Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 lipca 2014 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Joanna Radzyńska - Głowacka

Protokolant Anna Szwed

po rozpoznaniu w dniu 24 lipca 2014 roku w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa A. F. i E. F.

przeciwko Skarbowi Państwa – Prezydentowi Miasta(...)

o ustalenie

I.  powództwo oddala;

II.  zasądza od A. F. i E. F. solidarnie na rzecz Skarbu Państwa – Prezydenta Miasta (...)kwotę 617,00 zł (sześćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 2985/13

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 13 lipca 2013 roku (stanowiącym pozew w niniejszej sprawie) E. F. i A. F. wnieśli o ustalenie, iż stawka procentowa opłaty rocznej z tytułu wieczystego użytkowania gruntu położonego w W. przy ulicy (...) oznaczonego jako działka ewidencyjna numer (...) z obrębu (...)powinna wynosić 0,3% w miejsce dotychczasowej stawki 3%.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Decyzją Wojewody (...) z dnia 7 kwietnia 1992 r. nr 224/92 stwierdzone zostało nabycie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej położonej przy ul. (...) o powierzchni 6612 m ² przez Zakłady (...). W decyzji tej ustalono opłatę roczną z tytułu użytkowania wieczystego jako 3% wartości gruntu, przy czym opłatę obniżono o 50% z uwagi na wpis nieruchomości do rejestru zabytków. (bezsporne, potwierdzone kserokopią decyzji – k. 60-61).

Na podstawie aktu notarialnego rep A Nr (...)z dnia 22.07.1993 r. prawo użytkowania wieczystego ww. nieruchomości nabyła (...) Sp. z o.o. w W. (bezsporne).

Aktem notarialnym rep A nr 2729/03 z dnia 17.04.2003 r. Spółka (...) sp. z o.o. w W. przeniosła prawo użytkowania wieczystego na rzecz spółki (...) Sp. z o.o. w W. (bezsporne).

Aktem notarialnym rep A nr 8889/2005 z dnia 14.11.2005 r. Spółka (...) Sp. z o.o. w W. przeniosła prawo użytkowania wieczystego wydzielonej częśći ww. nieruchomości – stanowiącej działkę ewidencyjną nr (...) o powierzchni 625 m ² na rzecz A. i E. F.. (bezsporne).

E. F. i A. F. są użytkownikami wieczystymi gruntu położonego w W. przy ul. (...) oznaczonego jako działka ewidencyjna numer (...) z obrębu (...)(bezsporne).

Opłata roczna za użytkowanie wieczyste powyższego gruntu ustalana jest corocznie w wysokości 3% wartości nieruchomości (bezsporne).

W budynku R. Banku (...) organizowane są liczne imprezy, konferencje, koncerty (bezsporne, potwierdzone wydrukiem ze strony internetowej – k. 114 – 118).

Powyższy stan faktyczny co do zasady był bezsporny pomiędzy stronami i został potwierdzony przez przedłożone dokumenty i kserokopie dokumentów znajdujące się w aktach sprawy, które nie były kwestionowane przez strony i nie budziły wątpliwości Sądu.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na oddalenie.

Roszczenie powodów opierało się na twierdzeniu, że w związku ze sposobem i celem korzystania z nieruchomości stawka procentowa opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste powinna wynosić 0,3%, a nie 3%. Powodowie twierdzili, że do ustalenia wysokości opłaty rocznej dla przedmiotowej nieruchomości powinno stosować się stawkę 0,3% w związku z wykorzystywaniem gruntu na cele określone w art. 72 ust. 3 pkt 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami, tj. na działalność charytatywną oraz na niezarobkową działalność: opiekuńczą, kulturalną, leczniczą, oświatową, wychowawczą, naukową lub badawczo-rozwojową.

Przedmiotowa nieruchomości została oddana w użytkowanie wieczyste na podstawie ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczeniu nieruchomości.

Powodowie jako podstawę swego roszczenia wskazali art. 221 ust. 3 ugn. Przepis art. 221 ugn reguluje sposób obliczania opłaty za użytkowanie wieczyste dla nieruchomości gruntowych oddanych w użytkowanie wieczyste przed 1 stycznia 1998 r. Dla takich nieruchomości nakazuje on stosować odpowiednio przepisy art. 72 ust. 3 ugn. Przepis art. 221 ugn jako przepis przejściowy miał na celu dostosowanie wysokości stawek procentowych sprzed wejścia w życie ustawy o gospodarce nieruchomościami do regulacji zaistniałych po jej wejściu.

W niniejszym przypadku brak było podstaw do stosowania ww. przepisu bowiem już w decyzji o ustanowieniu wieczystego użytkowania gruntu z dnia 7 kwietnia 1992 r. nr 224/92 wskazano 3% stawkę procentową służącą do obliczania opłaty rocznej oraz cel na jaki przeznaczono nieruchomość. Art. 40 ust. 3 obowiązującej wtedy ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (tekst jednolity - Dz.U.1991.30.127) stwierdzał, że wysokość opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste lub zarząd gruntu nie zabudowanego lub zabudowanego nie wymienionego w ust. 1 wynosi 3% ceny ustalonej na podstawie art. 39. W ust. 1 zaś ustalano 1% stawkę procentową za grunty przeznaczone pod budownictwo mieszkaniowe, oświatowo-wychowawcze, lecznicze i profilaktyki zdrowotnej oraz opieki społecznej i organizacji charytatywnych, a także grunty zabudowanego domami mieszkalnymi.

Podstawą do zmiany stawki procentowej stosowanej dla ustalenia opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego gruntu mogła być zatem zmiana celu do którego wykorzystywany był grunt oddany w użytkowanie wieczyste. Powodowie podnosili, że grunt wykorzystywany jest na cele kulturalne i charytatywne. O ile w budynku posadowionym na oddanym w użytkowanie wieczyste gruncie odbywają się w rzeczywistości imprezy o charakterze kulturalnym i charytatywnym, to jednak ponad wszelką wątpliwość uznać należało, że nieruchomość wykorzystywana jest przede wszystkim w celach komercyjnych. Budynek R. znajdujący się na nieruchomości wynajmowany jest przede wszystkim na imprezy prywatne i komercyjne a działalność kulturalna i charytatywna ma charakter dodatkowy i nie stanowi podstawowego celu na jaki wykorzystywany jest oddany w użytkowanie wieczyste grunt. Nie sposób zatem uznać by doszło do stałej zmiany przeznaczenia gruntu mogącej stanowić podstawę do zmiany stawki służącej do obliczania opłaty rocznej. Nawet gdyby jednak zmiana celu w jaki wykorzystywany jest grunt miała miejsce to uznać należy, że w obecnym stanie prawnym zmiana stawki procentowej nie następuje z urzędu, lecz może do niej dojść na skutek odpowiedniego wniosku użytkownika wieczystego, bądź też z inicjatywy właściwego organu.

Mając na uwadze powyższe brak było podstaw do uwzględnienia żądania powodów i powództwo podlegało oddaleniu.

W punkcie II wyroku orzeczono na podstawie art. 98 kpc o obowiązku zwrotu kosztów procesu przez stronę przegrywającą sprawę. Na kwotę 617 zł złożyła się kwota 600 zł wynagrodzenia radcy prawnego zgodnie ze stawką przewidzianą w § 6 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, oraz kwota 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.