Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 września 2015 r.

Sąd Rejonowy w Gryficach I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Krystyna Murawka

Protokolant: st. sekr. sądowy Anna Łuszczak

po rozpoznaniu w dniu 22 września 2015 r. w Gryficach

sprawy z powództwa (...) (...) w W.

przeciwko M. J.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda 350,21 zł (trzysta pięćdziesiąt złotych i dwadzieścia jeden groszy) z odsetkami ustawowymi liczonymi od niżej wymienionych kwot i terminów:

-

112,26 zł od dnia 17 sierpnia 2012 roku,

-

107,58 zł od dnia 17 października 2012 roku,

-

1,26 zł od dnia 19 listopada 2012 roku,

-

86,05 zł od dnia 19 listopada 2012 roku,

-

21,53 zł od dnia 17 grudnia 2012 roku,

-

21,53 zł od dnia 18 lutego 2013 roku;

II.  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

III.  koszty procesu wzajemnie znosi;

IV.  przyznaje od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Gryficach adw. A. A. tytułem pomocy prawnej udzielonej pozwanemu z urzędu 221,40 zł w tym podatek VAT;

SSR Krystyna Murawka.

Sygn. akt I C 251/14 upr.

UZASADNIENIE

Powód - (...) (...) z siedzibą w W. wniósł do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie VI Wydziału Cywilnego pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko M. J. domagając się zasądzenia od pozwanego na jego rzecz kwoty 929,28 zł. wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia wniesienia powództwa, tj. od dnia 14.10.2013 r. oraz zasądzenia kosztów procesu.

W uzasadnieniu powód podniósł, że dochodzona należność wynika z umowy zawartej z pierwotnym wierzycielem, tj. (...) Spółką Akcyjną i pozwanym M. J., której przedmiotem było świadczenie usług telekomunikacyjnych (w tym dostępu do internetu). W systemie wyżej wymienionego operatora pozwany identyfikował się numerem klienta: (...). Dalej wskazano, że na podstawie przelewu wierzytelności z dnia 13 czerwca 2013 r. powód nabył wierzytelność wobec pozwanego z tytułu niewykonania umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych i dostępu do internetu. Na dochodzoną w niniejszej sprawie należność składały się: kwota 883,04 zł. stanowiąca nieuiszczoną wartość ekwiwalentu za dostarczone usługi telekomunikacyjne, kwota 1,26 zł. stanowiąca noty odsetkowe wystawione przez pierwotnego wierzyciela w związku z nieterminowym uregulowaniem należności oraz kwota 44,98 zł. stanowiąca skapitalizowane odsetki ustawowe liczone od należności głównej od dnia 17.05.2013 r. do dnia poprzedzającego wniesienie pozwu.

Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny w dniu 09.01.2014 r. w sprawie o sygn. akt VI Nc – e (...) wydał nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym zobowiązując pozwanego M. J. do zapłaty na rzecz powoda należności objętej pozwem wraz z kosztami procesu.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany zakwestionował, aby to z powodem łączył go stosunek obligacyjny, wyjaśniając, że to hospitalizacja na oddziale zamkniętym ( Szpital (...) w K.) uniemożliwiła mu wcześniejszy zwrot sprzętu, o czym informował operatora usług telekomunikacyjnych. Pozwany wskazywał powołując się na protokół zwrotu sprzętu, iż dokonał tego w dniu 14.08.2013 r.

o przekazaniu sprawy do Sądu Rejonowego w Gryficach powód podtrzymał dotychczasowe stanowisko, a pełnomocnik pozwanego podniósł ponadto, że pozwany uregulował należności wskazane w fakturach dołączonych do pozwu, którymi powód wykazywał wysokość roszczenia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

M. J. zawarł w dniu 13 września 2010 r. z (...) Spółką Akcyjną w W. (dalej: T.) umowę o numerze (...) o świadczenie publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych w tym usługi powszechnej (klient indywidualny). Umowa została zawarta na czas określony, który upływał z końcem 12 miesiąca, liczonym od dnia rozpoczęcia świadczenia usługi. Z postanowień § 1 ust. 1 tejże umowy wynikało, iż jej przedmiotem jest świadczenie przez T. publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych w tym usługi powszechnej w zakresie i na warunkach określonych w umowie, regulaminie świadczenia usług telekomunikacyjnych w tym usługi powszechnej (regulamin), cenniku usług telekomunikacyjnych (cennik) lub regulaminach lub cennikach promocji lub ofert okresowych. Natomiast regulamin i cennik są integralnymi częściami umowy i są dostępne na stronie internetowej w. (...) oraz w salonach sprzedaży tp – (tak ust. 2 § 1). Z kolei w § 4 ust. 1 przewidziano, że umowa na czas określony uważana będzie za przedłużoną na czas nieokreślony, o ile abonent nie wyrazi innego oświadczenia woli co najmniej 30 dni przed końcem okresu, na który umowa została zawarta. W takim przypadku świadczenie publicznie dostępnych usług, w usługi powszechnej odbywa się na warunkach właściwych dla Umowy zawartej na czas nieokreślony. Z kolei w przypadku rozwiązania umowy zawartej na czas określony przez (...) z winy abonenta lub jej rozwiązania przez abonenta przed upływem okresu, na jaki umowa została zawarta, (...) ma prawo żądać zwrotu przyznanych Abonentowi ulg, pomniejszonych o proporcjonalną ich wartość za okres od dnia zawarcia umowy do dnia jej rozwiązania, określonych w umowie, regulaminie lub cenniku promocji lub ofert okresowych.

Z kolei w dniu 15 września 2010 r. M. J. zawarł z T. umowę nr (...) o świadczenie usługi neostrada tp. Umowa została zawarta na czas określony, który upływał z końcem 24 miesiąca, liczonym od dnia rozpoczęcia świadczenia usługi. W § 3 ust. 4 wskazano, że w ramach umowy abonent korzysta z oferty promocyjnej (której zasady zostały określone w regulaminie (...) lub Ofert Okresowych) - (...). Z kolei z ust 9 powołanego § 3 wynika, iż umowa zawarta na czas określony uważana będzie za przedłużoną na czas nieokreślony, o ile abonent nie wyrazi innego oświadczenia woli co najmniej 30 dni przed upływem okresu, na jaki umowa została zawarta. W takim wypadku świadczenie usług odbywa się na warunkach określonych dla usługi świadczonej na czas nieokreślony.

Aneksem nr (...) zmieniono dotychczasowe brzmienie umowy nr (...) o świadczenie usługi neostrada. W § 1 ust. 1 przewidziano, że przedmiotem umowy jest świadczenie przez (...) usługi (...) (Usługa) w zakresie i na warunkach określonych w Umowie, Regulaminie świadczenia usługi (...) (Regulamin), Cenniku usługi (...) (Cennik) lub odpowiednich regulaminach lub cennikach promocji lub ofert okresowych, a także świadczenie Usług dodanych szczegółowo określonych w Cenniku. Z kolei z § 2 ust. 1 wynikało, że T. miała świadczyć na rzecz abonenta usługę w opcji – Opcja 2048kbps. Powyższa umowa została zawarta na czas określony od 01.08.2011 do 31.07.2013, a w § 3 ust. 5 przewidziano, że: „O ile abonent nie wyrazi innego oświadczenia woli przed upływem okresu, na jaki Umowa została zawarta, Umowa zawarta na czas określony uważana będzie za przedłużoną na czas określony 6 miesięcy”.

Pismem z dnia 14 sierpnia 2013 r. pozwany zwrócił się o anulowanie kary za zerwanie umowy. W tej samej dacie dokonał zwrotu sprzętu otrzymanego w ramach oferty (...).

Bezsporne (- kopia umowy nr (...) z dnia 13.09.2010 r., k. 38- 39 v.,

- kopia umowy nr (...) z dnia 15.09.2010 r., k. 36 - 37,

- aneks do umowy (...), k. 92 – 93,

- regulamin promocji (...), k. 142 – 143v.,

- regulamin świadczeni usługi (...), k. 144 – 146,

- cennik usługi (...), k. 147 – 148.

Telekomunikacja za świadczone pozwanemu usługi wystawiła :

- fakturę VAT nr (...) z dnia 03.08.2012 r. na kwotę 128,74 zł. płatną do dnia 17.08.2012 r.,

- fakturę VAT nr (...) z dnia 03.10.2012 r. na kwotę 107,58 zł. płatną do dnia 17.10.2012 r.,

- fakturę VAT nr (...) z dnia 03.11.2012 r. na kwotę 87,31 zł. płatną do dnia 19.11.2012 r.,

- notę odsetkową nr (...) z dnia 03.11.2012 r. na kwotę 1,26 zł., tytułem należności za okres VII-VIII-IX 2012 r.

- fakturę VAT nr (...) z dnia 03.12.2012 r. na kwotę 21,53 zł. płatną do dnia 17.12.2012 r.,

- fakturę VAT nr (...) z dnia 03.02.2013 r. na kwotę 21,53 zł. płatną do dnia 18.02.2013 r.,

- notę obciążeniową nr (...) z dnia 03.05.2013 r. na kwotę łącznie 534,09 zł., gdzie w specyfikacji wyszczególniono tytuły obciążenia, tj. – odszkodowanie za zestaw (...) (zgodnie z umową na świadczenie usługi (...)) – 300 zł. oraz dostępu do Internetu 2048 kara umowna ((...)) – 234,09 zł.

Dowód: - kopia faktury VAT nr (...) z dnia 03.08.2012 r., k. 29,

- kopia faktury VAT nr (...) z dnia 03.10.2012 r., k. 30,

- kopia faktury VAT nr (...) z dnia 03.11.2012 r., k. 31,

- kopia noty odsetkowej nr (...) z dnia 03.11.2012 r., k. 32,

- kopia faktury VAT nr (...) z dnia 03.12.2012 r., k. 33,

- kopia faktury VAT nr (...) z dnia 03.02.2013 r., k. 34,

- kopia noty obciążeniowej nr (...) z dnia 03.05.2013 r., k. 35.

W dniu 22 marca 2013 r. (...) Spółka Akcyjna w W. zawarła z powodem Umowę Ramową Cyklicznego Przelewu Wierzytelności. Natomiast w dniu 13 czerwca 2013 r. zawarto Porozumienie nr (...) do Umowy Ramowej Cyklicznego Przelewu Wierzytelności z dnia 22.03.2013 r.

Integralnym elementem wyżej wymienionego Porozumienia był dokument opisany jako: „Załącznik do Protokołu Odbioru Danych z dnia 24.06.2013 r. do Porozumienia Nr (...) z dnia 13.06.2013 r. do Umowy Ramowej Cyklicznego Przelewu Wierzytelności z dnia 22.03.2013 r.”, w którym ujęto numer ewidencyjny: (...), dane personalne pozwanego M. J. oraz jego adres do korespondencji i adres instalacji, a także saldo klienta wyrażające się kwotą: 884,30 zł.

Dowód: - odpis umowy przelewu wierzytelności z dnia 22.03.2013 r., k. 101 - 108,

- kopia porozumienia nr (...) z dnia 13.06.2013 r., k. 23,

- odpis załącznika do protokołu odbioru danych z dnia 24.06.2013 r. do

porozumienia nr(...) z dnia 13.06.2013 r., k. 121 - 122.

Pierwotny wierzyciel w dniu 27.06.2013 r. sporządził pismo oznaczone jak „zawiadomienie” adresowane do M. J., którym informował pozwanego, że dokonał przelewu przysługującej mu względem niego wierzytelności w wysokości 884,30 zł. na rzecz (...) (...) z siedzibą w W..

Dowód: kopia zawiadomienia (...) z dnia 27.06.2013 r., k. 42v - 43.

W tej samej dacie, tj. 27.06.2013 r. powód zredagował pismo oznaczone jako: „dług kupiony wezwanie do zapłaty” adresowane do M. J., którym zobowiązywał pozwanego do spłaty zadłużenia za świadczone usługi telekomunikacyjne przez T., wynoszącego na dzień redakcji pisma 923,54 zł. w terminie do dnia 04.07.2013 r.

Z kolei w szczegółach zadłużenia powód wskazał, że należność powyższa obejmuje:

- należność główną: - 883,04 zł.,

- odsetki od faktur niezapłaconych na dzień 27.06.2013 r.: – 39,24 zł.,

- noty odsetkowe: – 1,26 zł.

Dowód: - kopia wezwania do zapłaty z dnia 27.06.2013 r wraz ze specyfikacją

zadłużenia, k. 40 – 41v.

M. J. w okresie od 23.07.2013 r. do co najmniej 14.08.2013 r. był hospitalizowany w Regionalnym Szpitalu w K.. W dniu 14 sierpnia 2013 r. uzyskał przepustkę i udał się z jednym z pracowników szpitala do salonu (...) S.A. zlokalizowanego w K. przy ul. (...), gdzie dokonał zwrotu zestawu (...), który został mu wcześniej przywieziony z domu. Z faktu zdania sprzętu został sporządzono protokół. Pozwany tłumacząc konsultantowi zwłokę w zwrocie sprzętu, został przez niego pouczony o możliwości wniesienia pisma o anulowaniu nałożonej kary. Pismem z dnia 14.08.2013 r. a zatytułowanym „prośba” pozwany wniósł o anulowanie kary.

Dowód: - odpis zaświadczenia o hospitalizacji z dnia 14.08.2013 r., k. 80,

- kopia protokołu zdawczo – odbiorczego z dnia 14.08.2013 r., k. 60,

- odpis pisma pozwanego z dnia 14.08.2013 r., 79.

Sąd zważył, co następuje.

Żądanie powoda okazało się uzasadnione w części dotyczącej należności z tytułu świadczenia usług objęte fakturami dołączonymi do pozwu. Natomiast w części w jakiej powód domagał się zapłaty kary umownej oraz zwrotu ulgi, nie wykazano okoliczności uzasadniających obciążenie pozwanego powyższymi należnościami.

W niniejszej sprawie pozwany nie kwestionował zawarcia i świadczenia usług w ramach zawartych z poprzednikiem powoda umów. Fakt dokonania cesji wierzytelności ( na większa kwotę należności głównej, aniżeli dochodzona pozwem tj. 884,30 zł) został przez powoda wykazana dokumentami załączonymi do akt sprawy, co uzasadniało legitymację powoda.

W odniesieniu do żądania zapłaty należności objętych fakturami z tytułu świadczenia usług w okresie od sierpnia 2012 r. do lutego 2013 r. pozwany wniósł o oddalenie powództwa zgłaszając zarzut zapłaty tych należności wnosząc o przeprowadzenie na tę okoliczność dowodów po ich odnalezieniu przez pozwanego oraz dopuszczenie dowodu z zeznań M. J..

Do dnia zamknięcia rozprawy, pozwany nie przedłożył dowodów wpłaty. Nie stawił się również na posiedzenie Sądu wyznaczone celem przesłuchania go w charakterze strony – mimo prawidłowego wezwania ( v. k. 86 w zw. z k. 82 akt).

Wobec powyższego, Sąd zmuszony był dokonać oceny twierdzeń stron wyłącznie w oparciu o dokumenty złożone do akt sprawy. Z tych wynika, że pozwany nie kwestionował wysokości należności, lecz uprawnienie do dochodzenia ich z uwagi na zarzut spełnienia świadczenia- którego to jednak zarzutu nie wykazał. Nie powoływał się też na żadne postępowanie reklamacyjne. Nie negował faktu wykonania usługi przez operatora. Nie formułował zarzutu nieprawidłowego naliczenia wysokości należności, a przyznał fakt zawarcia umowy z T. oraz fakt wykonywania jej.

W tych okolicznościach Sąd uznał, iż pozwany ma obowiązek uregulować należności tytułem usług świadczonych w okresach objętych fakturami VAT sporządzonymi w następujących datach: 03.08.2012 r., 03.10.2012 r., 03.11.2012 r., 03.11.2012 r., 03.12.2012 r., 03.02.2013 r. W konsekwencji, analiza umowy ramowej cyklicznego przelewu wierzytelności z dnia 22.03.2013 r. wraz z porozumieniem nr (...) z dnia 13.06.2013 r. i stanowiącym jego integralny element załącznikiem do protokołu odbioru danych z dnia 24.06.2013 r. w zestawieniu z załączonymi do pozwu fakturami VAT, a także kopiami umów oraz aneksem, stanowiła dostateczna podstawę do uzasadnienia odpowiedzialności pozwanego w zakresie należności wynikających z poszczególnych rachunków oraz odsetek liczonych od wskazywanych w fakturach terminów.

Tym rozważaniom, zwłaszcza wobec niewykazania zarzutu spełnienia świadczenia i uniemożliwienia przeprowadzenia dowodu z zeznań pozwanego, Sąd dał wyraz w punkcie pierwszym wyroku.

Z kolei w zakresie należności stanowić mającej karę umowną i zwrot ulgi, należy podkreślić, że powód nie wykazał zaistnienia przesłanek do jej naliczenia oraz jej wysokości.

Jak bowiem wynika z treści aneksu przewidującego przedłużenie umowy na okres od 01.08.2011- 31.07.2013 r. W §11 Regulaminie świadczenia usług (...) przewidziano przesłanki i sposoby rozwiązania umowy. W szczególności z §11 pkt 6 wynika, że T. może rozwiązać umowę ze skutkiem natychmiastowym w przypadku opóźnienia w regulowaniu przez abonenta opłat za okres dłuższy, niż jeden okres rozliczeniowy. W tej sytuacji T. powinna jednak wezwać abonenta do zaniechania naruszeń, a w przypadku rozwiązania umowy zawartej na czas określony, T. ma prawo domagania się zwrotu ulgi. Z treści Regulaminu promocji „(...) „ również zawarto uprawnienie do rozwiązania umowy w sytuacji określonej wyżej, a także przewidziano obciążenie abonenta kara umowną naliczaną odpowiednio do wybranego wariantu opłaty abonamentowej i relacji liczby dni pozostałych do końca obowiązywania umowy. Takie konsekwencje przewidywał również §7 pkt 3 umowy z dnia 15.09.2010 r. poprzez odesłanie do regulaminów i cenników.

Analiza powyższych aktów prowadzi do wniosku, iż przesłanką uzasadniającą naliczenie kary umownej za wcześniejsze rozwiązanie umowy jest z jednej strony: wystąpienie opóźnienia w płatności należności przez abonenta, a z drugiej: skuteczne rozwiązanie umowy.

Sąd podkreśla, iż o ile w okolicznościach sprawy wyżej już wskazanych, fakt powstania opóźnienia w płatności można uznać za wykazany, to w sprawie nie naprowadzono dowodów na okoliczność terminu rozwiązania umowy. Sąd może jedynie domniemywać, iż do rozwiązania umowy mogło dojść na skutek oświadczenia złożonego przez T.. Jednakże uprawnienie do złożenia takiego oświadczenia przysługiwało również pozwanemu. Przy czym, T. powinna uprzednio wezwać abonenta do zaniechania naruszeń – o czym wyżej już wspomniano. Tymczasem, w oparciu o dokumenty złożone w sprawie, nie sposób ustalić czy i w jakim trybie, a także kiedy umowa została rozwiązania.

Ta natomiast okoliczność była niezmiernie istotna dla przesądzenia o dopuszczalności i wysokości obciążenia pozwanego obowiązkiem zwrotu ulgi, z tytułu wcześniejszego rozwiązania umowy .

Analogicznie, niewykazanie przez powoda terminu rozwiązania umowy, miało istotne znaczenie dla oceny zachowania terminarza zwrotu sprzętu. Skoro w oparciu o przedstawione przez powoda dowody nie było możliwym ustalenie w jakiej dacie stosunek obligacyjny przestał wiązać strony, a umowa przewidziała, iż co najmniej do 31.07.2013 r., zaś pozwany zwrócił sprzęt w dniu 14 sierpnia 2013 r., to brak podstaw do obciążania go kara umowną z tytułu niedochowania terminu.

W powyższym zakresie, to na powodzie spoczywał obowiązek wykazania kiedy i w jakim trybie doszło do rozwiązania umowy- jako faktu mającego istotne znaczenie w sprawie, w zakresie w jakim strona poddała ocenie Sądu żądanie zobowiązania pozwanego do zapłaty kwot określonych w pozwie tytułem kary umownej za nieterminowy zwrot sprzętu oraz zwrot ulgi.

Te rozważania, w świetle przedłożonych do akt sprawy dokumentów, uzasadniały oddalenie powództwa w pozostałym zakresie, a ocena stosunku w jakim powód wygrał sprawę, do wysokości oddalonego żądania, oparcie rozstrzygnięcia w przedmiocie kosztów procesu o treść art. 100 kpc.

Na kwotę objętą punktem czwartym wyroku składa się wynagrodzenie pełnomocnika ustanowionego dla pozwanego z urzędu, określone według stawek minimalnych przewidzianych rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. (Dz.U. Nr 163, poz. 1348) w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu wraz z podatkiem Vat.

K. Murawka.