Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 września 2014 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Ogińska-Łągiewka

Protokolant: Alicja Kicka

po rozpoznaniu w dniu 22 września 2014 roku w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w W.

przeciwko B. J.

o zapłatę

1. oddala powództwo

2. zasądza od (...) Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w W. na rzecz pozwanego B. J. kwotę 180, 00 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I C 2133/13

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 11 kwietnia 2013 roku powód (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. wniósł przeciwko pozwanemu B. J. o zapłatę kwoty 1.006,01 zł. wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 11 kwietnia 2013 roku do dnia zapłaty oraz kosztów procesu. W uzasadnieniu pełnomocnik powoda wyjaśnił, iż dochodzona przez niego wierzytelność wynika z braku zapłaty przez pozwanego z tytułu umowy z dnia 30 maja 2009 roku zawartej miedzy nim a (...) Bankiem (...) S.A. z siedzibą w W.. Powyższa umowa została wypowiedziana wskutek rażącego naruszenia jej w części dotyczącej warunków spłaty W dniu 9 grudnia 2011 roku zawarta została umowa cesji przedmiotowej wierzytelności na rzecz powoda / k. 1-6/.

Nakazem zapłaty wydanym w dniu 20 listopada 2013 roku, sygn. akt VI Nc-e 773841/13, w elektronicznym postępowaniu upominawczym Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie uwzględnił dochodzone powództwo / k. 7/.

W sprzeciwie od powyższego nakazu zapłaty pozwany zaskarżając go w całości wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów procesu. Ponadto pozwany podniósł, iż nigdy nie był stroną umowy z dnia 30 maja 2009 roku, nie zaciągał żadnych zobowiązań z tego tytułu, nie jest dłużnikiem ani powoda ani (...) S.A., nie otrzymał wypowiedzenia umowy. Poza tym zakwestionował istnienie ważnego przelewu wierzytelności pomiędzy (...) S.A. a powodem, zakwestionował wyciąg z wierzytelności, zakwestionował podstawę prawną i faktyczną ustalenia kwoty sporu i zadłużenia / k. 10-12/.

Pełnomocnik profesjonalny działający w imieniu pozwanego w piśmie procesowym podniósł, iż powód nie uwodnił istnienia dochodzonej wierzytelności, jak i swojego uprawnienia do jej dochodzenia w niniejszej sprawie, a nadto podniósł zarzut przedawnienia roszczenia oraz wniósł o zasądzenie kosztów procesu / k. 116-118/.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 24 lutego 1999 roku zawarta została na czas nieokreślony umowa rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego pomiędzy (...) Bankiem (...) a B. J. / k. 52-54/. W dniu 18 listopada 1999 roku B. J. podpisał oświadczenie o poddaniu się egzekucji na rzecz (...) Banku (...) / k. 55/.

Pismem z dnia 26 października 2006 roku, które wpłynęło do Banku w dniu 31 października 2006 roku, B. J. zwrócił się z prośbą o umorzenie 80% odsetek naliczonych do ujemnego salda na koncie osobistym, którego był właścicielem od 1999 roku / k. 70-70v./.

W dniu 16 stycznia 2007 roku pomiędzy (...) Bankiem (...) S.A. z siedzibą w W. jako Wierzycielem a B. J. jako Dłużnikiem podpisana została umowa ugody nr CRW/ZWD0725/888/2007, zgodnie z postanowieniami której Wierzycielowi przysługiwała względem Dłużnika wierzytelność z tytułu salda debetowego nr (...)- (...)-270-41 z dnia 24 lutego 1999 roku, które na dzień 1 grudnia 2006 roku wyniosła łącznie 4.674,73 zł.: z tytułu należności głównej – 1.240,29 zł., z tytułu odsetek zaległych – 3.434,44 zł., z tytułu kosztów – 0 zł. Nadto w treści ugody dłużnik oświadczył, iż uznaje powyższą wierzytelność oraz zobowiązuje się do jej zaspokojenia i nie wnosi zastrzeżeń, co do jej wysokości podanej na dzień 1 grudnia 2006 roku. Strony ustaliły, iż spłata wierzytelności nastąpi na następujących zasadach, tj. dłużnik będzie spłacać 24 raty w wysokości 150 zł. miesięcznie od stycznia 2007 roku do grudnia 2008 roku płatne do końca każdego miesiąca, zaś 25 rata w wysokości 44,40 zł. płatna będzie do końca stycznia 2009 roku. Zgodnie z zapisem zawartym w § 7 umowa obowiązywała do dnia 31 stycznia 2009 roku, z zastrzeżeniem treści § 4. / k. 56-57/.

W dniu 7 maja 2010 roku (...) Bank (...) S.A. wystawił pismo adresowane do B. J. w przedmiocie odstąpienia od umowy ugody z dnia 16 stycznia 2007 roku w związku z niewywiązywaniem się z jej warunków na zasadzie zapisu § 4 umowy ugody. Jednocześnie w piśmie tym stwierdzono, iż zadłużenie na dzień 7 maja 2010 roku z tytułu odsetek wynosi kwotę 1.006,01 zł. / k. 67/.

Zgodnie z wyciągiem z ksiąg bankowych z dnia 30 listopada 2011 roku (...)/ istniała wymagalna wierzytelność przysługująca (...) S.A. od B. J. z tytułu umowy ewidencjonowanej na rachunku (...), na którą złożyły się kapitał w kwocie – 0 zł., odsetki naliczone do dnia 29 listopada 2011 roku w kwocie – 1.006,01 zł. oraz koszty w kwocie – 0 zł. / k. 51/.

W dniu 9 grudnia 2011 roku w W. doszło do zawarcia umowy sprzedaży wierzytelności pomiędzy (...) Bankiem (...) S.A. z siedzibą w W. a (...) Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym reprezentowanym przez Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych (...) S.A. z siedzibą w W., zaś w dniu 4 stycznia 2012 roku strony te podpisały Aneks nr (...) do powyższej umowy. Zgodnie z załącznikiem nr 1 do powyższego Aneksu jedną ze zbytych wierzytelności była wierzytelność banku przysługująca od B. J. w kwocie 1.006, 01 zł. wynikająca z umowy zawartej w dniu 30 maja 2009 roku z tytułu kredytu odnawialnego nr (...) k. 33-44/.

W dniu 14 stycznia 2012 roku (...) S.A. wystawiło zawiadomienie w przedmiocie poinformowania B. J. o przelewie wierzytelności z tytułu kredytu odnawialnego umowy nr (...) z dnia 30 maja 2009 roku na rzecz (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty / k. 48/.

Pismem z dnia 27 sierpnia 2012 roku (...) niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty wezwał B. J. do zapłaty długu, który Fundusz nabył na podstawie umowy przelewu wierzytelności z dnia 9 grudnia 2011 roku. Zadłużenie to – według treści pisma – wynikało z tytułu usługi bankowej: kredyt odnawialny, świadczonej na podstawie umowy z (...) S.A. z dnia 30 maja 2009 roku. Dług na dzień 4 września 2012 roku wynosił 1.006,01 zł. / k. 49-50/.

W dniu 19 lutego 2014 roku (...) Bank (...) S.A. z siedzibą w W. wydał oświadczenie pisemne, zgodnie którym potwierdził zawarcie w dniu 9 grudnia 2011 roku umowy sprzedaży wierzytelności z (...) Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym, na mocy której Bank zbył na rzecz Funduszu wierzytelność wynikającą z umowy rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego o numerze (...)- (...)-270-41 z dnia 24 lutego 1999 roku, której został nadany numer (...), zawartej z B. J. / k. 101-107/.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił nap odstawie wszechstronnej analizy akt sprawy, na które złożyły się dokumenty wskazane i opisane w treści, które nie były kwestionowane przez żadną ze stron i co do autentyczności których Sąd nie miał żadnych wątpliwości.

Zebrane dowody stanowiły wystarczająca podstawę do wydania rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie przepisem art. 725 k.c.p przez umowę rachunku bankowego bank zobowiązuje się względem posiadacza rachunku, na czas oznaczony lub nieoznaczony, do przechowywania jego środków pieniężnych oraz, jeżeli umowa tak stanowi, do przeprowadzania na jego zlecenie rozliczeń pieniężnych. Nadto w myśl przepisu art. 731 k.c. roszczenia wynikające ze stosunku rachunku bankowego przedawniają się z upływem lat dwóch. Nie dotyczy to roszczeń o zwrot wkładów oszczędnościowych.

W kontekście przepisu art. 731 k.c. nie powinno budzić wątpliwości, że stanowi on lex specialis w stosunku do przepisów regulujących termin przedawnienia (art. 118 k.c.). Przepis ten dotyczy tylko ustalenia terminów przedawnienia, natomiast nie rozstrzyga dalszych kwestii z tym związanych, w szczególności problemu początku biegu terminu przedawnienia. Dwuletni termin przedawnienia z art. 731 k.c. ma zastosowanie do wszelkich roszczeń - z wyjątkiem roszczeń o zwrot wkładów oszczędnościowych (art. 731 zd. 2 k.c.) - wynikających z umowy rachunku bankowego, bez względu na rodzaj rachunku, jak też posiadacza rachunku. Termin ten ma także zastosowanie do roszczeń związanych z działalnością gospodarczą, tym samym dotyczy obu stron umowy, banku oraz posiadacza rachunku. W każdym przypadku wygaśnięcia lub rozwiązania umowy rachunku bankowego (upływ terminu, na jaki umowa była zawarta, wypowiedzenie umowy przez stronę, wygaśnięcie na podstawie art. 60 pr. bank.) termin przedawnienia rozpoczyna swój bieg najpóźniej z chwilą wygaśnięcia umowy. / E. Niezbecka w Komentarz do art. 731 Kodeksu cywilnego, opubl. Lex,2010/.

W ustalonym stanie faktycznym nie budziło wątpliwości Sądu, iż łącząca pozwanego B. J. z (...) S.A. z siedzibą w W. umowa rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego zawarta w dniu 24 lutego 1999 roku została zmodyfikowana umową ugody z dnia 16 stycznia 2007 roku, w której to strony ustaliły nowe warunki spłaty zadłużenia. Zgodnie z zapisem zawartym w § 7 umowy, obowiązywała ona do dnia 31 stycznia 2009 roku. Sąd miał również na uwadze, iż w ugodzie tej pozwany uznał de facto swój dług i tym samym przerwał bieg terminu przedawnienia. Na szczególną uwagę jednak zasługują okoliczności, iż pismo w przedmiocie odstąpienia od powyższej umowy ugody zostało wystawione w dniu 7 maja 2010 roku, a więc po upływie okresu jej obowiązywania, a poza tym w aktach sprawy brak jest dowodu doręczenia powyższego pisma pozwanemu. W konsekwencji należało przyjąć, iż umowa ugody uległa rozwiązaniu z końcem dnia 31 stycznia 2009 roku. Tym samym – w ocenie Sądu orzekającego – początek terminu przedawnienia roszczenia powoda przypada na dzień 1 lutego 2009 roku, a jego upływ kończy się z dniem 1 lutego 2011 roku. Powód zaś wytoczył powództwo w niniejszej sprawie dopiero w dniu 11 kwietnia 2013 roku, a więc po upływie terminu przedawnienia i dlatego nie mogło ono zostać uwzględnione.

Poza tym wobec zakwestionowania dochodzonego roszczenia co do wysokości, Sąd miał również na uwadze, iż strona powodowa nie wykazała sposobu obliczenia kwoty dochodzone pozwem, toteż i z tego względu roszczenie nie mogło być uwzględnione jako nie wykazane co do wysokości.

Na marginesie rozważań dodać należało, iż w aktach sprawy brak jest dowodu doręczenia pozwanemu zawiadomienia o przelewie wierzytelności dokonanym pomiędzy (...) S.A. a powodem w niniejszej sprawie. Powyższe nie miało wpływu jednak na skuteczność dokonanej cesji wierzytelności ( art. 512 k.c.), co oznaczało, iż (...) Funduszowi Inwestycyjnemu Zamkniętemu z siedzibą w W. przysługiwała legitymacja procesowa czynna.

Reasumując wobec skutecznego podniesienia zarzutu przedawnienia przez pozwanego oraz nie wykazania dochodzonej wierzytelności co do wysokości, przedmiotowe powództwo na zasadzie przepisu art. 731 k.c. podlegało oddaleniu w całości.

O kosztach procesu Sąd orzekł nap odstawie przepisu art. 98 kpc w zw. z § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ( Dz.U. z 2013 r., poz. 461).

Mając na względzie powyższe Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.

z./ (...)