Sygn. I C 604/15
Dnia 5 października 2015 r.
Sąd Rejonowy w Ciechanowie I Wydział Cywilny
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSR Lidia Kopczyńska
Protokolant: st. sekr. sądowy Elżbieta Marciniak
po rozpoznaniu w dniu 5 października 2015 r. w Ciechanowie
na rozprawie
sprawy z powództwa J. N. (1)
przeciwko J. N. (2)
o zakazanie naruszania prawa własności
postanawia
1. Umorzyć postępowania w sprawie;
2. Odstąpić od obciążania stron częścią opłaty sądowej , od której powód był zwolniony.
Sygn. akt I C 604/15
Pozwem z dnia 17 października 2014 r. powód J. N. (1) wniósł o nakazanie pozwanej J. N. (2) wydania powodowi kluczy od drzwi wejściowych i innych umożliwiających korzystanie z lokalu mieszkalnego położonego we W. gmina G. O. oraz zakazanie pozwanej korzystania z pokoju położonego jako pierwszy po prawej stronie od drzwi wejściowych. Wnosił również o zwolnienie go od kosztów sądowych.
W uzasadnieniu powód wskazał, że jest współwłaścicielem lokalu mieszkalnego. Wyrokiem Sądu Okręgowego w Płocku z dnia 10 maja 2005 r. został powodowi wyznaczony do jego wyłącznego korzystania pokój położony po prawej stronie od drzwi wejściowych. Od wielu lat pozwana uniemożliwia powodowi korzystanie z lokalu. Pozwana wymienia zamki i nie chce wpuścić powoda do mieszkania.
Postanowieniem z dnia 11 grudnia 2014 r. powód został zwolniony od kwoty 20 zł tytułem części opłaty sądowej od pozwu (postanowienie k. 33 akt).
Pozwana J. N. (2) wnosiła o oddalenie powództwa.
Sąd ustalił i zważył co następuje:
Powód J. N. (1) i pozwana J. N. (2) są współwłaścicielami, na zasadach ustawowej wspólności majątkowej, lokalu mieszkalnego położonego we W. gmina G. O. oznaczonego nr (...) (dowód: kserokopia aktu księgi wieczystej k. 4-12 akt).
Wyrokiem z dnia 10 maja 2005 r. wydanym w sprawie I C 3220/04 Sąd Okręgowy w Płocku orzekł separację pomiędzy J. N. (1) a J. N. (2). W pkt 4 wyroku Sąd ustalił, że przez czas wspólnego zamieszkiwania w mieszkaniu położonym we W. (...) J. N. (2) będzie wyłącznie korzystała z dwóch pokoi, a J. N. (1) będzie wyłącznie korzystał z jednego największego pokoju położonego jako pierwszy po prawej stronie od drzwi wejściowych (dowód: kserokopia wyroku k. 13 akt).
Wyrokiem zaocznym z dnia 13 lipca 2007r. wydanym w sprawie I C 1089/07 Sąd Okręgowy w Płocku rozwiązał małżeństwo J. N. (1) i J. N. (2) przez rozwód. W pkt 5 wyroku Sąd nakazał J. N. (1) opuszczenie wraz ze wszystkimi rzeczami i osobami prawa jego reprezentującymi mieszkanie położone we W. (...) Na skutek sprzeciwu, wyrokiem z dnia 31 marca 2008 r. Sad Okręgowy uchylił pkt 5 wyroku i w tym zakresie wniosek o orzeczenie eksmisji pozwanego oddalił (dowód: kserokopia wyroku k. 14-15 akt).
Na rozprawie w dniu 5 października 2015 r. powód cofnął pozew. Na cofnięcie pozwu pozwana J. N. (2) wyraziła zgodę (dowód: oświadczenia k. 52 akt).
Art. 203. §1 kpc przewiduje, że pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia - aż do wydania wyroku. Z art. 203 § 3. kpc wynika, że w sytuacji gdy skuteczność cofnięcia pozwu zależy od zgody pozwanego, niezłożenie przez niego oświadczenia w tym przedmiocie w terminie 14 dni uważa się za wyrażenie zgody. Zgodnie z art 203 § 4 kpc Sąd może uznać za niedopuszczalne cofnięcie pozwu, zrzeczenie się lub ograniczenie roszczenia tylko wtedy, gdy okoliczności sprawy wskazują, że wymienione czynności są sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierzają do obejścia prawa.
W niniejszej sprawie powód, cofnął pozew bez zrzeczenia się roszczenia, a pozwana wyraziła na to zgodę. W okolicznościach niniejszej sprawy Sąd uznał, iż cofnięcie pozwu nie narusza zasad współżycia społecznego ani nie jest sprzeczne z prawem.
Z uwagi na fakt, iż powód skutecznie cofnął pozew, na podstawie art 355 §1 k.p.c., postępowanie w zakresie cofniętego powództwa należało umorzyć.
Zgodnie z art. 203 § 2 zd. drugie kpc na żądanie pozwanego powód zwraca mu koszty, jeżeli sąd już przedtem nie orzekł prawomocnie o obowiązku ich uiszczenia przez pozwanego.
W odniesieniu do odpowiedzialności z tytułu kosztów procesu, cofnięcie pozwu traktowane jest jako przegranie sprawy, chyba że wywołane było zaspokojeniem roszczenia powoda w toku procesu (postanowienie Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 15 stycznia 2003, I ACz 6/03, OSA 2003/9/40).
W niniejszej sprawie pozwana nie spełniła roszczenia, a powód cofnął powództwo. W tej sytuacji należy uznać, że powód przegrał proces w całości.
Zgodnie z zasadą wyrażoną w art 98 §1 i §2 k.p.c. strona przegrywająca zobowiązana jest do zwrotu kosztów procesu, które w niniejszym postępowaniu ograniczyły się do kosztów poniesionych przez powoda.
Z tych względów Sąd orzekł jak w postanowieniu.
(...)