Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 października 2015 roku

Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Joanna Panasiuk

Protokolant: Helena Oniszczuk

w obecności Prokuratora: Jerzego Fiedoruka

po rozpoznaniu w dniu 1 października 2015 roku sprawy:

Z. B. syna T. i H. z domu H., urodzonemu (...) w B.,

oskarżonego o to, że:

w dniu 26 czerwca 2015 roku około godz. 11:45 w miejscowości W., na drodze publicznej, tj. ul. (...) prowadził samochód osobowy marki V. (...), nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości, tj. I badanie 0,28 mg/dm ³, II badanie - 0,28 mg/dm ³ alkoholu w wydychanym powietrzu,

tj. o czyn z art. 178a § 1 k.k.

I.  Oskarżonego Z. B. uznaje za winnego popełnienia zarzuconego mu czynu i za to na mocy art. 178a § 1 k.k. skazuje go, a na mocy art. 178a § 1 k.k. w zw. z art. 59 k.k. odstępuje od wymierzenia mu kary.

II.  Na mocy art. 42 § 2 k.k. orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych objętych prawem jazdy kategorii (...) na okres 3 (trzech) lat.

III.  Na mocy art. 63 § 4 k.k. na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych zalicza oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 26 czerwca 2015 roku.

IV.  Na mocy art. 43a § 2 k.k. orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci świadczenia pieniężnego w kwocie 5.000 (pięciu tysięcy) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

V.  Zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 30 złotych tytułem opłaty i obciąża go pozostałymi kosztami sądowymi w kwocie 70 złotych.

Sędzia

Sygn. akt II K 205/15

UZASADNIENIE

Zgodnie z treścią art. 424 § 3 k.p.k., z uwagi na złożenie wniosku o uzasadnienie wyroku w części dotyczącej orzeczonego środka karnego, sąd ograniczył zakres tego uzasadnienia do wyjaśnienia podstawy prawnej orzeczenia oraz wskazanych rozstrzygnięć.

Dowody zebrane w sprawie jednoznacznie wskazują, iż Z. B. dniu 26 czerwca 2015 roku około godz. 11:45 w miejscowości W., na drodze publicznej, tj. ul. (...) prowadził samochód osobowy marki V. (...), nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości, tj. I badanie 0,28 mg/dm ³, II badanie - 0,28 mg/dm ³ alkoholu w wydychanym powietrzu. Tym samym wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 178a § 1 k.k.

Rozważając stopień społecznej szkodliwości czynu należy uznać, iż nie był on znaczny. Oskarżony poruszał się drogą o niezbyt dużym natężeniu ruchu, a stan jego nietrzeźwości przekraczał nieznacznie próg decydujący o istnieniu przestępstwa. Niemniej jednak przyznać należy, iż fakt prowadzenia pojazdu mechanicznego przez osobę będącą w stanie nietrzeźwości, stwarza realne zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym dla innych jego uczestników.

Okolicznością, jaką Sąd uwzględnił w procesie wyrokowania było niewątpliwie przyznanie się oskarżonego do popełnienia zarzucanego mu czynu oraz jego dotychczasowa niekaralność (k. 16).

W dacie popełnienia opisanego wyżej czynu (26 czerwca 2015 roku) obowiązywały zaostrzone przepisy dotyczące nietrzeźwych kierowców, wprowadzone ustawą z 20 marca 2015 roku o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2015, poz. 541), która weszła w życie 18 maja 2015 roku. Przepisy te przewidują odnośnie sprawców występków kierowania pojazdem mechanicznym w stanie nietrzeźwości m. in. obligatoryjne orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych określonego rodzaju na okres nie krótszy niż 3 lata (art. 42 § 2 k.k.) oraz obligatoryjne orzeczenie świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości co najmniej 5.000 złotych.

Orzekając o rodzaju i wymiarze środka karnego – zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych Sąd miał na względzie przede wszystkim stwierdzony stan nietrzeźwości sprawcy, który nie był wysoki. Sąd przyjął, iż te względy oraz okoliczności popełnienia przestępstwa uzasadniają orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych objętych prawem jazdy kategorii B na okres 3 lat.

Zgodnie z dyspozycją art. 63 § 4 k.k. na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych zaliczono oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 26 czerwca 2015 roku.

Na mocy art. 43a § 2 k.k. Sąd orzekł środek karny w postaci świadczenia pieniężnego w kwocie 5.000 (pięciu tysięcy) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. Sąd uznał, iż tego rodzaju rozstrzygnięcie powinno dodatkowo ugruntować w społeczeństwie przekonanie, że kierujący pojazdami w stanie nietrzeźwości nie są traktowani pobłażliwie, a spotykają się z właściwą represją karną.

Oba wskazane wyżej środki karne Sąd orzekł w najniższych dopuszczalnych wysokościach, a jednocześnie ich orzeczenie było obligatoryjne.

Zdaniem Sądu, ukształtowana w wyżej opisany sposób reakcja sądu na czyn popełniony przez oskarżonego Z. B., właściwie odzwierciedla charakter i stopień naruszenia elementarnych norm obowiązujących w ruchu drogowym i, w ocenie Sądu, zapewni, iż oskarżony w przyszłości dołoży wszelkich starań, aby ustrzec się przed ponownym naruszeniem obowiązującego porządku prawnego. Właściwości i warunki osobiste oskarżonego, jego dotychczasowy sposób życia, uzasadniają przypuszczenie, że pomimo odstąpienia od wymierzenia kary, jej cele zostaną osiągnięte - zapobiegną ponownym konfliktom oskarżonego z prawem.

O kosztach sądowych orzeczono na mocy art. 627 k.p.k., a o opłacie na mocy art. 5 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. Nr 49, poz. 223 z późn. zm).

SĘDZIA: