Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 lipca 2013 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze Wydział I Cywilny

w składzie :

Przewodniczący SSR Marek Gajdecki

Protokolant Paulina Gordziejonok

po rozpoznaniu w dniu 02 lipca 2013 r. w Jeleniej Górze

na rozprawie

sprawy z powództwa J. C.

przeciwko M. L.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego M. L. na rzecz powoda J. C. kwotę 5.021,37 zł (pięć tysięcy dwadzieścia jeden złotych i trzydzieści siedem groszy) z ustawowymi odsetkami od dnia 18.04.2012 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego M. L. na rzecz powoda J. C. kwotę 1.467,00 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania, w tym kwotę 1.217,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I C 1407/12

UZASADNIENIE

Powód J. C. w pozwie wniesionym w dniu 18 kwietnia 2012 roku domagał się zasądzenia od pozwanego M. L. kwoty 5.021,27 złotych z tytułu udzielonej pozwanemu pożyczki w kwocie 5.000,00 zł i kapitalizowanych odsetek od tej kwoty od dnia wymagalności do dnia wniesienia pozwu oraz zasądzenia kosztów procesu.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 24 kwietnia 2012 r. w sprawie I Nc 1602/12 uwzględniono powództwo w całości (k. 11).

W sprzeciwie od nakazu zapłaty (k. 15-20) pozwany wnosząc o oddalenie powództwa, nie kwestionował faktu otrzymania kwoty 5.000,00 zł od pozwanego, jak i daty wymagalności jej zwrotu, przy czym podniósł zarzut potrącenia kwoty 9.895,00 zł z tytułu niezwróconych przez powoda materiałów budowlanych a stanowiących własność pozwanego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

W dniu 12 maja 2011 r. powód J. C. zawarł z pozwanym M. L. umowę o roboty budowlane. Wartość wynagrodzenia określono ryczałtowo na kwotę 694.539,83 zł brutto. W ramach wykonywania zlecenia pozwany dokonywał zakupu materiałów budowlanych z własnych środków i na swoją rzecz.

Po zakończeniu prac w dyspozycji powoda na terenie jego nieruchomości pozostały materiały budowlane będące własnością pozwanego w postaci (...) x 45 cm w ilości 99 m ^{( 2)}, Z. D. G.33,3 x 33,3 cm w ilości 32 m ^{( 2)}, mozaiki kamiennej 30 x 30 cm w ilości 3 m ^{( 2)} i płytek ściennych B. (...) x 41,6 cm w ilości 4,50 m ^{( 2)} o łącznej wartości 9.241,00 zł (odpowiednio : 6.633,00 zł + 1.984,00 zł + 480,00 zł + 144,00 zł).

dowód : umowa o roboty budowlane z dnia 12.05.2011 r. k. 30-33, faktury VAT nr (...) k. 23, nr (...) k. 24, wezwanie do wydania przedmiotu k. 41-43, pisma pozwanego z dnia 11.04.2012 r. k. 44, z dnia 30.03.2012 r. k. 45-46, zestawienie pozostałych płytek k. 64

W dniu 09 marca 2012 r. pozwany otrzymał od powoda tytułem pożyczki kwotę 5.000,00 zł, którą zobowiązał się zwrócić do dnia 31 marca 2012 r.

okoliczność bezsporna (a także oświadczenia pozwanego z dnia 09.03.2012 r. k. 8)

Pismem z dnia 03 kwietnia 2012 r. powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 5.000,00 zł

dowód : wezwanie do zapłaty z dnia 03.04.2012 r. k. 9-10

Pismem z dnia 07 lutego 2010 r. pozwany złożył powodowi oświadczenie o potrąceniu należności do kwoty 9.895,00 zł z tytułu niezwróconych przez powoda materiałów budowlanych.

dowód : oświadczenia o potrąceniu z dnia 12.06.2012 r. k. 22, zestawienie pozostałego materiału k. 25

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało w całości na uwzględnienie.

Ponieważ pozwany nie kwestionował faktu otrzymania kwoty 5.000,00 zł i obowiązku jej zwrotu do dnia 31 marca 2012 r. ocenie Sądu podlegała skuteczność podniesionego zarzutu potrącenia.

Zgodnie bowiem z art. 498 k.p.c. gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym, zaś wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej.

W ocenie Sądu uznać należało, że materiały budowlane w postaci (...) x 45 cm w ilości 99 m ^{( 2)}, Z. D. G. 33,3 x 33,3 cm w ilości 32 m ^{( 2)}, mozaiki kamiennej 30 x 30 cm w ilości 3 m ^{( 2)} i płytek ściennych B. (...) x 41,6 cm w ilości 4,50 m ^{( 2)} o łącznej wartości 9.241,00 zł stanowią własność pozwanego. Umowa o roboty budowlane łącząca strony określała wynagrodzenie pozwanego w sposób ryczałtowy, zaś pozwany dokonał zakupu materiałów budowlanych niezbędnych do wykonania robót we własnym imieniu i na swój rachunek. Powód ponosił zatem ryzyko zapłacenia wynagrodzenia wyższego niż wartość wykonanych (a umówionych prac) oraz wartość zużytych materiałów, zaś pozwanego obciążało ryzyko zakupu materiałów w ilości większej niż było to niezbędne do wykonania zlecenia.

Sąd uznał jednakże zarzut potrącenie za bezskuteczny albowiem wobec przyznania przez powoda faktu posiadania przedmiotowych materiałów budowlanych pozwanemu przysługiwało powództwo o wydanie rzeczy z art. 222 § 1 k.c., zgodnie z którym właściciel może żądać od osoby, która włada faktycznie jego rzeczą, ażeby rzecz została mu wydana, chyba że osobie tej przysługuje skuteczne względem właściciela uprawnienie do władania rzeczą. Brak było zatem przesłanki tożsamości przedmiotu wierzytelności.

Orzeczenie o kosztach postępowania wydane zostało na podstawie art. 98 k.p.c., wobec uwzględnienia powództwa w całości.