, stosownie do treści art. 169 § 2 k.p.c., iż nie ponosi winy w uchybionej czynności procesowej.

Sąd Apelacyjny w obecnym składzie w całości podziela powyższe stanowisko.

Stosowanie do art. 168 k.p.c. jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności procesowej bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócić termin. W orzecznictwie brak winy określa się według kryterium obiektywnego miernika staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o swoje interesy, biorąc pod uwagę także lekkie niedbalstwo. Ocena braku winy podlega uznaniu sądu. Zarówno brak winy, jak i ujemne skutki procesowe muszą być przez stronę uprawdopodobnione (postanowienie SN z dnia 14 stycznia 1972 r., III CRN 448/71, OSP 1972, z. 7, poz. 144).

Jak wynika z bogatego orzecznictwa Sądu Najwyższego, przy ocenie winy strony lub jej braku w uchybieniu terminu do dokonania czynności procesowej należy brać pod rozwagę nie tylko okoliczności, które uniemożliwiły stronie dokonanie tej czynności w terminie, lecz także okoliczności świadczące o podjęciu lub niepodjęciu przez stronę działań mających na celu zabezpieczenie się w dotrzymaniu terminu (postanowienie SN z dnia 6 października 1998 r., II CKN 8/98, Lex, nr 50679).

Zgodzić należy się z Sądem I instancji, że nie spełnia wymogu uprawdopodobnienia opieranie się jedynie na samych twierdzeniach strony, która podaje, że nigdy nie otrzymała kierowanych do niej przesyłek ani awiza z winy operatora pocztowego. Wbrew powyższemu w aktach sprawy znajduje się kierowana do pozwanego przesyłka (k. 41) na której są adnotacje o pierwszej i powtórnej awizacji oraz informacja o niezastaniu adresata.

Wniosek pozwanego nie został poparty żadnymi dowodami, które pozwoliłby Sądowi uznać twierdzenia powoda w tym zakresie za uprawdopodobnione. Powoływanie się na „wiedzę notoryjną” o wadliwym działaniu operatora pocztowego nie może skutkować uwzględnieniem wniosku.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, iż nie było podstaw do przywrócenia terminu, w związku z czym Sąd I instancji słusznie odrzucił zarzuty pozwanego jako spóźnione, a tym samym nie było podstaw do uwzględnienia wniosku o wstrzymanie wykonalności nakazu zapłaty.

Z tych też względów, Sąd Apelacyjny oddalił zażalenie pozwanego, jako bezzasadne na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. (pkt. I).

Sąd Apelacyjny odstąpił od obciążania pozwanego kosztami zastępstwa procesowego poniesionymi przez powoda w postępowaniu zażaleniowym w oparciu o art. 102 k.p.c. (pkt. II) z uwagi na charakter sprawy oraz sytuację majątkową pozwanego, która skutkowała udzieleniem mu częściowego zwolnienie od opłaty sądowej od zażalenia (vide : postanowienie Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z dnia 7 listopada 2014r. k. 132-133).