Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 968/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 listopada 2015 roku

Sąd Rejonowy w Słupsku I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Katarzyna Niemczyk

Protokolant: protokolant sądowy A. K.

po rozpoznaniu w dniu 29 października 2015 roku w Słupsku

na rozprawie

sprawy z powództwa Skarbu Państwa – (...) w S.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej V. (...) z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  nie obciąża powoda kosztami procesu należnymi pozwanemu.

sygn. akt I C 968/15

UZASADNIENIE

Powód Skarb Państwa – (...) w S. , reprezentowany przez radcę prawnego, wniósł pozew przeciwko (...) Spółce Akcyjnej V. (...) z siedzibą w W. o zapłatę kwoty 751,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Ponadto wniósł o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że w dniu 18.12.2012 roku kierujący pojazdem powoda marki F. (...) nr rej. (...), jadąc ulicą (...) w S. w kierunku ulicy (...) na wysokości budynku nr (...) najechał na wyrwę w jezdni. Uszkodzenie drogi nie było przez zarządcę drogi oznaczone. Wskutek najechania na wyrwę, uszkodzeniu uległo tylne lewe koło pojazdu – opona, felga stalowa oraz kołpak.

Powód naprawił pojazd we własnym zakresie oraz przeprowadził postępowanie szkodowe.

Szkoda była zgłoszona do zarządcy drogi tj. do Zarządu (...)w S., a pozwane towarzystwo ubezpieczeń potwierdziło otrzymanie zgłoszenia.

Pozwany (...) Spółka Akcyjna V. (...) z siedzibą w W., reprezentowany przez radcę prawnego, w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew pozwany podniósł brak legitymacji biernej po stronie Zarządu (...)w S..

Odcinek drogi, na której doszło do zdarzenia znajduje się w terenie zabudowanym, zatem kierowca pojazdu powinien był poruszać się z prędkością zapewniającą panowanie nad pojazdem z uwzględnieniem warunków, w jakich ruch się odbywa.

Ponadto pozwany zakwestionował żądanie pozwu co do zasady i wysokości. Pozwany zarzucił, że brak jest przesłanek z art. 415 k.c. uzasadniających wystąpienie z przedmiotową sprawą.

Pozwany oświadczył, że twierdzenia dotyczące kosztów naprawy oparte są wyłącznie na dokumentach, których autorem jest powód, zaś pozwana kwestionuje wartość szkody wynikającą z tych wyliczeń.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 18.12.2012 roku kierujący pojazdem marki F. (...) nr rej. (...) sierżant sztabowy A. S. jadąc ulicy (...) w S. w kierunku ulicy (...) na wysokości budynku nr (...) najechał na wyrwę w jezdni.

W wyniku najechania na wyrwę w jezdni doszło do uszkodzenia należącego do Skarbu Państwa – (...) w S. lewego tylnego koła pojazdu tj. opony, felgi stalowej i kołpaka.

(bezsporne)

Wyrwa w jezdni nie była zabezpieczona.

(dowód: zdjęcia k. 13 i 15)

Zarząd (...) w S. za okres obejmujący dzień 18.12.2012 roku był ubezpieczony u poprzednika prawnego pozwanego (...) Spółki Akcyjnej V. (...) z siedzibą w W..

(bezsporne)

Przez pozwanego została sporządzona ocena techniczna, w której wskazano, że pojazd powoda został naprawiony.

W ocenie technicznej nie wskazano kosztów naprawy uszkodzonego pojazdu.

(dowód: ocena techniczna k. 18 – 20)

W dniu 25.04.2014 roku zostało sporządzone sprawozdanie z przeprowadzonego postępowania szkodowego dotyczącego pojazdu marki F. (...) nr rej. (...), w którym wskazano, że wartość powstałej szkody w kwocie 751,40 zł obciążyło budżet Szkoły Policji w S.. Sprawozdanie zostało podpisane przez kierownika Sekcji Wspomagającej (...)w S. nadkom. I. C..

(dowód: sprawozdanie z dnia 25.04.2014 roku k. 21)

W dniu 25.04.2014 roku został sporządzony i podpisany protokół szkody, w którym wskazano, że wartość ogólna szkody wynosi 751,40 zł. Protokół podpisały osoby:

- Specjalista Sekcji Wspomagającej (...)w S. M. P.;

- sierżant sztabowy A. S.;

- Kierownik Sekcji Wspomagającej (...)w S. nadkom. I. C.;

- Zastępca (...) (...)w S. insp. L. P..

(dowód: protokół szkody k. 22)

Wystąpienie szkody było zgłoszone pozwanemu.

(bezsporne)

Ulica (...) w S. w dniu 18.12.2012 roku była drogą gminną, zarządzaną przez Zarząd (...) w S..

(bezsporne)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Bezsporne w sprawie było wystąpienie szkody w pojeździe powoda w dniu i miejscu wskazanym w uzasadnieniu pozwu, uszkodzenia, którym uległ pojazd powoda, jak również odpowiedzialność pozwanego za szkody, za które odpowiada Zarząd (...)w S..

Pozwany zarzucił, że osoba kierująca pojazdem doprowadziła do uszkodzenia pojazdu, albowiem nie dostosowała prędkości pojazdu do warunków panujących na drodze.

Ciężar wykazania przyczynienia się osoby kierującej pojazdem do powstania szkody ciążył na stronie pozwanej. Obowiązkowi temu zgodnie z przepisem art. 6 k.c. pozwany nie sprostał. Twierdzenia pozwanego były gołosłowne, nie zostały poparte dowodami.

Nie zasługują również na akceptację zarzuty pozwanego, który podnosił, że w warunkach zimowych nie jest możliwe bieżące naprawianie każdego uszkodzenia jezdni.

Na mocy przepisu art. 822 § 4 k.c. uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela.

Jak stanowi przepis art. 20 pkt. 4, 11 i 12 ustawy z dnia 21.03.1985 roku o drogach publicznych (Dz.U.2015.460 j.t.) do zarządcy drogi należy w szczególności:

- utrzymanie nawierzchni drogi, chodników, drogowych obiektów inżynierskich, urządzeń zabezpieczających ruch i innych urządzeń związanych z drogą, z wyjątkiem części pasa drogowego, o których mowa w art. 20f pkt 2;

- wykonywanie robót interwencyjnych, robót utrzymaniowych i zabezpieczających;

- przeciwdziałanie niszczeniu dróg przez ich użytkowników.

Na mocy przepisu art. 415 k.c. kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia. Bezsporny był fakt wystąpienia zdarzenia polegającego na uszkodzeniu pojazdu w wyniku najechania na wyrwę w jezdni. Bezsporny było wystąpienie zdarzenia w postaci najechania pojazdu na wyrwę w jezdni, wystąpienie szkody w postaci uszkodzenia pojazdu i związek przyczynowy pomiędzy faktem najechania na wyrwę a uszkodzeniem pojazdu.

Zgodnie z przywołanym przepisem art. 20 pkt. 4 i 11 ustawy o drogach publicznych zarządca drogi zobowiązany był do działania. Z obowiązku tego się nie wywiązał, albowiem co wynika z załączonego do pozwu zdjęcia, w ulicy (...) znajdowała się niezabezpieczona i nieoznaczona wyrwa. To dowodzi, że roboty utrzymaniowe i zabezpieczające drogi nie zostały przeprowadzone. Jezdnia, po której poruszał się pojazd powoda nie była pokryta śniegiem, a na zdjęciu są widoczne kawałki asfaltu, które oderwały się i uszkodziły pojazd powoda. Należycie wykonujący swoje obowiązki zarządca drogi powinien, choćby tymczasowo, zabezpieczyć drogę w taki sposób, aby przy dopuszczalnej prędkości z jaką mogą poruszać się pojazdy w terenie zabudowanym, asfalt nie odrywał się od jezdni. Podkreślić przy tym należy, że pojazd powoda był pojazdem osobowym i już przy nacisku pojazdu osobowego, który jest z zasady pojazdem lżejszym od pojazdu ciężarowego doszło do oderwania kawałka nawierzchni drogi. Ponieważ zarządca drogi nie wywiązał się ze swoich ustawowych obowiązków przypisać mu można odpowiedzialność co do zasady za szkodę na podstawie przepisu art. 415 k.c.

Na powodzie ciążył ciężar wykazania, zgodnie z przepisem art. 6 k.c. wysokości poniesionej szkody. Obowiązkowi temu powód nie sprostał i z tego względu powództwo zostało oddalone. Pozwany zakwestionował wysokość szkody powołując się na to, że dokumenty, na podstawie których powód wykazuje kwotę dochodzoną pozwem, są w istocie dokumentami podpisanymi przez stronę powodową.

Zgodzić należy się z zarzutem podniesionym przez pozwanego. Na rozprawie pełnomocnik powoda nie wskazał, co składa się na kwotę 751,00 zł, ani nie podał szczegółów jej wyliczenia. Bezsporne w sprawie było to, że szkoda została naprawiona we własnym zakresie.

Opinia prywatna sporządzona na zlecenie strony nie ma waloru opinii biegłego sądowego i nie może stanowić podstawy do ustaleń faktycznych sprawy (tak m.in. wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 8.03.2012 roku, I ACa 141/12, wyrok Sadu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 27.10.2011 roku, VI ACa 461/11).

Powód nie wykazał wysokości poniesionej szkody. Złożone do akt sprawy sprawozdanie z dnia 25.04.2014 roku (k. 21) i protokół szkody (k. 22) są dokumentami podpisanymi przez osoby zatrudnione u powoda i nie mogą stanowić dowodu na okoliczność wysokości szkody. Inne dowody nie zostały zaoferowane przez stronę powodową.

Mając na uwadze powyższe sąd wobec niewykazania wysokości szkody, powództwo na postawie przepisu art. 451 k.c. oddalił, o czym orzekł jak w punkcie pierwszym sentencji wyroku.

Powód jest stroną przegrywająca sprawę. Na mocy przepisu art. 102 k.p.c. sąd nie obciążył powoda kosztami procesu należnymi pozwanemu, albowiem co do zasady pozwany był odpowiedzialny i zobowiązany do naprawienia szkody wyrządzonej powodowi, a jedynie z uwagi na fakt niewykazania wysokości szkody powództwo zostało oddalone. O tym sąd orzekł jak w punkcie drugim sentencji wyroku.